THE OGJB QUARTET το πιο νέο άλμπουμ του σούπερ γκρουπ (Oliver Lake, Graham Haynes, Joe Fonda, Barry Altschul) είναι αφιερωμένο στον Ornette Coleman

Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα (26 Μαΐου, 2019):
«Πίσω από τα αρχικά OGJB κρύβονται τα ονόματα Oliver, Graham, Joe και Barry και κατ’ επέκτασιν τα επώνυμα Lake, Haynes, Fonda και Altschul αντιστοίχως. Άρα το OGJB Quartet δεν είναι κάτι άλλο από ένα σούπερ-γκρουπ – μια τζαζ μπάντα, που υπάρχει εδώ και λίγα χρόνια και που τώρα μας δίνει το πρώτο της CD, το “Bamako” [TUM Records Oy, 2019] (ηχογραφημένο τον Ιούλιο του 2016, κάπου στη Νέα Υόρκη).
Όπως σημειώνει ο κοντραμπασίστας Joe Fonda, στο επιμελημένο ένθετο, το OGJB Quartet υπάρχει από το 2015, ενώ ο πυρήνας του βρίσκεται στο FAB Trio και στους 3dom Factor, σχήματα στα οποία είχαν συνυπάρξει οι Fonda και Altschul (με τον Billy Bang στο πρώτο κα με τον Jon Irabagon στο δεύτερο). (Στο δισκορυχείον υπάρχουν reviews για δύο άλμπουμ των 3dom Factor, ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρος πως είχα γράψει και για το FAB Trio, αλλά διαψεύστηκα). Γράφει ο Fonda:
“Το OGJB Quartet υπήρχε αρχικώς ως OJB Trio. Είχα μόλις ολοκληρώσει μια περιοδεία με το Generations Quartet, που περιλάμβανε και τον Oliver Lake, όταν μετά απ’ αυτό το τουρ σκέφτηκα πόσο αληθινά σπουδαίο ήταν το τρίο που είχαμε με τους Barry και Oliver. Και ήταν τότε, όταν ο κοινός μας φίλος Kunle Mwanga (σ.σ. παραγωγός, μάνατζερ κ.λπ.) μας ρώτησε… γιατί δεν κάνετε ένα κουαρτέτο, τελικά, με τον Graham Haynes σαν τέταρτο μέλος; Αμέσως η ιδέα λειτούργησε σ’ εμένα και στον Barry και έτσι κάπως φέραμε την τρομπέτα και το άλτο σαξόφωνο του Haynes στο σχήμα, ώστε να ολοκληρωθεί το OGJB Quartet”». 

Το πιο νέο άλμπουμ του OGJB Quartet αποκαλείται “Ode to O”, είναι ηχογραφημένο στο Manhattan, στις 7-8 Ιουνίου 2019 και είναι αφιερωμένο στον Ornette Coleman (1930-2015) (αυτό είναι το “O” του τίτλου). Στο άλμπουμ ακούγονται οι Oliver Lake άλτο σαξόφωνο, Graham Haynes κορνέτα, ηλεκτρονικά, Joe Fonda κοντραμπάσο και Barry Altschul ντραμς, κρουστά.
Οι συνθέσεις του “Ode to O” είναι όλες πρωτότυπες (και οι δέκα) και βεβαίως υπεύθυνα γι’ αυτές είναι τα τέσσερα μέλη του κουαρτέτου.
Το πρώτο track είναι το “Ode to O” του Barry Altschul. Εξαιρετική μελωδία, με spiritual χαρακτηριστικά και με φοβερά soli από κορνέτα και άλτο σαξόφωνο (που από την αρχή παίρνει φωτιές). Για το rhythm section να πούμε τι; Οι Fonda και Altschul βρίσκονται σε άπιαστη κινητικότητα, στρώνοντας συνεχώς «παιγνίδι», προτείνοντας κι ένα έξοχο (ενδιαμέσως) ρυθμικό σόλο.
Ακολουθεί το “Justice” του Oliver Lake. Εκπληκτικό track, σε high speed από την πλευρά του ρυθμικού τμήματος, με άλτο και κορνέτα σε παράλληλους και κόντρα ρόλους, να δημιουργούν ένα ιλιγγιώδες πλαίσιο, ιδίως όταν αρχίζουν να αναπτύσσουν ταυτόχρονα soli!
Το “Me without Bela” του Joe Fonda είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια track του δίσκου, καθώς τούτο ξεπερνάει τα δώδεκα λεπτά. “Bela” είναι ο Béla Bartók, με τον Fonda να παίζει εντατικά με δοξάρι. Το επίμαχο, εδώ, είναι να εμφανιστεί μια σύνθεση με τα χαρακτηριστικά των String Quartets του Bartók. Περιπετειώδης jazz, με σύντομα και ξαφνικά περάσματα απ’ όλα τα όργανα, η οποία από τη μέση και μετά εξελίσσεται περισσότερο τελετουργικά. Και οι τέσσερις οργανοπαίκτες είναι εκπληκτικοί, με άπιαστες καταδείξεις στα δύο lead όργανα, όμως και το ρυθμικό τμήμα είναι το κάτι άλλο.
Η “Da Bang” είναι μια 9λεπτη σύνθεση του Altschul, αφιερωμένη στον συνοδοιπόρο του βιολιστή Billy Bang (1947-2011). Ηχογραφημένη και από το FAB Trio και από τον Billy Bang, λίγο πριν φύγει εκείνος από την ζωή (υπάρχει στο φερώνυμο άλμπουμ του, που βγήκε στην TUM το 2013), η σύνθεση αυτή διαθέτει μια μακριά abstract εισαγωγή κι ένα μέρος σε γρήγορο τέμπο, στο οποίο επικρατεί πανικός.
Το 7λεπτο “The other side” του Graham Haynes είναι επηρεασμένο από την ταινία του Orson Welles “The Other Side of the Wind”, που βγήκε στις αίθουσες το 2018. Εδώ, για μιαν εισέτι φορά το ρυθμικό τμήμα «πετάει», με τον Haynes να χρησιμοποιεί και delay εφφέ μέσω του iPad του. Η σύνθεση εξελίσσεται σαν κατολίσθηση, λόγω της πολυρυθμίας του Altschul, με τα εφφέ να της δίνουν και άλλα χαρακτηριστικά.
Το “Caring” του Barry Altschul είναι μέρος μιας ευρύτερης σύνθεσης (“For those who care”), που είχε ακουστεί για πρώτη φορά στο άλμπουμ του “You Can’t Name your Own Tune” [Muse, 1977]. Τα ντραμς έχουν πολύ ισχυρή παρουσία εδώ, με συνεχή γεμίσματα, με την σύνθεση να διαθέτει κάποια ελεγειακά χαρακτηριστικά.
Τα “OGJB #3” και “OGJB #4” αποτελούν ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς και σαν tracks έχουν πολύ ενδιαφέρον, πόσω μάλλον όταν Haynes χρησιμοποιεί και τα ηλεκτρονικά του, οδηγώντας τα jams σε άλλες σφαίρες.
Στο “Bass bottom” του Oliver Lake, που είναι το πιο σύντομο track του άλμπουμ (μόλις 2:40), οι τέσσερις μουσικοί είναι κάπως σαν να μας αυτοσυστήνονται. Μία μικρή άσκηση-επίδειξη των ικανοτήτων τους.
Το “Ode to O” θα ολοκληρωθεί με το “Apaixonado” (στα πορτογαλικά σημαίνει «ερωτευμένος») του Graham Haynes. Με «κλασικές» και «Coleman-ικές» αναφορές το κομμάτι αυτό, δημιουργεί ένα spiritual περιβάλλον, με την κορνέτα να κρατά συνεχή πρωταγωνιστικό ρόλο, και με τα υπόλοιπα τρία όργανα να συνοδεύουν από κοντά και βασικά με επιβλητικό τρόπο.
Τζαζ άλμπουμ πρώτης κλάσης είναι το “Ode to O”, ηχογραφημένο από τέσσερις μουσικούς με τεράστια ιστορία.
Επαφή: www.tumrecords.com