Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

LIFE IN CAGE μια κασέτα, που μετά από 33 χρόνια έγινε βινύλιο

Από τα μέσα των eighties (1985) και την εποχή της κασέτας του ελληνικού new wave (εδώ με τα πιο punky χαρακτηριστικά του) μας έρχονται, ξανά, τώρα, σε βινύλιο (200 αριθμημένα αντίτυπα) και οι Θεσσαλονικείς Life in Cage.
Τους είχα ακούσει εκείνη την εποχή τους Life in Cage, μαζί με τις εγγραφές (πάντα σε κασέτα) των Alive She Died, των Κεφάλαιο 24, των Sex Beat, κάποιων Another Potential Suicide (έτσι λέγονταν… το τσέκαρα, γιατί δεν ήμουν σίγουρος) και άλλων ανάλογων γκρουπ της εποχής, που δεν τα θυμάμαι τώρα… και ίσως καλύτερα, γιατί –κακά τα ψέματα– ελάχιστα απ’ αυτά είχαν μια στοιχειώδη ηχογραφική ποιότητα στα tapes τους, που να σε οδηγούσε να τ’ ακούσεις και να τα ξανακούσεις (και δεν λέω, εδώ, για το αν άξιζαν ή όχι τα συγκροτήματα σαν… συγκροτήματα). Τέλος πάντων, τα χρόνια έχουν περάσει, κι επειδή εκείνες οι κασέτες, σήμερα, αν παραμένουν ζωντανές, θα παίζουν χειρότερα από τότε, η επανακυκλοφορία σ’ ένα βινύλιο πάντα θα έχει ένα κάποιο νόημα – στο στοιχειώδες, κατ’ αρχάς επίπεδο της καταγραφής της ιστορίας. Σαν ντοκουμέντο, λοιπόν, αντιμετωπίζω και τις εγγραφές των Life in Cage και κάπως έτσι λέω «ναι» στην προσπάθεια των B-other Side και Vinylmania να τις αναζωογονήσουν όσο ήταν εφικτό, μέσω του (και) «μάστορα» Γιάννη Κύρη.
Οι Life in Cage σχηματίστηκαν το 1984 και την επόμενη χρονιά, στη φάση της κασέτας, τους αποτελούσαν οι Χρήστος Σκορδύλης κιθάρα, Θεόφιλος Τσιολακάκης φωνή, Μπάμπης Αργυρίου πλήκτρα, κιθάρα, φωνητικά, Γιώργος Κυριάκος ντραμς και Κοσμάς Αλεξίου μπάσο (σε δύο tracks ντραμς έπαιζε ο Λάζαρος Πλιάμπας).
Με βασική αναφορά τους Cure, αλλά συχνά με πιο σκληρό και ακατέργαστο ήχο, οι Life in Cage έχουν ξεφύγει από ένα πρώτο απολύτως ερασιτεχνικό επίπεδο, φτιάχνοντας ολοκληρωμένα τραγούδια. Κάπως άτεχνα και κάπως πρωτόλεια, τις πιο πολλές φορές, αλλά εν πάση περιπτώσει ολοκληρωμένα. Σίγουρα, οι άνθρωποι δεν ήταν… βιρτουόζοι, ούτε είχαν τις τρομερές συνθετικές ιδέες, είχαν όμως πίστη σ’ αυτό που έκαναν, έγραφαν καλούς στίχους (και ελληνικούς και αγγλικούς), ενώ σε κάποιες φάσεις, σε κάποια tracks εννοώ, κατάφερναν να ακούγονται εντελώς πειστικοί γύρω από εκείνο που ήθελαν να προτείνουν. Και αναφέρομαι στα “A reason to die for”, κάπως λιγότερο στο “Fall (In a basket full of snakes”)” και βεβαίως στο “Life in cage” (τα τελευταία τρία κομμάτια του LP – στη δεύτερη πλευρά εννοείται).
Αν έμεναν στα πράγματα οι Life in Cage, βελτιώνονταν (οπωσδήποτε θα βελτιώνονταν στην πορεία) και ηχογραφούσαν όπως θα έπρεπε να ηχογραφήσουν αυτά τα τρία τουλάχιστον τραγούδια τους (που αναφέρθηκαν πιο πάνω), τότε δεν θα μπορούσες με τίποτα να τους αμελήσεις. Απεναντίας θα τους έπαιρνες… πολύ σοβαρά.
(Στην έκδοση υπάρχει χρήσιμο insert, που περιλαμβάνει στίχους, την ιστορία του γκρουπ, όπως και των μελών μετά το γκρουπ – σε άλλα γκρουπ ή σε άλλες φάσεις, γνωστές και λιγότερο γνωστές).

2 σχόλια: