ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 256

7/5/2020

Θα πρέπει να ξαναπεί κάποιος του Νταλάρα πως δεν είναι το θέμα μας «ο διχασμός που μολύνει τις κοινωνίες στις μεγάλες κρίσεις», αλλά το γεγονός πως τις μεγάλες κρίσεις τις πληρώνουν πάντα οι ίδιοι. Οι πολλοί εννοώ, εκείνοι τέλος πάντων που ευθύνονται από ελάχιστα έως καθόλου.
Ο Νταλάρας δεν εκπροσωπεί τους πολλούς, αλλά τους λίγους. Εκείνους που διαχειρίζονται τις κρίσεις από θέσεις ισχύος (για να μην πω πως εκπροσωπεί κι εκείνους που τις δημιουργούν και το βαρύνω πολύ).
Δεν αντιπροσωπεύει τον άνεργο, την οικογένεια που μένει στο νοίκι, εκείνον που την βγάζει στην ξέρα και στην άπνοια με πέντε δεκάρες, τον άρρωστο που δεν έχει τα λεφτά να κοιταχτεί όπως πρέπει.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και οι νουθεσίες του είναι για τα σκουπίδια, και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να μεγεθύνουν την οργή του κόσμου.  

Ευτυχώς λοιπόν για ’κείνον, που θα βγει να τις πει στο προστατευμένο περιβάλλον της τιβί (MEGA), γιατί αν τα έλεγε όλα αυτά πουθενά έξω δεν θα τον έβλεπα καλά. Τα είχε πει και στο Ίλιον, το 2012, και του πετάγανε καρέκλες και γιαούρτια...

6/5/2020

Πέθανε προχθές ο Michael McClure, στα 87 του, όχι απλά ένας σημαντικός ποιητής τής beat generation, αλλά κι ένας ποιητής που πίστεψε στη δύναμη του ροκ, ως συστατικού στοιχείου της αντικουλτούρας, στο δεύτερο μισό του ’60. Δίπλα στον Bob Dylan, στον Jim Morrison (αργότερα έκανε και δίσκους με τον Ray Manzarek) και στα διάφορα events, που οργανώνονταν τότε στο San Francisco (ήταν παρών και στο περίφημο Human Be-In τον Γενάρη του ’67), o Michael ΜcClure τύπωσε δεκάδες βιβλία, χωρίς ποτέ κανένα να κυκλοφορήσει στη χώρα μας. (Ανθολογείται πάντως σε συλλογές με μπητ ποίηση, σε μεταφράσεις Γιάννη Λειβαδά και άλλων). 

Σ’ αυτή την κλασική φωτογραφία ο Michael McClure είναι ο δεύτερος από αριστερά (μετά τον Robbie Robertson και πριν τους Bob Dylan και Allen Ginsberg).

6/5/2020

Σχεδόν παντού γράφουν την Ειρήνη Παπά με δύο "π", ως "Παππά". Είναι λάθος. 'Ηδη από την δεκαετία του '40 η Ειρήνη Παπά γράφεται με ένα "π".

6/5/2020

Οι μακάβριες αναρτήσεις της ΕΡΤ Αρχείο, με τα «έτοιμα» αφιερώματα για τους «νεκρούς» Μίκη Θεοδωράκη και Ειρήνη Παπά, τους οποίους «πέθαναν» ταυτόχρονα (αν είναι δυνατόν), δείχνει τον τρόπο που δουλεύει η συγκεκριμένη κρατική δομή. 

Ανευθυνότητα, προχειρότητα, απαξία, τζαναμπετισμός, αδιαφορία, φτήνια, ανύπαρκτη αίσθηση του καθήκοντος, χυδαία αγοραία αντίληψη κι ένα σωρό κι ακόμη. Μετά... ήρθε η «συγγνώμη».

6/5/2020

H ύφεση 9,7% για την Ελλάδα μέσα στο 2020 που προβλέπει η Κομισιόν δεν είναι διαχειρίσιμη χωρίς ανηλεή παραπληροφόρηση, φαιδρές ημέτερες αγιοποιήσεις και κατασυκοφαντήσεις αντιπάλων, χωρίς αναμόχλευση παλαιών ιστοριών που δεν έχουν κλείσει και που το άνοιγμά τους τώρα εξυπηρετεί ακροδεξιά αφηγήματα («τάξη», «ασφάλεια» κ.λπ.) και μεταθέσεις ευθυνών, χωρίς βία και καταστολή για όποιους τύχει και σηκώσουν κεφάλι, με πρόσχημα ή όχι την ίωση, χωρίς εν τέλει προεκλογική περίοδο, στην οποία θα επιχειρηθεί να θολωθεί η επερχόμενη οικονομική καταστροφή.

5/5/2020

Σαν σήμερα, το 1965, πέθανε ο Νίκος Γούναρης – ο μεγαλύτερος έλληνας τροβαδούρος του 20ου αιώνα (δεν ξέρω αν είναι δόκιμο να το πω αυτό, αλλά, για μένα, είναι σημαντικότερος και από τον Σαββόπουλο, σημαντικότερος απ’ όλους όσους βγήκαν να τραγουδήσουν κρατώντας μια κιθάρα).
Το κείμενο το έγραψα το 2015, όταν συμπληρώνονταν τότε 100 χρόνια από τη γέννηση και 50 από το θάνατό του. Βασικά γίνεται λόγος για τον απίστευτο... ψυχεδελικό «Αλλάχ» του, ενώ υπάρχει αναφορά στον πιανίστα του Γιώργο Παδρά, συν κάποιες σκέψεις, προσωπικές αναμνήσεις κ.λπ. Το ελάχιστο, τέλος πάντων, γι’ αυτή τη θρυλική μορφή.

https://www.lifo.gr/team/music/57496

5/5/2020

Φαιδρή αναπαράσταση του 5ου π.Χ αιώνα –η Χρονοπούλου είναι λες και βγήκε από δεξίωση των... Ρίχτερ ή των Βιάσκων– με την οποία παραμιλούν οι αρχαιόπληκτοι του περιπτέρου...

https://www.youtube.com/watch?v=RWMuEdk2lKE

5/5/2020

Πανκ με πλήκτρα και σαξόφωνα; Φυσικά, γιατί οι Stranglers ήταν ένα σίξτις συγκρότημα, που απλώς έκανε καριέρα δέκα χρόνια αργότερα. Και γιατί σέβεντις βρετανικό πανκ δεν θα υπήρχε δίχως Who, Troggs, Kinks, Αction κ.λπ., για να μην πω για Sonics και όλο το garage-punk. Μόνον κάτι άσχετοι με την ιστορία της μουσικής αυτά δεν τα αντιλαμβάνονται. Και υπάρχουν τέτοιοι (κολλημένοι εϊτάδες) και σήμερα.
[στη μνήμη του Dave Greenfield]

https://www.youtube.com/watch?v=2Ek00mVLcfE

4/5/2020

Σαν σήμερα, το 2006, πεθαίνει ο σημαντικός σκηνοθέτης Αλέξης Δαμιανός.
Μια δυνατή ιστορία, από τα πρώτα μετακατοχικά χρόνια, όταν συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι και άλλους...

https://www.lifo.gr/articles/music_articles/280917/aleksis-damianos-to-kalokairi-tha-therisoyme