Δεν είναι χθεσινός ο συνθέτης Γιώργος Βαρσαμάκης, καθώς
υπάρχει δισκογραφικά για περισσότερο από μια δεκαετία. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα
έχουν κυκλοφορήσει κάποια ορχηστρικά CD του κι ένα απ’ αυτά, το τελευταίο του,
που τιτλοφορείται “Inside me”
[ΕΜΣΕ, 2017], μας απασχολεί αυτή τη στιγμή.
Ο Βαρσαμάκης έχει κλασικές-ρομαντικές αναφορές και από πιο
σύγχρονες μινιμαλιστικά περάσματα (ύστερος Philip Glass, Wim Mertens)
και soundtracks «ανοικτών» κινηματογραφικών εικόνων (κάπως αδόκιμο αυτό το
τελευταίο, αν και όλοι αντιλαμβάνονται τι εννοούμε). Ως συνθέτης και πιανίστας
επενδύει πολλά στη μελωδία και στον αρμονικό πλούτο, ενορχηστρώνοντας με γνώση
τα θέματά του. Προς τούτο ζητά τη βοήθεια πολλών και καλών σολιστών (εκτός του
ιδίου στην ηχογράφηση του “Inside me” συμπράττουν
15 ακόμη μουσικοί) σε βιολιά, βιόλα, τσέλο, φλάουτο, κλαρινέτο, άλτο σαξόφωνο,
σοπράνο σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι, γαλλικό κόρνο, μπάσο, κρουστά, φωνή…
Το αποτέλεσμα είναι όμορφο. Οι συνθέσεις του Βαρσαμάκη
προάγουν δηλαδή την ηχητική ομορφιά, το πάθος που κινείται μέσα σε κάποια όρια
(όπως και η μουσική του εξάλλου) και περαιτέρω τη μαγεία (του φυσικού τοπίου
ενδεχομένως), τον έρωτα, την αγάπη… Αυτός είναι ο στόχος, ο οποίος
επιτυγχάνεται μέσω τής… καθαρής μουσικής και ενός τραγουδιού, του “Then you came…”, σε στίχους και ερμηνεία
τής Νατάσας Μάρε-Μουμτζίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου