ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 154

2/4/2019

Μην αποκαθηλώνετε τον αυτοαποκαλούμενο και «ποιητή» Λευτέρη Παπαδόπουλο (λόγω της συνέντευξής του στον Δανίκα).

Μπορεί να κατέστρεψε, με τον τρόπο του, μεγάλο μέρος του ελληνικού τραγουδιού (κάτι που το γράφω χρόνια τώρα – αλλά όταν και όποτε το έγραφα πολλοί απ’ αυτούς που τώρα τον απαξιώνουν με αντιμετώπιζαν ειρωνικά), όμως έχει γράψει δυνατούς στίχους σε τέσσερα τουλάχιστον ελληνικά τραγούδια. Και αυτό είναι κέρδος. Μεγάλο. Κάθε ωραίο τραγούδι είναι κέρδος μεγάλο.

2/4/2019

Ήθελα να το βάλω νωρίτερα, αλλά είχα μπλέξει. Οι Santana στην Αθήνα, Φλεβάρη προς Μάρτη 1971!! Δεν είναι fake, ούτε πρωταπριλιάτικο. Κάτι παιζόταν, αλλά τελικά δεν κάθισε...

31/3/2019

Στις αναφορές για τη σκηνοθέτιδα Agnès Varda, που πέθανε προχθές, δεν είδα να πολυτονίζεται η τηλεοπτική ταινία της Nausicaa από το 1970, που είχε γυριστεί με στόχο να καταγγελθεί η χούντα, αλλά μαζεύτηκε και δεν προβλήθηκε, στην τηλεόραση, στην εποχή της – και δεν εννοώ στην Ελλάδα, αλλά στη Γαλλία. (Κάπου διάβασα πως οι Γάλλοι ήθελαν να πουλήσουν κάτι Μιράζ στην Ελλάδα και δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν τους συνταγματάρχες. Οι δουλειές μας να γίνονται. Έτσι ήταν πάντοτε με τους «φίλους» μας στη Δύση).
Τέλος πάντων η Nausicaa, μια ταινία χαμένη για χρόνια, προβλήθηκε τελικά από μια κόπια εργασίας πρόπερσι στο Γκαίτε. Στην ταινία έπαιζε ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, σε μία από τις πρώτες εμφανίσεις του, και ανάμεσα σε άλλους σε πρωταγωνιστικό ρόλο ο Σταύρος Τορνές.  

[Η φωτό είναι από την ταινία της Varda, προέρχεται από βιβλίο, και φαίνονται σ’ αυτήν ο Σταύρος Τορνές και η France Dougnac] 

31/3/2019

Να μας πουν Τσίπρας και Μητσοτάκης τι προτίθενται να κάνουν με το θέμα της αλλαγής της ώρας, το 2021. Θα προτείνουν, για μόνιμη, τη σωστή και ωραία χειμερινή ώρα ή μήπως την λανθασμένη και αχώνευτη καλοκαιρινή, που επιδοκιμάζουν τα τουριστικά στίφη και οι έμποροι που τα απομυζούν;
Μου ’ρθε στο νου κι εκείνο το ανεκδιήγητο που είχε πει ο υπουργός Παιδείας Γαβρόγλου, για να ξεκινάνε τα σχολεία στις 9 το πρωί, και αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια…
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να μπει, οπωσδήποτε, στην ατζέντα από τώρα. 

30/3/2019

Παρακολουθώ τον Άγγελο Παπαδημητρίου από τα έιτις. Είναι ένας από τους πιο συμπαθείς και συγκινητικούς Έλληνες. Ό,τι κι αν έχει κάνει το βρίσκω λεπτό, ευφυές, με το καλό γούστο να περισσεύει. Θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίον χειρίζεται την ελαφρότητα – την τόσο απαξιωμένη από το κρεπ και την αρβύλα. Όμως… όμως… αυτή η σύμπλευσή του με τον γόνο Μπακογιάννη, στις δημοτικές εκλογές για τη δημαρχία της Αθήνας, είναι μια μαύρη βούλα στο βιογραφικό του. Ελπίζω, τουλάχιστον, να μην αποδειχθεί και μαύρη σελίδα.
Φυσικά, δεν θα σταματήσω να τον παρακολουθώ και να τον θαυμάζω, για όλα αυτά που ξέρει πολύ καλά να κάνει. Καλύτερα από κάθε άλλον…

30/3/2019

Για κάποιο λόγο θυμήθηκα απόψε τους Remains. Όποιος έχει αυτό το τραγούδι σε ελληνικό 45άρι Epic από το 1966 να το βάλει σε τραπεζική θυρίδα...
[Και όχι, δεν το έχω. Και όχι, δεν το ψάχνω. Καλά, άμα το βρω ποτέ μπροστά μου, τζάμπα, θα το πάρω - δεν είμαι ηλίθιος]
Τραγουδάρα απλώς. Αθάνατη και αμόλυντη 53 χρόνια μετά...