ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 371

18/3/2021
Και κάτι ακόμη για τον Franco Battiato, και με αφορμή το θλιβερό γεγονός.
Βάσει discogs δεν κυκλοφόρησε ποτέ LP τού Battiato στην Ελλάδα – σε ελληνική εκτύπωση εννοούμε.
Κοιτάζοντας, όμως, τα εξώφυλλα των άλμπουμ του από την δεκαετία του ’80 λέω πως μερικά απ’ αυτά ήταν «κοινά» στα δισκάδικα εκείνη την εποχή, όπως το “La Voce Del Padrone” (1981) ή το “Fisiognomica” (1988) και μάλλον είχαν εκτυπωθεί και στην Ελλάδα (δεν μπορεί να συνέβη αλλιώς). Πιστεύω δε πως αν ψάξω στα κιτάπια μου θα βρω και δισκοκριτικές από περιοδικά...
Φυσικά, δεν πήγε ποτέ το χέρι μου να τ’ αγοράσω, γιατί στα 80s και στα 90s πολύ σπάνια αγόραζα δίσκους καλλιτεχνών, που είχαν ξεκινήσει το ’60 και που εξακολουθούσαν να βγάζουν δίσκους και μετά το ’80. Κι έτσι αυτά τα άλμπουμ τού Battiato, ούτε που τ’ άγγιξα.
Το “La Voce Del Padrone” το ακούω τώρα από το YouTube και λέω πως είναι αξιοπρεπέστατο για την εποχή του, ενώ έχει και... τιμούλα. Στο discogs, δε, το πουλάνε από 120 ευρώ(!), αλλά μπορεί να ανέβασαν σήμερα τις τιμές οι θρασύτατοι...

Τώρα, άντε βρες το με κανα πεντακοσάρικο (δραχμές), όπως το εύρισκα κάποτε στα αζήτητα.

18/5/2021
Και όμως υπάρχει Έλληνας-Ελληνίδα, που είχε τραγουδήσει Franco Battiato στη δεκαετία του ’60. Ήταν η Λήδα, σ’ ένα δισκάκι του ’68.
Το τραγούδι ήταν το “È l'amore”, που είχε πει ο Battiato (δεν ήταν δικό του – άλλοι το είχανε γράψει) και για το οποίο είχε ετοιμάσει ελληνικά λόγια ο Λευτέρης Παπαδόπουλος! «Μας εχώρισε ο Σεπτέμβρης»...
[στo δεύτερο λινκ το πρωτότυπο]
https://www.youtube.com/watch?v=VqlLJNAzzWk
https://www.youtube.com/watch?v=aBWZeJF0FHU

18/5/2021
Πέθανε ο Franco Battiato, στα 76 χρόνια του.
Τα πρώτα άλμπουμ του “Fetus” (1972), “Pollution” (1973), “Sulle Corde di Aries” (1973) και “Clic” (1974), όλα στην εταιρία Bla Bla, είναι εξαιρετικά (και κάποια ακόμη μεταγενέστερα). Πολύ προχωρημένα electronic-progressive, από τα ωραιότερα εκείνης της εποχής.
Ο Battiato είχε επιχειρήσει να συνδέσει το progressive rock (είχε ξεκίνησε εξάλλου εκείνη τη φάση της διαδρομής του μ’ ένα άλλο σχήμα τής Bla Bla, τους Osage Tribe), με στοιχεία πειραματικά-ηλεκτρονικά, concrete, «κλασικής μουσικής», σινεματίκ κ.λπ., δημιουργώντας ένα πολύ παράξενο κράμα (περνούσε και στους στίχους η παραξενιά), που ακούγεται και σήμερα, 50 χρόνια αργότερα, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Τα ενθουσιώδη λόγια του Frank Zappa εκείνα τα χρόνια, του Jim O’Rourke αργότερα, και πολλών άλλων στην πορεία, πάλι λίγα είναι για να περιγράψουν το τι στ’ αλήθεια «έπαιζε» σ’ εκείνους τους δίσκους.
Όμως η συμβολή του Battiato στην ιταλική prog-avant σκηνή υπήρξε γενικότερα σημαντική, αφού ως βασικός στέλεχος της Bla Bla προωθούσε ή βοηθούσε (και όχι μόνο στο δικό του label) μουσικούς και συγκροτήματα που, άμεσα, τον ενδιέφεραν.
Πρώτοι σε σημασία οι Jumbo, με τους οποίους συνεργάζεται στο πολύ καλό “Vietato Ai Minori di 18 Anni?” και ακόμη ο Juri Camisasca, οι Genco Puro & Co. και άλλοι διάφοροι.
Είχε πορεία και πριν το progressive ο Battiato και βεβαίως μετά απ’ αυτό (μέχρι και στην Eurovision εμφανίστηκε), αλλά εκεί, στο πρώτο μισό του ’70, είναι οι πολύ μεγάλοι δίσκοι του.

[τα σκαναρίσματα είναι από το πρώτο σοβαρό άρθρο που είχα διαβάσει για τον Franco Battiato, το καλοκαίρι του ’93, στο βρετανικό περιοδικό Audion]

17/5/2021
Και μεγάλη μπάντα, και γ@μώ τα κομμάτια και με σωστό μήνυμα... Depeche Mode…
https://www.youtube.com/watch?v=GFTGQ0sl_NM

17/5/2021
«Ουδέποτε οι πατέρες της Ελληνικής φιλοσοφίας εταύτισαν τας δημοκρατικάς ελευθερίας προς την ασυδοσίαν»
Γεώργιος Παπαδόπουλος (27 Απριλίου 1967)
«Ελευθερία δεν σημαίνει ανευθυνότητα»
Κυριάκος Μητσοτάκης (17 Μαΐου 2021)
Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα σ’ έχει προλάβει και που θα σε κάνει να νοιώσεις αμήχανα, όταν λες κοινοτοπίες...

16/5/2021
Δεν ετοιμάζω κείμενο για τον Κώστα Χατζή. Έχω γράψει εξάλλου κάτι (μικρό) παλιά. Απλά, με κάποια άλλη αφορμή θυμάμαι μερικά τραγούδια του...
https://www.youtube.com/watch?v=p5frTaayE_M