Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 367

5/5/2021
«Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιό, στη Σαντορίνη...».
Κάτω τα χέρια απ’ τους τουρίστες... (γέλιο)

5/5/2021
Η χούντα ήταν ένα αληθινά νεοφιλελεύθερο καθεστώς, πολύ μπροστά από την εποχή του, που άσκησε ακραία «αγοραία» πολιτική, καιρό πριν από την χούντα των Πινοσέτ-Μίλτον Φρήντμαν.
Δεν είναι μόνον ότι είχε καταργήσει το 8ωρο, μέσω του νομοθετικού διατάγματος 515 (κάτι ξέφτια αποτελειώνει τώρα ο Χατζηδάκης), δεν είναι μόνον ότι τα είχε βάλει δήθεν-τάχα με το «τέρας» της γραφειοκρατίας, ως προπάππους του Πιερρακάκη, («εντός δύο ημερών θα δίδεται απάντησις εις παν έγγραφον πολίτου»), μόνο και μόνο για να ανοίξει ο δρόμος για τις «επενδύσεις», δεν είναι τα εξωφρενικά προνόμια που είχε παραχωρήσει απ’ ευθείας στο μεγάλο κεφάλαιο, δια των αναγκαστικών νόμων 89/1967 και 378/1968, δεν είναι ότι είχε περάσει απίστευτη διάταξη στο χουντικό σύνταγμα (άρθρον 23 / παράγραφος 1) πως η νομοθεσία που ευνοούσε το ξένο κεφάλαιο και την ναυτιλία δεν θα μπορούσε να μεταβληθεί, εκτός εάν, με την μεταβολή, δίνονταν ακόμη περισσότερες ευκολίες στις «επενδύσεις»(!), σκεφτόταν ακόμη και την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο(!), όπως βλέπουμε σ’ αυτό το κομματάκι, από τον Μάιο του ’67.
Καταλαβαίνετε, τώρα, γιατί την λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ οι φιλελέδες... Για να σας φύγουν οι απορίες...

5/5/2021
11 χρόνια από το παρακρατικό χτύπημα σ' έναν αυθόρμητο λαϊκό ξεσηκωμό
(αυτός είναι ο σωστός τίτλος)

4/5/2021
Όταν σκοτώθηκε ο Γιάννης Παπαϊωάννου...
Στο φουλ η γείωση για να κρατάει το ίσο , και κόπια VG που να ξύνει για μέγιστη απόλαυση...
https://www.youtube.com/watch?v=_zSMbrpabqM

4/5/2021
Κάποτε, πριν... 25-26 χρόνια γείτονας μού είχε κάνει αυστηρή παρατήρηση επειδή άκουγα δυνατά, σε ώρα μη κοινής ησυχίας, αυτό το συγκλονιστικό, φιλοσοφικό τραγούδι του Roger Chapman και των Family, που περιστρέφεται γύρω από το μυστήριο της ύπαρξης.
Ένας γέρος ζητάει από κείνον που υφαίνει τη ζωή, το Θεό ή το Διάβολο, ή μήπως τον ίδιο το Θάνατο(?), να του δείξει το δικό του υφάδι. Έτσι, «εμφανίζονται» μπροστά του η παιδική ηλικία του, οι έρωτές του, οι οικογένειά του, τα παιδιά του, η πεθαμένη γυναίκα του, τα εγγόνια του, πριν το υφάδι αποτυπώσει τη ξεθωριασμένη μοναξιά των γηρατειών… και σε λίγο το ίδιο το τέλος του.
Θυμάμαι πως είχα επιχειρήσει να του εξηγήσω τα τι και πώς του τραγουδιού –τα κάνω κάτι τέτοια–, αλλά δεν έπαιρνε από λόγια... Ήταν, δε, μικρότερος στην ηλικία απ’ όσο είμαι εγώ τώρα...
Just for one second, one glance upon your loom
The flower of my childhood could have fit within this room
Does it of my youth show, tears of yesterday?
Broken hearts, within a heart, as love first came my way

3/5/2021
«Άμα διαβάσεις την ιστορία ζαλίζεσαι, δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα. Γιατί εκεί πέρα που βλέπεις ας πούμε θριαμβευτικά πράγματα και ηρωικά, βλέπεις ξαφνικά να αναδύεται το απαίσιο πρόσωπο ενός εμφυλίου ή μιας δικτατορίας ή τέτοια πράγματα, ενώ αν πάρεις το μονοπάτι των τραγουδιών, τα πράγματα εξελίσσονται πιο ομαλά. Δηλαδή είναι ο καθρέφτης της ψυχής του λαού μας το τραγούδι».
[Διονύσης Σαββόπουλος χθες στον ΣΚΑΪ]
Ο Σαββόπουλος θέλει να απο-ιστορικοποιήσει το ελληνικό τραγούδι. Να το κάνει 0% λιπαρά, «τραγούδι για όλη την οικογένεια», ταινία της ΚΛΑΚ ΦΙΛΜ. Ενδιαφέρεται φανερά, και δεν το κρύβει, για την «συστημική» αντίληψη για το τραγούδι. Όμως, το τραγούδι τού λαού είναι κάτι άλλο. Γιατί το τραγούδι τού λαού ήταν πάντοτε διωκόμενο και βαριά πληγωμένο από τις λογοκρισίες παντός τύπου. Και το προ-δισκογραφίας τραγούδι, που είναι ούτως ή άλλως κρυμμένο και θα πρέπει να το ψάξει κανείς βαθιά σε έντυπες πηγές, για να το ανασύρει (πράγμα που δεν ξέρει να το κάνει ο Σαββόπουλος, ούτε ενδιαφέρεται να το κάνει, γιατί δεν είναι ερευνητής), μα κι εκείνο της δισκογραφίας.
Ακούσαμε (και ακούμε) για δεκαετίες ένα τραγούδι με τον τρόπο τον οποίον καθόριζε και επέτρεπε, γι’ αυτό, η άρχουσα τάξη. Το «σύστημα» χρησιμοποιούσε τους δημιουργούς με τους κανόνες που όριζε εκείνο. Σε κάθε άλλη περίπτωση λαός και λαϊκοί δημιουργοί σπρώχνονταν δια της βίας στο περιθώριο.
Ο Βαμβακάρης θάφτηκε για χρόνια (γύριζε με τασάκι, μαζεύοντας πενταροδεκάρες, για να επιβιώσει), ο Τσιτσάνης ανακάτευε τα λόγια στα τραγούδια για να μην του τα κόψουν (έτσι, σήμερα, μπορεί να σου πει ο άλλος πως η Συννεφιασμένη Κυριακή ήταν τέτοια, γιατί ηττήθηκε κάποια ομάδα ποδοσφαίρου), ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ένας από τους μεγαλύτερους κοινωνικούς τραγουδοποιούς, που ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι, πέθανε πάμφτωχος, και με ελάχιστα κομμάτια του (μετρημένα στα δάχτυλα), με ατόφια κοινωνικά μηνύματα, να ξεφεύγουν από την σκληρή λογοκρισία. Το αντάρτικο τραγούδι ήταν για 30 χρόνια στο κυνήγι. Ο Θεοδωράκης ήταν απαγορευμένος καθ’ όλη την «επταετία». Του Στέλιου του κλείσανε το στόμα. Ο Πανούσης υπέφερε τα πάνδεινα, με μηνύσεις επί μηνύσεων. Εκατοντάδες δημιουργοί, ακόμη και ο ίδιος ο Σαββόπουλος, ένοιωσαν βαρύ επάνω τους τον πέλεκυ τού πολιτικώς ορθού, τον οποίον ακόνιζε η δεξιά επί δεκαετίες.
Ελευθερία, στην πράξη, δεν υπήρξε ποτέ στο ελληνικό τραγούδι. Ακόμη και σήμερα το τραγούδι που ενοχλεί διώκεται. Δεν προβάλλεται. Αποσιωπάται. Γιατί, το να υπάρχει κάπου, πεταμένο, χωρίς να το παίρνουν χαμπάρι εκείνοι που πρέπει να το πάρουν, να μην διαδίδεται, είναι σαν να μην υπάρχει. Σαν να είναι λογοκριμένο.
Ας τ’ αφήσει, λοιπόν, τα παραμύθια περί «ενότητας» ο Σαββόπουλος. Η «ενότητα» είμαι μια φενάκη, μία αερολογία, μία πομφόλυγα, που τη χρησιμοποιεί η άρχουσα τάξη, για να θολώσει τα νερά, ώστε να κρύψει κάθε φορά τα νέα της εγκλήματα. Και από τέτοια... ένα σωρό κι ακόμη, σ’ αυτή την ιστορία των διακοσίων χρόνων.
Ένα είναι σίγουρο πάντως. Το τραγούδι τού λαού δεν της ανήκει. Κι ούτε μπορεί να μιλάει για λογαριασμό του, γιατί στην πράξη το τραγούδι αυτό το μισεί, το καταδιώκει, γιατί το τραγούδι έχει τη δύναμη να αντιστέκεται στα σχέδιά της.
Ξέρει λοιπόν ότι είναι επικίνδυνο για τα συμφέροντά της και γι’ αυτό το πολέμησε, το πολεμά και θα το πολεμά, όσο θα έχει τα μέσα και τον τρόπο. Και ο τρόπος δεν σχετίζεται πάντα με τη βία, αλλά και με την παραπλάνηση, την απο-ιδεολογικοποίηση, την τοποθέτησή του έξω από το διάβα της ιστορίας.

3/5/2021
Πέθανε στα 76 του ο σημαντικός ποιητής της «γενιάς του ’70» Κώστας Γ. Παπαγεωργίου.
Πέρα από το ποιητικό, δοκιμιακό και υπόλοιπο έργο του, ο Κ.Γ. Παπαγεωργίου σχετίστηκε και με το τραγούδι, καθότι μελοποιήθηκε από τον Νίκο Τάτση (δες στα σχόλια) και τον Θάνο Μικρούτσικο βασικά, και εσχάτως από τον Χάρη Κατσιμίχα...

2/5/2021
Ρε δεν κολλάει «κλασική μουσική» με το ελληνικό Πάσχα, με το γλέντι του ελληνικού Πάσχα εννοώ. Λαϊκά, δημοτικά και λαϊκοδημοτικά ακούει ο κόσμος. Άιντε και ποπ λαϊκά... για τους πιο νέους. Μην το παίζετε τώρα... γαμπροί από το Σάλτσμπουργκ.
[το σχόλιο αφορά σε πραγματικό περιστατικό, όχι σε φεϊσμπουκικό]

11 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ρε δεν κολλάει «κλασική μουσική» με το ελληνικό Πάσχα"...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=FwfZfI4VVfs
    ΚΑΡΝΑΒΑΣ ΤΑΚΗΣ - ΕΚΑΝΑ ΠΑΣΧΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ

    Billy Bundy
    ΠΕΣ ΤΑ!

    Πετρος Μιχελιουδης
    μπορει να'χει μεινει στη βδομαδα των παθων ακομα βρε Φωντα...

    John Drake
    Μεγάλη Παρασκευή ένα Adagio του Albinoni το χτυπάμε πάντως!!!
    Και για τους πιο σκληροπυρηνικούς... Ένα Messiah του Hendel!!!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Τα ακούμε και από συγκροτήματα αυτά...
    https://youtu.be/YSexKq9DhJo
    Ekseption - Adagio
    https://www.youtube.com/watch?v=Gz3dOjXXCfg
    Hallelujah Chorus

    Μι Λου
    Ελληνικο πασχα με κλασικη Σαν να εχεις χωρισει προσφατα, να εισαι στα πατωματα και να ακους Μαριαννα Τολη

    Andreas Frogoudakis
    εγώ ξεκίνησα τη μέρα με ένα best of των pioneers(reggae trio)
    στη συνέχεια ένα μπεστ του Glenn Gambell μετά ένα μπεστ με country και έκλεισα με μια συλλογή της Κολούμπια με Πανο Γαβαλα, είμαι ανώμαλος;

    Vassilis Serafimakis
    Κελάηδα το, ωρέ Αρβανίταρε ωρέ.
    https://www.youtube.com/watch?v=_4_R9oym6jU
    ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ- *Ο ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ* ΑΡΙΣΤ.ΒΑΣΙΛΑΡΗ - ΣΗΜΑ ΕΡΤ

    Thomas Triantafyllou
    Μια χαρά το ψεναμε με Ten Years After το φοιτηταριο καποτε

    Vasilis Aslamatzidis
    Και με Allman Brothers στο δάσος Κουρη

    Γεώργιος Ζγούρας
    * " Αλλάξανε τα γούστα σου....και παρατάς τον Κόκοτα ", που έλεγε κάποτε με το...Μπριγιόλ του ο Σάκης!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ για τον ποιητή Κώστα Γ. Παπαγεωργίου...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://diskoryxeion.blogspot.com/2012/12/blog-post_30.html
    ΝΙΚΟΣ ΤΑΤΣΗΣ Έρανα

    Αδιαφορος ιωαννης
    Ελάχιστες μελοποιήσεις (εκτός απο σχετικά άγνωστος ήταν και δύσκολος ποιητής για μελοποίηση) αλλά όλες οι προσπάθειες που έχουν γίνει έχουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα

    Eleni Nanopoulou
    Σπουδαίος σε ο.τι ασχολήθηκε.
    Και στοχαστής, δημοκράτης, Άνθρωπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ δυσάρεστη είδηση ή απώλεια του Κώστα Παπαγεωργίου. Υπέροχος ποιητής και άνθρωπος. Τον ακούσαμε πριν λίγους μήνες σε μια σειρά εκπομπών του Δαυίδ Ναχμία, "Τιμής Ένεκεν", στο Τρίτο πρόγραμμα και εντυπωσιαστήκαμε από το μεγαλείο της σκέψης και της ποίησης του, ταυτόχρονα με την απλότητα και την αμεσότητά του.
      Θυμάμαι έντονα πόσο με συγκίνησε το ποίημά του "Το μαύρο κουμπί".
      Εξαιρετική η ανάρτησή σου, Φώντα, για τον Νίκο Τάτση και τον δίσκο "Έρανα", με όλες τις αναφορές στους στίχους του Κώστα Παπαγεωργίου, και το μοναδικό κομμάτι "Όμοια φιλί κι Αλάτι", που ερμηνεύει ο Γιάννης Δημητράς.

      Διαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Διονύση Σαββόπουλο...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=he-VZTi6Trg
    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ - ΨΕΥΤΗ ΝΤΟΥΝΙΑ (1951)

    Aris Karampeazis
    Είναι σαν φυσική συνέχεια των όσων είπε στον Τσαγκαρουσιάνο, αυτά που είπε στον ΣΚΑΪ. Έγινε ο ‘εγκριτος αισθητικά’ πρόλογος για να συγχωρέσει πρώτα όσους δεν τα αποδέχονται όλα αυτά και τον ίδιο, αφού τους αγαπάει κλπ και τώρα το πράγμα έγινε εντελώς ανεκδιήγητο, στα όρια του κομπογιαννιτισμού δηλαδή. Τι να πει κανείς

    Αφροδίτη Αποστολάκη
    ωραία ήταν η συνέντευξη στον Τσαγκαρουσιάνο. Αυτό που λέτε δεν ισχύει. Εννοούσε ότι αγαπάει κλπ όσους έβρισε/κατήγγειλε κ.α. στο Κούρεμα. Είναι αποκαλυπτική η συνέντευξη για το πώς σκέφτεται: θεωρεί τα Τραπεζάκια έξω και τη δεκαετία του 80 "συμμάζεμα" και το Κούρεμα αληθινό εγχείρημα, καθότι τολμηρό και θαρραλέο. Δεν τον ενδιαφέρει τόσο το αν πολιτικά είχε δίκαιο ή όχι, ούτε καν το αισθητικό κομμάτι, αλλά το αν τόλμησε να λειτουργήσει εκτός του δεδομένου και των στερεοτύπων.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Αυτά που είπε στον ΣΚΑΪ δεν τα είπε στον Τσαγκαρουσιάνο. Εκεί μίλησε ανθρώπινα. Εγώ την εξέλαβα την συνέντευξη και σαν ένα «συγγνώμη» προς τον κόσμο, που τον ακολουθούσε από παλιά και που στην πορεία τον εγκατέλειψε – όταν είπε «σας αγαπώ πολύ, δεν μας χωρίζει τίποτα πια». Εκλιπαρεί δηλαδή για την αγάπη. Είναι γέρος, θα πεθάνει και δεν θέλει να τον θυμούνται διχαστικά. Είναι ανθρώπινα αυτά. Ο λόγος του ήταν νουνεχής και συμβιβαστικός, με την καλή έννοια. Στο ΣΚΑΪ είναι σε άλλο περιβάλλον και είπε άλλα πράγματα.

    Aris Karampeazis στον Αφροδίτη Αποστολάκη
    δεν συμμερίζομαι όλη αυτή τη συλλογιστική γύρω από το Κούρεμα ως τολμηρό και θαρραλέο εγχείρημα, αλλά αυτό είναι άλλη πολύ μεγάλη συζήτηση

    Αφροδίτη Αποστολάκη στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    ακριβώς. Στη lifo απευθυνόταν στον κόσμο που ο ίδιος είχε κριτικάρει, καταγγείλει κ.λπ. με το Κούρεμα. Εξ ου και η αναφορά στις τότε επιθέσεις που είχε δεχθεί.

    Aris Karampeazis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    ξαναλέω ... τι να πει κανείς πλέον, πάντως για γέρος με ανησυχίες υστεροφημίας σαν πολύ να αλλάζει αισθητικό και ιδεολογικό πρόσημο ανά περιβάλλον μέσα σε λίγες μέρες

    Αφροδίτη Αποστολάκη στον Aris Karampeazis
    άλλο λέω. Ότι εκείνος έτσι σκέφτεται.

    Aris Karampeazis
    έχει ένα δυο σημεία στη συνέντευξη στη λαηφο που είναι αποκαλυπτικά για το πως θέλει να σκέφτονται και οι τρίτοι για αυτόν, όπως ακριβώς σκέφτεται εκείνος δηλαδή. Αυτό προσωπικά το βρίσκω θλιβερό, περισσότερο σαν να μεθοδεύει αγάπη και αναγνώριση το βλέπω

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Aris Karampeazis
    Πάντα το πού μιλάς παίζει ρόλο. Το τι θα πεις εξαρτάται από πού θα το πεις. Το να σε πιάνει κάποιος και να σου βγάζει μιαν ανθρώπινη στιγμή, τα εσώψυχά σου, δεν σημαίνει πως αυτά θα τα ξαναβγάλεις, όταν θα έχεις απέναντί σου κάποιον άλλον, κάπου αλλού. Όλα είναι θέμα timing και συγκυρίας.

    Aris Karampeazis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    εμένα αυτά τα εσώψυχα μου ακούστηκαν αρκετά αποτιμητά, δεν πείστηκα και πολύ

    Αφροδίτη Αποστολάκη στον Aris Karampeazis
    δεν νομίζω ότι ο Σαββόπουλος έχει ανάγκη να ζητιανεύει για την υστεροφημία, την έχει εξασφαλισμένη και το ξέρει. Όπου παίζει τα τελευταία χρόνια, Καλλιμάρμαρο, Ταράτσα του Φοίβου, Άλσος είναι σολντ άουτ, οπότε ούτε για την αγάπη αμφιβάλλει. Μάλλον έχει μετανιώσει για ορισμένα πράγματα και το λέει, κακό δεν είναι αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει χάσει την εκτίμηση των παλιών .Αυτούς θέλει να ξανακερδίσει.Δεν νομίζω όμως να τα καταφέρει.Αυτη τη γενιά( Μπάλλος ,φορτηγό,Αχαρνείς κλπ την απογοήτευσε)

      Conta Dina
      δεν θα το έλεγα γενικευμένα. Για κάποιους, κάμποσους, για μια μερίδα με διάφορους λόγους, ναι. Φυσικό είναι, δεν συμβαίνει μόνο με τον Σαββόπουλο. Υπάρχουν και πλήθος άλλοι, επίσης, που, διατηρώντας την κριτική τους ματιά απέναντί του, ούτε απογοητεύθηκαν ούτε τον εγκατέλειψαν με βαρειά λόγια ώς απατημένοι νυμφίοι. Κρίνουν, δεν διαγράφουν. Παγώνουν ενδεχομένως από στάσεις του, αλλά η τότε θέρμη δεν σβήνει, επανέρχεται «και με το φως τού λύκου»

      Ferris Costas στην Despina Paulidou
      Έτσι είναι. Θα προσθέσω πως εκτός από τους "παλιούς", τον ενδιέφεραν και οι νεώτεροι "ροκάδες". Τον πείραξε όταν αυτοί οι νεώτεροι, τον κατηγόρησαν το 1980 για "επιστροφή στις ρίζες" (back to the roots).

      Beavis Sage στην Αφροδίτη Αποστολάκη
      Κυρία Απστολάκη. Η ελληνική μουσική -όπως σε όλους τους λαούς- είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από τις απόψεις κάποιων, που την χρησιμοποίησαν για να ενταχθούν, δημιουργικά ή όχι, σ΄αυτήν. Το post του Φώντα είναι "μαθηματικό" στην ανάγνωση και αντίληψή του, δηλ. 1+1=2 σ΄αυτά που γράφει και εννοεί. Ο Σαββόπουλος, εδώ και χρόνια, χρησιμοποιεί την αφήγηση που του δημιούργησαν οι δισκογραφικές εταιρείες καταρχήν, και στην συνέχεια-αν θέλετε το πάμε και ως εκεί- το σύστημα, μιας κυρίαρχης αφήγησης και αισθητικής που διαμορφώνει τους κανόνες πρόσληψης πχ. της λαϊκής μουσικής προς όφελος τους για χίλιους και δυο λόγους (δεν χρειάζεται να τους να αναφέρουμε, τα ευκόλως ευνοούμενα παραλείπονται) .Πάντως η εμμονή σας σας σ΄ έναν χαζό μουσικά, και ανόητα στιχουργικά-ιδεολογικά δίσκο του Σαββόπουλου (το κούρεμα εννοώ), που πραγματικά,ανέβηκε στο άλογο της κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής ως δείγμα μέγιστης αντίστασης με εντυπωσιάζει. Μόνο ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς και τα τραγούδια της ΟΝΝΕΔ συγκρίνονται μ΄αυτό.

      Εύα Αθανασοπούλου
      Τα είπες όλα. Και κυρίως για αυτα που συμβαίνουν τώρα και μας διαφευγουν.

      Θεοδουλος Παρασκευαιδης
      ΑΔΕΡΦΕ,ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΔΕΚΑ,ΣΟΥ ΒΑΖΩ......ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΩ ΚΙΟΛΑΣ....!!!

      Αφροδίτη Αποστολάκη
      πάντως στο απόσπασμα που βάλατε, ούτε περί ενότητας μιλάει ούτε περί εξουσίας. Ότι το ελληνικό τραγούδι είναι καλύτερο από τις πτώσεις και τις τραγωδίες της ιστορίας, λέει.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν θα μπορούσα να βάλω όλη την κουβέντα με τον Στραβελάκη. Όποιος θέλει την ακούει και αντιλαμβάνεται ότι είμαι to the point.

      Τάσος Κλείσας
      Και τη Λένα Πλάτωνος λογόκρινε το φιλελεύθερο καθεστώς Μητσοτάκη το 1991 με το μη μου τους κύκλους τάραττε... Έτσι για να μη ξεχνάμε τι χουντόφιλοι είναι οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα.

      Ανδρεας Μπικουβαρακης
      τι είχε γίνει το ´91;

      Τάσος Κλείσας
      είχε λογοκριθεί ένα κομμάτι της Πλάτωνος που βασιζόταν στο σύμβολο της πίστης.

      Τάσος Κλείσας
      δες και εδώ
      https://www.efsyn.gr/.../kare.../46718_mia-eikona-158-lexeis
      Μια εικόνα, 158 λέξεις

      Διαγραφή
    2. Ανδρεας Μπικουβαρακης
      σας ευχαριστώ. Κάτι αρχίζω και θυμάμαι. Νομίζω πάντως ότι ακούγονταν οι πρώτοι στίχοι και μετά σιωπη.

      Τάσος Κλείσας
      Στο λογοκριμένο ναι. Το κακό είναι ότι το άλμπουμ δεν ξανακυκλοφόρησε.
      Από όσο ξέρω τουλάχιστον.

      Pantelis Tsalouchidis
      Καλά, οι εκάστοτε δηλώσεις θα μπορούσαν να είναι ατάκες στον προφήτη του Αρκά. Τεσπά, έχει κάνει πολλές πατάτες καλλιτεχνικά αλλά εντάξει, τις ανεχόμαστε. Όλο και κάτι μπορείς να βρεις για δικαιολογία. Στα κοινωνικοπολιτικά όμως είναι απελπισία

      Ανδρεας Μπικουβαρακης
      «Κι εκεί που λέγαμε κάτι ωραία τραγουδάκια όλοι μαζί, τσουπ, πετάχτηκε ένας απαίσιος εμφύλιος και μας τα χάλασε...»

      Phedra Watson
      απίστευτος μπαγλαμάς

      Panagiotis Koutakis
      Ν'αγιάσει το στόμα σου...

      Nikos Zozos
      Mπράβο!!!

      Costas Papaoikonomou
      Συμφωνώ σχεδόν με όσα γράφεις. Ο Σαββόπουλος εχει πεθάνει σαν τραγουδοποιος από το 1983. Δεν νομίζω ότι ο λόγος του εχει βαρυνουσα σημασία. Ο Καζαντζίδης είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Κανείς δεν τον φιμωσε πάρα ο εαυτός του. Συνεντεύξεις μόνο στον Γεραμανη που του χαιδευε τα αυτιά. Έλεγε ότι δεν τραγουδούσε σε κέντρα γιατί το ποτό είναι ακριβό ενώ άνετα μπορούσε να ανοίξει δικό του και να τους κλείσει όλους. Η στριφνοτητα του χαρακτήρα του και η εμμονή ότι τον καταδιωκαν του στέρησε πολλά άλλα σε εμάς περισσότερα. Κατά τα άλλα, τεραστια ποσότητα εξειρετικων ελληνικών τραγουδιών δεν έχει δημοσιοποιεί ποτέ. Και ευτυχώς θα πω, γιατί τα καλά είναι για λιγους που έχουν φάει με το κουτάλι Μοναστηράκι και παλαιοπωλεια για να τα ανακαλύψουν. Άλλωστε οι νεοέλληνες δεν ενδιαφέρονται. Τραπ σκαταπ και άγιος ο θεός. Άρα...

      Νίκος Καποδίστριας
      ...ειναι γνωστός ο δ.σ
      απο την συνέντευξη στον Παναγιωτόπουλο με θεμα την ταινια της Φ.Λιαπα

      Τάσος Κλείσας
      και την αντιπαράθεση με τον Βασίλη Ραφαηλίδη.

      Νίκος Καποδίστριας
      και με παρεακι τον δοξ.

      Τάσος Κλείσας
      ναι αυτόν τον γλίτσα... Διακυβέρνηση Μητσοτάκη μη ξεχνιόμαστε, ε;

      Στέλιος Κραββαρίτης
      Συμφωνώ ακόμα και με τα κενά ανάμεσα στις λέξεις.

      Antonis Boskoitis
      Εξαιρετική τοποθέτηση και επί της ουσίας

      Διαγραφή
    3. Σιδερής Πρίντεζης
      Ο πατέρας μου θυμάται τον Μάρκο με τον γιο του τον Στέλιο, σχετικά μικρό, μία Καθαρή Δευτέρα, σε ένα μέρος στον Πειραιά όπου γιόρταζαν τα Κούλουμα, να γυρίζουν με το τασάκι όπως το περιγράφεις. Πριν φυσικά τον πάρει ο Τσιτσάνης και ηχογραφήσουν με τον Μπιθικώτση στην Columbia. Ελπίζω να μη μεταφέρω λάθος εικόνα.

      Παντελής Αμπαζής
      καθόλου λάθος εικόνα. Το επιβεβαιώνω και από τον Στέλιο και από τον Μπιθικώτση. Ήταν τα πέτρινα χρόνια του τεράστιου Μάρκου Βαμβακάρη.

      Τάκης Σπετσιώτης
      ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ένας από τους μεγαλύτερους κοινωνικούς τραγουδοποιούς, που ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι, πέθανε πάμφτωχος, και με ελάχιστα κομμάτια του (μετρημένα στα δάχτυλα), με ατόφια κοινωνικά μηνύματα, να ξεφεύγουν από την σκληρή λογοκρισία.

      Dimitrios Athanasiadis
      https://www.youtube.com/watch?v=yOl7L3cEofU...
      Φτώχεια που με κουρέλιασες - Μαρίκα Νίνου

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Δηλαδή, δεν "είναι ο καθρέφτης της ψυχής του λαού μας το τραγούδι";

      Γεώργιος Σπυρόπουλος
      Χωρίς να διατυπώνω την άποψη ότι "διαφωνώ" μαζί σου, θα καταγράψω κάτι θεωρώντας οτι θα λειτουργήσει προσθετικά σε όσα γράφεις: το ζήτημα της έννοιας "ελληνικό τραγούδι" ειδικά στην έκφραση" λαικό/παραδοσιακό" αποτελεί την ΒΑΣΗ όλου του φάσματος της Μουσικής στην Ελλάδα μετά τον Πόλεμο. Πέραν λοιπόν των μηνυμάτων που περνούσαν τα λαικά και παραδοσιακά τραγούδια , υφίσταται και κάτι άλλο ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ που ο κ. Σαββόπουλος ΟΥΔΕΠΟΤΕ αποδέχθηκε ευθέως .Το γεγονός ότι , ενώ και ο ίδιος αλλα και σχεδόν όλοι της γενιάς του ΒΑΣΙΣΘΗΚΑΝ πάνω σε παραδοσιακούς ρυθμούς κάνοντας "όνομα", ταυτόχρονα άφησαν τον λαό να λοιδωρεί και να δυσφημεί την παραδοσιακή/λαική μουσική, ταυτίζοντας τες για κάποιο ακατανόητο λόγο με την Χούντα. Κι ετσι ..ακούμε τον κ. Σαββόπουλο να γράφει την "μαύρη θάλασσα" αντιγράφοντας τα "λιανοχορταρουδια" ή το "στάσιμο" από " τα τραγούδια για νέους κανταδόρους" που είναι πλήρης αντιγραφή απο τα παραδοσιακά κάλαντα (πρωτοχρονιάς) της Ικαρίας ή τον "μπάλλο" που ειναι γεμάτος απο παραδοσιακούς ρυθμούς και όργανα. Να μην αναφέρω τα δεκάδες "καλαματιανά", "καρσιλαμάδες" και "τσάμικα", που έχει γράψει. Δεν είναι της παρούσης για ν' αναφερθεί τι εχουν "γράψει" και οι αλλοι συνθέτες αλλα ΜΟΝΟ ο ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ειχε το θαρρος και την ευθύτητα να "περιγράψει μουσικά" ποιά τα δομικά στοιχεία (και από που τα δανείσθηκε) της μουσικής που συνέθεσε ( για μια μικρή λευκή αχιβάδα ) Ο κ. Σαββόπουλος λοιπόν "αγιοποιεί" μια κατάσταση γιατί πολύ απλά εκφράζει την "άρχουσα τάξη" της Μουσικής, και προφανώς αν έγραφε όλα όσα έχουν γίνει σε βάρος της ΜΟΥΣΙΚΗΣ , από τους "μουσικούς" θα στρεφόταν εναντίον του εαυτού του, ως "αυθεντία", ενώ είχε βασισθεί σε δρόμους και στοιχεία των μουσικών του "φτωχού λαουτζίκου". του "βλάχου", του "επαρχιώτη" Κι έτσι προτίμησε να ζητήσει έμμεσα και αθόρυβα "συγγνώμη" για όσα έχουν γίνει σε βάρος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ , αλλά και του λαού, ως εν δυνάμει θεματοφύλακα, μια μεγάλης ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, στην μεταπολεμική Ελλάδα.

      Αντώνης Κόντος
      Ακριβώς έτσι είναι Φώντα όπως τα λες...

      Διαγραφή
    4. Peter Galan
      Πωπω, υπεραναλυση! Τοση 'ιδεολογιοποιηση' στην κακομοιρα στην λαικη μουσικη! Πες οτι δεν γουσταρεις το Σαβοπουλο, οτι ειναι ενας παπαρολογος. Δεν φτανει;

      Dionysis Tsaglis
      Ο συγκεκριμένος έχει πάψει να με αφορά εδώ και χρόνια, πλασάρεται ως ο τελευταίος των σοφών από τον νεοφιλελευθερισμό και τον τύπο του και εμφανίζεται στον ΣΚΑΙ πιο συχνά και από τον Πορτοσάλτε, μένω με τους δίσκους του που αγαπώ και του γνέφω στο καλό...βέρυ σιμπλ

      Διαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Family...

    Foko Bouklis
    Family.Τι μπανταρα.Ο κιθαριστας τους ζει στην Ελλαδα(Μυτιληνη νομιζω)εδω και 30 χρονια!

    Kostas Giannakis
    φοβερη μπαντα!

    Vagelis Papageorgiou
    Τα τραγούδια βγαλμένα από έντονα βιώματα έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Το αντιλαμβάνεσαι ακόνη κι αν δεν καταλαβαίνεις τις αναφορές, τους συμβολισμούς ή τη γλώσσα πολύ καλά.

    Vassilis Serafimakis
    Aπό τα συγκροτήματα που δεν ξαναβγαίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ "Όταν σκοτώθηκε ο Γιάννης Παπαϊωάννου..."...

    Konstantin Mixos
    Γιατί βουρκώνω όταν σκέφτομαι τον θάνατο του Παπαιωάννου; δεν είναι λόγω του ατυχήματος, είναι η φάτσα του; είχατε και εσείς θείο που του έμοιαζε; είναι που διακρίνεται στην φωτο με τις γονατισμένες Εαμιτισες στο Σύνταγμα στο μνημόσυνο των θυμάτων της πρώτης μέρας των Δεκεμβριανών; είναι επειδή φαίνεται αθώος σε σχέση με τους άλλους ρεμπέτες που έκαναν περφορμανς την μαγκιά;

    Lefteris Karkas
    ήταν όντως τιμια περίπτωση ανθρώπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες όχι μόνο συναδέλφων του αλλά και άλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σχόλια από το fb στο ποστ "Η χούντα ήταν ένα αληθινά νεοφιλελεύθερο καθεστώς"...

    Kostas Mouk
    Συγκοινωνούντα δοχεία

    Salvo Coleman
    Απολοιφάδια τα σημερινά σούργελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή