Κιθαρίστας, συνθέτης, ενορχηστρωτής και band leader της
JCA Orchestra, ο Darrell Katz έχει
καινούριο CD, το οποίον
τιτλοφορείται “Rats Live On No Evil Star” [JCA Recordings, 2018]. Το άλμπουμ αυτό έρχεται μετά τα “Jailhouse
Doc With Holes In her Socks” [JCA Recordings, 2016],
“Why Do You Ride?” [Leo, 2014] και “A Wallflower in the Amazon”
[Accurate,
2010] –για όλα υπάρχουν reviews στο δισκορυχείον–
για να υπογραμμίσει τη σημασία της συγκεκριμένης ορχήστρας, της Jazz Composers Alliance, που, αν και έχει
υπερ-τριακονταετή ιστορία, εξακολουθεί να τροφοδοτεί την αγορά με αξιόλογα
άλμπουμ.
Να πούμε, λοιπόν, πως μιλάμε για ένα σχήμα 21 μουσικών, που
με τις έξτρα προσθήκες μετατρέπεται σε 26μελές και το οποίο αποδίδει πρωτότυπο
υλικό (σχεδόν όλο συντεθιμένο από τον Katz). Σημαντικό να σημειωθεί περαιτέρω πως εδώ, όπως και σε
προηγούμενα CD τής JCA Orchestra, υπάρχει
τραγουδίστρια, που δεν είναι άλλη από την Rebecca Shrimpton (αποδίδει στίχους της Paula Tatarunis, συζύγου του Katz, που δεν βρίσκεται στη
ζωή) και πως η big band jazz
είναι βεβαίως το βασικό πεδίο άσκησης του σχήματος (ένα πεδίο εντός του οποίου
παρεισφρέουν rock, fusion, afro, blues, «κλασικές» και άλλες διάφορες αναφορές).
Το άλμπουμ ανοίγει με το 14λεπτο φερώνυμο track, που ξεκινά κάπως παράξενα. Βασικά
πρόκειται για την επανεξέταση μιας παλαιάς σύνθεσης του Katz, που στηρίζεται στο 5χορδο βιολί,
τη μαρίμπα και τη φωνή, η οποία είναι τοποθετημένη πάνω σ’ ένα στιβαρό ρυθμικό τμήμα. Αν και η σύνθεση
περνάει από διάφορες φάσεις (μελωδικές, ρυθμικές), στην πράξη παραμένει πάντα
σε πρώτο πλάνο η δύναμη και ορμητικότητά της. Η 36 λεπτών διάρκειας (τριμερή)
σουίτα “How to clean a sewer”
είναι μια μεγαλόπνοη σύνθεση, που δίνει την ευκαιρία στον Katz να προβάλλει τους σολίστες του,
βασικά στα πνευστά, μα και στην ηλεκτρική κιθάρα. Big band jazz με θαυμάσιες
ενορχηστρώσεις, που φαίνονται βεβαίως στα… πνευστά επίπεδα, με τη φωνή να
αλωνίζει σ’ ένα εκστατικό πλαίσιο και με τα «άτσαλα» breaks από μαρίμπα και βιολί να
προσθέτουν και μιαν αβαντγκατρντίστικη διάσταση. Ιδιαίτερο κομμάτι είναι και το
“The red dog blues” και όχι μόνο γιατί
είναι blues, αλλά και
γιατί στους στίχους (που εδώ είναι του ίδιου του Katz, και όχι της συζύγου του) ασκείται
κριτική στον πρόεδρο Trump
– κάπως λαϊκίστικη θα την χαρακτήριζα… “he’s in a solid gold toilet
/ with
the red dog blues”…
αλλά τέλος πάντων αναμενόμενη, από μια μερίδα του κόσμου. Και του
(αμερικανικού) μουσικού κόσμου…
Επαφή: www.darrellkatz.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου