CHARMING TIMUR - THE NEW SPRING δύο περίεργα συγκροτήματα του ενός

CHARMING TIMUR: So Far So Good [Private Pressing, 2017]

Charming Timur είναι κάτι σαν γκρουπ, αλλά στην πράξη είναι ένας, Φινλανδός μάλλον, ο Lauri Santeri Lohi. Όχι δεν πρόκειται για… one-man band, αλλά για κάποιο μουσικό που παίζει κιθάρες, μπάσο, ντραμς σε διαφορετικές στουντιακές στιγμές (εννοείται) και που σε κάποια tracks τού πιο πρόσφατου CD του συνεργάζεται και με… κανονικούς μουσικούς (μπασίστα και ντράμερ).

Πώς να χαρακτηρίσεις, τώρα, το “So Far, So Good”, που αποτελεί συλλογή από προηγούμενες δουλειές τού Charming Timur (πέντε δικά του άλμπουμ καταγράφονται στο discogs); Δύσκολο. Και τούτο, γιατί ο Φινλανδός ανακατεύει πολλά σκληρά ιδιώματα, προκειμένου να ετοιμάσει το δικό του (σκληρό) προϊόν.

Πάνκικα λοιπόν και ακόμη «μεταλλικά», πειραματικά και noisy στοιχεία παρατάσσονται στα περισσότερα από τα tracks τού “So Far, So Good” και τα οποία συγκροτούν ένα κάπως στομφώδες και επικό περιβάλλον (ουδεμία σχέση με stoner και τα συναφή πάντως).

Έχει ενδιαφέρον η τραγουδοποιία του Charming Beat. Και μουσικά, μ’ όλο αυτό το ηχητικό παρανάλωμα που προτείνει, αλλά και στιχουργικά – με τα δικά του υπαρξιακά, ερωτικά λόγια κ.λπ., που δεν είναι κοινότοπα και που σε συνδυασμό με τις πενιές του, και όλον τον υπόλοιπο «πανικό», συντελούν προς ένα προσωπικό και σίγουρα διαφορετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και τα φωνητικά τού τύπου έχουν κάτι το… ακατάστατο (βγαλμένα από την κόλαση του black metal, αλλά όχι πάντα), χαρακτηριστικά προφανώς (και τούτα) μιας ιδιότροπης και όχι αναμενόμενης περίπτωσης.

THE NEW SPRING: Wholly Wholly [Tambourhinoceros, 2017]

Όπως στην προηγούμενη περίπτωση έτσι και σε τούτην εδώ πίσω από το όνομα New Spring κρύβεται ένας μουσικός (με βοήθειες στο στούντιο) και όχι ένα γκρουπ. The New Spring είναι ο δανός songwriter Bastian Kallesøe (τραγουδά, παίζει κιθάρα και πλήκτρα), ο οποίος έχει κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ μέχρι σήμερα – με το τέταρτό του να αποκαλείται “Wholly Wholly”.

O Kallesøe γράφει μπαλάντες –το άλμπουμ του, δηλαδή, είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο folk– τις οποίες ενορχηστρώνει για τα όργανα που χειρίζεται ο ίδιος βασικά, ασχέτως αν στο τελικό mix ακούγονται και άλλα «χρώματα» (μπάσο, έγχορδα, φωνητικά, κρουστά…). Μερικές δε απ’ αυτές τις μπαλάντες, όπως η “The moon”, φλερτάρουν με την ποπ, ενώ άλλες… δηλαδή η εξής μία “Ballad of the unseeing eye” έχει δεκάλεπτη διάρκεια, δίχως πάντως να ψυχεδελίζει.

Έχει τον τρόπο του ο Kallesøe να γράφει σύγχρονα τραγούδια, χρησιμοποιώντας παλαιά υλικά και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Ιδίως για το folk, που έχει συγκεκριμένες νόρμες (ακόμη και όταν γίνεται ηλεκτρικό) και τις οποίες (νόρμες) ο Δανός επιχειρεί, με γούστο και γνώση, να τις μεταλλάξει. Ας πούμε ότι τα καταφέρνει – αν και λείπει από το άλμπουμ του ένα αληθινά μεγάλο τραγούδι.

Επαφή: www.creative-eclipse.com