Σάββατο 30 Μαΐου 2020

LUCA COLLIVASONE / GIANNI MIMMO jazz-improv με ηλεκτρονικά

Παράξενο άλμπουμ, αλλά πάντα στα μέτρα της ιταλικής Amirani Records, το Rumpus Room(2020) φέρνει μαζί δύο αναγνωρισμένους αυτοσχεδιαστές, τον γνωστό μας σοπρανίστα Gianni Mimmo και τον συμπατριώτη του πολυοργανίστα Luca Collivasone. Ο Collivasone μπορεί να παίζει, σε διάφορες εγγραφές κιθάρες, σύνθια ή τρομπέτα, αλλά εδώ το βασικό όργανό του είναι το cacophonator. Τι είναι αυτό; Μια γεννήτρια παραγωγής ήχων, που έχει κατασκευασθεί από τον ίδιον και που παράγει ιδιόμορφους ηλεκτρονισμούς. Δριμείς, τραχείς συχνά, αλλά και πιο «χαμηλού επιπέδου», όμως το ίδιο βαθειά αποτυπωμένους.
Άρα το “Rumpus Room” είναι ένα «ακραίο» θα το λέγαμε improv-ηλεκτρονικό άλμπουμ, που ισορροπεί επί του ακαθόριστου, μ’ έναν περίτεχνο τρόπο. Εννοούμε πως ακούγεται με άνεση και πως καταγράφει ενδιαφέρουσα μουσική, η οποία δεν λειτουργεί ως αυτοσκοπός.
Μη-καθορισμός διακρίνεται, όμως, και όσον αφορά στις ηχητικές προσαρμογές τού σοπράνου σαξοφώνου, που παίζει στις ίδιες σκληρές και νευρώδεις περιοχές, δημιουργώντας από μόνο του συγκεκριμένα-ιδιότροπα ηχοτοπία, τα οποία έρχεται να διαβρώσει, έτι περαιτέρω, το cacophonator.
Η ηχογράφηση, που είναι ζωντανή φυσικά, γραμμένη απ’ ευθείας, άνευ multitracking και overdubbing, σε διαφορετικές sessions, στο στούντιο L#, στην Παβία, στο διάστημα Σεπτέμβριος 2018-Αύγουστος 2019, έρχεται και αυτή φυσικά να υπογραμμίσει την ελευθερία στις κινήσεις, να επιβεβαιώσει την γοητεία του αυθόρμητου και του ανεπεξέργαστου, παρέχοντας στο “Rumpus Room” μια πειραματική αίσθηση άλλης εποχής.
Ίσως γι’ αυτό το λόγο να μην διαβάζονται εκτός τόπου και χρόνου τα γραφόμενα στο μέσα μέρος του digipak (Mark BartonThe Sunday Experience / Losing Today”, December 2019), στα οποία γίνεται λόγος για μιαν ηχογράφηση η οποία θα μπορούσε να αναφέρεται στην περιώνυμη Nurse With Wound list. Βεβαίως η NWW list κατέγραφε μόνον καλλιτέχνες και συγκροτήματα (και όχι δίσκους), όμως, και σε κάθε περίπτωση είναι σαφές το τι ήθελε να πει ο αείμνηστος Mark Barton από το blog The Sunday Experience. Εξάλλου η NWWlist είχε μέσα και Steve Lacy (ο πνευματικός πατέρας του Gianni Mimmo), ο οποίος ουκ ολίγες φορές είχε ηχογραφήσει και με ηλεκτρονικά.
Σε κάθε περίπτωση, και πέραν τούτων, το “Rumpus Room” είναι ένα άλμπουμ σκληρά πειραματικό, αλλά φτιαγμένο με μια... μαγική συνταγή που το κάνει αληθινά απολαυστικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου