JEAN-MARC FOUSSAT / ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΑΚΗΣ μαγικο-θρησκευτικο-επιστημονικά δρώμενα

Το “Substunce Sans Scrupule” [Άγιος Άνθρωπος/ Ηρακλής/ Coherent States/ more mars/ noise-below/ Robbery Alarm Records, 2017] είναι μια συμπαραγωγή έξι(!) ελληνικών labels (υποθέτω πως και το Robbery Alarm είναι ελληνικό), που υπογράφουν ο γνωστός στο χώρο του ηλεκτρονικού πειραματισμού Γαλλοαλγερινός Jean-Marc Foussat και ο έλληνας συνάδελφός του Γεώργιος Καραμανωλάκης (από Οδός 55 κ.λπ.).

Για το ποιος είναι ο Foussat μπορεί ο καθείς να ανατρέξει στο δίκτυο (να διαβάσει και ν’ ακούσει). Επιγραμματικώς να πούμε πως ο άνθρωπος βρίσκεται στη σκηνή από τα πρώτα χρόνια του ’70, ως μέλος διαφόρων πειραματικών progressive συνόλων (Phyllauxckzairrâh N° III, Le Lézard Marçio κ.ά.), εγγραφές των οποίων ακούστηκαν για πρώτη φορά στο τετραπλό CD “Alternative Oblique” το 2015 και πως η προσωπική δισκογραφία του (στο discogs) περιλαμβάνει 20 άλμπουμ (πέραν των συμμετοχών του σε άλλες ομάδες). Αυτός λοιπόν ο μουσικός, με τα πολλά και σοβαρά credits, συνεργάζεται με τον Καραμανωλάκη για τη δημιουργία ενός άλμπουμ, που μπορεί να… τρυπήσει αυτιά με τη δύναμη και την οξύτητα των ηχητικών κυμάτων του.

Με ένα κομμάτι ανά πλευρά, το “Substunce Sans Scrupule” δεν είναι ένα LP για τον καθέναν. Είναι ένα άλμπουμ για… τριακόσιους αυστηρά μυημένους στα πεδία της σκληρής musique concrète (από François Bayle, Bernard Parmegiani και πέρα…) και κυρίως εκείνης της εικονοκλαστικής επέκτασής της προς τον ακραίο ηλεκτροστατισμό και τον έντονο, και παρατεταμένο συχνά, θόρυβο.

Οι δύο πειραματιστές, και στα δύο tracks του LP, το “Substunce sans scrupule” και το «Μαγικο-θρησκευτικο-επιστημονικά δρώμενα», μετέρχονται πλήθος ηλεκτρονικών πηγών (το κλασικό EMS Synthi AKS είναι βασικό, μα και άλλα διάφορα μηχανήματα, που μανιπουλάρουν φωνές και ήχους, όπως και πιο συμβατικές ακουστικές πηγές, παιγνίδια φερ’ ειπείν ή jew’s harps, που χειρίζεται ο Foussat), κατορθώνοντας να δημιουργήσουν, ιδίως στην περίπτωση του «δρωμένου», μιαν εξώκοσμη και ταυτοχρόνως χθόνια κατάσταση, ανακατεύοντας προχωρημένους ήχους με αρχέγονες παραδοξότητες (και βασικά φωνές). Το αποτέλεσμα αυτής της αυθόρμητης(;) συνύπαρξης είναι πλήρως υποβλητικό ως άκουσμα και πολύ κοντά ή μάλλον πάνω-καταπάνω (και) σ’ εκείνο που, μέσω τίτλου, εξωφύλλου και ενθέτου (στο εικαστικό μέρος αναφέρομαι), οι δύο πειραματιστές προβάλλουν. Τον συνδυασμό εννοώ του παγανιστικού χθες με το ορθολογικό σήμερα.
Πρέπει ν’ ακούσει κάποιος για να μπει αληθινά στο πνεύμα...

Επαφή: www.georgiokaramanolakis.bandcamp.com/album/substunce-sans-scrupule