INGRID SCHMOLINER / ΕΛΕΝΑ ΚΑΚΑΛΙΑΓΚΟΥ avant παραδοσιακά

Τι έχουμε εδώ; Ένα γερμανικό άλμπουμ με πολλαπλό ελληνικό ενδιαφέρον, κατ’ αρχάς. Λέγεται “Nabelóse”, τυπώθηκε πέρυσι από την Corvo Records και ανήκει, εξ ημισείας όπως λέμε, στην Αυστριακή Ingrid Schmoliner (προετοιμασμένο πιάνο, φωνητικά) και στην Ελληνίδα Έλενα Κακαλιάγκου (γαλλικό κόρνο, φωνητικά). Για την Κακαλιάγκου έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον (μπορείτε να δείτε εδώ για παράδειγμα… www.diskoryxeion.blogspot.gr/2014/09/improv.html), μια μουσικό, που, όλο και πιο συχνά, το τελευταίο διάστημα, μάς προσφέρει ποικίλες εγγραφές της. Ο χώρος της Κακαλιάγκου είναι η σύγχρονη μουσική. Η avant, ο αυτοσχεδιασμός και μια σχετική εικονοκλασία, όταν απαιτείται κάτι τέτοιο. Το λέω γιατί το παρόν LP είναι οπωσδήποτε avant, αλλά ταυτοχρόνως είναι και αφηγηματικό – και μάλιστα βασισμένο σε ελληνικά και αυστριακά φολκλορικά τραγούδια και ιστορίες.

Πρώτο κομμάτι το 13λεπτο “To be given up/ Γιάννη μου το μαντήλι σου”. Προφανές σε τι αναφέρεται. Το γνωστό ηπειρώτικο παραδοσιακό διασκευάζεται εδώ για φωνή (η Κακαλιάγκου τραγουδά στη γλώσσα μας φυσικά) προετοιμασμένο πιάνο και κόρνο. Υπάρχει ίσο –βασικό στοιεχείο της διασκευής– και ελαφρά «ξεκούρδιστα» γεμίσματα από το prepared πιάνο (ακούγεται σαν zither), όπως και ήχοι κόρνου σε μικρά μελωδικά μοτίβα. Το τέμπο είναι αργό, υποβλητικό και παρακολουθείται με χαρακτηριστική άνεση. Δεύτερο και τελευταίο κομμάτι στην πλευρά, το “Frau im Βerg”, στo οποίο τον πρώτο λόγο έχει η Schmoliner. Η λογική ανάπτυξης δεν διαφέρει από ’κείνη του «Γιάννη», παρ’ εκτός των φωνητικών (αυτή τη φορά περιλαμβάνουν και βοκαλισμούς) και μιας γενικότερης πεσιμιστικής κατεύθυνσης.

Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με το 5λεπτο “Goldgefüllter Lippenrand”. Εδώ δεν υπάρχουν φωνητικά. Το πιάνο ακούγεται και κανονικά (πιθανώς με κάποια ελαφρά «προετοιμασία») και μαζί με το κόρνο, και κάποιους ήχους σαν-κρουστά, συντελεί προς ένα minimal εκστατικό κλίμα (οι αναφορές σε Steve Reich ας πούμε είναι, εδώ, εμφανείς). Στο ίδιο πλαίσιο θα έλεγα πως τοποθετείται και το 6λεπτο “Schlangenfrau”, με βοκαλισμούς όμως τώρα, ακουστικά εφφέ και ισχυρή πιανιστική μονοτονία. Το “Nabelóse” θα κλείσει με το 11λεπτο σχεδόν φερώνυμο κομμάτι, που τιτλοφορείται επίσης και «Βάρκα μου μπογιατισμένη». Δεν είναι εκείνο με τους στίχους του Μπάτη, αλλά με τους παραδοσιακούς. Εδώ, υπάρχει ένα εξαιρετικώς λειτουργικό όσο και λιτό υπόστρωμα, πάνω στο οποίο «πατάει» η φωνή της Κακαλιάγκου. Στην πορεία αυτό το υπόστρωμα, που ακούγεται σαν σειρήνα καραβιού, με αυξομειούμενη ένταση, εμπλουτίζεται από το κόρνο και λοιπές (ηχητικές) παραδοξότητες, πριν επανέλθουμε σε μια τραγουδιστική κατάσταση, που σβήνει μέσα σ’ ένα σκηνικό υποβολής. 

Ένα εξαιρετικό και εντελώς ιδιόμορφο LP.

Επαφή: www.corvorecords.de