ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 122

9/10/2018
Με το lifo.gr δεν συνεργάζομαι εδώ κι ένα χρόνο, αλλά τα κείμενά μου (περισσότερα από 300 κείμενα) είναι εκεί και μπορεί ο καθένας να τα διαβάσει – και τα διαβάζει.
Σήμερα (9.10.2018 | 10:58) ανέβηκε, ξανά, κάτι για την τραγουδίστρια Νάντια Κωνσταντοπούλου, με αφορμή τα δύο χρόνια από το θάνατό της. Το κείμενο αυτό είχε δημοσιευτεί για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2016 κι είχε γραφτεί βιαστικά, αμέσως μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου της. Με το «βιαστικά» δηλώνω τις δυσκολίες της δουλειάς, το να ετοιμάσεις κάτι άμεσα, σε χρόνο dt, που να είναι και καλό και να στέκει (και να μην είναι φτηνά αντιγραμμένο από δω κι από κει).

Σήμερα, και με την άνεση του χρόνου που προϋποθέτουν, γενικώς, τα κείμενα, θα το έγραφα αλλιώς. Με πιο πολλά στοιχεία, περισσότερο διεισδυτικό, επικεντρωμένο κ.λπ. Χρέος (ανεκπλήρωτο) προς μια τραγουδίστρια που πάντα θα την εκτιμώ πολύ. Πάρα πολύ.

https://www.lifo.gr/articles/san_simera/210645/to-2016-pethainei-i-tragoydistria-toy-elafroy-nantia-konstantopoyloy 

9/10/2018 

Socrates Drank the Conium (1972), Σπάθας, Μπουκουβάλας, Τουρκογιώργης. Μία από τις ωραιότερες φωτογραφίες, που έχω δει ποτέ (μάλλον η ωραιότερη) από ελληνικό συγκρότημα. (Με αφορμή την αυριανή συναυλία στο Gagarin 205 υπέρ υγείας Αντώνη Τουρκογιώργη).

8/10/2018

Υπάρχουν δυο-τρεις άνθρωποι που θέλω να τους βάλω έτσι ένα κάποιο like από τότε που μπήκα στο fb, αλλά δεν μπορώ να το κάνω, γιατί είναι μονίμως χωμένοι στην ανούσια περιαυτολογία. Ποτέ δεν προτείνουν κάτι, οτιδήποτε, ένα τραγούδι, μια ταινία, ένα βιβλίο, ποτέ δεν σχολιάζουν κάτι που να μην τους αφορά προσωπικά… Είναι καλά παιδιά, σεβαστικά, αλλά και τόσο… φοβισμένα μήπως και πουν το ένα ή το άλλο και ξεφύγουν είτε από δω είτε από κεί… και τι θα γίνουν… τι θα τους πει αύριο ο προϊστάμενός τους στη δουλειά, ο μπατζανάκης τους ή η πεθερά τους.
Πραγματικά, προτιμώ όσους βρίζουνε και λένε μαλακίες (τουλάχιστον σε κρατάνε ξύπνιο), παρά τους… ενάρετους προσεκτικούς, που πλέουν μέσα στη γαλήνη και την αδιαφορία. 

8/10/2018

Στη βιβλιοαγορά συμβαίνουν… περίεργα, αλλά όχι ανεξήγητα πράγματα.
Ξανακυκλοφόρησε το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού «Τα "Καμάκια"» σε εκδόσεις Στερέωμα, που είχε πρωτοβγεί το 1978 στον Κάκτο και που, εκείνα τα χρόνια, είχε κάνει πάνω από 40 εκδόσεις! (Αργότερα βγήκε με plus στη Γνώση και ακόμη πιο μετά στο Λιβάνη). Το βιβλίο στην πορεία είχε σπρωχτεί από την ταινία του Ευστρατιάδη με τον Κώστα Καρρά, τον Ψάλτη κ.ά. (1981), όπως και από μια σχετική τηλεοπτική εκπομπή, που είχε προβληθεί στην κρατική τότε τιβί, στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, και που είχε κοπεί στον αέρα! Να μην ξεχνάμε, όμως, πως το βιβλίο είχε προϋπάρξει.

Βεβαιώνω, επίσης, πως το βιβλίο αυτό (κάποια από τις πολλές εκδόσεις του) εντοπίζεται στους πάγκους και τα παζάρια σχεδόν τζάμπα (με 1 ευρώ) ακόμη και σήμερα (αφού είχε τυπωθεί σε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα), αφήνω δε τα παλαιοβιβλιοπωλεία, στα οποία κι εκεί εντοπίζεται πανεύκολα με κάτι παραπάνω.
Έτσι λοιπόν αντί να επανεκδίδονται τίτλοι χαμένοι εδώ και δεκαετίες από την αγορά (προσωπικά είχα κάνει μια λίστα, πριν από κάμποσα χρόνια, με καμμιά 100σταριά ας-τα-πούμε-wanted), ξανατυπώνονται βιβλία που βρίσκονται για πλάκα, ακόμη και με το πιο στοιχειώδες ψάξιμο. Δεν απορώ… 

6/10/2018

Έχει περάσει στο ντούκου αυτό το άλμπουμ. Ο James Brown μπροστά από τα πλήκτρα σπέρνει... Κάπου το πήρε το αυτί μου απόψε, καθώς γύριζα στο σπίτι και κοντοστάθηκα...  

5/10/2018

Έχετε δει πολλές φορές το Νίκο Φέρμα σε φωτογραφία (έξω από τις ταινίες του); Εδώ τον έχει αγκαζέ ο σκηνοθέτης Στέλιος Τατασόπουλος… σε κάποια πρεμιέρα.