Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019

ΛΩΛΑΜΑ – ΛΩΛΑΜΑ ΔΥΟ ροκ ήχοι από το χθες και από το σήμερα

ΛΩΛΑΜΑ: Το Ασημένιο Δέντρο [Labyrinth of Thoughts, 2019]
Είχα γράψει για τους Λώλαμα πριν από καιρό (4 Φεβ. 2015) τα ακόλουθα:
«Θυμάμαι τους Λώλαμα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και πιο συγκεκριμένα από το τραγούδι τους “Αίνιγμα”, το οποίο ακουγόταν στη συλλογή “Fragmenta IV”, που κυκλοφόρησε την άνοιξη του ’92 ως ένθετη στο τεύχος #6 του fanzine Στις Σκιές του Β23. Εκεί υπήρχε κι ένα μικρό βιογραφικό του γκρουπ, στο οποίο διαβάζαμε: “Οι Λώλαμα ξεκίνησαν σαν τρίο την άνοιξη του ’89. Έδρα τους η Θεσσαλονίκη. Αργότερα έγιναν αλλαγές στο γκρουπ, το οποίο αποτελούν οι Χρήστος Τζιώκος φωνή, Φώντας Γρέδης κιθάρα, Λάμπρος Σαλτσίδης μπάσο και Χρήστος Χατζηαθανασίου ντραμς. Με αυτή τη σύνθεση ηχογραφούν το ‘Αίνιγμα’ και μερικά ακόμα κομμάτια. Έχουν δώσει αρκετές συναυλίες κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Απ’ τα καλύτερα κιθαριστικά γκρουπ της σκηνής”»
Να προσθέσουμε πως η μία και μοναδική επίσημη ηχογράφηση των Λώλαμα όσο βρίσκονταν ακόμη εν ζωή (1989-1997), πέραν της παρουσίας τους στη συλλογή τού B23, ήταν ένα 45άρι με τρία τραγούδια τους, που είχε τυπωθεί από την Fifth Dimension Records το 1993. Τώρα; Τώρα ένα LP των Λώλαμα έχει έτοιμο η Labyrinth of Thoughts, ένα άλμπουμ που περιλαμβάνει εγγραφές τους από τα μέσα του ’90.
Νομίζω πως από τότε, από τα μέσα των nineties εννοώ, ακουγόταν μια φήμη σχετική με την ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ των Λώλαμα (δεν είμαι σίγουρος αυτή τη στιγμή 100%), ένα γεγονός τέλος πάντων το οποίον επιβεβαιώνεται (για μένα τουλάχιστον) οριστικώς μόλις το 2015. Ήταν τότε, δηλαδή, όταν διάβασα για πρώτη φορά στο site τής Labyrinth of Thoughts πως... «οι Λώλαμα είχαν ηχογραφήσει υλικό για ολόκληρο LP, χωρίς αυτά τα τραγούδια να κυκλοφορήσουν ποτέ». Εκείνα τα τραγούδια του θεσσαλονικιώτικου γκρουπ από τα μέσα του ’90 είναι τώρα έτοιμα (με mastering και audio restoration από τον Νίκο Στυλίδη), για να προβληθούν μέσω του LP «Το Ασημένιο Δέντρο», που κόβεται από την αθηναϊκή εταιρεία σε εκατό αριθμημένα αντίτυπα.
Σ’ εκείνη την εγγραφή οι Λώλαμα ήταν τέσσερις, οι: Χρήστος Τζιώκος στίχοι, φωνή, Αστέρης Λιάπης κιθάρες, Βάχρας μπάσο και Σωτήρης Πενίδης ντραμς. Η μπάντα παίζει δυνατά και αποφασιστικά σ’ ένα rock/punk-rock στυλ, χωρίς ακρότητες, κοντά ορισμένες φορές στο πλαίσιο που ανέδειξαν οι Τρύπες (με το πρώτο κυρίως άλμπουμ τους) και το οποίο (πλαίσιο) στήριξαν, επίσης, κάποιες λιγότερο επιτυχημένες από εμπορικής πλευράς μπάντες, σαν εκείνες που ακούγονταν για παράδειγμα στην κασέτα της Lazy DogGive Bees a Chance”, το 1985 (New Rose, Moot Point κ.λπ.).
Βασικά χαρακτηριστικά των Λώλαμα είναι οι ιδιαίτερες, οι τραβηγμένες ερμηνείες τού Χρήστου Τζιώκου, τα λόγια επίσης, που τα γράφει ο ίδιος και που έχουν συχνά μεταφορικό περιεχόμενο (χωρίς να είναι πάντα, αμέσως, αποκρυπτογραφημένα τα νοήματά τους) και ακόμη οι πολύ καλές κιθάρες του Αστέρη Λιάπη. (Να πούμε ακόμη πως έχει τυπωθεί και βιβλίο με ποιήματα του Τζιώκου από το 2009, στις εκδόσεις University Studio Press, στο οποίο, μάλλον, περιέχονται και τα λόγια των τραγουδιών του).
Υπάρχουν, φυσικά, διάφορα κομμάτια που ξεχωρίζουν από κάθε πλευρά. Από την πρώτη θα διάλεγα «Το ασημένιο δέντρο» και το «Πετάω», ενώ από τη δεύτερη τα «Σφαίρες-στιγμές» (ένα αληθινά αξιοπρόσεκτο τραγούδι) και ακόμη τα «Στα καμαρίνια της υπομονής» και «Μια λεκάνη με νερό», δίχως να υποτιμώ κανένα από τα υπόλοιπα.
Είχαν / έχουν ένα ύφος κι ένα στυλ οι Λώλαμα, και αυτό δεν μπορείς με τίποτα να το αγνοήσεις.
ΛΩΛΑΜΑ ΔΥΟ: Ακτηνογραφία [Labyrinth of Thoughts, 2019]
Οι Λώλαμα Δύο (Χρήστος Τζιώκος στίχοι, φωνή, Στέλιος Εμμανουηλίδης μουσική, κιθάρα, ούτι, Μπαμπίνος προγραμματισμός, mastering) είναι η μετεξέλιξη των Λώλαμα… ως γνωστόν θα πω, μιας και το σχήμα έχει κυκλοφορήσει ήδη ένα 12ιντσο, το «Σχεδόν Ετοιμόρροπα» [Labyrinth of Thoughts], πίσω στο 2014. Για ’κείνο τον δίσκο είχαμε γράψει στο blog τον Φλεβάρη του ’15, ενώ τώρα επανερχόμαστε μ’ ένα κανονικό πλέον long-play των Λώλαμα Δύο, που αποκαλείται «Ακτηνογραφία» και που είναι τυπωμένο σ’ ένα CD εκατό αριθμημένων αντιτύπων.
Να σημειώσουμε από το ξεκίνημα πως το «Ακτηνογραφία» είναι ένα παράξενο άλμπουμ ή και πολύ παράξενο, ακόμη και σε σχέση με το «Σχεδόν Ετοιμόρροπα». Ίσως, γιατί η προοπτική τού πλήρους άλμπουμ να ξεδίπλωσε ακόμη καλύτερα τα πιστεύω και τις αρετές αυτού του τρίο, που σε ορισμένες περιπτώσεις δέχεται κι άλλες «βοήθειες» (σε τρομπέτα, βιολί, τσέλο κ.λπ.).
Το άλμπουμ θα το χαρακτηρίζαμε ως ένα... έντεχνο ροκ – κάτι, σε κάθε περίπτωση, τελείως ασαφές και μάλλον «λίγο» εμπρός σ’ αυτό που πραγματώνουν, εδώ, οι Λώλαμα Δύο. Μπορεί, λοιπόν, κάποια στοιχεία να θυμίζουν το παλαιότερο σχήμα (η φωνή, πρώτα-πρώτα, του Τζιώκου, και μετά οι στίχοι του), αλλά οι μουσικές, οι συνθέσεις, είναι εντελώς μετατοπισμένες προς κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό – ακόμη και σε σχέση με ό,τι θα μπορούσε να φθάσει αυτή τη στιγμή στ’ αυτιά μας από την ελληνική, κατ’ αρχάς, πραγματικότητα. Ναι, η «Ακτηνογραφία» είναι ένα πολύ ξεχωριστό άλμπουμ – ένα σύγχρονο progressive (έτσι θα το αποκαλούσα) με όλη τη σημασία της λέξης. Και το «προοδευτικό», στην περίπτωσή μας, αφορά και στα λόγια (πάντα ο Τζιώκος έγραφε ενδιαφέροντα λόγια με κρυφό ή πιο φανερό κοινωνικό περιεχόμενο), μα και στις μουσικές, που, και αυτές, ακούγονται εντελώς μα εντελώς ξεχωριστές.
Στα ωραιότερα tracks του CD, στο φερώνυμο 6λεπτο «Ακτηνογραφία», στο 7λεπτο «Το σκυλί τραγουδά», στο 4λεπτο «Καρδιά» και στο 6λεπτο «Γύρω μου ακτηνογραφίες» θα μπορούσε, ίσως, να ανακαλέσεις την προσέγγιση που έχει στο λαϊκό τραγούδι, και την παράδοση γενικότερα, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, αλλά και πάλι θα μείνουν στοιχεία απ’ έξω – καθότι οι Λώλαμα Δύο ανακατεύουν και το ethnic, και την jazz, και άλλα ακόμη ιδιώματα (το freaky folk ας πούμε). Ο συνδυασμός, δε, της τραγουδο-απαγγελίας τού Τζιώκου με τις ιδιαίτερες ενοργανώσεις, που ακούγονται συχνά ως ενισχυμένες ακουστικές, είναι κάτι το ασυνήθιστο γενικώς και ειδικώς, και τούτο επειδή διατηρούν και την ροκ ορμητικότητα με τον ελληνικό στίχο, από τη μια μεριά, και τους χρωματισμούς των ποικίλων genres, από την άλλη.
Ένα άλμπουμ με πολλή δουλειά πίσω του είναι το «Ακτηνογραφία», μια αληθινή «έκπληξη», από ένα συγκρότημα με ιστορία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου