Ο Mauro Gargano
είναι ένας Ιταλός (από το Μπάρι) κοντραμπασίστας και συνθέτης της jazz, με καλή πορεία στα
πράγματα, την τελευταία τουλάχιστον 20ετία, καθώς έχει βρεθεί στο πάλκο με
μεγάλα ονόματα (Aldo Romano,
Daniel
Humair, René
Urtreger, Kenny Werner,
Jason Palmer κ.ά.),
έχοντας να προτείνει και την ανάλογη δισκογραφία. Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ του “Feed” [Programmazione Puglia Sounds Record, 2021], ο Mauro Gargano συνεργάζεται με τον
πιανίστα Alessandro Sgobbio
και τον ντράμερ Christophe Marguet,
δύο μουσικούς με εξίσου ενδιαφέρουσα διαδρομή στα τζαζ-πράγματα. (Για τον
πιανίστα Sgobbio έχουμε
γράψει και άλλες φορές στο blog,
καθώς τον συναντάμε ως μέλος των συγκροτημάτων Hitra, Pericopes+1 και Silent Fires, ενώ και ο Marguet, που είναι ο πιο μεγάλος από τους τρεις,
καθότι είναι γεννημένος το 1965, έχει παίξει με άπειρο κόσμο, όπως με τον θρύλο
Stéphane Grappelli και ακόμη με
τους Gianluigi Trovesi, Louis Sclavis, Paolo Fresu, Joachim Kühn και δεκάδες άλλους).
Το “Feed”
είναι ένα θαυμάσιο άλμπουμ contemporary jazz,
που σαν ήχος, άποψη κ.λπ. χρωστά πολλά στους e.s.t. και σε όσα επακολούθησαν
(σε σχέση με τα jazz trios),
εξαιτίας εκείνων. Και το λέμε τούτο, παρότι ο συνθέτης αναφέρει στις βασικές επιρροές
του πιανίστες όπως ο Craig Taborn...
Με ένα ρυθμικό τμήμα ικανό να ανταπεξέλθει σε πολυποίκιλες απαιτήσεις, και όχι μόνον σε στενά... τζαζ, και με το πιάνο (μαζί με τα σύνθια, σε λίγες, αλλά πολύ χτυπητές περιπτώσεις) να κυριαρχεί στις αποτυπώσεις των μελωδιών, και βασικά στις επεκτάσεις τους, που εμπεριέχουν φυσικά και αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, το τρίο τού Mauro Gargano είναι, απλώς, ένα καταπληκτικό σημερινό τζαζ γκρουπ, και όχι... ακόμη ένα. Κάτι που οφείλεται πρώτα-πρώτα στο επίπεδο των συνθέσεων τού Gargano, που είναι πολύ υψηλό. Κομμάτια, όπως το 6λεπτο “Look beyond the window” για παράδειγμα είναι αληθινά εκπληκτικά, χωρίς κανένα εξ αυτών να ξεπέφτει στην κατηγορία τού «αναμενόμενου», πόσω μάλλον του «τετριμμένου».
Άψογο δέσιμο, με απίθανες ρυθμικές εναλλαγές και «γεμίσματα» από τους Gargano και Marguet και μ’ έναν πιανίστα, τον Alessandro Sgobbio, πραγματικά εντυπωσιακό, που αξίζει να τον ανακαλύψει κάποιος, το “Feed” δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από ένα άλμπουμ κλάσης.
Ωραίες και οι ιστορίες πίσω από τα κομμάτια, που δείχνουν συν τοις άλλοις κι έναν άνθρωπο (για τον συνθέτη Mauro Gargano ο λόγος) με σωστές απόψεις και ευαισθησίες – απόψεις που αφορούν στο σύνδρομο Διαταραχής, Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD) (“Full brain”), στο δίλημμα «εργασία σε βιομηχανίες που επιβαρύνουν το περιβάλλον – ανεργία» (“Ilva’s dilemma”), με αφορμή την χαλυβουργία Ilva, στον Τάραντα, που ενέχεται για διασπορά διοξίνης στο περιβάλλον κ.λπ.
Επαφή: dominique.abdesselam@gmail.com, mauro@maurogargano.net
Με ένα ρυθμικό τμήμα ικανό να ανταπεξέλθει σε πολυποίκιλες απαιτήσεις, και όχι μόνον σε στενά... τζαζ, και με το πιάνο (μαζί με τα σύνθια, σε λίγες, αλλά πολύ χτυπητές περιπτώσεις) να κυριαρχεί στις αποτυπώσεις των μελωδιών, και βασικά στις επεκτάσεις τους, που εμπεριέχουν φυσικά και αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, το τρίο τού Mauro Gargano είναι, απλώς, ένα καταπληκτικό σημερινό τζαζ γκρουπ, και όχι... ακόμη ένα. Κάτι που οφείλεται πρώτα-πρώτα στο επίπεδο των συνθέσεων τού Gargano, που είναι πολύ υψηλό. Κομμάτια, όπως το 6λεπτο “Look beyond the window” για παράδειγμα είναι αληθινά εκπληκτικά, χωρίς κανένα εξ αυτών να ξεπέφτει στην κατηγορία τού «αναμενόμενου», πόσω μάλλον του «τετριμμένου».
Άψογο δέσιμο, με απίθανες ρυθμικές εναλλαγές και «γεμίσματα» από τους Gargano και Marguet και μ’ έναν πιανίστα, τον Alessandro Sgobbio, πραγματικά εντυπωσιακό, που αξίζει να τον ανακαλύψει κάποιος, το “Feed” δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από ένα άλμπουμ κλάσης.
Ωραίες και οι ιστορίες πίσω από τα κομμάτια, που δείχνουν συν τοις άλλοις κι έναν άνθρωπο (για τον συνθέτη Mauro Gargano ο λόγος) με σωστές απόψεις και ευαισθησίες – απόψεις που αφορούν στο σύνδρομο Διαταραχής, Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD) (“Full brain”), στο δίλημμα «εργασία σε βιομηχανίες που επιβαρύνουν το περιβάλλον – ανεργία» (“Ilva’s dilemma”), με αφορμή την χαλυβουργία Ilva, στον Τάραντα, που ενέχεται για διασπορά διοξίνης στο περιβάλλον κ.λπ.
Επαφή: dominique.abdesselam@gmail.com, mauro@maurogargano.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου