ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ το νέο άλμπουμ ενός πρώτης τάξεως τραγουδοποιού

Το καλύτερο folk-rock στην Ελλάδα το γράφει τα τελευταία χρόνια ο Γιώργος Σταυρακάκης. Ένας τραγουδοποιός με πολλούς και καλούς δίσκους, που εξακολουθεί να παραμένει ενδιαφέρων – αν αναλογιστούμε πως ο άνθρωπος αυτός δισκογραφεί 27 ολόκληρα χρόνια.

Το πιο νέο CD του Σταυρακάκη έχει τίτλο “PostScript” [Μετρονόμος, 2024] και περιέχει οκτώ τραγούδια σε μουσικές, στίχους και ερμηνείες δικές του, και μ’ ένα σχήμα συνοδείας που περιλαμβάνει βασικά τις κιθάρες (ακουστικές και ηλεκτρικές), το βιολί, τα ιρλανδέζικα φλάουτα και κάποια ακόμη όργανα, που ακούγονται εδώ κι εκεί. Σημασία έχουν οπωσδήποτε και οι ενοργανώσεις, αλλά το βασικό εδώ είναι η πρώτη ύλη, τα τραγούδια, που είναι όλα ένα κι ένα, και που δείχνουν για μια εισέτι φορά πως ο Σταυρακάκης δεν είναι τυχαίος τραγουδοποιός.
Από την μια μεριά υπάρχει λοιπόν ο άψογος χειρισμός της γλώσσας και βεβαίως ο στίχος με τα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα, δίχως, όμως, εξεζητημένες διατυπώσεις, υπάρχει ακόμη, και μάλιστα πολύ έντονο, το λυρικό στοιχείο, που ποτέ δεν ξεπέφτει στην παγίδα του αισθητισμού, ενώ από την άλλη είναι οι μελωδίες του Σταυρακάκη, που διατηρούν αυτόν τον αυθορμητισμό και την πηγαία ροή, που διακρίνει τους παλαιούς μαστόρους. Όλη αυτή η ζωντανή πρώτη ύλη υπηρετείται, τέλος, από τις ερμηνείες, που και αυτές αποδεικνύονται ιδανικές για το είδος του τραγουδιού που ακούμε στο “PostCript”. Φορτισμένες, αλλά με μέτρο, δείχνουν, απλώς, πως ο Σταυρακάκης τραγουδά βιωματικά, δίχως να υπηρετεί αλλότριες ανάγκες. «Να το παίζει», δηλαδή, έτσι ή αλλιώς.
Η ειλικρίνεια λοιπόν είναι ένα επιπλέον γνώρισμα αυτού του εξαιρετικού δίσκου, που διαθέτει μόνο σπουδαία τραγούδια. Ανάμεσά τους η «Σταχανοβίτισσα», «Το πλοίο των τρελλών» και το... ιρλανδέζικο «Η μπαλάντα του ηττημένου». Για να σημειώσουμε τρία μόνο…  
Επαφή: www.metronomos.gr