ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ – JOHN CASSAVETES η απρόβλεπτη κινηματογραφική συνεύρεσή τους σε μια βίαιη ιταλική ταινία του 1968

Τόσο ο Νίκος Κούρκουλος (1934-2007), όσο και ο Τζων Κασσαβέτης (John Cassavetes) (1929-1989) αποτελούν ισχυρούς κινηματογραφικούς ήρωες για όσα παιδιά μεγάλωσαν στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 πρώτα-πρώτα, και φυσικά για αρκετούς νεότερους.
Μπορεί οι ταινίες που σκηνοθετούσε ο ιδιοφυής Κασσαβέτης να μην έχαιραν σχεδόν ποτέ της μεγάλης εμπορικής ανταπόκρισης, όμως ο Κασσαβέτης, ως ηθοποιός, ήταν γνωστός τοις πάσι, και όλοι τον αναγνώριζαν ως πρωταγωνιστή σε ταινίες θρυλικές πλέον, όπως ήταν η Και οι 12 Ήταν Καθάρματα (1967) του Ρόμπερτ Ώλντριτς ή Το Μωρό της Ρόζμαρυ (1968) του Ρόμαν Πολάνσκι.
Φυσικά και μέσα από την TV έκανε πολύ μεγάλο όνομα ο Κασσαβέτης, με εμφανίσεις σε δημοφιλέστατα αμερικάνικα σίριαλ, που προβάλλονταν περίπου την ίδιαν εποχή και στην Ελλάδα, όπως ήταν τo Dr. Kildare και το Κολόμπο (ως «Σειραί Μυστηρίου», «Ταινίες Μυστηρίου» κ.λπ. το βλέπαμε στην ΥΕΝΕΔ στα σέβεντις) ή ακόμη και η Μάχη!
Η ωραία φιγούρα του Τζων Κασσαβέτη ήταν αναγνωρίσιμη θέλω να πω σ’ ένα ευρύτερο λαϊκό κοινό, που δεν είχε καμία σχέση με το κοινό των δικών του ταινιών.
Τα ίδια, αλλά στον υπερθετικό βαθμό, ισχύουν και για τον Νίκο Κούρκουλο (συζητάμε πάντα για την εικόνα και την αποδοχή των ηθοποιών στη χώρα μας).
Παρότι δεν ενέδωσε στις τηλεοπτικές σειρήνες (έπαιξε μία και μόνη φορά σε σίριαλ, στη δεκαετία του ’90), ο Νίκος Κούρκουλος απέκτησε τεράστια φήμη βασικά μέσω των ταινιών του, και όχι, ας πούμε, μέσω του θεάτρου. Γιατί στο θέατρο ο Κούρκουλος έκανε άλλες, πολύ πιο προσωπικές επιλογές, θυμίζοντας, και σ’ αυτό, τον τρόπο που δούλευε ο Κασσαβέτης. Ήταν δηλαδή ο ηθοποιός, που μάζευε λεφτά από το εμπορικό σινεμά, για να τα ρίξει στο θέατρο, όπως τα μάζευε και ο Κασσαβέτης από τις ταινίες των άλλων, για να κάνει τις δικές του προσωπικές ταινίες. Αυτή η πρακτική τούς ένωνε. Όπως τους ένωνε και κάτι άλλο.
Το δυναμικό στοιχείο, που διέθεταν σαν πρωταγωνιστές, ενσαρκώνοντας και ήρωες του υποκόσμου – όχι μόνον «θετικές» περσόνες.

Ποιες είναι οι ταινίες που έχτισαν το προφίλ του Νίκου Κούρκουλου; Δεν ήταν φυσικά Η Κυρία Δήμαρχος, ούτε το 2000 Ναύτες κι ένα Κορίτσι, αλλά ο Κατήφορος, οι Αδίστακτοι, η Κατάχρησις Εξουσίας κ.λπ.
Σε τέτοιες ταινίες (θεματικά), που για τα διεθνή δεδομένα συχνά θεωρούνται χαμηλού κόστους ή και b-movies, έπαιζε και ο Κασσαβέτης.
Ας θυμηθούμε το The Night Holds Terror (1955), το έξοχο Crime in the Streets (1956) του Ντον Σήγκελ, το Edge of the City (1957) και άλλα διάφορα, στα οποία ο ελληνοαμερικανός ηθοποιός ενσάρκωνε ρόλους «παραβατών» ή εν πάση περιπτώσει αντι-ηρώων (κάπως σαν τον Μάρλον Μπράντο στο Λιμάνι της Αγωνίας).
Κάποια μοίρα, λοιπόν, φαίνεται πως έφερε κοντά αυτούς τους δύο πρωταγωνιστές, έναν Έλληνα κι έναν ελληνικής καταγωγής Αμερικανό, που βρέθηκαν για μία και μοναδική φορά στο σινεμά κάτω από την ίδια στέγη. Πότε συνέβη αυτό; Στην καλύτερη εποχή τους, το 1968.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/cinema_articles/308419/i-aprovlepti-kinimatografiki-syneyresi-nikoy-koyrkoyloy-kai-tzon-kassaveti