BRIAN LANDRUS / FRED HERSCH / DREW GRESS / BILLY HART ένα τζαζ σούπερ-γκρουπ

Ο Brian Landrus, διακεκριμένος βαρυτονίστας, μπασο-κλαρινετίστας και φλαουτίστας (άλτο και C), είναι γνωστός νομίζω στους αναγνώστες του δισκορυχείου, καθώς μέσα στα χρόνια έχουμε γράψει πολλές φορές τόσο για τα προσωπικά άλμπουμ του, όσο και για τις συνεργασίες του, ξεκινώντας από το παρθενικό CD του “Forward” [Cadence Jazz, 2009] και καταλήγοντας στο “Generations”  [BlueLand] του 2017. Μέσα απ’ αυτά τα άλμπουμ ο Landrus έχει προβάλλει και προτάξει διάφορες πτυχές του ταλέντου του, και σαν συνθέτης και σαν «χαμηλός» οργανοπαίκτης, δίνοντας εξαιρετικούς δίσκους. Ανεβαίνοντας, λοιπόν, τα σκαλοπάτια έρχεται, τώρα, η ώρα ώστε να ηγηθεί ενός σχήματος, πολυμελούς βασικά (είναι και αυτό μέσα στις ειδικότητές του), το οποίο συναποτελούν άλλοι τρεις τζαζ παικταράδες, συν μιαν ομάδα πέντε ακόμη μουσικών (σε τρομπέτα, δύο βιολιά, βιόλα και τσέλο). Δίπλα λοιπόν στον Landrus, στο βασικό κουαρτέτο, βρίσκονται οι Fred Hersch πιάνο, Drew Gress μπάσο και Billy Hart ντραμς – σχηματίζεται, έτσι, ένα σούπερ-γκρουπ, τέλος πάντων, το οποίο βρίσκει εδώ την ευκαιρία να υπερασπίσει εξαιρετικές συνθέσεις, στις οποίες προσδίδει έναν αέρα «έργου».

Από τα δεκατρία tracks τού “For Now” [BlueLand Records, 2020] δέκα είναι πρωτότυπα (συνθέσεις του Landrus δηλαδή), ενώ τρία είναι versions – οι κλασικές «μονκικές» συνθέσεις “‘Round midnight” και “Ruby, my dear”, συν το στάνταρντ “Invitation” του Bronisław Kaper.

Ξεκινώντας από τα «μονκικά» tracks και ειδικότερα από το τελευταίο κομμάτι τού CD, το “Ruby, my dear”, θα λέγαμε πως ο Hersch βρίσκεται εδώ στο στοιχείο του (όλως περιέργως είναι η πρώτη φορά, που αποδίδει στην δισκογραφία τη συγκεκριμένη μπαλάντα), δημιουργώντας ένα πλήρες περιβάλλον «βαθέως αισθήματος», εντός του οποίου έρχεται να εισχωρήσει με τρόπο... συντροφικό το βαρύτονο σαξόφωνο, όταν στο “‘Round midnight” (στη θέση 6 του CD) το σόλο μπάσο-κλαρίνο (του Landrus) είναι εκείνο που οδηγεί και μαγεύει. Όμως και στο “Invitation” που βρίσκεται στη θέση 7 (επίσης στη μέση) έχουμε μια καταπληκτική version, με την συμμετοχή και των εγχόρδων (εδώ η ενορχήστρωση από τον Landrus), που θεραπεύουν με τα «γεμίσματά» τους, και που αποτελούν το αισθητικότερο «χαλί», πάνω στο οποίο θα «πατήσουν» οι ιλιγγιώδεις παρεμβάσεις στο βαρύτονο και το πιάνο (φοβερό track!).

Από ’κει και πέρα υπάρχουν οι συνθέσεις του Landrus, οι πέντε της αρχής και οι πέντε των θέσεων 8-12 – το σημειώνουμε, απλώς, για να σας δείξουμε το πώς είναι κατανεμημένα τα tracks στο CD. Κάθε μία, λοιπόν, απ’ αυτές τις συνθέσεις είναι και κάτι διαφορετικό, κάτι άλλο, κάτι που δείχνει, απλώς, την συνθετική μαεστρία του πρώτου τη τάξει.

Έτσι έχουμε το καταπληκτικό, εισαγωγικό, hard bop, με το έξοχο swinging, “The sings”, την θεσπέσια μπαλάντα “For now” (η ενορχήστρωση στα έγχορδα από τον Robert Livingston Aldridge), τo ρομαντικό “The wait” («βούτυρο στο ψωμί» για τον Hersch – λες και γράφτηκε γι’ αυτόν η σύνθεση), το δυναμικό και λυρικό ταυτοχρόνως “JJ” (με το σόλο στην τρομπέτα από τον Michael Rodriguez), το λεπταίσθητο “Her smile” (με τα strings πάλι να κάνουν εξαιρετική δουλειά) κ.λπ.

Δεν υπάρχει δευτερόλεπτο, εν τοιαύτη περιπτώσει, δεν υπάρχει μουσικό μέτρο σ’ αυτό το εξαιρετικό άλμπουμ, που να μην συναρπάζει, που να μην ελκύει κάθε ακροατή από την αρχή ίσαμε το τέλος.

Επαφή: www.brianlandrus.com, www.bluelandrecords.com