τρία CD σύγχρονης jazz από το Βέλγιο, την Αυστρία και τη Σουηδία

DE GROOTE-FAES DUO: Symphony for 2 Little Boys [Vlaamsekunst / Sabam, 2017]

Το λέει το όνομά τους. Το Groote-Faes duo είναι ένα ντουέτο (από την Αμβέρσα), το οποίο αποτελούν οι Bruno de Groote ηλεκτρική κιθάρα και Ben Faes κοντραμπάσο… με τον σημαντικό τρομπετίστα Dave Douglas να συνοδεύει σε τρία κομμάτια και με το ύφος των συνθέσεων του σχήματος να είναι ενδιαφέρον και σίγουρα ποικίλο. 

Αναλόγως με τη σύνθεση διαμορφώνονται-εμφανίζονται και οι επιρροές τού ντούο, που είναι σε γενικές γραμμές… ευρέος φάσματος. Υπάρχουν συνθέσεις, όπως φερ’ ειπείν η αρχική “Le métropolitain”, στις οποίες ανιχνεύεις rock ακόρντα, άλλες, όπως η επόμενη “Bastien” στην οποία «πιάνεις» μέχρι Μπαχ και άλλες, όπως η τρίτη στη σειρά “Fermeture”, που ανακαλούν στη μνήμη περισσότερο avant-πειραματικές-ethnic διαστάσεις στην παράδοση ορισμένων projects του John Zorn (των Masada φερ’ ειπείν).

Η ποικιλία και η ολοφάνερη ανάγκη για «παιγνίδι» είναι ό,τι μετατρέπει το “Symphony for 2 Little Boys” σ’ ένα άλμπουμ ευχάριστο, που δεν χάνεται κάτω από το βάρος των αναφορών του. Απεναντίας, τούτες υποτάσσονται στην ευστροφία των μουσικών.

Επαφή: www.degrootefaesduo.com

SALESNY / SCHABATA / PREUSCHL / JOOS: Jekyll & Hyde [JazzWerkstatt / Lotus, 2017]

Η JazzWerkstatt είναι μια δυνατή ετικέτα από την Αυστρία, που καταγράφει χρόνια τώρα την jazz και improv-jazz σκηνή της χώρας. Στο δισκορυχείον υπάρχουν πολλές αναφορές στην JazzWerkstatt και μία ακόμη αφορά στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τού άλτο σαξοφωνίστα και μπάσο κλαρινετίστα Clemens Salesny, που έχει τίτλο “Jekyll & Hyde” και που ολοκληρώνεται σε συνεργασία με τους Woody Schabata βιμπράφωνο, Raphael Preuschl bass guitar, μπάσο ukulele και Herbert Joos κορνέτα. Απ’ αυτούς τους μουσικούς ο Schabata έχει υπάρξει μέλος της περίφημης Vienna Art Orchestra, ενώ ο Γερμανός Herbert Joos είναι ένας αναγνωρισμένος αυτοσχεδιαστής, με δισκογραφία σε Japo, FMP, ECM κ.λπ. Αυτοί οι τέσσερις μουσικοί (δύο νεότεροι και δύο «καραβάνες») συνεργάζονται, εδώ, σ’ ένα σετ δώδεκα πρωτότυπων tracks, που δύσκολα σε αφήνουν αδιάφορο ή ασυγκίνητο.

Η μουσική του κουαρτέτου, που είναι, γενικώς, μέσου και αργού τέμπου, με πολύ λελογισμένες εξάρσεις, διαθέτει κάτι το ανεπιτήδευτα παλιομοδίτικο – κάτι σαν… noir jazz ορισμένες φορές, έτοιμη να «ντύσει» ανάλογες κινηματογραφικές εικόνες. Όχι πως δεν υπάρχουν και πιο ελεύθερες αυτοσχεδιαστικές στιγμές, μέσα στις οποίες εμπεριέχεται ακόμη και το πείραμα, αλλά, να, συχνά τα κομμάτια των Salesny, Schabata, Preuschl και Joos διαθέτουν αυτό το κλασικό bop και bluesy feeling, που δεν απαιτεί πολλά τερτίπια, για να σου αποδώσει το μέγιστο.

Επαφή: www.jazzwerkstatt-records.com

DAVID’S ANGELS: Traces [Kopasetic Productions, 2017]

Οι David’s Angels είναι ένα κουαρτέτο από τη Σουηδία, που ξεχωρίζει για ένα λόγο. Ένα από τα τέσσερα βασικά όργανα των μελών του είναι η… φωνή. Η φωνή ως όργανο-όργανο (με βοκαλισμούς κ.λπ.), αλλά και ως τυπική φωνή, ως απλό όργανο δηλαδή, τραγουδώντας. Συνηθισμένο; Δεν θα το έλεγα… Μέλη των David’s Angels είναι η Sofie Norling φωνή, η Maggi Olin fender rhodes, πιάνο, ο David Carlsson μπάσο και η Michala Østergaard-Nielsen ντραμς. Τρεις γυναίκες κι ένας άντρας, που δημιουργούν μια σειρά πρωτότυπων συνθέσεων (μουσική και στίχοι από τα μέλη του γκρουπ δηλαδή), οι οποίες ακούγονται αρκούντως cool και… nordic.

Με στίχους ερωτικούς και… εσωτερικούς, κάπως σαν μονολόγους δηλαδή, και με την παρουσία της επιφανούς Ingrid Jensen στην τρομπέτα, σε τρία tracks, το “Traces” –τρίτο CD των David’s Angels– είναι ένα άλμπουμ, που κρατά το ενδιαφέρον, ιδίως όταν γίνεται πιο… fusion, τύπου Canterbury, και… αφηρημένο. Κομμάτια όπως τo “Extra guld” και το “Dust” (που δεν έχουν τραγούδι, αλλά βοκαλισμούς) ή ακόμη και το (τραγούδι) “Mountains”, που ακούγεται περισσότερο σαν folk, κάνουν οπωσδήποτε το σουηδικό σχήμα να ξεχωρίζει.

Επαφή: www.davidsangels.se