JAN LUNDGREN / LARS DANIELSSON / EMILE
PARISIEN: Into the Night [ACT Music + Vision, 2021]
Ο σουηδός πιανίστας Jan Lundgren είναι γνωστός, βασικά, για τα πιάνο-τρίο του. Φυσικά, έχει παίξει και με άλλα σχήματα, ντούετα, κουαρτέτα κ.λπ., όμως μέσα από τα πιάνο-τρίο έκανε μεγάλο όνομα. Με πιάνο-τρίο, εξάλλου, τον είχαμε δει κι εμείς το 2010 στην Τεχνόπολη, σε μια συναυλία που είχε αναλάβει το περιοδικό «Jazz & Tζαζ».
Αν και καταξιώθηκε λοιπόν ως πιανίστας σε τέτοια σχήματα, ο Lundgren έχει εμφανισθεί και
με άλλα, «παράξενα» να τα πούμε, τρίο, όπως εκείνο με τους Paolo Fresu (σε τρομπέτα,
φλούγκελχορν) και Richard Galliano
(σε ακορντεόν, μπαντονέον, ακορντίνα), ένα σχήμα που μας είχε δώσει τα εξαίρετα
άλμπουμ “Mare Nostrum”
(2007), “Mare Nostrum II”
(2016) και “Mare Nostrum III”
(2019), άπαντα στην ACT Music
+ Vision.
Τώρα, και για μια κάπως απροσδόκητη αιτία, ο Jan Lundgren ηγείται, ας το πούμε έτσι, ενός άλλου «παράξενου» τρίο, έχοντας δίπλα του τους Emile Parisien σοπράνο σαξόφωνο και Lars Danielsson κοντραμπάσο.
Κι έτσι κάπως το συγκεκριμένο σχήμα θα εμφανιστεί ζωντανά στο Ystad Sweden Jazz Festival, την 1η Αυγούστου 2020 (φεστιβάλ που έχει για art director τον Lundgren), με την παράστασή του να καταγράφεται και να αποτυπώνεται τώρα στο CD “Into the Night”.
Βασικά σ’ εκείνο το live o Jan Lundgren ήταν να παίξει με κλασικό πιάνο-τρίο, αλλά επειδή ο ντράμερ του δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στο event εξαιτίας των δυσκολιών που ανέκυψαν λόγω covid-19, βρέθηκε άμεσα ο... αντικαταστάτης του. Που δεν ήταν ντράμερ, αλλά ο σοπρανίστας Emile Parisien! Το εξ ανάγκης τρίο, που δεν είχε ξαναβρεθεί ποτέ μαζί, προβάρισε μια μέρα και την επόμενη εμφανίστηκε στο φεστιβάλ, με το αποτέλεσμα της παρουσίας του εκεί να είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό, πείθοντας τους Lundgren-Danielsson, και φυσικά τον Siggi Loch (αφεντικό της ACT), πως η έκδοση σε δίσκο ήταν κάτι που επιβαλλόταν.
Βασικά το άλμπουμ περιλαμβάνει συνθέσεις των μελών του γκρουπ, ενώ ανάμεσα υπάρχει μια σύνθεση του Vincent Peirani και ακόμη η έξοχη διασκευή στο παραδοσιακό “Glädjens Blomster”, που το έχουμε ακούσει στο παρελθόν από Arne Domnérus & Rune Gustafsson, Stenblomma, Berndt Egerbladh κ.ά. – μια καταπληκτική μελωδία, με την οποία ανοίγει το CD.
Γενικώς θα γράφαμε για ένα άλμπουμ, από το οποίο ξεχειλίζει η ηχητική ομορφιά, με τους τρεις μουσικούς να βρίσκονται σε μία ανέλπιστη όσο και εντυπωσιακή συμφωνία φάσης.
KUU!: Artificial Sheep
[ACT Music + Vision, 2021]
Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα, αναφερόμενοι στο “Lampedusa Lullaby” (2018) προηγούμενο άλμπουμ των KUU!... KUU! είναι το όνομα μιας πολυεθνικής μπάντας, που αποτελείται από την Σέρβα Jelena Kuljić φωνή, τον Φινλανδό Kalle Kalima κιθάρες, μπάσο και τους Γερμανούς Frank Möbus κιθάρες και Christian Lillinger ντραμς.
Με έδρα την Γερμανία, οι KUU! έχουν τώρα νεότερο CD, το οποίον αποκαλούν “Artificial Sheep”. Επηρεασμένοι από την δυστοπική νουβέλα “Do Androids Dream of Electric Sheep?” (1968) του αμερικανού συγγραφέα Philip K. Dick, πάνω στην οποία στηρίχτηκε και η ταινία “Blade Runner” (1982) του Ridley Scott, οι KUU! προτείνουν ένα ακόμη «παράξενο» άλμπουμ –«παράξενο», τουλάχιστον, για τα δεδομένα μιας τζαζ (και περί την τζαζ) εταιρείας–, το οποίον, χοντρικώς, κινείται στο χώρο του rock. Πόσο rock; Αρκετά, και μάλιστα επηρεασμένο (το rock τους) από τελείως αντιφατικά στοιχεία, που μπορεί να εκκινούν από το progressive και να καταλήγουν στο punk, περνώντας ενδιαμέσως από «ζαππισμούς», R.I.O. εκτροπές και άλλα διάφορα.
Όμως, μαζί με την πολύ ενδιαφέρουσα ροκ-πινακοθήκη των KUU! υπάρχει και η στιχουργική τους, που κατακρατεί πολλά στοιχεία από τον χώρο του φανταστικού (επηρεασμένη καταφανώς από το βιβλίο του Philip K. Dick). Όλο το νόημα περικλείεται ίσως στον πρώτο στίχο τού πρώτου τραγουδιού τού δίσκου “Crimes that bring me joy”, εκεί όπου ακούς την Jelena Kuljić να λέει: “it’s easier to believe fiction than real life” (δηλ. ότι «είναι ευκολότερο να πιστέψεις το φανταστικό, παρά την πραγματική ζωή»).
ANNA GRÉTA: Nightjar in the Northern Sky [ACT
Music + Vision, 2021]
Η Anna Gréta Sigurðardóttir, όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμό της, είναι μία ισλανδή τραγουδοποιός και πιανίστρια, που ζει στην Στοκχόλμη και που τώρα δίνει το δεύτερο άλμπουμ της – ένα άλμπουμ, που κυκλοφορεί από την ACT.
Σ’ αυτό το CD, που αποκαλείται “Nightjar in the Northern Sky”, η Anna Gréta, που παίζει πιάνο, πλήκτρα, τραγουδά και κάνει φωνητικά, συνεργάζεται με τους Skúli Sverrisson μπάσο, Einar Scheving ντραμς και Hilmar Jensson κιθάρες, και σ’ ένα δεύτερο πλάνο με τους Sigurður Flosason σαξόφωνα, Magnús Trygvason Eliassen ντραμς, Johan Tengholm κοντραμπάσο και Ragnheiður Gröndal φωνητικά, προτείνοντάς μας δώδεκα τραγούδια, που είναι στηριγμένα σε μουσικές και στίχους δικούς της. Η μόνη εξαίρεση αφορά στο “The tunnel”, που αποτελεί μελοποίηση ποιήματος του Robert Creeley.
Γενικώς, το άλμπουμ της Gréta είναι χαμηλών τόνων, κινείται σε μπαλαντικές τροχιές, με πολύ προσεγμένες ενορχηστρώσεις και ήπιο τραγούδισμα, που φέρνει στο νου… Norah Jones. Την τραγουδιστική jazz της Norah Jones εννοούμε. (Δεν ξέρουμε αν η αμερικανίδα τραγουδοποιός αποτελεί πρότυπο για την Ισλανδή, όμως δεν θα παραξενευόμασταν καθόλου αν όντως ήταν έτσι).
Αυτό το elegant κλίμα, που επιχειρεί να κάνει σαφές μέσω του “Nightjar in the Northern Sky” η Anna Gréta, έχει οπωσδήποτε τη χάρη του (εξαιρετικό το “Sleepless” και ορισμένα ακόμη tracks), όμως θα χρειαζόταν και κάτι ακόμη, ενδεχομένως, ώστε να καθίστατο τελείως ενδιαφέρουσα η τραγουδοποιία της Ισλανδής συνολικότερα – που κερδίζει πάντως, πολύ, από τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζονται τα συγκεκριμένα τραγούδια από τους μουσικούς, που παίρνουν μέρος στο session.
Ο σουηδός πιανίστας Jan Lundgren είναι γνωστός, βασικά, για τα πιάνο-τρίο του. Φυσικά, έχει παίξει και με άλλα σχήματα, ντούετα, κουαρτέτα κ.λπ., όμως μέσα από τα πιάνο-τρίο έκανε μεγάλο όνομα. Με πιάνο-τρίο, εξάλλου, τον είχαμε δει κι εμείς το 2010 στην Τεχνόπολη, σε μια συναυλία που είχε αναλάβει το περιοδικό «Jazz & Tζαζ».
Τώρα, και για μια κάπως απροσδόκητη αιτία, ο Jan Lundgren ηγείται, ας το πούμε έτσι, ενός άλλου «παράξενου» τρίο, έχοντας δίπλα του τους Emile Parisien σοπράνο σαξόφωνο και Lars Danielsson κοντραμπάσο.
Κι έτσι κάπως το συγκεκριμένο σχήμα θα εμφανιστεί ζωντανά στο Ystad Sweden Jazz Festival, την 1η Αυγούστου 2020 (φεστιβάλ που έχει για art director τον Lundgren), με την παράστασή του να καταγράφεται και να αποτυπώνεται τώρα στο CD “Into the Night”.
Βασικά σ’ εκείνο το live o Jan Lundgren ήταν να παίξει με κλασικό πιάνο-τρίο, αλλά επειδή ο ντράμερ του δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στο event εξαιτίας των δυσκολιών που ανέκυψαν λόγω covid-19, βρέθηκε άμεσα ο... αντικαταστάτης του. Που δεν ήταν ντράμερ, αλλά ο σοπρανίστας Emile Parisien! Το εξ ανάγκης τρίο, που δεν είχε ξαναβρεθεί ποτέ μαζί, προβάρισε μια μέρα και την επόμενη εμφανίστηκε στο φεστιβάλ, με το αποτέλεσμα της παρουσίας του εκεί να είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό, πείθοντας τους Lundgren-Danielsson, και φυσικά τον Siggi Loch (αφεντικό της ACT), πως η έκδοση σε δίσκο ήταν κάτι που επιβαλλόταν.
Βασικά το άλμπουμ περιλαμβάνει συνθέσεις των μελών του γκρουπ, ενώ ανάμεσα υπάρχει μια σύνθεση του Vincent Peirani και ακόμη η έξοχη διασκευή στο παραδοσιακό “Glädjens Blomster”, που το έχουμε ακούσει στο παρελθόν από Arne Domnérus & Rune Gustafsson, Stenblomma, Berndt Egerbladh κ.ά. – μια καταπληκτική μελωδία, με την οποία ανοίγει το CD.
Γενικώς θα γράφαμε για ένα άλμπουμ, από το οποίο ξεχειλίζει η ηχητική ομορφιά, με τους τρεις μουσικούς να βρίσκονται σε μία ανέλπιστη όσο και εντυπωσιακή συμφωνία φάσης.
Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα, αναφερόμενοι στο “Lampedusa Lullaby” (2018) προηγούμενο άλμπουμ των KUU!... KUU! είναι το όνομα μιας πολυεθνικής μπάντας, που αποτελείται από την Σέρβα Jelena Kuljić φωνή, τον Φινλανδό Kalle Kalima κιθάρες, μπάσο και τους Γερμανούς Frank Möbus κιθάρες και Christian Lillinger ντραμς.
Με έδρα την Γερμανία, οι KUU! έχουν τώρα νεότερο CD, το οποίον αποκαλούν “Artificial Sheep”. Επηρεασμένοι από την δυστοπική νουβέλα “Do Androids Dream of Electric Sheep?” (1968) του αμερικανού συγγραφέα Philip K. Dick, πάνω στην οποία στηρίχτηκε και η ταινία “Blade Runner” (1982) του Ridley Scott, οι KUU! προτείνουν ένα ακόμη «παράξενο» άλμπουμ –«παράξενο», τουλάχιστον, για τα δεδομένα μιας τζαζ (και περί την τζαζ) εταιρείας–, το οποίον, χοντρικώς, κινείται στο χώρο του rock. Πόσο rock; Αρκετά, και μάλιστα επηρεασμένο (το rock τους) από τελείως αντιφατικά στοιχεία, που μπορεί να εκκινούν από το progressive και να καταλήγουν στο punk, περνώντας ενδιαμέσως από «ζαππισμούς», R.I.O. εκτροπές και άλλα διάφορα.
Όμως, μαζί με την πολύ ενδιαφέρουσα ροκ-πινακοθήκη των KUU! υπάρχει και η στιχουργική τους, που κατακρατεί πολλά στοιχεία από τον χώρο του φανταστικού (επηρεασμένη καταφανώς από το βιβλίο του Philip K. Dick). Όλο το νόημα περικλείεται ίσως στον πρώτο στίχο τού πρώτου τραγουδιού τού δίσκου “Crimes that bring me joy”, εκεί όπου ακούς την Jelena Kuljić να λέει: “it’s easier to believe fiction than real life” (δηλ. ότι «είναι ευκολότερο να πιστέψεις το φανταστικό, παρά την πραγματική ζωή»).
Η Anna Gréta Sigurðardóttir, όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμό της, είναι μία ισλανδή τραγουδοποιός και πιανίστρια, που ζει στην Στοκχόλμη και που τώρα δίνει το δεύτερο άλμπουμ της – ένα άλμπουμ, που κυκλοφορεί από την ACT.
Σ’ αυτό το CD, που αποκαλείται “Nightjar in the Northern Sky”, η Anna Gréta, που παίζει πιάνο, πλήκτρα, τραγουδά και κάνει φωνητικά, συνεργάζεται με τους Skúli Sverrisson μπάσο, Einar Scheving ντραμς και Hilmar Jensson κιθάρες, και σ’ ένα δεύτερο πλάνο με τους Sigurður Flosason σαξόφωνα, Magnús Trygvason Eliassen ντραμς, Johan Tengholm κοντραμπάσο και Ragnheiður Gröndal φωνητικά, προτείνοντάς μας δώδεκα τραγούδια, που είναι στηριγμένα σε μουσικές και στίχους δικούς της. Η μόνη εξαίρεση αφορά στο “The tunnel”, που αποτελεί μελοποίηση ποιήματος του Robert Creeley.
Γενικώς, το άλμπουμ της Gréta είναι χαμηλών τόνων, κινείται σε μπαλαντικές τροχιές, με πολύ προσεγμένες ενορχηστρώσεις και ήπιο τραγούδισμα, που φέρνει στο νου… Norah Jones. Την τραγουδιστική jazz της Norah Jones εννοούμε. (Δεν ξέρουμε αν η αμερικανίδα τραγουδοποιός αποτελεί πρότυπο για την Ισλανδή, όμως δεν θα παραξενευόμασταν καθόλου αν όντως ήταν έτσι).
Αυτό το elegant κλίμα, που επιχειρεί να κάνει σαφές μέσω του “Nightjar in the Northern Sky” η Anna Gréta, έχει οπωσδήποτε τη χάρη του (εξαιρετικό το “Sleepless” και ορισμένα ακόμη tracks), όμως θα χρειαζόταν και κάτι ακόμη, ενδεχομένως, ώστε να καθίστατο τελείως ενδιαφέρουσα η τραγουδοποιία της Ισλανδής συνολικότερα – που κερδίζει πάντως, πολύ, από τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζονται τα συγκεκριμένα τραγούδια από τους μουσικούς, που παίρνουν μέρος στο session.
H ACT Music + Vision εισάγεται από την AN Music
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου