MIKΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 71

16/1/2018
Οι μπαρούφες που γράφονται, εδώ, δεν χρήζουν ανάλυσης. Σχεδόν κάθε λέξη θέλει πολυποίκιλο διόρθωμα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους… Αμερικάνους Cream.
Τέσσερις άνθρωποι, που πληρώθηκαν για να γράψουν το βιβλίο Μουσικής της Α Γενικού Λυκείου, δεν μπορούν να διατυπώσουν σε κατανοητά ελληνικά ό,τι μετέφρασαν από τ’ αγγλικά.

Το ζήτημα, βεβαίως, δεν είναι τα «καλά αγγλικά», που μπορεί να ξέρει ή να μην ξέρει κάποιος (Έλληνας). Το μεγάλο πρόβλημα είναι η άγνοια της ροής της ελληνικής γλώσσας, από 'κείνους που καλούνται να γράψουν σχολικά βιβλία. Είναι τα ανεπαρκή ελληνικά τους.

15/1/2018 

Πάντα χρειάζεται να είσαι cool και ο... ζάπλουτος σαγόνιας εδώ δείχνει ένα δρόμο τέλος πάντων, μ' αυτό το απίθανο, κάπως σαν ψίθυρος, τραγούδισμα...

15/1/2018 

«Πού μπορείς να φας κρέπες ακούγοντας τζαζ»;

Η τζαζ στην Ελλάδα –αυτό που εννοούν διάφοροι τυχάρπαστοι ως τζαζ– παραμένει δυστυχώς από τα τέλη του ’80 και οπωσδήποτε από τα nineties και μετά (όταν για… τζαζ άρχισαν να γράφουν τα περιοδικά του Κωστόπουλου και εν συνεχεία σχεδόν όλα τα ανάλογα υπόλοιπα) ένα συστατικό κομμάτι του κολωνακιώτικου life-style. Αυτού του γελοίου life-style, θέλω να πω, που συνέδεσε την τζαζ με τα φράγκα και την καλοπέραση… τους λιγούρηδες με τα πούρα και τα σούργελα με τα κουλτουρέ νυχτερινά ντυσίματα. 

Εντάξει, τώρα το πράγμα έχει «κάτσει», αλλά δεν έχει παύσει να εκπέμπεται από καιρού εις καιρόν η ίδια αηδία, έστω και σε μικροποσότητες…

14/1/2018 

KYΡΙΑΚΗ

Κυριακή μες στο χειμώνα, 

Κυριακή χωρίς φωτιά

και τα κρύα χέρια μόνα 

πάνω στ’ άγραφα χαρτιά. 

Με τα χέρια στα μαλλιά μου

άσκοπα κοιτάζω μπρος μου:

είναι, τάχα, τα χαρτιά μου

η κατάκτηση του κόσμου;

Κυριακή μες στο χειμώνα

με τις νοσταλγίες του θέρου•

κρύα χέρια, χέρια μόνα

στ’ ωχρό πρόσωπο ενός γέρου.

Αχ, οι δρόμοι ειν’ όλοι άδειοι

μα τα μάτια μου ειν’ εκεί

και τους βλέπω ένα βράδυ

καλοκαίρι, Κυριακή…

Νοσταλγίες που ζουν μάταια

στ’ αυγουστιάτικο όνειρό των,

τότε που ήτανε τα μάτια

ταχυδρόμοι των ερώτων.

Κυριακή μες στο χειμώνα:

το βιβλίο και το γραφείο

κι η καρδιά μέσα στο σώμα

τάφος σε νεκροταφείο.

Μήτσος Παπανικολάου «Ποιήματα» (εισαγωγή και επιμέλεια Τάσου Κόρφη), Εκδόσεις Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος 1966

(Ποιήματα αντιγραμμένα πάντα από βιβλία, ποτέ από το internet)