ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΤΖΕΛΟΣ της Κοκκώνας το σπίτι

Δεν γνώριζα πως ο κιθαρίστας, τραγουδοποιός και συνθέτης Αντώνης Μιτζέλος (από P.L.J Band, Τερμίτες), γεννημένος στον Πειραιά, όπως διαβάζω στο δίκτυο, είχε σκιαθίτικη καταγωγή. Παραπέμπει σ’ αυτό κι ένα προηγούμενο άλμπουμ του, το “Skiathos” (2017), πιθανώς και άλλα τινά μέσα στα χρόνια, και πάντως (μαρτυρά) και το έσχατο CD του, που έχει τίτλο «Της Κοκκώνας το Σπίτι» [Ogdoo Music Group, 2021], και που αποτελεί έναν δικό του, έναν προσωπικό του τρόπο προσέγγισης τού παιδικού διηγήματος του συμπατριώτη του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τον ίδιο τίτλο. Το διήγημα, όπως διαβάζουμε, είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στις 25 Δεκεμβρίου του 1893 στην εφημερίδα «Ακρόπολις» και ανήκει στα λεγόμενα «χριστουγεννιάτικα» του μεγάλου σκιαθίτη λογοτέχνη (και ποιητή).

Το διήγημα, με την συνοδεία της μουσικής του Α. Μιτζέλου, παρουσιάστηκε, κατά πρώτον, στις 21 Δεκεμβρίου 2019... «στο ασφυκτικά γεμάτο θέατρο του Γυμνασίου-Λυκείου Σκιάθου όπου ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφορεί τώρα από το Ogdoo Music Group, τιμώντας και εορτάζοντας την συμπλήρωση 170 χρόνων από τη γέννηση (1851) και 110 από το θάνατο (1911) του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη» (ecozen.gr).
Βασικοί συντελεστές του άλμπουμ είναι οπωσδήποτε ο συνθέτης Αντώνης Μιτζέλος (που χειρίζεται ηλεκτρική κιθάρα και αφηγείται), όπως και οι υπόλοιποι μουσικοί του βεβαίως (Στέλλα Βαλάση σαντούρι, τραγούδι, Γιάννης Παπαδήμος βιολί, Γιώργος Αβραμίδης πιάνο, πλήκτρα, μπάσο, κρουστά, Βαγγέλης Παπαχριστόπουλος ντραμς, κρουστά), μα πάνω απ’ όλα πρωταγωνίστρια εδώ είναι η γνωστή ηθοποιός Ασπασία Τζιτζικάκη, η οποία αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης.
Η επιτυχία τού όχι συνηθισμένου αυτού εγχειρήματος –το να συνοδεύεις με μουσική, ζωντανά, την ανάγνωση ενός διηγήματος–, οφείλει πολλά στην παρουσία της Α. Τζιτζικάκη, η οποία, ανά σημεία, ανακαλεί στη μνήμη μας τον τρόπο (και το ηχόχρωμα) της Μαρίας Αλκαίου, στην εκπληκτική «παπαδιαμάντια» ταινία «Η Φόνισσα» (1974) του Κώστα Φέρρη.
Από ’κει και πέρα είναι η μουσική (και τα τραγούδια) του Αντώνη Μιτζέλου, που επιχειρεί να δημιουργήσει την δική της ατμόσφαιρα, το δικό της πλαίσιο, άλλοτε συνοδεύοντας την αφήγηση, και άλλοτε σχολιάζοντάς την, κατά τις αναμενόμενες παύσεις. Και σε αυτόν τον ρόλο της, και τον πιο εμφανή-πρωταγωνιστικό, και τον λιγότερο, αποδεικνύεται «σωστή», ταιριαστή, χωρίς να επιδιώκει να συνταυτιστεί με προφανή... παλιοκαιρινά ηχοχρώματα, μετερχόμενη ωραίες μελωδίες, που εμπεριέχουν και την παραδοσιακότητα (αλλά με μέτρο).
Γενικώς το «μέτρο» πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το ιδιότυπο CD τού Αντώνη Μιτζέλου – με τις μουσικές του άλλοτε να ροκάρουν με δύναμη, και άλλοτε να συνοδεύουν απλά και θωπευτικά, την αφηγηματική δράση, τονίζοντας επιμέρους λεπτομέρειες και εικόνες.
Η ίδια προσοχή δίδεται και στα τραγούδια («Μνημούρια»), μ’ ένα βασικό και πολύ ωραίο μελωδικό pattern να κυριαρχεί, μαζί με την φωνή της Στέλλας Βαλάση και την αφήγηση της Ασπασίας Τζιτζικάκη.
Επαφή: www.ogdoomusicgroup.gr