ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ελάσσονα έργα (1996-2020)

Στον συνθέτη Νίκο Στεφάνου είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (29 Απρ. 2020) με αφορμή το άλμπουμ του, τότε, «Πολιτικά Έργα», που θα το εντάσσαμε, χοντρικώς, στο κεφάλαιο «σύγχρονη ελληνική μουσική», «σύγχρονη avant-garde» και τα συναφή.
Ας επαναφέρουμε κι εδώ ένα μικρό βιογραφικό του συνθέτη, ώστε να κατατοπιστεί κάπως ο αναγνώστης:
«Ο Ν.Σ. γεννήθηκε το 1975 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε μουσική (πτυχίο πιάνου 1996, τάξη Ε. Κατσιαβάλου, δίπλωμα σύνθεσης 2003, τάξη Κ. Σιέμπη) ενώ παρακολούθησε σεμινάρια και μαθήματα με τους Α. Μπαλτά, D. Gompper, Κ. Τζεδάκι, Θ. Αντωνίου. Έχει γράψει έργα για σόλο όργανα και μικρά σύνολα, για ορχήστρα, για χορωδία a cappella, ηλεκτρονική μουσική κ.ά.».

Το πιο νέο άλμπουμ του Νίκου Στεφάνου αποκαλείται «Ελάσσονα Έργα (1996-2020)» [Ιδιωτική Έκδοση, 2022;] και ανήκει, και αυτό, στον ίδιο αισθητικό χώρο –της «σύγχρονης ελληνικής μουσικής»– με τις όποιες πολιτικές προεκτάσεις του. Περιλαμβάνει δε 13 έργα του συνθέτη, που αριθμούνται από το έργο 1 «Fugue in d minor, για πιάνο» (1996) έως και το έργο 29 «Τρεις ανεξάρτητες φούγκες σε θέματα άλλων, για πιάνο» (2020).

Η έκδοση έχει ένα βασικό τεχνικής φύσεως πρόβλημα, που σε εμποδίζει να την παρακολουθήσεις όπως πρέπει. Δεν συμπίπτουν τα tracks του CD, που είναι 34(!), με των αριθμών των έργων, έτσι όπως αυτά καταγράφονται στο εξώφυλλο και που είναι, επαναλαμβάνουμε, 13.
Για παράδειγμα το track 17 δεν μπορείς να αντιληφθείς εύκολα σε ποιο έργο ανήκει και αυτό καθιστά την ακρόαση προβληματική (τουλάχιστον για εμάς).
Αυτό συμβαίνει επειδή κάποια από τα 13 έργα αποτελούνται από «μέρη», με αποτέλεσμα στο CD να αριθμούνται ξεχωριστά και αυτά, δίχως η συγκεκριμένη αρίθμηση να «περνάει» και στο εξώφυλλο ή το booklet.
Ξαναρωτώ, λοιπόν, ποιο είναι το track 17; Πώς αποκαλείται και σε ποιο έργο ανήκει; Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση γι’ αυτό...
Έτσι, σταματήσαμε να κοιτάμε το τι ακούμε κάθε φορά, και αφήσαμε το CD να κυλάει σαν να αποτελείται, τούτο, από «ένα και μόνο» κομμάτι.
Λέμε λοιπόν πως πολλά tracks και υπο-tracks (δηλαδή «μέρη») ακούγονται πολύ ενδιαφέροντα στ’ αυτιά μας – και τούτο ασχέτως της όποιας ηχητικής συνάφειας του ενός με το άλλο. Και το σημειώνουμε αυτό, επειδή στο «Ελάσσονα έργα» υπάρχουν ποικίλων ειδών συνθέσεις, ενταγμένες βεβαίως μέσα σ’ αυτό το «σύγχρονο» πλαίσιο, όπως ηλεκτρονικές, πιο «σύγχρονες κλασικές», πιο minimal-avant, πιο improv, έως και abstract rock κ.λπ.
Γενικώς υπάρχει πολύ υλικό εδώ, που θα μπορούσε να αναδειχθεί περισσότερο, όχι μόνον μέσω ενός σωστότερου υπομνηματισμού, αλλά και ενός πιο «αποδοτικού» track list και με διάρκεια, που να μην υπερβαίνει, ενδεχομένως, την μία ώρα (το λέμε, γιατί το CD του N. Στεφάνου ξεπερνά τα 75 λεπτά).
Εντάξει, ο συνθέτης δεν το βλέπει το θέμα από την εμπορική σκοπιά του, καθότι το CD του (ένα ωραίο digipak) το διαθέτει «δωρεάν», σε όποιον ενδιαφερθεί, αλλά και πάλι, έχουμε την γνώμη πως, με μερικές απλές κινήσεις, θα μπορούσε να κάνει αυτήν την δουλειά του πιο εύχρηστη και κυρίως πιο αποδοτική (για τον ακροατή του).
Επαφή: nstefanou75@gmail.com