JAKOB BRO / ARVE HENRIKSEN / JORGE ROSSY: Uma
Elmo [ECM Records, 2021]
Ο δανός κιθαρίστας Jakob Bro συνδέεται με την ECM τουλάχιστον από το 2006, έχοντας και προσωπικούς δίσκους εκεί και «συμμετοχές» (π.χ. στο “Dark Eyes” του Tomasz Stanko, ως μέλος του Tomasz Stanko Quintet). Περαιτέρω, για δικά του άλμπουμ έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο blog, όπως για το “Bay of Rainbows” [ECM, 2018] ή για το “Returnings” [ECM, 2018]. Το ίδιο ισχύει και για τον νορβηγό τρομπετίστα Arve Henriksen, καθώς και αυτός ηχογραφεί στην εταιρεία από το 1998, έχοντας και προσωπικές ηχογραφήσεις εκεί, μα και «συμμετοχές». Νεότερος στην ECM-οικογένεια φαίνεται πως είναι ο ισπανός ντράμερ Jorge Rossy, που πάντως έχει κι αυτός μια παρουσία το 2013, στην παράλληλη ετικέτα XtraWATT και σε άλμπουμ τού Swallow Quintet. Αυτοί οι τρεις μουσικοί βρίσκονται για πρώτη φορά μαζί, τώρα, ηχογραφώντας το “Uma Elmo”, στο γνωστό Auditorio Stelio Molo RSI του Λουγκάνο, τον Αύγουστο / Σεπτέμβριο του 2020. Στο άλμπουμ καταγράφονται εννέα tracks, όλα συνθέσεις του κιθαρίστα Bro.
Το “Uma Elmo”
είναι, γενικώς, ένα χαμηλό τόνων άλμπουμ. Ένα άλμπουμ περιορισμένης έντασης,
που προβάλλει έναν κάπως παράξενο λυρισμό –δύο tracks εξάλλου αποτελούν μνημόσυνα στους
Tomasz
Stanko (“To Stanko”) και Lee Konitz (“Music for black pigeons”)– με τους τρεις
μουσικούς να είναι τέλεια συντονισμένοι σ’ αυτήν την μακρόπνοη ελεγεία, που
έχει όμως τον τρόπο, έναν μαγικό τρόπο, να σε κρατάει αιχμάλωτό της.
Αυτό το διαπιστώνεις καθώς εξελίσσεται και αναπτύσσεται το άλμπουμ, με το εκπληκτικό 11λεπτο “Housework”, εκεί προς την μέση, να αποτελεί την κορύφωση τού “Uma Elmo” – το οποίον, από ’κει και κάτω, συνεχίζει στο ίδιο αθόρυβο πλάνο του, προσφέροντας μια μουσική αναπάντεχα διαβρωτική, που έχει τον τρόπο να σε αφοπλίζει.
Όχι συνηθισμένη περίπτωση τεχνικότατου δίσκου, δουλεμένου από τρεις πολύ μεγάλους παίκτες, που ξέρουν να εντυπωσιάζουν με τα απολύτως απαραίτητα.
CYMIN SAMAWATIE / KETAN BHATTI / TRICKSTER ORCHESTRA:
S/T [ECM Records, 2021]
Υπάρχει μια μπάντα στο Βερολίνο εδώ και καμιά 20αριά χρόνια, οι Cyminology, με δισκογραφία σε «δυνατές» εταιρείες – αρχικώς στην Double Moon και αργότερα στην ECM. Δύο από τα τέσσερα μέλη των Cyminology, η τραγουδίστρια Cymin Samawatie (Γερμανίδα, ιρανικής καταγωγής) και ο ινδός περκασιονίστας Ketan Bhatti συνεργάζονται με την Ορχήστρα Trickster (ως κανονικά μέλη της), η οποία αποτελείται από είκοσι τρεις(!) μουσικούς, που χειρίζονται «κλασικά» και αναπάντεχα όργανα. Έτσι, εδώ, μπορείς ν’ ακούσεις κιθάρα, μπάσο, ντραμς, επίσης βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο, μα ακόμη και nay, recorders, sheng, koto, kanun, marimba και, ανάμεσα σε άλλα πολλά, ηλεκτρονικά!
Τι ρεπερτόριο θα μπορούσε να αποδίδει μια τέτοια ορχήστρα, που έχει την άνεση να επεξεργάζεται ενορχηστρώσεις, για τόσο πολλά και διαφορετικά όργανα; Είναι ένα ερώτημα αυτό, που δεν είναι, φυσικά, αναπάντητο.
Το ρεπερτόριο, λοιπόν, είναι πρωτότυπο, όσον αφορά στις μουσικές, καθώς και τα εννέα tracks του άλμπουμ αποτελούν συνθέσεις των Samawatie / Bhatti, ενώ στο στιχουργικό κομμάτι συναντάμε ψαλμούς, κείμενα sufi-ποιητών (Rumi, Hafiz) κ.λπ., και λόγια που αποδίδονται σε farsi, εβραϊκά, τουρκικά και αραβικά.
Αν υπάρχει αυτή η γλωσσική πανσπερμία από την μια μεριά, συμβατή πάντως, με τα ενδιαφέροντα των Samawatie και Bhatti στο συγκεκριμένο CD, από την άλλη η μουσική κάλυψη είναι απίστευτα «πυκνή», συγκεκριμένη, αν και κάπως περφεξιονιστική.
Το άκουσμα δεν είναι λαϊκό, ούτε παραδοσιακό. Είναι «έντεχνο» στον απόλυτο βαθμό, και με στοιχεία αυτοσχεδιασμού έως και αβαντ-γκαρντίστικα, ακόμη και «μπρεχτικά», αφήνοντας μία πολύ παράξενη αύρα.
Ενδιαφέρουσα; Οπωσδήποτε – παρότι χρειάζεται προσπάθεια και κάποιο ψάξιμο, για να παρακολουθήσεις το άλμπουμ των Samawatie-Bhatti και της Trickster Orchestra με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην το αδικήσεις.
SHAI MAESTRO: Human [ECM Records, 2021]
Είχαμε γράψει και για το προηγούμενο, ολοκληρωμένο άλμπουμ τού Shai Maestro στην ECM, το “The Dream Thief” του 2018, κι εκεί είχαμε σημειώσει πως έχουμε να κάνουμε, στην περίπτωσή μας, μ’ έναν πιανίστα «ατμοσφαιρικό», με μαλακό τουσέ, και με έφεση στη romance μελωδία, γνωστόν και στην ντόπια τζαζ-κοινότητα λόγω της συνεργασίας του με τον κοντραμπασίστα Πέτρο Κλαμπάνη (με τον οποίον έχουν συνυπάρξει σε live σίγουρα στην Πάτρα και μάλλον και στην Αθήνα).
Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τού Shai Maestro στην γερμανική εταιρεία, που αποκαλείται “Human”, ο ισραηλινός μουσικός εμφανίζεται ως μέλος κουαρτέτου (με τους Philip Dizack τρομπέτα, Jorge Roeder κοντραμπάσο και Ofri Nehemya ντραμς να συμπληρώνουν το σχήμα), παρουσιάζοντας μια σειρά δικών του συνθέσεων, στο γνωστό ύφος του, αυτό το λυρικό contemporary, που θα μπορούσε να το αποκαλέσουμε και «μεσογειακό» και το οποίον κερδίζει πολλά μέσα από την συνολικότερη ηχογράφηση-παραγωγή.
Με μία μόλις version, στο πασίγνωστο “In a sentimental mood”, ο Shai Maestro δείχνει και σ’ αυτό το LP/CD πως είναι ένας πολύ σοβαρός συνθέτης, με στιγμές αληθινής έμπνευσης, που «ταιριάζει γάντι» στον «ήχο της ECM», καθώς οι επεξεργασμένες επιρροές του από πιανίστες όπως ο Bill Evans ή ο Brad Mehldau τού δίνουν την άνεση να κινείται σε παραπλήσια με εκείνους πεδία, χωρίς όμως αλληλοκαλύψεις. Το παίξιμό του παραμένει πάντα διακριτικό και ελαφρώς απόμακρο, μέσα στη «ζεστασιά» του, με την τρομπέτα τού Dizack να καταγράφει μία περαιτέρω διαδρομή προς την ανάπτυξη των μελωδιών και μάλιστα σε πολύ περίεργους συνδυασμούς με το πιάνο, σαν σε κοντραπούντο (“GG”).
Ένα αναμενόμενο άλμπουμ, για τα δεδομένα της ECM, είναι το “Human”, που σημαίνει ότι ο βαθμός του δεν μπορεί παρά να είναι υψηλός, ετοιμασμένο από έναν πιανίστα (και το συγκρότημά του), που δεν παύει να βρίσκεται σε μια φάση εξέλιξης (ο Maestro είναι 34 ετών).
MOMO KODAMA / SEIJI OZAWA / MITO CHAMBER
ORCHESTRA: Hosokawa / Mozart [ECM New Series, 2021]
Άλμπουμ των ECM New Series είναι αυτό, οπότε χρειάζονται μερικές πρώτες και απαραίτητες διευκρινήσεις – εν σχέσει, κατ’ αρχάς με τα ονόματα, που σχετίζονται με την έκδοση.
Έτσι, στο άλμπουμ αυτό η ιαπωνίδα κλασική πιανίστρια Momo Kodama συνεργάζεται με την πολυμελή Mito Chamber Orchestra, υπό τον Seiji Ozawa, προκειμένου να παρουσιάσει έργα Toshio Hosakawa (γενν. 1955) [“Lotus under the moonlight / Hommage à Mozart”] και Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) [“Concerto No. 23 in A major / K.488 / for piano and orchestra].
Ο δανός κιθαρίστας Jakob Bro συνδέεται με την ECM τουλάχιστον από το 2006, έχοντας και προσωπικούς δίσκους εκεί και «συμμετοχές» (π.χ. στο “Dark Eyes” του Tomasz Stanko, ως μέλος του Tomasz Stanko Quintet). Περαιτέρω, για δικά του άλμπουμ έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο blog, όπως για το “Bay of Rainbows” [ECM, 2018] ή για το “Returnings” [ECM, 2018]. Το ίδιο ισχύει και για τον νορβηγό τρομπετίστα Arve Henriksen, καθώς και αυτός ηχογραφεί στην εταιρεία από το 1998, έχοντας και προσωπικές ηχογραφήσεις εκεί, μα και «συμμετοχές». Νεότερος στην ECM-οικογένεια φαίνεται πως είναι ο ισπανός ντράμερ Jorge Rossy, που πάντως έχει κι αυτός μια παρουσία το 2013, στην παράλληλη ετικέτα XtraWATT και σε άλμπουμ τού Swallow Quintet. Αυτοί οι τρεις μουσικοί βρίσκονται για πρώτη φορά μαζί, τώρα, ηχογραφώντας το “Uma Elmo”, στο γνωστό Auditorio Stelio Molo RSI του Λουγκάνο, τον Αύγουστο / Σεπτέμβριο του 2020. Στο άλμπουμ καταγράφονται εννέα tracks, όλα συνθέσεις του κιθαρίστα Bro.
Αυτό το διαπιστώνεις καθώς εξελίσσεται και αναπτύσσεται το άλμπουμ, με το εκπληκτικό 11λεπτο “Housework”, εκεί προς την μέση, να αποτελεί την κορύφωση τού “Uma Elmo” – το οποίον, από ’κει και κάτω, συνεχίζει στο ίδιο αθόρυβο πλάνο του, προσφέροντας μια μουσική αναπάντεχα διαβρωτική, που έχει τον τρόπο να σε αφοπλίζει.
Όχι συνηθισμένη περίπτωση τεχνικότατου δίσκου, δουλεμένου από τρεις πολύ μεγάλους παίκτες, που ξέρουν να εντυπωσιάζουν με τα απολύτως απαραίτητα.
Υπάρχει μια μπάντα στο Βερολίνο εδώ και καμιά 20αριά χρόνια, οι Cyminology, με δισκογραφία σε «δυνατές» εταιρείες – αρχικώς στην Double Moon και αργότερα στην ECM. Δύο από τα τέσσερα μέλη των Cyminology, η τραγουδίστρια Cymin Samawatie (Γερμανίδα, ιρανικής καταγωγής) και ο ινδός περκασιονίστας Ketan Bhatti συνεργάζονται με την Ορχήστρα Trickster (ως κανονικά μέλη της), η οποία αποτελείται από είκοσι τρεις(!) μουσικούς, που χειρίζονται «κλασικά» και αναπάντεχα όργανα. Έτσι, εδώ, μπορείς ν’ ακούσεις κιθάρα, μπάσο, ντραμς, επίσης βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο, μα ακόμη και nay, recorders, sheng, koto, kanun, marimba και, ανάμεσα σε άλλα πολλά, ηλεκτρονικά!
Τι ρεπερτόριο θα μπορούσε να αποδίδει μια τέτοια ορχήστρα, που έχει την άνεση να επεξεργάζεται ενορχηστρώσεις, για τόσο πολλά και διαφορετικά όργανα; Είναι ένα ερώτημα αυτό, που δεν είναι, φυσικά, αναπάντητο.
Το ρεπερτόριο, λοιπόν, είναι πρωτότυπο, όσον αφορά στις μουσικές, καθώς και τα εννέα tracks του άλμπουμ αποτελούν συνθέσεις των Samawatie / Bhatti, ενώ στο στιχουργικό κομμάτι συναντάμε ψαλμούς, κείμενα sufi-ποιητών (Rumi, Hafiz) κ.λπ., και λόγια που αποδίδονται σε farsi, εβραϊκά, τουρκικά και αραβικά.
Αν υπάρχει αυτή η γλωσσική πανσπερμία από την μια μεριά, συμβατή πάντως, με τα ενδιαφέροντα των Samawatie και Bhatti στο συγκεκριμένο CD, από την άλλη η μουσική κάλυψη είναι απίστευτα «πυκνή», συγκεκριμένη, αν και κάπως περφεξιονιστική.
Το άκουσμα δεν είναι λαϊκό, ούτε παραδοσιακό. Είναι «έντεχνο» στον απόλυτο βαθμό, και με στοιχεία αυτοσχεδιασμού έως και αβαντ-γκαρντίστικα, ακόμη και «μπρεχτικά», αφήνοντας μία πολύ παράξενη αύρα.
Ενδιαφέρουσα; Οπωσδήποτε – παρότι χρειάζεται προσπάθεια και κάποιο ψάξιμο, για να παρακολουθήσεις το άλμπουμ των Samawatie-Bhatti και της Trickster Orchestra με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην το αδικήσεις.
Είχαμε γράψει και για το προηγούμενο, ολοκληρωμένο άλμπουμ τού Shai Maestro στην ECM, το “The Dream Thief” του 2018, κι εκεί είχαμε σημειώσει πως έχουμε να κάνουμε, στην περίπτωσή μας, μ’ έναν πιανίστα «ατμοσφαιρικό», με μαλακό τουσέ, και με έφεση στη romance μελωδία, γνωστόν και στην ντόπια τζαζ-κοινότητα λόγω της συνεργασίας του με τον κοντραμπασίστα Πέτρο Κλαμπάνη (με τον οποίον έχουν συνυπάρξει σε live σίγουρα στην Πάτρα και μάλλον και στην Αθήνα).
Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τού Shai Maestro στην γερμανική εταιρεία, που αποκαλείται “Human”, ο ισραηλινός μουσικός εμφανίζεται ως μέλος κουαρτέτου (με τους Philip Dizack τρομπέτα, Jorge Roeder κοντραμπάσο και Ofri Nehemya ντραμς να συμπληρώνουν το σχήμα), παρουσιάζοντας μια σειρά δικών του συνθέσεων, στο γνωστό ύφος του, αυτό το λυρικό contemporary, που θα μπορούσε να το αποκαλέσουμε και «μεσογειακό» και το οποίον κερδίζει πολλά μέσα από την συνολικότερη ηχογράφηση-παραγωγή.
Με μία μόλις version, στο πασίγνωστο “In a sentimental mood”, ο Shai Maestro δείχνει και σ’ αυτό το LP/CD πως είναι ένας πολύ σοβαρός συνθέτης, με στιγμές αληθινής έμπνευσης, που «ταιριάζει γάντι» στον «ήχο της ECM», καθώς οι επεξεργασμένες επιρροές του από πιανίστες όπως ο Bill Evans ή ο Brad Mehldau τού δίνουν την άνεση να κινείται σε παραπλήσια με εκείνους πεδία, χωρίς όμως αλληλοκαλύψεις. Το παίξιμό του παραμένει πάντα διακριτικό και ελαφρώς απόμακρο, μέσα στη «ζεστασιά» του, με την τρομπέτα τού Dizack να καταγράφει μία περαιτέρω διαδρομή προς την ανάπτυξη των μελωδιών και μάλιστα σε πολύ περίεργους συνδυασμούς με το πιάνο, σαν σε κοντραπούντο (“GG”).
Ένα αναμενόμενο άλμπουμ, για τα δεδομένα της ECM, είναι το “Human”, που σημαίνει ότι ο βαθμός του δεν μπορεί παρά να είναι υψηλός, ετοιμασμένο από έναν πιανίστα (και το συγκρότημά του), που δεν παύει να βρίσκεται σε μια φάση εξέλιξης (ο Maestro είναι 34 ετών).
Άλμπουμ των ECM New Series είναι αυτό, οπότε χρειάζονται μερικές πρώτες και απαραίτητες διευκρινήσεις – εν σχέσει, κατ’ αρχάς με τα ονόματα, που σχετίζονται με την έκδοση.
Έτσι, στο άλμπουμ αυτό η ιαπωνίδα κλασική πιανίστρια Momo Kodama συνεργάζεται με την πολυμελή Mito Chamber Orchestra, υπό τον Seiji Ozawa, προκειμένου να παρουσιάσει έργα Toshio Hosakawa (γενν. 1955) [“Lotus under the moonlight / Hommage à Mozart”] και Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) [“Concerto No. 23 in A major / K.488 / for piano and orchestra].
Είναι
προφανές λοιπόν πως η έκδοση, που αφορά σε μιαν ηχογράφηση από το 2006, στο Concert Hall ATM (Art Tower Mito), στην πόλη Mito της
Ιαπωνίας, σχετίζεται με τον W.A. Mozart, καθώς το 2006 συμπληρώνονταν 250
χρόνια από την γέννηση τού μέγιστου συνθέτη της «κλασικής μουσικής».
Στο κατατοπιστικό booklet, που συνοδεύει την έκδοση, ο συνθέτης Toshio Hosakawa γράφει πως λόγω των τότε (2006) εορτών, του είχε ανατεθεί από την Βορειογερμανική Ραδιοφωνία να διαλέξει ένα αγαπημένο του πιάνο-κονσέρτο τού Mozart και με αφορμή εκείνο να συνθέσει ένα δικό του, με την ίδιαν, όμως, ενορχήστρωση.
Ο Hosakawa, τιμώντας εκτός από τον Mozart και την χώρα του, εμπνέεται από το λωτό, από το άνθος του λωτού, που, στην βουδιστική παράδοση, σημαίνει πολλά, τα οποία σχετίζονται με το άνοιγμα, την επέκταση δηλαδή του μυαλού, με την ανάταση του ίδιου σου του εαυτού κ.λπ., προκειμένου να συνθέσει ένα piano-concerto, που δεν έχει σχέση με την «κλασική μουσική» τής εποχής τού Mozart, περικλείοντας, περισσότερο, στοιχεία ιαπωνικότητας (καθώς μιαν «εικόνα» για τον Hosakawa φαίνεται πως θα είναι πάντα ο Tōru Takemitsu).
DANISH STRING QUARTET: Prism III / Beethoven / Bartók / Bach [ECM New Series, 2021]
Το Danish String Quartet (Frederik Øland βιολί, Rune Tonsgaard Sørensen βιολί, Asbjørn Nørgaard βιόλα, Fredrik Schøyen Sjölin βιολοντσέλο) είναι ένα αναγνωρισμένο κουαρτέτο εγχόρδων, στο οποίον έχουμε αναφερθεί ξανά στο δισκορυχείον, με αφορμή τα άλμπουμ του “Prism I, Beethoven / Shostakovich / Bach” (2018) και “Prism II, Bach / Schnittke / Beethoven” (2019), αμφότερα στις ECM New Series.
Στο κατατοπιστικό booklet, που συνοδεύει την έκδοση, ο συνθέτης Toshio Hosakawa γράφει πως λόγω των τότε (2006) εορτών, του είχε ανατεθεί από την Βορειογερμανική Ραδιοφωνία να διαλέξει ένα αγαπημένο του πιάνο-κονσέρτο τού Mozart και με αφορμή εκείνο να συνθέσει ένα δικό του, με την ίδιαν, όμως, ενορχήστρωση.
Ο Hosakawa, τιμώντας εκτός από τον Mozart και την χώρα του, εμπνέεται από το λωτό, από το άνθος του λωτού, που, στην βουδιστική παράδοση, σημαίνει πολλά, τα οποία σχετίζονται με το άνοιγμα, την επέκταση δηλαδή του μυαλού, με την ανάταση του ίδιου σου του εαυτού κ.λπ., προκειμένου να συνθέσει ένα piano-concerto, που δεν έχει σχέση με την «κλασική μουσική» τής εποχής τού Mozart, περικλείοντας, περισσότερο, στοιχεία ιαπωνικότητας (καθώς μιαν «εικόνα» για τον Hosakawa φαίνεται πως θα είναι πάντα ο Tōru Takemitsu).
Το Danish String Quartet (Frederik Øland βιολί, Rune Tonsgaard Sørensen βιολί, Asbjørn Nørgaard βιόλα, Fredrik Schøyen Sjölin βιολοντσέλο) είναι ένα αναγνωρισμένο κουαρτέτο εγχόρδων, στο οποίον έχουμε αναφερθεί ξανά στο δισκορυχείον, με αφορμή τα άλμπουμ του “Prism I, Beethoven / Shostakovich / Bach” (2018) και “Prism II, Bach / Schnittke / Beethoven” (2019), αμφότερα στις ECM New Series.
Η ECM και η ECM New Series
εισάγονται στην Ελλάδα από την AN Music
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου