ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 375

31/5/2021
Έχει παραγίνει το κακό με τις συμμορίες...

31/5/2021
Υπάρχουν ανακατατάξεις στις δουλειές, στη μετά-λοκντάουν εποχή. Παρά ταύτα ο κόσμος δεν πρέπει να ανησυχεί. Το κράτος αφήνει την επιχειρηματικότητα να εξελιχθεί ελεύθερα, χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις...

31/5/2021
Πριν 5 μέρες πέθανε ένας μεγάλος αμερικανός τραγουδοποιός, ο Patrick Sky, ήταν 81 ετών. Αυτό είναι ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του, κι ένα από τα πιο συγκλονιστικά αντιπολεμικά κομμάτια των σίξτις. Πολύ ταιριαστό το μαύρο-πίσσα βίντεο...

And your face is growning moldy when they kissed your cheek
And said “Please die for us, Jimmy Clay”
And so you died a soldier and a hero’s death
Congratulations, Jimmy Clay

Now you're alone Jimmy Clay
You can smoke your cigar and earn your pay
And somewhere in the distance you can hear the fiddles play
But not one note will change, Jimmy Clay

https://www.youtube.com/watch?v=TwI_OTJs93U

30/5/2021
Αυτό το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου συμπληρώνονται 80 χρόνια από την Μάχη της Κρήτης, τη μεγαλύτερη αποβατική επίθεση από αέρος με ταυτόχρονη κατάληψη εδάφους, που είχε γνωρίσει έως τότε ο κόσμος.
Το 2016 είχαμε γράψει κάτι σχετικό και ειδικό με την Μάχη της Κρήτης, που αξίζει να διαβαστεί και τώρα...
https://www.lifo.gr/culture/arxaiologia/mia-sygklonistiki-istoria-hamon-ki-ena-poiima-me-aformi-ta-75-hronia-apo-ti

30/5/2021
Τελικά, πολλοί είχαν τραγουδήσει Θεοδωράκη επί χούντας... Φοβερή σκηνή, και πολύ ωραία η περιγραφή... Όπου «Μιχάλης», ο ΚΥΠατζής Μιχαήλ Ρουφογάλης.
[από το βιβλίο της Ντέλλας Ρουφογάλη-Ρούνικ «Να Γιατί...», Φερενίκη 2002]

29/5/2021
Γράφοντας κείμενα, πολλές φορές λοξοδρομείς, ψιλοχάνεσαι, ψάχνοντάς την και σε άλλα, διαφορετικά επίπεδα.
Κάνοντας λοιπόν αυτό το κείμενο για «Το “ροκ” των Λαμπράκηδων», που ανέβηκε στο LiFO.gr προχθές, άνοιξα, ξεφύλλισα, διάβασα και ξαναδιάβασα ποικίλα βιβλία και περιοδικά, κάποιες φορές άσχετα με το βασικό θέμα τού άρθρου.
Κι επειδή ο Bertrand Russell αποτελούσε μία βασική παράμετρο στο κείμενο, θυμήθηκα αυτό, που είναι γραμμένο το 1949, τόσο παλιά, και που έχει ισχύ και σήμερα περισσότερο από ποτέ, σαν ιδέα, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της «ψηφιακής επανάστασης», που έχει αντικαταστήσει τον «ελεύθερο χρόνο» από τον διαθέσιμο χρόνο (που δεν είναι καθόλου ελεύθερος, καθώς είναι γεμάτος από αγωνίες, σκέψεις και άλλους λοιπούς καταναγκασμούς).

[Μπέρτραντ Ράσσελ «Η Εξουσία και το Άτομο» Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 1975]