ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 264

27/5/2020

Στις 15 Απριλίου 1963 εβδομήντα χιλιάδες διαδηλωτές έφθασαν στο Λονδίνο από το Aldermaston (μια απόσταση ογδόντα τεσσάρων χιλιομέτρων), διαμαρτυρόμενοι για τα πυρηνικά όπλα – σε μια ιστορική πορεία ειρήνης, που είχε ξεκινήσει στις 12 Απριλίου. Ανάμεσα και ελληνική αντιπροσωπεία, που είχε στην κεφαλή της τον Γρηγόρη Λαμπράκη (αντιπρόεδρος, τότε, της Ελληνικής Επιτροπής για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη), λίγες μέρες πριν την πρώτη ελληνική πορεία ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα (21 Απριλίου 1963) και ένα μήνα πριν ο βουλευτής της αριστεράς δολοφονηθεί από παρακρατικούς στη Θεσσαλονίκη (πέθανε σαν σήμερα, 57 χρόνια πριν). Στην φωτογραφία, που δεν είναι πολύ καθαρή, βλέπουμε έναν βουδιστή ιάπωνα ιερέα (οι Ιάπωνες, λόγω Χιροσίμα-Ναγκασάκι, είχαν περίοπτη θέση στην πορεία), αριστερά του τον Λεωνίδα Κύρκο, δεξιά του τον Μανώλη Γλέζο, δίπλα στον Γλέζο την Μπέττυ Αμπατιέλου και στην άκρη δεξιά τον Γρηγόρη Λαμπράκη. 

Οι πορείες αυτές που ξεκίνησαν το ’58 και ουσιαστικά τελείωσαν το ’63 (μετά τα επεισόδια στο Λονδίνο ανάμεσα στην αστυνομία και αναρχικούς, αριστερούς κ.ά.) είχαν μεγάλη απήχηση τότε στη Βρετανία, βοήθησαν τα μάλα στην ενδυνάμωση του φιλειρηνικού-αντιπολεμικού κινήματος, διαπερνώντας φυσικά και το φολκ κίνημα, το οποίο εκρατείτο, τότε, από τους κομμουνιστές. (Άκου τραγούδι και στα σχόλια). Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά το ’63 και στην Ελλάδα, ως γνωστόν, σε σχέση με τη μουσική, την αριστερά κ.λπ.

27/5/2020

Υπάρχουν οι ψευτοΕλύτηδες, αλλά υπάρχουν και οι αληθινοί ποιητές...

Ω! Οστριόλαμπε πόντε, και θελόφωτες λάμπες της χώρας

Μια φυκιοθάλασση σμπούνια, βρωμερή τρωγοπέτριδα ψώρας...!

Αυλακογέννητη τσούπα, πειραιώτικης ράτσας χαμίνι, 

Ω! παπαλίνα Λευκάδας των ψαρόμυαλων ζούρλιας καμίνι!

Των προφητών σταυρωτήρι και σοφών... Λυκοούρλιαστε τόπε

των αισθημάτων φιλίας προδόται, καθώς κι άλλος σας το ’πε!

Βρε! φιλοσερβιρισμένες νεράιδες κοκώνες... με χάρι

Αφελοχειλοπλασμένες, γλυκόλαλες με χάιδο καμάρι...!

Σεις καμπουρόπλαστοι γέροι κι ειρωνεύτρες φαφούτες κυράδες

Σεις φιλοπρόοδοι νέοι... του Πανθέου και λέσχης ορχήστρα

Μια τσοπανίσια φλογέρα των μωρών μπιχλιμπίδι σολίστρα

26/5/2020

Ολάκερος γιατρός ρε φίλε και δεν βρήκε ένα υπαρκτό ποίημα, για να κλείσει την... αποχαιρετιστήρια ομιλία του. Τι βρήκε; Μια παπαρία και μισή από το δίκτυο, ένα της πλάκας στιχούργημα... ενωμοτάρχου της χωροφυλακής, για το οποίο διάβασε ότι είναι του Ελύτη και το πίστεψε. Προχειρότητα, κατάντια, αμορφωσιά, ανεπίτρεπτη αφέλεια για την ηλικία και τη θέση του, και πάνω απ’ όλα μια θλιβερή απόπειρα να ξεπεραστεί ένας σκληρός και αδέκαστος ρόλος, όπως θα έπρεπε να ήταν, ώστε να πλασαριστεί ξανά ως... ευάλωτος και ανθρώπινος.
Και κάπως έτσι η «καθημερινή μας ενημέρωση», αυτή η θλιβερή απογευματινή παράσταση έλαβε τέλος, μέσα σ’ ένα σκηνικό ιλαρότητας, σαν από ταινία του «παλιού καλού κινηματογράφου». Όπως της άξιζε..

26/5/2020

Ελύτης... από Τα Ρω του Έρωτα. Έξοχη μελοποίηση (πρόσφατο CD) από τον αείμνηστο Φώτη Παπαδόπουλο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει το τραγούδι στο YouTube για να το ποστάρω... 

Η ΤΑΡΑΤΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

α'

Στα σύρματα μπουγάδες απλωμένες

φέγγουν οι τοίχοι φέγγουνε οι αντένες

Αύγουστο μήνα μέσα στο φεγγάρι

παν οι ταράτσες παν χωρίς βαρκάρη

Κάπου σε μια κουζίνα πλένουν πιάτα

μυρίζει ψάρι και αγγουροσαλάτα

Κι ένας ψηλός αντίκρυ από μια σκάλα 

με το τσιγάρο του κάνει σινιάλα

Ελάτε άγγελοι ώρα σας να βγείτε

με τα δικά σας κιάλια να μας δείτε

Να δείτε που φυλάγω καραούλι

σκαρφαλωμένος πάνω στο πεζούλι.

β'

Όπα και να σου - μέσα στο σκοτάδι

ένα παρά - παράθυρο που ανάβει:

Βλέπω βιβλία βλέπω ένα κομμάτι

απ' τον καθρέφτη βλέπω το κρεβάτι

και στα σεντόνια μισοξαπλωμένο

ένα κορίτσι - πώς το περιμένω!

Κάθε που το 'να γόνατο σηκώνει

μια μυρωδιά κανέλας με λιγώνει

Και κάθε που το χέρι του γυρίζει

στο μέρος που σγουραίνει και μαυρίζει

Με παίρνει τ' αεράκι και πηγαίνω

στου Παραδείσου τα περβόλια μπαίνω.

26/5/2020

Από ποια συλλογή να είναι το ποίημα του... Ελύτη «Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία», που διάβασε ο κος Τσιόδρας; Μήπως την έχει μόνον ο ίδιος;
[είναι που είναι άσχετοι, θέλουν να το παίξουνε και διαβασμένοι]

25/5/2020

Πλήρης μπάντα, με σπουδαίους μουσικούς (ο Νίκος Αντύπας των Socrates ανάμεσα), που έκαναν και διεθνή καριέρα (ο Κώστας Παπαδούκας), αλλά έπαιζαν ό,τι να 'ναι. Εδώ διασκευάζουν το “All by myself” του Eric Carmen...
Και αυτό δεν έχει επανεκδοθεί σε βινύλιο. Άμα το ακούσουν, δε, τίποτα... Καναδοί μπορεί να μας το πασάρουν και για «αριστούργημα».

https://www.youtube.com/watch?v=U8tKMd7-CDc

24/5/2020

Αν ο δίσκος της Mariangela είναι «έπος», τότε αυτό εδώ τι είναι;
Για να πούμε τα πράγματα ως έχουν, το “Looking Back” δεν είναι απλώς το καλύτερο άλμπουμ του Σταμάτη Σπανουδάκη, είναι μια δισκάρα που θα μπορούσε να ενδιαφέρει (και ξέρω πως ενδιαφέρει) κάθε αληθινό εραστή της μουσικής (πείτε τον συλλέκτη ή όπως αλλιώς θέλετε). Και είναι κρίμα αυτό το άλμπουμ να μην έχει κυκλοφορήσει ξανά, με το σωστό gatefold cover, είτε εδώ είτε έξω. Ας το βγάλει η Light in the Attic ή όποιος άλλος θέλει.
Γραμμένο το 1974, το κυκλοφόρησε ο Γιαννίκος το '76. Πάλι καλά...

https://www.youtube.com/watch?v=i6wsYX5lr5k