Νέο ελληνικό «σκληρό» συγκρότημα, που μας συστήνεται εδώ
μέσω ενός CD/EP του, με τέσσερα τραγούδια,
συνολικής διάρκειας 17-18 λεπτών, που κυκλοφόρησε το 2018 προς ’19. Η μπάντα
λέγεται Order of The Black Jacket,
με το δισκάκι της να αποκαλείται “Iconoclasm” [ΣΕΧΤΑ Records, 2018/19]. Αποτελείται δε (η μπάντα)
από τους Κωνσταντίνο Δέδε μουσική, στίχοι, Στάθη Ευσταθίου ρυθμικές, lead κιθάρες, Ιερόθεο Ταμπάκο
ντραμς, κρουστά και Θάνο Νανόπουλο μπάσο, με τους Κώστα Διαμαντή και Στάθη
Ευσταθίου να συμβάλλουν και στα τραγούδια.
Έχουμε λοιπόν ένα κιθαριστικό συγκρότημα, αρκετά «σκληρό» κατά τόπους, με τραγούδια και παιξίματα που «ξύνουν», και που ανακαλούν στην μνήμη, στην καλύτερη των περιπτώσεων (όπως στο 6λεπτο “My way”), τον ήχο συγκροτημάτων όπως οι Budgie και οι Judas Priest – συγκροτήματα δηλαδή από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, που έστησαν, μεταξύ άλλων, και τον «εμπορικό» ήχο της επόμενης δεκαετίας, αφήνοντας το αποτύπωμά τους έως και στις μέρες μας (ως φαίνεται και από την περίπτωση των Order of The Black Jacket).
Το συγκρότημα είναι αρκετά «ελληνικό» στη γενικότερη «εμφάνισή» του (και στον τρόπο τραγουδίσματος μεταξύ άλλων, και στο θέμα της παραγωγής), όμως αυτό δεν το λέμε ως μειονέκτημα σώνει και καλά. Είναι η ταυτότητά τους. Και τούτη είναι επεξεργασμένη οπωσδήποτε –το αποδεικνύει και το τελευταίο κομμάτι τού CD/EP τους, το “Black jacket order”, που είναι επίσης πολύ καλό και ξεχωρίζει– χωρίς τούτο να σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξουν και βελτιώσεις.
Απαιτείται, σίγουρα, κάτι μεγαλύτερο στο χρόνο και πληρέστερο από πάσης πλευράς, από τους Order of The Black Jacket, ώστε να μπορούμε κι εμείς να πούμε περισσότερα.
Επαφή: www.orderoftheblackjacket.bandcamp.com/releases
Έχουμε λοιπόν ένα κιθαριστικό συγκρότημα, αρκετά «σκληρό» κατά τόπους, με τραγούδια και παιξίματα που «ξύνουν», και που ανακαλούν στην μνήμη, στην καλύτερη των περιπτώσεων (όπως στο 6λεπτο “My way”), τον ήχο συγκροτημάτων όπως οι Budgie και οι Judas Priest – συγκροτήματα δηλαδή από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, που έστησαν, μεταξύ άλλων, και τον «εμπορικό» ήχο της επόμενης δεκαετίας, αφήνοντας το αποτύπωμά τους έως και στις μέρες μας (ως φαίνεται και από την περίπτωση των Order of The Black Jacket).
Το συγκρότημα είναι αρκετά «ελληνικό» στη γενικότερη «εμφάνισή» του (και στον τρόπο τραγουδίσματος μεταξύ άλλων, και στο θέμα της παραγωγής), όμως αυτό δεν το λέμε ως μειονέκτημα σώνει και καλά. Είναι η ταυτότητά τους. Και τούτη είναι επεξεργασμένη οπωσδήποτε –το αποδεικνύει και το τελευταίο κομμάτι τού CD/EP τους, το “Black jacket order”, που είναι επίσης πολύ καλό και ξεχωρίζει– χωρίς τούτο να σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξουν και βελτιώσεις.
Απαιτείται, σίγουρα, κάτι μεγαλύτερο στο χρόνο και πληρέστερο από πάσης πλευράς, από τους Order of The Black Jacket, ώστε να μπορούμε κι εμείς να πούμε περισσότερα.
Επαφή: www.orderoftheblackjacket.bandcamp.com/releases
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου