Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 90

16/4/2018
Πέθανε αυτή η παλιόφατσα, ο φοβερός Ronald Lee Ermey, o λοχίας από το Full Metal Jacket του Κιούμπρικ. Ό,τι άξιζε από την ταινία ήταν το πρώτο μέρος της επιθεώρησης, εκπαίδευσης κ.λπ. Εδώ μιλάμε για πολύ γέλιο…
https://www.youtube.com/watch?v=TK-KjX2-Z_o

15/4/2018
Πέθανε ο ένας από τους αδελφούς Ταβιάνι, ο Βιτόριο, ο μεγαλύτερος εκ των δύο (ήταν 88 ετών). Τι ταινιάρα το Αλονζανφάν με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι (και τον Σταύρο Τορνέ σ' ένα μικρό ρόλο). Πόσο την αγαπήσαμε την επανάσταση τελικά; Για να παραφράσω μια γνωστή φράση του Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ.
Και φοβερό σάουντρακ από τον Ένιο...
https://www.youtube.com/watch?v=MBGeKmx7vv8

15/4/2018
ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ... ΜΠΑΡΜΠΑ-ΘΩΜΑΣ
Αν εξαιρέσεις τους προπολεμικούς ρεμπέτες, που είναι τελείως άλλη ιστορία (και μοναδική), από τους μεταπολεμικούς λαϊκούς έχω σε πολύ μεγάλη καλλιτεχνική υπόληψη το Γιώργο Μητσάκη. Εντάξει και ο Τσιτσάνης με τον Παπαϊωάννου (που ξεκίνησαν πριν τον πόλεμο βεβαίως), εντάξει και ο Καλδάρας με τον Μπακάλη, εντάξει και ο Τζουανάκος με τον Ζαμπέτα, όλοι τρομεροί και άξιοι, αλλά ο Μητσάκης είχε νομίζω το κάτι παραπάνω (κι έχει γράψει, ως γνωστόν, δεκάδες ασύλληπτα τραγούδια).
Κατ’ αρχάς ήταν ο πιο ψαγμένος απ’ όλους γενικότερα (με διαβάσματα εννοώ και τα λοιπά), ενώ ήταν κι εκείνος που συνέχιζε και στην εποχή των LP, μετά το ’60 δηλαδή, να βγάζει σπουδαίους δίσκους. Και ο Καλδάρας βεβαίως έβγαλε σπουδαία LP (Μικρά Ασία, Βυζαντινός Εσπερινός), αλλά ο Μητσάκης από τα σίξτις ήδη (πρώτος απ’ όλους τους λαϊκούς) είχε κάνει «έντεχνες» ηχογραφήσεις, βασικά με τον μοναδικό «Γολγοθά» (ένα λαϊκό ορατόριο στο ύφος των έργων των Θεοδωράκη, Λεοντή κ.λπ.), ασχέτως αν εγώ θεωρώ έξοχο και το λαϊκό άλμπουμ του με τον Παναγιώτη Μιχαλόπουλο «Τα Σαΐνια» από το 1976, όπως και άλλα βεβαίως.
Τέλος πάντων, για να καταλήξω κάπου… γιατί κάπου θέλω να καταλήξω.
Ο Μητσάκης είχε το μοναδικό χάρισμα να γράφει πονεμένα τραγούδια, τα οποία σου έφτιαχναν με μιας το κέφι. Μεγάλη μαγκιά αυτό. Λειτουργούσαν δηλαδή με όρους κάθαρσης, εκτονωτικά, μεταφέροντάς σε από το λυπητερό τού στίχου σ’ ένα τελικό ευφρόσυνο, βγάζοντας από τα σωθικά σου όσα δεν θα μπορούσαν να βγάλουν ποτέ οι καλύτεροι… ψυχίατροι.
Λυπάμαι μόνο γιατί δε με λένε Θωμά, ώστε να χαίρομαι διπλά για ένα τέτοιο αριστούργημα, που θα ’χε και τ’ όνομά μου μέσα…
«Απόψε έχω ένα καημό και ήπια παραπάνω / κι ήρθα εδώ μπαρμπα-Θωμά παρέα να σου κάνω…»  

15/4/2018 
Αγαπητοί φίλοι και «φίλοι», γιατί πολλοί είστε και φίλοι (άνευ εισαγωγικών) μιας και αρκετούς από εσάς σας ξέρω και προσωπικά, θέλω να σας πω πως αυτή η ιστορία που βλέπω με τα 10 αγαπημένα σας άλμπουμ / ανά ημέρα (άλμπουμ που αγαπήσατε, που διαμόρφωσαν τα μουσικά γούστα σας κ.λπ.) είναι λίγο μαλακία σαν ιδέα. 
Βάλτε τα όλα μαζί, όσο και αν αυτό αντιβαίνει στους όρους του παιγνιδιού, γιατί το να μας κρατάτε στο… περίμενε 10 μέρες είναι λίγο κουραστικό. Επίσης ρίξτε και κανα ελληνικό ανάμεσα. Τι διάλο, στην Ελλάδα δε μεγαλώσατε; Δεν ακούγατε ελληνικά τραγούδια, όταν ήσασταν πιτσιρικάδες;  
Τέλος πάντων, επειδή… ψιλοζηλεύω κι εγώ, κι επειδή κανείς δεν με προσκάλεσε στο σχετικό παιγνίδι, παίρνω την πρωτοβουλία από μόνος μου και ξεκινάω απ’ αυτό το LP (για το οποίο μπορώ να γράψω πολλά προσωπικά, αν και έχω ήδη γράψει κάποια), αλλά συνέχεια δεν θα έχει… Κάποια άλλη φορά ίσως… 

11/4/2018
Πρόσφατα μου έδωσε ένας φίλος μία διπλή συλλογή βινυλίου με τραγούδια του ολλανδικού ντουέτου Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld.
Η Elly και ο Rikkert λοιπόν, που έφτιαξαν ωραία άλμπουμ στα τέλη του ’60 και τις αρχές του ’70, κινούμενοι σ’ ένα ψυχεδελικό hippy φολκ περιβάλλον, τραγουδώντας θέματα συχνά θρησκευτικής φύσεως στη μητρική τους γλώσσα και όχι στα αγγλικά (κάτι όχι αυτονόητο για Ολλανδούς). Διαμόρφωναν έτσι μαζί με τον Boudewijn De Groot, τον Dimitri van Toren και μερικούς ακόμη ένα διαφορετικό σκηνικό, μιας ποπ-φολκ πνευματικότητας, που τους έκανε από την αρχή να ξεχωρίζουν…
 

4 σχόλια:

  1. Σχόλια από το facebook στην ανάρτηση για τον Γιώργο Μητσάκη...

    Τάκης Σπετσιώτης
    Μητσακικός λοιπόν; μήπως ΜητσακικοΧρυσαφικός;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ε βέβαια!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και αυτή η εξ ίσου φοβερή παλιά εκτέλεση... https://www.youtube.com/watch?v=J9XFGNDOWa4
    Ο Μπαρμπα-Θωμάς - Γρ. Μπιθικώτσης

    Τάκης Σπετσιώτης
    και το λέει ρεμπέτικα ο Γρηγόρης

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ναι, η πρώτη εκτέλεση. Παλικαρίσια ερμηνεία.

    Τάκης Σπετσιώτης
    βέβαια - όπως λες- η προπολεμική τετράς του Πειραιώς, η ξακουστή, είναι άπαιχτη, θεμελιώδης, αναλλοίωτη

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Μάρκος, Μπάτης, Δελιάς κ.λπ... αυτοί είναι εκτός συναγωνισμού.

    Τάκης Σπετσιώτης
    Λέγε με Ανέστη ή Αρτέμη, ο Λαπαθιώτης, ξέρεις, ε; -κάθε βράδυ στο καφενείον Ζώρζ Μπατέ

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Αγαπάμε και γι' αυτό Λαπαθιώτη, γιατί αν και αστικής κουλτούρας ήξερε να αποδίδει τα πρέποντα και στη λαϊκή (κουλτούρα).

    Τάκης Σπετσιώτης
    ακριβώς- ταυτιζόταν με το λαικό παιδί, δηλαδή αγαπούσε, και βγαίνει στα ποιήματά του- γι' αυτό τα ψέλνω λίγο και στον Αγγελάκη για μια υπερβολική κριτική του, παλιά, στο ''Διαβάζω'', όπου σε αναφέρω για την ''Καμπύλη'', όταν έχεις χρόνο ρίξε μια ματιά είναι και ον λαιν το τεύχος

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Θα ψάξω να το βρω Τάκη, σ' ευχαριστώ. Αν έχεις πρόχειρο λινκ το στέλνεις κιόλας...

    Τάκης Σπετσιώτης
    το ανάρτησα σήμερα, στον τοίχο μου

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Α ωραία!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Το διάβασα. Απόρησα με τον Αγγελάκη. Και συμφωνώ επί της ουσίας Τάκη με όσα γράφεις. Τόσο έξω από το κλίμα; Πολύ περίεργο - αν και μπορώ να καταλάβω το γιατί, νομίζω. Πάντως τον Αγγελάκη τον εκτιμώ σαν ποιητή (και το βιβλίο του για τον Ταχτσή είναι πολύ καλό, όπως λες κι εσύ), όσο και σαν στιχουργό τραγουδιών. Εδώ λέω μερικά για τον Αγγελάκη...
    http://www.lifo.gr/articles/music_articles/120397
    Ο Λέοναρντ Κοέν και η Ελλάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Apostolos Musics
    Συμφωνω για τον Μητσακη,αλλα πιστεύω πως ο Μπαγιαντερας ειταν ο πιο ξεχωριστός από όλους...ενας φυσικός Ποιητής σε μορφή Ρεμπετη χωρίς διαβασματα πιθανόν,και ομως απίστευτης δύναμης και γοητείας λόγου και αρμονιας...
    https://youtu.be/QxUIKZHwoFw
    Η νυχτερίδα - Δ.Γκόγκος - Μπαγιαντέρας (πρώτη έκδοση)

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Μεγάλος και ο Μπαγιαντέρας. Απλά ο Μητσάκης ήταν και πολυγραφότατος. Έχω ακούσει κάτι για 6 χιλιάδες τραγούδια, αν και το νούμερο αυτό φαίνεται τρελό...

    Apostolos Musics
    Σημασια η ποσότητα στην πραγματικότητα έχει μονο για το εμποριο της μουσικης.τα πολλά τα χρειάζεται κάποιος για να μπορέσει να βρει τα δικά του αρχετυπικα..δεν χρειάζεται η ποσότητα αλλά το καθοριστικό βαθος...Για να ζήσεις,και για να φύγεις.μου άρεσαν τα τελευταία σου ποστς και γι'αυτό αποφάσισα να συμμετασχω (δεν μιλάω πλέον συχνά,δεν έχει νόημα αυτός ο τρόπος επικοινωνίας με το 99% των ανθρώπων).να είσαι καλά φίλε, συνέχισε να το παλεύεις.σε συμπαθησα.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Να'σαι καλά, αλλά άκου κάτι. Όταν είσαι κλάση Μητσάκης και έχεις πολλά θα έχεις σίγουρα και πολλά καλά. Αν έχεις 1000 τραγούδια π.χ. και τα 300 σου είναι διαμάντια, είσαι πιο σημαντικός από κάποιον που μπορεί να έχει 100 και 30 διαμάντια. Αυτή είναι η διαφορά.

    Apostolos Musics
    Μην το βλέπεις με πιθανότητες και ποσοστά. μπορεί το τραγούδι της ζωης σου να το εγραψε κάποιος που έγραψε 20 τραγούδια..Και όταν θα το συναντήσεις στον κατάλληλο χρόνο δεν θα έχει σημασια τίποτα άλλο.το ίδιο συμβαίνει και στην ζωή.Η εύστοχη αφαίρεση τελικα είναι ο πραγματικός σκοπός του πλουραλισμού..θα σε χαιρετήσω με ένα κομματι του Μπαγιαντερα που θα μπορούσε να είναι και lieder του Gabriel Faure...!!
    https://youtu.be/crJI5OjmC2g
    ΖΟΥΣΑ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ - Δ.ΓΚΟΓΚΟΣ - Μ.ΧΙΩΤΗΣ (1η…

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εντάξει συμφωνώ γενικά. Κι ένα καλό τραγούδι να γράψει κάποιος έχει αξία, αλλά εγώ εδώ μίλησα συγκεκριμένα. Ο Μητσάκης έχει γράψει μεγάλη ποσότητα αριστουργημάτων. Φοβερός Μητσάκης και άγνωστος από το 1976 (τόσο αργά). Τραγουδάει ο Μιχαλόπουλος...
    https://youtu.be/OjdjsCWXd5Y
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το facebook στο ποστ το σχετικό με την απώλεια του λοχία από το Full Metal Jacket...

    Γιώργος Σολοδήμπου
    Έπαιζε ωραία και στο Mississipi Burning (τον Δήμαρχο που τα ξερνάει όλα μόλις τον απειλεί ο μαύρος ότι θα του τα κόψει και που στο τέλος κρεμάζεται μόνος του).

    George Nikolopoulos
    Ήταν και ο ίδιος στους πεζοναύτες ίσως κ γι'αυτό τον διάλεξαν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλησμόνητο το Αλοζανφάν. Αθάνατοι Ταβιάνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή