ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 339

22/1/2021
Αυτή η καταστροφή που έγινε στο Ωδείο Athenaeum σαν γεγονός είναι κάτι απερίγραπτο.
Κακοποιά στοιχεία λεηλάτησαν, διέλυσαν και κατέστρεψαν έναν πανέμορφο χώρο πολιτισμού. Είχα βρεθεί διάφορες φορές στο Athenaeum (απέναντι από τον σταθμό του Θησείου) για συναυλίες, κι έχω προσωπική γνώμη για την ομορφιά και την ζεστασιά του χώρου (όπως και πολλοί άλλοι, είμαι βέβαιος).
Τώρα, μπορεί να πούνε κάποιοι πως κάνουμε φτηνή αντιπολίτευση, αλλά όχι, κύριοι, ο μόνος υπεύθυνος για την καταστροφή είναι η κυβέρνηση, με τον υπουργό ΠροΠό και κανένας άλλος.
Η καταστροφή διαρκείας συνέβη αυτές τις νύχτες, τις νύχτες τής καραντίνας – και κανείς δεν πήρε χαμπάρι τίποτα, εγκαίρως, ώστε να την σταματήσει.
Τα βράδια η πόλη είναι έρημη από κόσμο, με αυτές τις γελοίες απαγορεύσεις από τις 9 το βράδυ μέχρι το πρωί, και οι χώροι παντελώς απροστάτευτοι και τελείως αφύλαχτοι, έτοιμη λεία στις διαθέσεις των κακοποιών.
Αντί να φυλάσσονται λοιπόν, όλη τη νύχτα, όλοι οι χώροι πολιτισμού (θέατρα, κινηματογράφοι, ωδεία, πινακοθήκες, βιβλιοθήκες κ.λπ.), μ’ ένα σύστημα περιπολιών, αφού στους σερίφηδες αρέσει το μάντρωμα του κόσμου, στην πράξη οι χώροι αυτοί είναι αφημένοι στην τύχη τους.
Ο πολιτισμός πενθεί, από πολλές πλευρές, μ’ αυτούς τους γελοίους ρεμπεσκέδες, που ψάχνουν να πλακώσουν κανα διαδηλωτή μέρα-μεσημέρι, αφήνοντας την πόλη στο ανύπαρκτο έλεος των καθαρμάτων, ολόκληρες νύχτες.

22/1/2021
Βαρδής-Μαραγκόζη ή Μαραγκόζη-Βαρδής, το καλύτερο δίδυμο στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, από την εποχή των... Κορώνη-Φίλανδρου, μέχρι και σήμερα. Πάντα γκανιάν.
Σπουδαίος συνθέτης ο αείμνηστος Βαρδής, ο μόνος που ήξερε να παντρεύει τόσο άπιαστα το ροκ με το λαϊκό (ως μοντέρνος μουσικός ξεκίνησε εξάλλου με τους Vikings, και ως mega-fan του Καζαντζίδη – γνωστά αυτά), φτιάχνοντας εκ του μηδενός αυτό το τόσο ελκυστικό υβρίδιο (ελκυστικό, όταν το έκανε εκείνος, και όχι οι ατάλαντοι, που επακολούθησαν).
Φωνάρα η Μαραγκόζη, και παντελώς άτυχη και αδικημένη, γιατί δεν ευτύχησε να τραγουδάει από τα τέλη του ’60, ώστε να σβήσει από την πιάτσα τις μισές ελληνίδες τραγουδίστριες, όταν τα καλά τραγούδια περίσσευαν και δεν τα έψαχνες με το κιάλι.
Έχω πολλές αναμνήσεις από τα late 80s, όταν όλες οι λαϊκές αρτίστες ήθελαν να γίνουν... Μαραγκόζη, καθώς η φωνάρα της και το στυλ της απλώς δεν υπήρχαν, τότε.
Μόνο με Αλεξίου, ως φωνή, μπορεί να συγκριθεί η Χριστίνα, για να μην πω πως είναι και ανώτερη (η φωνή της). Εντάξει, δεν έχει ρεπερτόριο, αλλά δεν πειράζει. Εμείς την απολαμβάνουμε και σε τοιούτα αριστουργήματα...
https://www.youtube.com/watch?v=5rgeDYpR3R8

22/1/2021
Γράφω δισκοκριτικές περισσότερο από 30 χρόνια. Φυσικά, αυτά τα κείμενα δεν είχαν πάντα την ίδια αναγνωσιμότητα και αναγνωρισιμότητα. Είναι άλλο να γράφεις κριτικές για ένα fanzine φερ’ ειπείν, άλλο για το Jazz & Τζαζ, και άλλο για το LiFO.gr. Ανεξάρτητα όμως από το πόσοι μάς διαβάζουν κάθε φορά, ο στόχος, όταν γράφω μια κριτική, είναι να μην αδικήσω κάποιον δίσκο. Αυτό ισχύει, σε μένα, από την αρχή. Είναι προτιμότερο να γράψεις μια, παραπάνω απ’ ό,τι πρέπει, ενθουσιαστική κριτική για ένα άλμπουμ, παρά να θάψεις ένα άλλο άδικα (ή ακόμη και δίκαια).
Βασικά, εμένα δεν μου αρέσει να θάβω. Το θεωρώ «λάθος» σαν ξεκίνημα. Οι προθέσεις μου είναι πάντα οι καλύτερες για τον καλλιτεχνικό κόπο τού άλλου, και πάντα προσπαθώ μέσω της κριτικής να επισημάνω «αστοχίες», να προτείνω «βελτιώσεις», αναδεικνύοντας τις «καλές στιγμές» και επισημαίνοντας εκείνα που πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό είναι και το νόημα της κριτικής εξάλλου. Το να υποβοηθά τον καλλιτεχνικό κόπο. Να δρα κριτικά, υποστηρικτικά με τα «συν» και τα «πλην». Ιδίως τον κόπο των καλλιτεχνών που διαβάζουν ελληνικά (αφού στα ελληνικά γράφουμε), και που θα γίνουν κοινωνοί της κριτικής.
Η σχέση του κριτικού με το κοινό περνάει και αυτή από 40 κύματα. Αν κάποιος π.χ. με διαβάζει από τότε που ξεκίνησα να γράφω έχει καταλάβει διάφορα, έχει καταλάβει καλά τον κώδικα, και μπορεί να προσανατολιστεί εύκολα στα γραφόμενα. Ένας που διαβάζει περιστασιακά, πιθανώς, δηλαδή σίγουρα, δεν καταλαβαίνει το ίδιο. Ή ένας νέος αναγνώστης επίσης. Μπορεί να διαφωνεί με πολλά... Όχι επί της ουσίας αναγκαστικά, αλλά επί του κώδικα.
Για παράδειγμα όταν εγώ γράφω την λέξη progressive, δεν εννοώ τον προοδευτικό στίχο, αλλά το μουσικό είδος του progressive rock. Δεν θα γράψω δηλαδή progressive, όταν θα αναφερθώ σ’ ένα δίσκο του Μπακαλάκου (στον οποίον ακούγονται προοδευτικοί στίχοι). Επίσης, όταν γράφω dark δεν εννοώ το dark-wave απαραιτήτως, αλλά τον στίχο πρωτίστως. Δηλαδή από τον στίχο εκκινώ. Γι’ αυτό μπορεί να χρησιμοποιήσω την λέξη dark, ακόμη και στο «Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω» του Ζαμπέτα (που είναι ένα κομμάτι μαύρης απελπισίας). Θέλω να πω πως dark-wave χωρίς dark στίχο δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να αποκαλείσαι dark-wave και να τραγουδάς «σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, πού με βάζεις;». Μπορείς, όμως, να είσαι progressive rock και να τραγουδάς για κοινοτοπίες.
Επίσης, όταν κάνω αναφορές σε άλλους δημιουργούς, κρίνοντας ένα άλμπουμ, κάτι που το θεωρώ απολύτως δόκιμο, γιατί η κριτική δεν διαβάζεται μόνον από τον δημιουργό (που είναι ο πρώτος αποδέκτης), αλλά και από το κοινό, που πρέπει κι εκείνο να προσανατολιστεί και να καταλάβει, γράφω πάντα για τα μεγάλα ονόματα τού εκάστοτε στυλ. Είναι επηρεασμένοι, δηλαδή, οι μουσικοί από Beatles, Stones, Dylan, Coltrane, Bowie, Leonard Cohen, Cure, Depeche Mode, Michael Jackson, Keith Jarrett κ.λπ. Δεν έχει νόημα, δηλαδή, να γράφεις ότι κάποιοι είναι επηρεασμένοι από το χι, ψι άγνωστο συγκρότημα ή καλλιτέχνη. Γιατί, ακόμη και αν αυτό ισχύει, στην πράξη και οι άγνωστοι, που μπορεί να επηρεάζουν κάποιους, είναι επηρεασμένοι από τους γνωστούς (ασχέτως αν ένας καλλιτέχνης αναγνωρίζει στους αγνώστους τις επιρροές τους, και όχι στους γνωστούς).
Αυτά τα λίγα, αυτή την ώρα, για τους νεότερους... ναυτιλομένους.

21/1/2021
Αστυνομία στα πανεπιστήμια και στα μέσα μαζικής μεταφοράς, καταπατήσεις των δικαιωμάτων των φυλακισμένων, προσκόμματα που μπαίνουν συνεχώς στις διαδηλώσεις και τις πορείες, κλείσιμο μέσα από τις 9, sms για να βγεις απ’ το σπίτι σου, συνεχή ψέματα και απόλυτη πλύση εγκεφάλου από τα κρατικά κανάλια και τα φίλια μμε... και άλλα διάφορα...

Τελικά, από τα 12 ΟΧΙ-ΝΑΙ της χούντας, μόνο τα δύο πρώτα δεν ισχύουν...

21/1/2021
Εμείς δεν μεγαλώσαμε με... λέιντι γκάγκες. Γιάννα Κομνηνού... 
https://www.youtube.com/watch?v=QLEu3O6x5wc

21/1/2021
Γίνανε δουλίτσες επί Τράμπα-Μητσοτάκη στο τσάκα-τσάκα (από τον Ιούλη του 2019 και μετά εννοούμε) κι ας κάνουν πως τα ξεχνάνε, τώρα, νέοι και παλιοί υποτελείς. Θα τα βρει όλα έτοιμα ο γεροΜπάιντεν...
>>Η ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» (Mutual Defense Cooperation Agreement- MDCA) του 1990, που έχει μείνει γνωστή ως «συμφωνία για τις βάσεις» συζητείται όλο και πιο έντονα μεταξύ της κυβέρνησης και αμερικανών αξιωματούχων, που επιθυμούν να επεκτείνουν ακόμα περισσότερο την επιρροή τους στη χώρα. Η νέα αυτή «αμυντική» συμφωνία, που κατά τα φαινόμενα θα προβλέπει επέκταση και αναβάθμιση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στη χώρα, τέθηκε στο τραπέζι της συνάντηση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με την Πρόεδρο της Επιτροπής Κατανομής Πόρων της Βουλής των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α, κ. Νίτα Λόουι στο Μέγαρο Μαξίμου.<< (21/8/2019)
>>Αυτές τις μέρες έφθασε στην Αθήνα ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, για να υπογράψει το Παράρτημα της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) Ελλάδας – HΠA, που αναφέρεται στις νέες διευκολύνσεις των αμερικανικών δυνάμεων στο ελληνικό έδαφος. Η Συμφωνία αυτή είναι η προέκταση εκείνης της δεκαετίας του 1990.<< (4/10/2019)
>>Ανατρέπεται, ως όλα δείχνουν, το καθεστώς της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Ενώ, εδώ και δεκαετίες η ακολουθούμενη πρακτική ήταν να ανανεώνεται η συμφωνία «αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ» ετησίως, τώρα η Αθήνα σκοπεύει να δώσει στην Ουάσιγκτον αυτό που ζητάει εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Ανανέωση της συμφωνίας σε πενταετή βάση. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι πολύ πιθανόν να δοθούν και νέες βάσεις στις ΗΠΑ. Κάτι που επίσης θα ικανοποιήσει την Ουάσιγκτον, η οποία ζητάει επιπρόσθετες στρατιωτικές «διευκολύνσεις» στη Βόρειο Ελλάδα και το Αιγαίο, καθώς και επέκταση των υπαρχουσών αμερικανικών βάσεων.<< (11/1/2021)