Τους Γερμανούς, από την Κολωνία, Meanwhile Project Ltd. τους είχαμε ξεχωρίσει
από το προηγούμενο άλμπουμ τους, το “Marseille” του 2020. Εκεί, σ’ εκείνη την κριτική είχαμε σημειώσει
μεταξύ άλλων και τα εξής: «Οι φίλοι μας δεν
είναι πρωτοεμφανιζόμενοι, ούτε ως Meanwhile Project Ltd. ούτε και
γενικότερα, καθώς ως μέλη των Lunatic Skydance δραστηριοποιούνται από τα τέλη των 90s. Άρα ως τραγουδοποιοί έχουν γράψει τα... χιλιόμετρά τους, κάτι
που, σε κάθε περίπτωση, φαίνεται και σ’ αυτό το τελευταίο πόνημά τους».
Ισχύει και για το παρόν, το “Sir Mandrill” [Kapitän Platte, 2024], ένα ακόμη πολύ
ικανοποιητικό άλμπουμ των Meanwhile Project Ltd.
(Marcus Adam,
Marcell Birreck,
μαζί με Julian Rademacher,
Sebastian Nase,
Andreas Jacobi,
συν guests σε μπάσο, τσέλο, βιολί και τρομπέτα), που δείχνουν εκ νέου
χαρακτηριστικά σπουδαίου γκρουπ.
Τι μουσική παίζουν οι Γερμανοί; Πώς ηχούν; Δεν είναι εύκολο να το πεις. Το να γράψεις για ήχο με πολλές 80s αναφορές είναι το ένα, αλλά από την άλλη υπάρχουν και ροκ στοιχεία, γνώση της μελωδικής pop, και κυρίως ταλέντο, που βοηθά στην κατάστρωση άξιων τραγουδιών όπως είναι τα “Bumps & bruises”, “Catch-22”, “Without any diving suite” κ.λπ., που εντάσσονται όλα σ’ ένα ευρύτερο concept. Όπως λένε και οι ίδιοι:
«Το άλμπουμ αυτό δημιουργήθηκε σε μιαν εποχή όπου η ανθρωπότητα φαίνεται ολοένα και περισσότερο διχασμένη, με τις διάφορες απόψεις που εκφράζονται να απομακρύνονται όλο και περισσότερο η μία από την άλλη – καθώς αυτές γίνονται πλέον αντιληπτές μόνον ως μαύρες ή άσπρες. Για μας, το κεντρικό θέμα έχει να κάνει με τα ερωτήματα... τι είναι εκείνο, που, ουσιαστικά, μας καθορίζει ως ανθρώπους, και πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε, μεταξύ μας, παρά τις διαφορές μας. Ο Sir Mandrill είναι ο άγριος πίθηκος που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας και που προσπαθεί, με μια δήθεν πολιτισμένη συμπεριφορά, να κρύψει πόσο απερίσκεπτα και ορμητικά, στην πραγματικότητα, σκεφτόμαστε και ενεργούμε».
Τι μουσική παίζουν οι Γερμανοί; Πώς ηχούν; Δεν είναι εύκολο να το πεις. Το να γράψεις για ήχο με πολλές 80s αναφορές είναι το ένα, αλλά από την άλλη υπάρχουν και ροκ στοιχεία, γνώση της μελωδικής pop, και κυρίως ταλέντο, που βοηθά στην κατάστρωση άξιων τραγουδιών όπως είναι τα “Bumps & bruises”, “Catch-22”, “Without any diving suite” κ.λπ., που εντάσσονται όλα σ’ ένα ευρύτερο concept. Όπως λένε και οι ίδιοι:
«Το άλμπουμ αυτό δημιουργήθηκε σε μιαν εποχή όπου η ανθρωπότητα φαίνεται ολοένα και περισσότερο διχασμένη, με τις διάφορες απόψεις που εκφράζονται να απομακρύνονται όλο και περισσότερο η μία από την άλλη – καθώς αυτές γίνονται πλέον αντιληπτές μόνον ως μαύρες ή άσπρες. Για μας, το κεντρικό θέμα έχει να κάνει με τα ερωτήματα... τι είναι εκείνο, που, ουσιαστικά, μας καθορίζει ως ανθρώπους, και πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε, μεταξύ μας, παρά τις διαφορές μας. Ο Sir Mandrill είναι ο άγριος πίθηκος που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας και που προσπαθεί, με μια δήθεν πολιτισμένη συμπεριφορά, να κρύψει πόσο απερίσκεπτα και ορμητικά, στην πραγματικότητα, σκεφτόμαστε και ενεργούμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου