24/2/2022
Αφού κατατρόπωσε 4-5 φορές των κορωνοϊό, αφού νίκησε τις φωτιές, αφήνοντάς τες να σβήσουν στη θάλασσα, αφού καθάρισε όλους τους δρόμους από τα χιόνια, αφήνοντάς τα να λιώσουν, αφού εκκένωσε στο πι και φι όλα τα μαντριά με το 112, αφού έφερε φτηνό ρεύμα από τη βόρεια Αφρική, τώρα είναι έτοιμος να αρπάξει το ραφάλε και να πάει να βομβαρδίσει μόνος του τον Πούτιν...
Βαίνει ασυγκράτητος προς νέα μεγαλεία!
Αφού κατατρόπωσε 4-5 φορές των κορωνοϊό, αφού νίκησε τις φωτιές, αφήνοντάς τες να σβήσουν στη θάλασσα, αφού καθάρισε όλους τους δρόμους από τα χιόνια, αφήνοντάς τα να λιώσουν, αφού εκκένωσε στο πι και φι όλα τα μαντριά με το 112, αφού έφερε φτηνό ρεύμα από τη βόρεια Αφρική, τώρα είναι έτοιμος να αρπάξει το ραφάλε και να πάει να βομβαρδίσει μόνος του τον Πούτιν...
Βαίνει ασυγκράτητος προς νέα μεγαλεία!
24/2/2022
Ο ενδοκαπιταλιστικός πόλεμος που εξελίσσεται στην Ουκρανία, ανάμεσα στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό της Ανατολής και τον αναρχοκαπιταλισμό της Δύσης, για μια καλύτερη θέση στο λεωφορείο της «προόδου», έχει τους πρωταγωνιστές του, έχει αυτούς που γλείφουν τους πρωταγωνιστές του, όπως έχει κι εκείνους που περιμένουνε να δούνε πού θα κάτσει η μπίλια, ώστε να βγούνε αγκαζέ με τους «νικητές», προσδοκώντας ανάλογα οφέλη.
Η Ελλάδα, με πολλές ανοικτές πληγές, και σε πολλά μέτωπα, έχει ανάγκη και τη Δύση (στα χρηματοοικονομικά ζητήματα, που μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν ή στα αμυντικά), μα και την Ανατολή, στα κρίσιμα εθνικά θέματα (Αιγαίο, Θράκη, Κυπριακό), στα ενεργειακά κ.λπ.
Ένας σώφρων νους λέει πως πρέπει να μείνουμε μακριά , σαν χώρα, απ’ όσα διεξάγονται στην Ουκρανία και να μην ακολουθήσουμε, από πρώτη θέση, την ευθεία αναμέτρηση με τη Ρωσία (τώρα με κυρώσεις, αύριο ποιος ξέρει με τι άλλο...).
Εδώ πέρα, όμως, βλέπουμε το Μητσοτάκη να βγαίνει εντελώς με κόκκινο, προκαλώντας τη διεθνή κοινότητα να πάρει θέση κ.λπ., λειτουργώντας σαν λαγός των Δυτικών ή σαν... κυβερνητικός εκπρόσωπος της ΕΕ. Χαίρε βλακώδες βάθος αμέτρητον!
Ο ενδοκαπιταλιστικός πόλεμος που εξελίσσεται στην Ουκρανία, ανάμεσα στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό της Ανατολής και τον αναρχοκαπιταλισμό της Δύσης, για μια καλύτερη θέση στο λεωφορείο της «προόδου», έχει τους πρωταγωνιστές του, έχει αυτούς που γλείφουν τους πρωταγωνιστές του, όπως έχει κι εκείνους που περιμένουνε να δούνε πού θα κάτσει η μπίλια, ώστε να βγούνε αγκαζέ με τους «νικητές», προσδοκώντας ανάλογα οφέλη.
Η Ελλάδα, με πολλές ανοικτές πληγές, και σε πολλά μέτωπα, έχει ανάγκη και τη Δύση (στα χρηματοοικονομικά ζητήματα, που μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν ή στα αμυντικά), μα και την Ανατολή, στα κρίσιμα εθνικά θέματα (Αιγαίο, Θράκη, Κυπριακό), στα ενεργειακά κ.λπ.
Ένας σώφρων νους λέει πως πρέπει να μείνουμε μακριά , σαν χώρα, απ’ όσα διεξάγονται στην Ουκρανία και να μην ακολουθήσουμε, από πρώτη θέση, την ευθεία αναμέτρηση με τη Ρωσία (τώρα με κυρώσεις, αύριο ποιος ξέρει με τι άλλο...).
Εδώ πέρα, όμως, βλέπουμε το Μητσοτάκη να βγαίνει εντελώς με κόκκινο, προκαλώντας τη διεθνή κοινότητα να πάρει θέση κ.λπ., λειτουργώντας σαν λαγός των Δυτικών ή σαν... κυβερνητικός εκπρόσωπος της ΕΕ. Χαίρε βλακώδες βάθος αμέτρητον!
23/2/2022
Βγαίνει ο άλλος και γράφει για τους Procol Harum και δεν
έχει ακούσει το “Grand Hotel”, που είναι το αριστούργημά τους. Είναι σαν να λες
έχω ακούσει Genesis, τα τέσσερα πρώτα, και δεν πάω παραπέρα – αφήνεις απ’ έξω
δηλαδή το δικό τους αριστούργημα “Selling England by the Pound”.
Υπάρχουν συγκροτήματα με μεγάλες δισκογραφίες που τα κορυφαία άλμπουμ τους δεν είναι τα πρώτα, αλλά τα τέταρτα, τα πέμπτα ή τα έκτα (όπως των Procol Harum).
Τι αξία έχει το πρώτο Fairports, στο οποίο ακούγονται σαν κακοχωνεμένοι Jeffersons, σε σχέση με το αριστούργημα “Full House”, που είναι το πέμπτο τους;
Μπορεί να ξέρει ο άλλος ένα συγκρότημα από τη Γαλλία ή από την Ιταλία, που δεν το ξέρει ούτε η μάνα του, και δεν επηρέασε ποτέ κανέναν (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι για πέταμα) και δεν έχει ακούσει τα βασικά.
Πολλοί συλλέκτες, που σε γενικές γραμμές είναι άσχετοι με τη μουσική, γουστάρουν κάτι πανάγνωστα γκρουπ, που έχουν βγάλει ένα-δυο δίσκους με το ζόρι και υποτιμούν τις γκρουπάρες που έχουν βγάλει δέκα και δεκαπέντε δίσκους.
Θυμάμαι πως όταν ήμουν νεότερος έλεγα κι εγώ τέτοιες μ@λακίες, αλλά όταν ένας μεγαλύτερος μου είπε... σταμάτα να λες ότι σου κατέβει και άκουσε το “The Division Bell” των Pink Floyd κι έλα μετά να τα πούμε για το τι σημαίνει progressive rock στα 90s, τότε αντιλήφθηκα πως ο μεγάλος μουσικός ή το μεγάλο γκρουπ ακόμη και με το 14ο άλμπουμ του μπορεί να σου πάρει το σκαλπ.
Σταματήστε να λέτε αρλούμπες λοιπόν και καθίστε και ακούστε μουσική, όλα τα βασικά πρώτα-πρώτα, και μετά να σας ακούσουμε και για τα επισκιασμένα και τα άγνωστα… Αλλιώς, αν δεν έχετε ακούσει τα βασικά η γνώμη σας θα είναι της πλάκας.
https://www.youtube.com/watch?v=70NaiPhHPww
Υπάρχουν συγκροτήματα με μεγάλες δισκογραφίες που τα κορυφαία άλμπουμ τους δεν είναι τα πρώτα, αλλά τα τέταρτα, τα πέμπτα ή τα έκτα (όπως των Procol Harum).
Τι αξία έχει το πρώτο Fairports, στο οποίο ακούγονται σαν κακοχωνεμένοι Jeffersons, σε σχέση με το αριστούργημα “Full House”, που είναι το πέμπτο τους;
Μπορεί να ξέρει ο άλλος ένα συγκρότημα από τη Γαλλία ή από την Ιταλία, που δεν το ξέρει ούτε η μάνα του, και δεν επηρέασε ποτέ κανέναν (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι για πέταμα) και δεν έχει ακούσει τα βασικά.
Πολλοί συλλέκτες, που σε γενικές γραμμές είναι άσχετοι με τη μουσική, γουστάρουν κάτι πανάγνωστα γκρουπ, που έχουν βγάλει ένα-δυο δίσκους με το ζόρι και υποτιμούν τις γκρουπάρες που έχουν βγάλει δέκα και δεκαπέντε δίσκους.
Θυμάμαι πως όταν ήμουν νεότερος έλεγα κι εγώ τέτοιες μ@λακίες, αλλά όταν ένας μεγαλύτερος μου είπε... σταμάτα να λες ότι σου κατέβει και άκουσε το “The Division Bell” των Pink Floyd κι έλα μετά να τα πούμε για το τι σημαίνει progressive rock στα 90s, τότε αντιλήφθηκα πως ο μεγάλος μουσικός ή το μεγάλο γκρουπ ακόμη και με το 14ο άλμπουμ του μπορεί να σου πάρει το σκαλπ.
Σταματήστε να λέτε αρλούμπες λοιπόν και καθίστε και ακούστε μουσική, όλα τα βασικά πρώτα-πρώτα, και μετά να σας ακούσουμε και για τα επισκιασμένα και τα άγνωστα… Αλλιώς, αν δεν έχετε ακούσει τα βασικά η γνώμη σας θα είναι της πλάκας.
https://www.youtube.com/watch?v=70NaiPhHPww
23/2/2022
Πληροφόρηση σε θέματα πολέμου, εν καιρώ πολέμου, δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο ψέμα και προπαγάνδα, που διακινείται από τις μυστικές υπηρεσίες. Και ό,τι βιώνει ο καθένας στο πεδίο της μάχης.
Πληροφόρηση σε θέματα πολέμου, εν καιρώ πολέμου, δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο ψέμα και προπαγάνδα, που διακινείται από τις μυστικές υπηρεσίες. Και ό,τι βιώνει ο καθένας στο πεδίο της μάχης.
22/2/2022
Το 1963-64 μάσαγαν ακόμη και τους Stones. Φοβερή μπάντα οι Paramounts, με Gary Brooker και Robin Trower. Αυτά τα γκρουπ φτιάξανε το ροκ, για να βγούνε μετά από 20 χρόνια οι άλλοι και να τους αντιγράφουν...
https://www.youtube.com/watch?v=czCqFs0Cs9k
Το 1963-64 μάσαγαν ακόμη και τους Stones. Φοβερή μπάντα οι Paramounts, με Gary Brooker και Robin Trower. Αυτά τα γκρουπ φτιάξανε το ροκ, για να βγούνε μετά από 20 χρόνια οι άλλοι και να τους αντιγράφουν...
https://www.youtube.com/watch?v=czCqFs0Cs9k
22/2/2022
RIP και για τον Mark Lanegan (είχα κάποτε μόνο τα πρώτα δύο LP των Screaming Trees, το “Clairvoyance” και το “Even If And…” και ποτέ τίποτα δικό του), αλλά ρε φίλε εδώ παρατηρείται μεγάλη χοντράδα.
Θρυλικοί οι Screaming Trees και εντελώς παραπεταμένοι οι Procol Harum (οι αληθινά θρυλικοί) και κουβέντα για τον θάνατο του μέγιστου τραγουδιστή Gary Brooker;
Έχουν χαθεί τα μέτρα και τα μεγέθη, και γι’ αυτό ευθύνονται οι διάφοροι άσχετοι δημοσιογράφοι του ροκ, όπως και οι παραγωγοί των FM, μέσα στις δεκαετίες, που έχουν κάνει κατάπλασμα κάποιους καλλιτέχνες στον κόσμο, αγνοώντας παντελώς την ιστορία.
[Εν τω μεταξύ όταν βγήκανε οι Screaming Trees αυτοί που τα γράφουνε αυτά ήταν ή αγέννητοι ή ακούγανε στρουμφάκια]
RIP και για τον Mark Lanegan (είχα κάποτε μόνο τα πρώτα δύο LP των Screaming Trees, το “Clairvoyance” και το “Even If And…” και ποτέ τίποτα δικό του), αλλά ρε φίλε εδώ παρατηρείται μεγάλη χοντράδα.
Θρυλικοί οι Screaming Trees και εντελώς παραπεταμένοι οι Procol Harum (οι αληθινά θρυλικοί) και κουβέντα για τον θάνατο του μέγιστου τραγουδιστή Gary Brooker;
Έχουν χαθεί τα μέτρα και τα μεγέθη, και γι’ αυτό ευθύνονται οι διάφοροι άσχετοι δημοσιογράφοι του ροκ, όπως και οι παραγωγοί των FM, μέσα στις δεκαετίες, που έχουν κάνει κατάπλασμα κάποιους καλλιτέχνες στον κόσμο, αγνοώντας παντελώς την ιστορία.
[Εν τω μεταξύ όταν βγήκανε οι Screaming Trees αυτοί που τα γράφουνε αυτά ήταν ή αγέννητοι ή ακούγανε στρουμφάκια]
22/2/2022
Φωνάρα σε όλα ο Gary Brooker, σκληρά και μαλακά. Και με τρελό cow-bell από B.J. Wilson, άσε τις κιθάρες και το μπάσο. Procol Harum “Whisky train”…
https://www.youtube.com/watch?v=E1EXWZ2YFeU
Φωνάρα σε όλα ο Gary Brooker, σκληρά και μαλακά. Και με τρελό cow-bell από B.J. Wilson, άσε τις κιθάρες και το μπάσο. Procol Harum “Whisky train”…
22/2/2022
Μαθεύτηκε πριν από λίγη ώρα ο θάνατος του Gary Brooker, ενός από τους πιο χαρακτηριστικούς, δηλαδή σπουδαίους, τραγουδιστές του ροκ – πιανίστας επίσης και συνθέτης των Procol Harum. Ήταν στα 76 προς 77 του. Εδώ τον βλέπουμε στο εκατοστό, ψυχεδελικό, εξώφυλλο των Μοντέρνων Ρυθμών, μπροστά και οκλαδόν. Τέτοιες μέρες (τέλη Φλεβάρη) του 1968. Μεγάλο εξώφυλλο αυτό, για την Ελλάδα της εποχής...
Μαθεύτηκε πριν από λίγη ώρα ο θάνατος του Gary Brooker, ενός από τους πιο χαρακτηριστικούς, δηλαδή σπουδαίους, τραγουδιστές του ροκ – πιανίστας επίσης και συνθέτης των Procol Harum. Ήταν στα 76 προς 77 του. Εδώ τον βλέπουμε στο εκατοστό, ψυχεδελικό, εξώφυλλο των Μοντέρνων Ρυθμών, μπροστά και οκλαδόν. Τέτοιες μέρες (τέλη Φλεβάρη) του 1968. Μεγάλο εξώφυλλο αυτό, για την Ελλάδα της εποχής...
22/2/2022
Ο Τσίπρας είναι όντως ανασφαλής, καθώς επιχειρεί να μιλήσει, δημοσίως, αγγλικά, χωρίς να τα κατέχει. Αν δεν ήταν ανασφαλής θα είχε διερμηνέα, όπως έχει ο Ερντογάν, ο Πούτιν, όπως είχε η Μέρκελ κ.λπ. Όλοι αυτοί ξέρουν τσάτρα-πάτρα αγγλικά και δεν νοιάζονται να παραστήσουν τους «λονδρέζους».
Ο Τσακαλώτος, τώρα, όντως δεν είναι ανασφαλής, καθώς δεν ντρέπεται καθόλου, ενώ θα έπρεπε, για τα αστεία ελληνικά του.
Και πάντως, αν είχα να διαλέξω, οπωσδήποτε, ανάμεσα σ’ έναν ανασφαλή και σ’ έναν υπερφίαλο ή θρασύ, θα διάλεγα σίγουρα τον πρώτο. Είναι πιο ανθρώπινος.
Ο Τσίπρας είναι όντως ανασφαλής, καθώς επιχειρεί να μιλήσει, δημοσίως, αγγλικά, χωρίς να τα κατέχει. Αν δεν ήταν ανασφαλής θα είχε διερμηνέα, όπως έχει ο Ερντογάν, ο Πούτιν, όπως είχε η Μέρκελ κ.λπ. Όλοι αυτοί ξέρουν τσάτρα-πάτρα αγγλικά και δεν νοιάζονται να παραστήσουν τους «λονδρέζους».
Ο Τσακαλώτος, τώρα, όντως δεν είναι ανασφαλής, καθώς δεν ντρέπεται καθόλου, ενώ θα έπρεπε, για τα αστεία ελληνικά του.
Και πάντως, αν είχα να διαλέξω, οπωσδήποτε, ανάμεσα σ’ έναν ανασφαλή και σ’ έναν υπερφίαλο ή θρασύ, θα διάλεγα σίγουρα τον πρώτο. Είναι πιο ανθρώπινος.
22/2/2022
Ο Πούτιν με το γελοίο αντικομμουνιστικό λογύδριό του απέδειξε απλά πως θα μπορούσε να ήταν σύμμαχος και όχι εχθρός των γελοιοδέστερων ευρωνατοϊκών. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Θα τα βρούνε – εις βάρος των απλών ανθρώπων φυσικά.
Ο Πούτιν με το γελοίο αντικομμουνιστικό λογύδριό του απέδειξε απλά πως θα μπορούσε να ήταν σύμμαχος και όχι εχθρός των γελοιοδέστερων ευρωνατοϊκών. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Θα τα βρούνε – εις βάρος των απλών ανθρώπων φυσικά.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ο Πούτιν με το γελοίο αντικομμουνιστικό λογύδριό του"...
ΑπάντησηΔιαγραφήSpyros Kotortsis
Το λογύδριο του Πούτιν έχει τόση πρακτική αξία όση και τα αντίστοιχα των ευρωνατοικών.Είναι για εσωτερική κατανάλωση. Αυτό που θέλει θα το πάρει και κανείς δεν θα κουνηθεί.
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Και οι τιμές των πάντων στα ύψη, γαμώ το.,.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ο Τσίπρας είναι όντως ανασφαλής"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθανάσιος Ζακόπουλος
Σωστά. Καλύτερα βέβαια να μην είχαμε να διαλέξουμε κανέναν απ τους δύο
Σπυρίδων Παπαδημητρίου
Τωρα κυβερνανε αυτοι με αυτοπεποιθηση.
Panagiotis Manopoulos
Ο ανασφαλής ξέρει αγγλικά και ντρέπεται να μιλήσει δημοσίως. Δεν αντιλαμβάνομαι πως το θράσος να μιλάς δημοσίως παρά την προφανή άγνοια είναι χαρακτηριστικό ανασφαλή ανθρώπου. Εκτός αν μου διαφεύγει κάποια ειρωνία στο ποστ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν υπάρχει καμία ειρωνεία στο ποστ. Η ανασφάλεια οδηγεί τον Τσίπρα να μιλάει αγγλικά δημοσίως και όχι το θράσος. Είναι θύμα των "τσακαλώτων" που του χτυπάνε, χρόνια τώρα, το ότι δεν πήγε σε "καλά σχολεία".
Panagiotis Manopoulos
οκ, προσεγγίζουμε διαφορετικά την ανασφάλεια.
Mparpa Mimis
Καλά, δεν ηταν και κανενα φτωχαδακι ο Αλέξης που δεν μπορεσε να μαθει αγγλικά. Ηταν απαραδεκτη η εικόνα του ως πρωθυπουργος να μην μπορεί να πει καν τα βασικά.Ειδικα η ατακα ''We ate the camel now there is the queue'' έγραψε.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Άκουσες ποτέ την Μέρκελ να πει τα βασικά στα αγγλικά; Δεν είναι θέμα "φτωχαδακίου".
Mparpa Mimis
Συμφωνω. Το φτωχαδακι το είπα σε σχέση με τα "καλά σχολεία" που ανέφερες. Ας είχε το θάρρος να βάλει μεταφραστή αν και άποψη μου είναι ότι εφόσον προετοιμαζόταν για μια τέτοια θέση ας έκανε ένα χρόνο ταχύρυθμα.θα μάθαινε τα βασικά
Δεν θα έλεγε για camels και ουρές.
Michael Tzanakis
Don't think so!
Kostas Giannakis
καλα και οι 2 ειναι παρε τον εναν και χτυπα τον αλλον, για να μη τσακώνεστε
Dimitrios Kambakos
Αβάσταχτη Πασοκια
Σχόλια από το fb στο ποστ "Μαθεύτηκε πριν από λίγη ώρα ο θάνατος του Gary Brooker"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης Βασιλειάδης
https://youtu.be/St6jyEFe5WM
Procol Harum - A Whiter Shade of Pale, live in Denmark 2006
Μαίρη Δαλάκου
Θλίβομαι....τόσο σπουδαίος ερμηνευτής μέχρι πρόσφατα τον χαιρόμουν που η φωνή του παρέμενε εξαιρετική στον χρόνο!
MrServo MrServo
https://youtu.be/VbF_G0XFTK4
Procol Harum Conquistador Live at RTBF TV 1973
Άρχοντας!!!!
Akis Perdikis
https://youtu.be/mxVUEQwAfDY
Homburg
https://procolharum.com/gary-brooker-obituary.htm...
Gary Brooker RIP
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Φωνάρα σε όλα ο Gary Brooker, σκληρά και μαλακά."...
ΑπάντησηΔιαγραφήGiorgos Stamatopoulos
https://youtu.be/bPqUx0sHL7A
As Strong as Samson
Σχόλια από το fb στο ποστ "RIP και για τον Mark Lanegan"...
ΑπάντησηΔιαγραφήChristos Demekas
Εχεις πολύ δίκιο...
Yiannis Stefanakos
Θαρρώ πως για οποιονδήποτε άνω των 40, άντε 45, δεν (γίνεται) να ισχυει
Akis Perdikis
Η αλήθεια είναι ότι, για κάποιο λόγο, ο θάνατος του Gary Brooker άργησε να μαθευτεί, ίσως από επιθυμία της οικογένειας...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν έχει σημασία αυτό. Σήμερα μαθεύτηκε, σήμερα τον κλαίμε.
Labis Vasilatos
Συμφωνώ αγαπητέ Φώντα! Το "μέγεθος" των Procol πολύ μεγαλύτερο για μένα...Ίσως δώθηκε "προτεραιότητα" λόγω του νεαρότερου της ηλικίας....
Kostas Omnia Vanitas
Συμφωνώ πραγματικά με κάθε σου λέξη!
Alexandros Piravlos
Ωχ
Spyros Diastimikos
Με Βrooker ασχολήθηκα εγώ.
Eleni Fiseki
Οι ανθρωποι που ασχολουνται με το fb (ηλικιακα το λεω) μεγαλωσαν με mark lannegan. Οι procol ηταν μπαντα προηγουμενης γενιας. Δεν εχει να κανει, θελω να πω, το καλλιτεχνικο μεγεθος, αλλα τι ακουγε καποιος στην εφηβεια
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μόνο η Ιστορία υπάρχει και to να ξέρεις να κάνεις σωστές επισημάνσεις, όλα τα άλλα είναι της πλάκας (για μένα). Κι εμείς ασχολούμαστε με το facebook.
Eleni Fiseki
μα πολλοι δεν ασχολουνται με την ιστορια. Δεν τους ενδιαφερει. Ναι ακομη και δημοσιογραφους. Επισης, δυστυχως το prog ποτε δεν ειχσ την αποδοχη στο κοινο που θα επρεπε. Και σε μια συζητηση τωρα αν πεις σε μια παρεα "ο πατερας του prog" το πιο πιθανο ειναι να νομιζουν πως μιλας για μεταλ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Οι Procol Harum πέρασαν από διάφορα στάδια και το προγκ δεν τους χαρακτηρίζει. Όλος ο κόσμος οφείλει να ξέρει το θρυλικό και συγκλονιστικό τραγούδι "A whiter shade of pale", που ήταν psychedelic-pop.
Nikos Stabakis
Δηλαδή ας πούμε στην Ελλάδα είναι ψιλοάγνωστοι οι Φλόιντ, οι Κινγκ Κρίμσον, οι Τζένεσις ή ακόμη και οι Βαν ντερ Γκράαφ; Γιατί δεν είχε αποδοχή το προγκ, ή αν δεν είναι αυτοί προγκ ποιοι είναι; (Κάποτε μετά το πανκ έγραφαν διάφοροι μην ακούτε άλλο τους δεινόσαυρους, τώρα θα λέμε κι ότι δεν τους άκουγε κανείς;)
Προσωπικά πάντως άκουσα Πρόκολ στα 15 μου και Λάνεγκαν στα 30, οπότε βιωματικά δεν με καλύπτει αυτό, αλλά πιο πολύ στενοχωρήθηκα με τον δεύτερο για τον απλό λόγο ότι αφενός ήταν πολύ νέος κι αφετέρου είχε περάσει προβλήματα υγείας από τα οποία έδειχνε να έχει ξεφύγει. Έτσι είναι αυτά.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Το prog είναι ετικέτα εμπορική. Εγώ δεν θα τα έλεγα prog αυτά τα γκρουπ, θα τα έλεγα art-rock. Το prog έχει να κάνει με τα περισσότερο άγνωστα σχήματα και με τα ευρωπαϊκά (όχι μόνο τα αγγλικά). Τα prog λοιπόν, έχει δίκιο η σχολιάστρια, δεν πέρασαν στην Ελλάδα.
Nikos Stabakis
Τους Πρόκολ όμως με ποιους θα τους κατατάσσαμε;
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
ανάλογα τον δίσκο.
Nikos Stabakis
ΔιαγραφήΕντάξει, από την ψυχεδέλεια προέρχονται βασικά.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Οι πρώτοι είναι ψυχεδελικοί. Μετά classic rock, art rock και τέτοια
Nikos Stabakis
Ακριβώς, άρα δεν είναι κάτι άγνωστο στην Ελλάδα. Αλλά και πάλι βρίσκω λογικό να στενοχωριόμαστε πιο πολύ με τον Λάνεγκαν, λόγω ηλικίας (του).
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν μετράμε όμως εδώ τον βαθμό της στενοχώριας, άλλα μετράμε, κάποια πιο ψυχρά πράγματα.
Nikos Stabakis
Εντάξει, δημοσιογραφικά ισχύει, αν και το Πρώτο Θέμα δεν είναι δημοσιογραφία ούτως ή άλλως, σαν να λέμε Μακελειό.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν είναι θέμα ΠΘ. Οι ίδιοι άσχετοι υπάρχουν παντού... https://www.efsyn.gr/.../333252_pethane-o-thrylikos-mark...
Πέθανε ο θρυλικός Μαρκ Λάνεγκαν των Screaming Trees
Nikos Stabakis
Αυτό ναι, απαράδεκτο, ειδικά αν δεν ανέφεραν καν τον Μπρούκερ. Για ΠΘ δεν συζητάω.
Nikos Athanassiu
τρατζικ...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εν τω μεταξύ όταν βγήκανε οι Screaming Trees αυτοί που τα γράφανε αυτά ήταν ή αγέννητοι ή ακούγανε στρουμφάκια.
Yiannis Stefanakos
αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία - κι εγώ όταν έβγαιναν οι Procol Harum αγέννητος ήμουν οριακά -, ωστόσο η διαφορά μεγέθους είναι αδιαμφισβητητη
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Για σένα Γιάννη μπορεί να μην έχει σημασία, για κείνους έχει όμως. Για πολλούς η μουσική ξεκινάει από τότε που ήταν οι ίδιοι πιτσιρικάδες.
Yiannis Stefanakos
ναι, υπ'αυτην την έννοια συμφωνώ. Και για να λέμε την αλήθεια τον χαρακτηρισμό "θρυλικοί" θα τον απέφευγα και για τους Procol Harum, αλλιώς θα ξεμείνουμε από επίθετα (για τους Screaming Trees αγγίζει το όριο του γραφικού)
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εγώ θα τους έλεγα θρυλικούς τους Procol Harum και δεκάδες άλλους φυσικά. Δεν πρέπει να φειδόμαστε χαρακτηρισμών, όταν υπάρχουν τέτοια μεγέθη. Συγκρότημα που έχει γράψει τραγούδι σαν το "A whiter shade of pale" δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από θρυλικό.
Stelios Papastilianos
Διαγραφήμε ενα η 4 τραγουδια μπορουμε να που Θρυλικο ?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Αν το ένα είναι το "A whiter shade of pale" ναι.
Stelios Papastilianos
το τραγούδι ναι το συγκρότημα οχι
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Kαι το συγκρότημα, αν μιλάμε για τους Procol Harum.
Despina Paulidou
Είναι θέμα ηλικίας των δημοσιογράφων και φυσικά γνώσεων της
ιστορίας της μουσικής, όχι μόνο της γενιάς του καθένα.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Οι δημοσιογράφοι, νέοι και γέροι, να κάτσουν να διαβάσουν ιστορία, αν θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι, αλλιώς ας ασχοληθούνε με κάτι άλλο.
Labis Vasilatos
Despina ηλικίας των δημοσιογράφων δεν θα το έλεγα...Το γράφει ένας φίλος.
Κι εγώ δεν είχα γεννηθεί όταν "βγήκαν" οι Procol Harum.Τους έμαθα όμως, την αξία τους, αυτούς κ τόοοοοοσους άλλους 20++ κάτι χρόνια μετά...Δυστυχώς θέμα γνώσεων κι εμβάνθυσης, όπως γράφει άλλος φίλος!
Despina Paulidou
Ειδικά όταν είσαι δημοσιογράφος ,οφείλεις να γνωρίζεις.
Stam Ekmek
έχουν χαθεί τα μέτρα όντως, σε πολλές εκφράσεις όπως 'επικοί' ή "θρυλικοί"... εννοείται πως αν κάποιοι είναι θρυλικοί είναι οι Procol Harum παρά οι Screaming Trees
Jimmy Manolakos
Σημασία έχει τι σε έχει αγγίξει περισσότερο.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μπορεί για σένα να έχει νόημα αυτό, όχι για τον δημοσιογράφο, που οφείλει να γνωρίζει τι είναι το ένα και τι είναι το άλλο.
Κι εμένα μπορεί να μ' έχει αγγίξει ένα άγνωστο σκυλάδικο. Δεν θα γράψω ποτέ όμως για θρυλικό τραγούδι, όταν το ξέρω εγώ και πέντε άλλοι.
Εδώ κάνουμε κριτική στον δημοσιογράφο, όχι στον κοινό "ανώνυμο" ακροατή.
Jimmy Manolakos
Από αυτή τη σκοπιά οκ. Αλλά και ο δημοσιογράφος πιθανότατα να θεωρεί μεγαλύτερη την απώλεια του Lanegan . Δεν τρέχει κάτι. Άποψη. Το βασικότερο δεν είναι οι συγκρίσεις αλλά ότι χάνονται σιγά σιγά άνθρωποι που άφησαν το σημάδι τους ανεξίτηλο.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
>>Αλλά και ο δημοσιογράφος πιθανότατα να θεωρεί μεγαλύτερη την απώλεια του Lanegan .<<
ας μας το εξηγήσει τότε...
Jimmy Manolakos
Συμφωνώ.
Panagiotis Kornaros
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να υπάρξει σύγκριση μεταξύ δεκαετιών.
Μεγάλοι οι Procol Harum, μεγάλος και ο Lanegan.
Τυχεροί για ότι μας άφησαν και καλή τύχη σε όλους εμάς εδώ..
** Και σιγά το πρώτο θέμα και τους δημοσιογράφους που έχει, αηδία **
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν έγινε καμία σύγκριση μεταξύ δεκαετιών.
Panagiotis Kornaros
ΔιαγραφήΜε σχεδόν 20 χρόνια διαφορά στο ξεκίνημα τους και στο πως επηρεάστηκε και διαμορφώθηκε η μουσική μέσα σε αυτά, νομίζω πως γίνεται.
Άλλωστε τα έργα και η δράση διαμορφώνουν τους θρύλους - όλα τα υπόλοιπα νομίζω πως είναι απλά ιστορία
Dimitris Papadatos
τωρα το ειδα και αυτό. τι μερα...
Elias Raptis
Οσο αφορα το μεγεθος, για μενα ο Lanegan ειναι μεγαλυτερος απο τους Procol Harum.....με σημαντικο εργο στη μουσικη. Γνωμη μου οπως και χιλιαδων αλλων.....P.H.ηταν μια αδιαφορα εμπορικικη, χωρις να ειναι κακο αυτο, ουτε ηταν....., μπαντα.....
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Εγώ δεν έγραψα για τον Lanegan, αλλά για το αν είναι θρυλικοί οι Screaming Trees και όχι οι Procol Harum.
Ioannis Raouzaios
Μεγάλη απώλεια...
Nikos Vasilopoulos
Γιατί είναι θρυλικοί οι Procol Harum περισσότερο από τους Screaming Trees?
Ποιες μεγάλες μπάντες επηρεάστηκαν από τους PH μεταξύ του 1967 και του 1997?
Το "baroque pop" ύφος των Procol Harum μας χάρισε 1 (ολογράφως: ένα) όντως θρυλικό τραγούδι. Και μετά τι ακριβώς; Μάλλον τίποτα. Το revival που επιχειρήθηκε πριν είκοσι χρόνια δεν έβγαλε τίποτα σημαντικό.
Οι Screaming Trees άνοιξαν τον δρόμο για δεκάδες μπάντες και ειδικά ο Lanegan έπαιξε ρόλο σε πολλά διαφορετικά γένη μουσικής ως σήμερα, όντας διαρκώς σε καλλιτεχνική εγρήγορση.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Άσε να τα πούμε σε κανα καφενείο τώρα αυτά. Ο καθένας ό,τι ξέρει και καταλαβαίνει.
Nikolas Fotakis
σε πόσα διαφορετικά γένη μουσικής έπαιξε ρόλο ο μακαρίτης;
Nikos Vasilopoulos
Και για την ιστορία, δεν είναι θέμα ασχετοσυνης των δημοσιογράφων. Η είδηση είναι copy paste, λόγω του όγκου δουλειάς των sites. Είναι θέμα εργασιακών συνθηκών. Εξ ου και όλα τα κλισέ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ασ' τα αυτά.
Πολύ σωστή διατύπωση, ούτε θρύλοι, ούτε τίποτα...
>>Πέθανε στα 57 του ο Μαρκ Λάνεγκαν, frontman των Screaming Trees<<
https://www.lifo.gr/.../pethane-sta-57-toy-o-mark...
Πέθανε στα 57 του ο Μαρκ Λάνεγκαν, frontman των Screaming Trees | LiFO
Nikos Vasilopoulos
εγώ λέω πως γίνεται η δουλειά. Βγήκε η είδηση στο ΑΠΕ κι από κει και πέρα οποίος είχε χρόνο έκατσε κι έφτιαξε τις διατυπώσεις. Στη LIFO που ανεβάζουν μια είδηση την ώρα, ήταν πιο κομπλέ. Στο ΠΘ και την ΕΦΣΥΝ που ανεβάζουν 6-8 ειδήσεις την ώρα, έγινε copy paste και κλισέ πασαλειμμα.
Αυτό εξηγεί και το γιατί δεν έγινε είδηση ο Μπρούκερ
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, κάνεις λάθος. Ή το 'χεις ή δεν το 'χεις. Και δέκα ώρες να είχαν στη διάθεσή τους τις ίδιες αρλούμπες θα γράφανε.
Nikos Vasilopoulos
δεν είμαι σχολιαστής γενικώς. Έχω φάει με το κουτάλι τα σύγχρονα newsroom. Άσε με να ξέρω τη δουλειά μου από μέσα Φυσικά και υπάρχει τέτοιο θέμα
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ok, αλλά σου λέω πως το βασικό είναι να σου κόβει. Άμα δεν σου κόβει τελείωσε...
Nikos Vasilopoulos
δεν ισχύει αυτό σε καμία περίπτωση. Η απόδειξη βρίσκεται στο άρθρο που ποσταρες. Το άρθρο της LIFO που σου αρέσει, είναι απόδοση στα ελληνικά του αντίστοιχου άρθρου του Guardian. Που σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος συντάκτης βάρδιας είχε χρόνο να βρει το άρθρο, να το μεταφράσει στα ελληνικά και να το φέρει στο ύφος που θέλει και να το δημοσιεύσει. 40-45 λεπτά στην καλύτερη περίπτωση.
Δεν έχουν όλοι τον ίδιο χρόνο στη δουλειά για να ανεβάσουν μια είδηση.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
ΔιαγραφήΡε φίλε μου είναι απλό το θέμα, γιατί το μπερδεύεις; Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Άλλοι αξίζει να είναι υπερήφανοι γι' αυτές, ενώ άλλοι πρέπει να ντρέπονται. Τα υπόλοιπα, τώρα, δεν έχουν νόημα.
Maria Pappa
σιγά τον experimental μουσικό της ροκ επειδή αρέσει σε 5 νοματαίους παραπάνω στην Ελλάδα συμπαθής ο Lanegan αλλά να μην γράφουμε ότι θελουμε…
Sakis Bwanas
πάντως και τον θάνατο του Brooker ακόμη τον ψάχνουμε στη Lifo...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Γενικά, πέρασε απαρατήρητος ο θάνατός του στην Ελλάδα. Μόνο εδώ είδα κάτι...
https://www.cretalive.gr/.../pethane-o-gary-brooker...
Πέθανε ο Gary Brooker, ιδρυτής των Procol Harum
Και είναι αναμενόμενο τα μίντια στην Ελλάδα να γράφουν πιο πολύ για τον Lanegan, εγώ δεν έχω τόσο θέμα με αυτό, έχω θέμα με κάποιους χαρακτηρισμούς.
Maria Pappa
είναι πιο σύγχρονος ο Lanegan και έχει και περισσότερο νεότερο κοινό που πάει σε συναυλίες του και τον ξέρει.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πάντως, και ρίχνοντας μια ματιά στα διεθνή μίντια, νομίζω πως ο θάνατος του Gary Brooker είναι πιο μεγάλο γεγονός. Στην Ελλάδα ακολουθούμε τους δικούς μας κανόνες. Έτσι και πεθάνει κανένας των Scorpions θα κηρύξουμε εθνικό πένθος.
Maria Pappa
κηδεία με έξοδα του κράτους...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Θα φέρουμε και τον νεκρό στη Μητρόπολη για τριήμερο λαϊκό προσκύνημα.
Aggeliki Marinou
Eιναι συναισθηματικη αντιδραση λογω συγχρονικοτητας οχι αξιολογικη νομiζω
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τον άλλον απλώς τον αγνοούν. Τι να αξιολογήσουν;
Ούτε συναισθηματισμός υπάρχει. Αγγαρεία υπάρχει, κακή πληροφόρηση, ασχετοσύνη και άλλα τέτοια.
Aggeliki Marinou
παιζει και αυτο που λες που ακουγονται εδω και δεκαετιες οι procol?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πουθενά.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι για τον δημοσιογράφο, που είναι υποχρεωμένος να κάνει τις "σωστές" διακρίσεις.
Aggeliki Marinou
αν κατι δεν ηταν θρυλικο παντως σιγουρα ειναι οι trees
Ακριβως αυτο ειναι το προβλημα
Stathis Nikokavouras
ποιοι ειπες φωντα μου?οι παραγωγοι των FM?αχαχαχα..εδω γελαμε..οι πιο πολλοι δεν εχουν ιδεα απο μουσικη...εξαιρεση ο γιωργος γεωργιου που στον ελλαδα εφεμ 4-7 παιζει ροκ αναμεσα σε αθλητικα,πινκ φλοιντ,ανιμαλς,ρολλινκ στοουνς,και αλλα ωραια , η ποπη χατζηδημητριου στον real fm και ο λουκακης στην ερα σπορ που εχει ιδεα απο μουσικη ξερει ,..και ειναι της γενιας μας..κατι 30ριδες 40ριδες ειναι για γελια..που να ξερουν ..αν τους πεις τι ειναι προγκρεσιβ θα νομισουν οτι ειναι τραινο που κανει βενετια -παρισι ...ασε....
Chris Veliouras
Ωραίο γκρουπ όντως αλλά όχι και θρυλικοί
Γιώργος Χαρωνίτης
Εδώ κάποτε είχα αναφέρει, μαζί με πολλά άλλα ονόματα, το όνομα Moody Blues και ο υπεύθυνος - για να πείσει την διευθύντρια ότι το άρθρο μου περιείχε πολλά ονόματα (name drop λέγεται στη γλώσσα τους!) σημείωσε δίπλα "ποιοι είναι αυτοί;"!
Αυτή τη στιγμή τα likes στο προφιλ μου Lanegan - Brooker 67-39!
Patritsopoulos Nikos
δεν ξερω ποιοι τους ακουνε,εγω μολις την προηγουμενη εβδομαδα ακουγα τους 4 πρωτους δισκους των procol και μετα καπακι τους moodys,με αυτα μεγαλωσα και κατα καιρους τα ανασυρω απο τη δισκοθηκη ,το yt,απο οπουδηποτε....
οταν παιξει σε καποια διαφημιση το whiter shade ολοι θα λενε ααααα,το ξερω
Spyros Diastimikos
...τη τύφλα τους...
Vassilis Serafimakis
ΔιαγραφήΕυκολώτατα θα μπορούσαν να έχουν περάσει στην "μεγάλη επιτυχία" και να παίζουν σε φουλαρισμένα γήπεδα. Εκτός από το ότι αγάπησα τις δημιουργίες τους λοιπόν λατρεψα και την ιδιότροπη (με την καλύτερη δυνατή έννοια) επιλογή καλλιτεχνικής πορείας. "Δικό μου συγκρότημα" γιά τούς ακολούθους τους.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Το 1963-64 μάσαγαν ακόμη και τους Stones. Φοβερή μπάντα οι Paramounts"...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Makris
Έτρεχαν πολύ γρήγορα για να ακολουθήσει κανείς!
Stathis Nikokavouras
το Poison Ivy δικο τους?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
https://en.wikipedia.org/wiki/Poison_Ivy_(song)
Poison Ivy (song) – Wikipedia
Stathis Nikokavouras
το εχουν στον δισκο τους...παντως ειναι γκρουπαρα..οτι τραγουδησαν αργοτερα τα ελληνικα γκρουπς τον ηχο τον ακους στον δισκο τους..χρονια νωριτερα..καταπληκτικοι.εχεις δικιο..αυτοι εφτιαξαν το ροκ μαλλον εβαλαν την πετρα που κραταει τις αλλες..το κλειδι που λενε οι μαστορες
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Στα σίξτις δεν είχαν βγάλει LP, μόνο 45άρια. Αυτά τα δισκάκια τα μαζέψανε και τα κάνανε LP στα έιτις. Τότε τους ακούσαμε κι εμείς. Φοβερή μπάντα! Κορυφαίο british r&b!
Nikos Markos
Δεν τους είχα ακούσει πριν, θα τους ακούω πολύ για τις επόμενες μέρες
Σχόλια από το fb στο ποστ "Βγαίνει ο άλλος και γράφει για τους Procol Harum και δεν έχει ακούσει το “Grand Hotel”"...
ΑπάντησηΔιαγραφήAndreas Mandas
Το μεγαλύτερο τους
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Σιωπω, έχεις δίκιο.
Vassilis Bas Athanassiadis
Πες τα.
Σπήλιος Γεωργιάδης
Το αριστούργημά τους είναι το , Shine on brightly. Αλλά και το Grand Hotel είναι πολύ καλό
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
To Grand Hotel είναι γιγαντιαίο άλμπουμ, είναι ό,τι πιο προχωρημένο έκαναν ποτέ. Στην εποχή τους αυτά τα LP τα θεωρούσαν εξτραβαγκάντζες και συνήθως τα έθαβαν οι κριτικοί, αλλά άμα τ΄ ακούσεις τώρα θα δεις πόσες ιδέες είχαν και τι όραμα για τον ήχο κατέθεταν, συνολικά.
Το shine on brightly ήταν το πρώτο τους που αγόρασα - διπλό LP κολλημένο με το Home. Είναι το καλύτερο μάλλον της ψυχεδελικής εποχής τους. Αργότερα το αγόρασα και μεμονωμένο αμερικάνικο με διπλό εξώφυλλο.
Lefteris Aerakis
Και το "Exotic Birds And Fruit" δεν παει πισω!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Για ακούστε το πρώτο τους.
Γιώργος Πήττας
Το Grand Hotel ναι...Από εκει πάντα ξεχώριζα περισσότερο το For Liquorice John- για χρόνια δεν καταλάβαινα "γιατί" μέχρι που συνειδητοποίησα πως σε κάποια σημεία ακουμπάει ή "συνομιλεί" (μάλλον τυχαία) με το Jealous Guy του Lennon.
Anastasios Babatzias
Ενα απο τα πιο χαζα κλισε στον κοσμο των μουσικοφιλων ειναι αυτο με τα πρωτα αλμπουμ που παντα ειναι τα καλυτερα... αν καποιος ειναι σοβαρος καλλιτεχνης ειναι και στο πρωτο του δημιουργικο ετος και στο τριτο και στο πεντηκοστο. Ασε που συνηθως γινεται καλυτερος με τον καιρο, οπως ο Χοκουσαι που ειχε φτασει σχεδον 90 και θεωρουσε οτι τωρα σιγα σιγα αρχιζει κατι να καταλαβανει
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Σε μια μεγάλη στο χρόνο διαδρομή σίγουρα θα περάσεις και από τα κάτω σου - πολλές φορές φταίνε και οι συγκυρίες, οι ανέμπνευστοι καιροί - αλλά ο μεγάλος καλλιτέχνης θα ξαναβρεί σίγουρα το δρόμο του. Εκατοντάδες τα παραδείγματα.
Anastasios Babatzias
ετσι ειναι
Eleni Founti
Έχω βρεθεί σε συζήτηση για progressive rock / art rock της περιόδου 70s όπου άνθρωπος που δήλωνε.. εξπέρ (γιατί τα λένε αυτά, απορώ) δεν είχε ακούσει τίποτα από τη σόλο καριέρα του Peter Hammill. Γιατί; Γιατί "τα καλά ήταν τα πρώτα με τους vdgg". Ε τι να πει κανείς.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τους VDGG τους σιχαίνονται πολλοί, που ακούνε ροκ από παλιά - όπως και τον Peter Hammill. Εντάξει, είναι και τα προσωπικά γούστα στη μέση. Τι πάει στον καθέναν. Πολλές φορές παίρνεις ένα γκρουπ με στραβό μάτι και δύσκολα ισιώνεις μετά.
Eleni Founti
Εδώ βέβαια κατάλαβα ότι υπήρχε μια ιδεοληψία του τύπου "βγήκε μετά, άρα δεν θα είναι καλό". Αλλά πράγματι έχουν αντιπάθειες.
Tasos Dervenagas
και οι DdGG και ο Hammill, είναι δυο ιδιάζουσες περιπτώσεις, και σίγουρα καταλήγουν σε binary αντιδράσεις (αρέσουν / δεν αρέσουν). Και προσωπικά, μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό.
Ωστόσο, το να μην αναγνωρίζεις την μοναδικότητά τους (και απλά να προσπαθεί κάποιος να τους εξισώσει με άλλα συγκροτήματα της εποχής ή να προβάλει τα "πρώτα" ως ανώτερα από τα "υπόλοιπα"), δείχνει το ποσό έχει κατανοήσει (ή όχι) το έργο τους
Eleni Founti
Συμφωνώ προφανώς, αλλά έτσι κι αλλιώς εγώ μιλάω για άνθρωπο που δεν μπήκε καν στον κόπο να ακούσει τι έχει βγάλει αυτός ο άνθρωπος στη λογική ότι αφού μιλάμε για σόλο καριέρα μετά από δισκογραφία με μπάντα, δεν θα αξίζει. Γιατί; Γιατί έτσι.
Nikos Xanthakos
Έχεις απόλυτο δίκιο Φώντα και δυστυχώς αυτό το άλμπουμ είναι ένα από τα πιο υποτιμημένα άλμπουμ όλων των εποχών. Δυστυχώς πολλοί γνωρίζουν τους Procol Harum μόνο από το Α Whiter Shade Of Pale άντε και τα δύο πρώτα άλμπουμ τους
Christos Demekas
ΔιαγραφήΑυτό το θρυλικό αρμόνιο που συναντούσαμε έντονα στα 60ς κ 70ς , πως χάθηκε αργότερα? Το ξεπέρασαν οι εποχές η θεωρήθηκε βαρύ, πένθιμο κ κιτς...
Βασίλης Βασιλειάδης
Το βασικό είναι να μπορεί κανείς να αξιολογήσει σωστά τα κορυφαία έργα σε κάθε είδος μουσικής. Στην ποπ και ροκ μουσική δεν γίνεται να μην έχεις ακούσει πρώτους και καλύτερους τους Beatles, ή τους Rolling Stones, Bob Dylan, Pink Floyd, Genesis, Jethro Tull.
Patritsopoulos Nikos
Επικο
Spyros Kalorizos
Φώντα μιας και μιλάς -και- για ανεπαρκείς κριτικούς, πες μου σε παρακαλώ, ποιά είναι η γνώμη σου για το Allmusic?
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Έχω τα βιβλία για jazz και για blues από παλιά. Ανάλογα. Με άλλα συμφωνείς με άλλα όχι. Όπως συμβαίνει πάντα.
Spyros Kalorizos
Φώντα kai για τα μουσικά άρθρα του wiki;
Νίκος Σούρσος
Στην Ελληνική κόπια Phonogram που το έχω όλα ακούγονται μουντά. Δεν πρέπει να υπάρχει συχνότητα πάνω από 2Khz.
Antonis Boskoitis
Τι δισκάρα!
Kiritsis Nik
Το καλύτερο τους κ για μένα. Αθάνατο άλμπουμ. Θα διαφωνίσω λίγο με τους Fairport Convention, οπου το unhalfbricking, και το what we did on our holidays μου αρέσουν περισσότερο.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δισκάρες είναι όλα αυτά - και το Liege & Lief, που θεωρείται από τους πιο πολλούς το καλύτερό τους.
Γιώργος Θηβαίος
Προσωπικά ειμαι με το shine on brightly
Stathis Politis
Ναι σε όλα (για Procol, Genesis, κλπ)
Aris Karampeazis
Εγώ πάλι το γούσταρα το Division Bell γιατί μας βρήκε και πιτσιρικάδες άλλωστε και μας ισοπέδωσε ο ήχος του, αλλά ένας μεγάλος μου είχε πει «αυτό δεν είναι Pink Floyd ρε, έχουν πεθάνει», δεν ψαρωσα όμως
Mpampis Kalogiannis
Είδα Selling England by the Pound κι ήρθα. Καλά τα λέτε ό,τι κι αν λέτε
Spiros Aggelopoulos
ΔιαγραφήΗ Ουκρανία, αφού αφελώς πίστεψε τις διαβεβαιώσεις Αμερικάνων περί προστασίας, μπήκε μπροστά ως αιχμή του ΝΑΤΟϊκού αντι-Ρωσσικού σχεδιασμού, καί τώρα πληρώνει το πικρό τίμημα.
Με μιά χαζοχαρούμενη ηγεσία που δεν έμαθε το μάθημα από το στραπάτσο της Γεωργίας το 2008, γιά σειρά ετών δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα των Ρωσσόφωνων κατοίκων του Donbass, καί παράλληλα επέτρεψε στούς ένοπλους νεοναζιστές του Δεξιού Τομέα & του Τάγματος Αζώφ να αλωνίζουν επί 8 ολόκληρα χρόνια προσποιούμενοι τους εθνικούς ήρωες, δίνοντας έτσι την τέλεια αφορμή στον Πούτιν να μιλά γιά "αποναζιστικοποίηση" της Ουκρανίας, δλδ. γιά αλλαγή κυβέρνησης με στόχο τη πλήρη ποδηγέτηση της χώρας στα Ρωσσικά συμφέροντα.
Εξέλιξη ωστόσο απολύτως προβλέψιμη (καί προδιαγεγραμμένη) μετά τις μονομερείς Αμερικανικές επεμβάσεις σε Ιράκ κ ιδίως Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 90, καθώς καί τη συνεχή επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς κατά παράβαση όλων των υποσχέσεων που δόθηκαν στον Γκορμπατσώφ στα τέλη 80ς. Οι Ρώσσοι δεν ξέχασαν όλες αυτές τις ταπεινώσεις, ο δε Πούτιν είχε προειδοποιήσει πως ειδικά το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας η Δύση θα το έβρισκε μπροστά της. Δύσκολα θα γίνουν πλέον αποδεκτές οι επικλήσεις περί "σεβασμού του διεθνούς δικαίου" όταν οι Αμερικάνοι το έχουν κάνει ετσιθελικά κουρελόχαρτο από το 1990 καί μετά, ενώ οι Ευρωπαίοι κάναν τον τουρίστα περιμένοντας να τσιμπήσουν κανένα ξεροκόμματο από την πίττα.
Η Κίνα αποφεύγει μέχρι καί τώρα - που οι Ρώσσοι Spetsnaz βρίσκονται 15χλμ ανατολικά του Κιέβου - να μιλήσει γιά (πόσο μάλλον να καταδικάσει την) εισβολή. Τουναντίον, κατηγόρησε ευθέως Αμερικάνους "καί άλλα Δυτικά κράτη" (βλέπε Βρετανούς) πως υποδαύλισαν την ένταση υποκινώντας την Ουκρανική κυβέρνηση σε σύγκρουση με τη Ρωσσία.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ δηλώνει ξεκάθαρα πως δεν έχει σχέδια να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις να βοηθήσουν τους Ουκρανούς.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: γιατί οι Αμερικανοί θυσίασαν την Ουκρανία;
Διάβασαν τόσο λάθος τον Πούτιν;
Η τη χρησιμοποίησαν σαν τυράκι, καί πρόκειται απλά γιά την πρώτη σκηνή ενός μεγάλου δράματος που μέλλει να ξεδιπλωθεί;
Πάντως, Ρωσσία καί (στο βάθος) Κίνα δηλώνουν έμπρακτα πως δεν πρόκειται να ανεχθούν περαιτέρω τους Αγγλοσαξωνικούς σχεδιασμούς ισχύος.
Πολύ φοβάμαι πως τα βουβάλια είναι έτοιμα να αρχίσουν το κουτουλίδι γιά το κουμάντο του βάλτου, κι εμείς είμαστε τα βατραχάκια που θα τσαλαπατηθούν.
ΥΓ. στα δικά μας: πολύ φοβάμαι πως η άκριτη πρόσδεση της χώρας στο πλευρό των Αμερικανών, καί ιδίως η εν λευκώ παραχώρηση (με διακομματική - το τονίζω - ευθύνη) της στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, η οποία παρουσιάσθηκε στους ιθαγενείς ως αμυντική κίνηση αποτροπής της Τουρκίας, αντί γιά επιθετική κίνηση εναντίον της Ρωσσίας που είναι στην πραγματικότητα, θα μας κοστίσει ακριβά. Τόσο ο Λαβρώφ στην τελευταία συνάντησή του με τον Δένδια, όσο καί ο Πούτιν όταν (κατα)δέχτηκε το κωθώνι, τόνισαν απερίφραστα πως ακόμα καί παραδοσιακά φίλες καί ομόδοξες χώρες θα πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ τις επιπτώσεις των συμμαχικών επιλογών τους. Μιά κομψή μορφή συνετισμού των ανόητων θα ήταν π.χ. μιά "διακριτική" διαβεβαίωση προς τους Τούρκους πως η Ρωσσία δεν πρόκειται να επέμβει πυροσβεστικά υπέρ των Ελλήνων σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Επιπλέον, ο Λαβρώφ έχει επίσημα αναφερθεί τλχστν δις τις τελευταίες ημέρες στην "Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου", αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει την λέξη "αυτοαποκαλούμενη" όπως παραδοσιακά έπραττε η Σοβιετική / Ρωσσική διπλωματία από το 1974 έως προχθές, παραλληλίζοντας το δικαίωμα προστασίας των Τουρκοκυπρίων με το δικαίωμα προστασίας των Ρωσσόφωνων του Donbass.
Προσδεθείτε, μην καπνίζετε, αναμένονται ισχυρές αναταράξεις.
Το κειμενο ειναι του Ντινου Ζουμπερη
Nikos Markakis
Διαγραφήσυμφωνώ λίγο πολύ με την ανάλυση, εκτός από το σημείο της Ρωσικής βοήθειας στην χώρα μας. Αν δεν κάνω λάθος, από τη ναυμαχία του Ναυαρίνου έχουν να μας βοηθήσουν, και πάλι τότε σύρθηκαν.
Το ερώτημα μου είναι άλλο, δεν θα έπρεπε να ρωτήσουμε τους καημένους τους Ουκρανούς, τι μέλλον θέλουν; Ή δεν τους πέρνει να αποφασίσουν μόνοι τους;
Συμφωνώ, πέρα για πέρα με την ανάλυση! Και, ναι, το "Grand Hotel", είναι ιστορικό άλμπουμ, βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Αγαπημένο και το "Σουβενίρ (που κανείς δεν θέλει να φέρει) από το Λονδίνο"...
ΔιαγραφήΣχόλια από το fb στο ποστ "Ο ενδοκαπιταλιστικός πόλεμος που εξελίσσεται στην Ουκρανία"...
ΑπάντησηΔιαγραφήVassilis Serafimakis
Καλά, από τη στιγμή πού έχουμε αποδεχθεί να μάς πατάνε στο λαιμό οι Βρυξέλλες και να είμαστε ουσιαστικά υπό επιτροπεία, είναι αναμενόμενο ότι θα ακολουθούμε σαν τα πιστά σκυλάκια όλα όσα λέει και θέλει η Ενωση.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Χειρότερα από σκυλάκια. Είναι έτοιμος να αρπάξει κανα ραφάλε και να πάει να βομβαρδίσει το Ντόνετσκ...
Σχόλια από το fb στο ποστ Αφού κατατρόπωσε 4-5 φορές των κορωνοϊό...
ΑπάντησηΔιαγραφήJames Dimitris Basdanis
Ηγέτης μεγάλος, όχι αστεία!
Vassilis Serafimakis
Πρόσεχε, δίνεις ιδέες!..
Giorgis Gavalas
ΧέρΚούλης!
Καλησπέρα, συνοπτικά για Procol Harum (μέχρι 1977): 1η κατηγορία (5/5): Ομώνυμο (1967) (σχεδόν για όλα και φυσικά για το "A whiter shade of pale" - πλην της αγγλικής έκδοσης), Shine on brightly (1968) ("Quite rightly so", "Shine on brightly", "In Held Twas In I"), Grand Hotel (1973) ("Grand Hotel", "Fires (Which Burnt Brightly)" και για όλα σχεδόν τα υπόλοιπα). Επόμενη κατηγορία (4/5): A salty dog (1969) ("A salty dog", "Wreck of the Hesperus"), Live - In concert with the Edmonton Symphony Orchestra (1972) (εξαιρετικές οι εκτελέσεις, ιδιαίτερα στα "Conquistador" και "Whaling stories"), Home (1970) ("Whaling stories" και για τη συνολική ατμόσφαιρα του δίσκου, σωστότερη βαθμολογία 3,5/5). Επόμενη κατηγορία (3/5): Broken barricades (1971) (μεγαλύτερη συμμετοχή στη σύνθεση, του κιθαρίστα Robin Trower), Exotic birds and fruit (1974) ("Beyond the pale"), Procol's ninth (1975) ("Pandora's box"), Something magic (1977) ("Skating on thin ice", πολύ καλή σύνθεση, αναλαμπή του παρελθόντος).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουσική πρόταση: Το "Conquistador" από τη συναυλία στο Hollywood Bowl (1973), υπάρχει σε bootleg με εξαιρετικό soundboard ήχο.