Κυριακή 4 Απριλίου 2021

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 358

2/4/2021
Τους τελευταίους μήνες είδα πολλές ελληνικές ταινίες, παραγωγές της πιο πρόσφατης δεκαετίας (από το 2010 και μετά). Ένα από τα ελάχιστα καλά (γιατί καλό ήταν) του εγκλεισμού. Το λέω, γιατί υπό νορμάλ συνθήκες αποκλείεται να τις έβλεπα. Είχα δει ελάχιστες στο σινεμά όλα αυτά τα χρόνια –καμιά δεκαριά, το πολύ–, οπότε είχα κενά. Αποφάσισα λοιπόν να τα καλύψω, παρακολουθώντας περί τις 25 με 30 ταινίες. Πιθανώς να δω κι άλλες, αν κι έχω βαρεθεί κάπου... Δυο-τρία βασικά συμπεράσματα λοιπόν...
Και η Αγγελική Παπούλια και ο Βαγγέλης Μουρίκης είναι καλοί ηθοποιοί, αλλά είναι τυποποιημένοι. Παλιά κατηγορούσαμε τον Ρίζο... ξέρω ’γω, τον Γκιωνάκη, τον Σταυρίδη, γιατί τυποποιήθηκαν και δεν έπαιξαν κάτι άλλο στη ζωή τους, όμως φαίνεται και πως με τους νεότερους, με αρκετούς νεότερους, το ίδιο συμβαίνει. Θα μου πεις τώρα, πως, αν είναι να ξε-τυποποιηθείς και να παίζεις σαν τον Βέγγο στον Αγγελόπουλο και στον Βούλγαρη... ασ’ τα. Καλύτερα να ’σαι τυποποιημένος. Οπότε αυτό το ξεπερνώ...
Το λεγόμενο greek weird είναι μάπα. Έτσι νομίζω. Είναι τελείως προκάτ, εργαστηριακό, δήθεν, κυνικό, αντι-κοινωνικό, προκλητικό για την πρόκληση, σπαραξικάρδιο, υπερβολικό, άκομψο και εν τέλει κινηματογραφικά άκυρο. Ιδίως με τα «τέλη», που είναι εντελώς ξεκάρφωτα, προσπαθώντας φτηνά να εντυπωσιάσουν. Γενικώς, αυτά. Ειδικότερα υπάρχουν διαφορές από ταινία σε ταινία, φυσικά, αλλά είναι επί της ουσίας μικρές. Θυμηθείτε το τέλος στον «Οίκτο» ας πούμε, του Μπάμπη Μακρίδη, που είναι τελείως για τα πανηγύρια – λες και είναι κομμένο από άλλη ταινία.
Με ταπετσαρία μοιάζει το greek weird, με ασύνδετες σκηνές, που τις κάνει ακόμη πιο ασύνδετες το μοντάζ. Το μοντάζ λειτουργεί στο greek weird, όπως το στούντιο στη μουσική. Όταν η ουσία είναι μικρή, ή συζητήσιμη τέλος πάντων, αναλαμβάνει υπηρεσία το στούντιο, για να κλείσει τις τρύπες. Αλλά οι τρύπες φαίνονται, δεν βουλώνονται με τίποτα.
Για να μην πολυλογώ τώρα, από τις ταινίες που είδα, η καλύτερη ήταν σκηνοθετημένη από μια παλιά καραβάνα του ελληνικού κινηματογράφου, τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο. Και αναφέρομαι φυσικά στο «Ο Εχθρός μου» (2013).
Εμένα ο Τσεμπερόπουλος, αν εξαιρέσεις τα θρυλικά «Μέγαρα» (συν-σκηνοθεσία με τον Σάκη Μανιάτη) δεν μου έλεγε ποτέ κάτι ιδιαίτερο. Και το λέω, γιατί έχω δει όλες τις ταινίες του. Όλες ευπρόσωπες, όλες «βλέπονται», όπως λέμε, αλλά καμία για να σου μείνει στο μυαλό και να την θυμάσαι και μετά από δέκα χρόνια. «Ο Εχθρός μου» όμως;
Ωπ, εδώ, ο Τσεμπερόπουλος απέδειξε ότι είναι μεγάλος μάστορας. Με ένα σενάριο απλό, αλλά σωστά τοποθετημένο, επιδεικνύει βιρτουοζιτέ... Σκορτσέζε. Τόσο ψηλά. Το ελληνικό “Death Wish” είναι «Ο Εχθρός μου», αλλά όταν λέμε ελληνικό το εννοούμε. Η ταινία είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορείς να δεις, που να αφορά στο σήμερα, και να αφορά κι εσένα ταυτοχρόνως. Και με κοινωνικούς όρους, και με κινηματογραφικούς.
Απίστευτος ο Μανώλης Μαυροματάκης, που φέρνει στη φάτσα λίγο προς νεότερο Γούντυ Άλλεν και που θυμίζει με το παίξιμό του κάτι από Ντάστιν Χόφμαν, και φοβερά δοσμένα τα αρχέγονα διλήμματα που κομίζει η ταινία, αφήνοντας ανοιχτές πολλές ερμηνείες... Εν τω μεταξύ μετρημένες φορές, στα δάχτυλα του ενός χεριού, έχω δει σε ελληνική ταινία τέτοιο ρυθμό και τέτοια κλιμάκωση του άγχους.
Μεγάλο φιλμ, που πρέπει να πάρει πολύ μπροστινή θέση στο ελληνικό σινεμά. Δεν έχω χρόνο να γράψω πιο πολλά...

2/4/2021
Το θυμήθηκα, επειδή διάβασα κάτι σχετικό, σήμερα, στην A.V.
«Η Φανή» τού Βασίλη Καζούλλη είναι ένα από τα πιο χαζά, άχαρα, βαρετά, μίζερα, ανούσια και μέτρια ελληνικά τραγούδια που έχω ποτέ ακούσει.
Με εκνεύρισε από την πρώτη φορά που έπεσε στην αντίληψή μου, νομίζω στην εκπομπή του Σαββόπουλου «Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι», το 1987, με αποτέλεσμα να πάρω με «κακό μάτι» συνολικότερα τον Καζούλλη, τον Σαββόπουλο, το «ελληνικό τραγούδι», την τηλεόραση, το τραπεζάκι που ήταν στηριγμένη η τηλεόραση κ.ο.κ.
Και τέλος πάντων καλά έκανα, γιατί και από επόμενες δουλειές του, που άκουσα, ο Καζούλλης απεδείχθη εντελώς μέτριος (ως τραγουδοποιός). Όχι κακός, ποτέ κακός, αλλά μέτριος, πάντα μέτριος. Και το να είσαι πάντα μέτριος είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου τύχει. Χίλιες φορές, δηλαδή, να είσαι κακός.
Ο κακός δεν είναι αδιάφορος εννοώ, εν αντιθέσει με τον μέτριο, ο οποίος αποτελεί τον ορισμό της αδιαφορίας.

2/4/2021
Εγώ πάντως όταν είδα τις φωτογραφίες και το πρόμο του νέου φωτισμού του Παναθηναϊκού Σταδίου, θυμήθηκα κάτι άλλες φωτο, επί χούντας, όταν η Siemens φώτιζε το Στάδιο Καραϊσκάκη, το 1969, για τους πανευρωπαϊκούς αγώνες στίβου...

2/4/2021
Πέφτει και κανα μυστήριο βινύλιο στα χέρια μας, μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό.
Το καλύτερο που άκουσα τον τελευταίο καιρό... Per Tallec Trio, από την Γαλλία.
Ένα άλμπουμ μόνο, το 1984, σε... jazz-folk κατευθύνσεις. Παράξενο, αλλά καλό. Το κομμάτι που παίζει είναι παραδοσιακό...
https://www.youtube.com/watch?v=F7T8ap45a8s

1/4/2021
Συγκινητικό το βίντεο για τους Χωρίς Περιδέραιο, με τον αείμνηστο Νίκο Αγγελή, που ανέβηκε στο YouTube.
Τα λέει ωραία ο Αγγελής, και όπως ήταν τα πράγματα τότε, ή περίπου όπως ήταν. Λέω «περίπου», γιατί δεν μπορεί να ταυτίζονται σε όλα ούτε οι απόψεις μας, ούτε και οι αναμνήσεις μας, όσες απ’ αυτές θα μπορούσε να ήταν κοινές (σε σχέση με το τι συνέβαινε στον Πήγασο π.χ.).
Εγώ αυτό που πρώτο κρατάω από την αφήγηση τού Αγγελή, η οποία έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία, είναι η απόρριψη των Χωρίς Περιδέραιο από τον Σαββόπουλο – όταν το συγκρότημα είχε αποταθεί στη Lyra, το 1985, για να βγει το «Χορός για Μουσική»... τρώγοντας πόρτα.
O Σαββόπουλος, που είχε ρόλο παραγωγού στα μέσα των 80s στη Lyra, ξεχρέωνε τη δική του απόρριψη από τον Πατσιφά.
Πρακτικά, αν δεν ήταν ο Νίκος Μαμαγκάκης να τον στηρίξει, το 1964-65, ο Σαββόπουλος θα είχε χαθεί από την πιάτσα και μάλλον σήμερα δεν θα τον γνώριζε κανένας, καθότι δεν θα μπορούσε ούτε σε private να κυκλοφορήσει το «Φορτηγό» του, όπως συνέβη με τους Περιδέραιο 20 χρόνια αργότερα («Μα Νίκο μου, πού πας και τους μαζεύεις όλους αυτούς; Ο τύπος είναι απαράδεκτος!» – ήταν η γνώμη του Πατσιφά, στον Μαμαγκάκη, για τον Σαββόπουλο, όπως την διαβάζουμε στην αυτοβιογραφία τού κρητικού συνθέτη, που κυκλοφόρησε στην Άγκυρα το 2006). Ο Μαμαγκάκης, φυσικά, επέμεινε... και καλά έκανε, γιατί ο Σαββόπουλος ήταν το «καινούριο» τότε.
Δυστυχώς, για τους Χωρίς Περιδέραιο και το Νίκο Αγγελή, δεν υπήρξε κανένας «Μαμαγκάκης» για να μεσολαβήσει στον Kυριάκο Μαραβέλια, το τότε αφεντικό της Lyra (γιατί το 1985 ο Πατσιφάς ήταν πεθαμένος), παρακάμπτοντας το Σαββόπουλο. Και κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια μπορεί να ήταν η πορεία τού γκρουπ και του Αγγελή από κει κάτω, αν η Lyra έδινε το ok και στήριζε το τότε «καινούριο», που έφερναν οι «48 σιωπές» και η «Έγχρωμη γρίππη».
Έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Με αποδοχές και με απορρίψεις…
https://www.youtube.com/watch?v=KinRvzv6-j4

1/4/2021
«Ευπαθής στόχος» ο Φουρθιώτης κατά την ΕΛ.ΑΣ, ο οποίος φυλάσσεται, λέει, από 14 αστυνομικούς! Αν είναι δυνατόν!
Και η Χεζμπολάχ να τον κυνήγαγε, θα τον φυλάγανε λιγότεροι...

31/3/2021
Ένα από τα μπαρ τής κινηματογραφικής ζωής μου. Λεμεσός 1977-78. Από την ταινία του Ηλία Μυλωνάκου «Ισχυρή Δόση... Σεξ».
Έψαξα και στην Αθήνα να βρω ένα μπαρ με τέτοια πόρτα, και βρήκα ένα στα Ιλίσια κάποια στιγμή, αλλά τώρα έχει κλείσει...

10 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ένα από τα μπαρ τής κινηματογραφικής ζωής μου"...

    Alex Goulielmos
    Ο Πέτρος Καραβίδογλου που έχει κάνει τη φωτογραφία είναι γνωστός μου.

    Εύα Αθανασοπούλου
    Στην Γερμανού στην Πάτρα πάμπολλα όχι η πορτα αλλά τα κατώφλια...Άλλως πήγαινε Αιγαιο

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Αιγαίο; Πέφτει μακριά. Εδώ στη γειτονιά έψαχνα να βρω κανένα, για να πετάγομαι...

    Ilias Frantzis
    Όλοι ψάχνουμε κάτι παρόμοιο

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Έχω πάει σ' αυτό, στην πιο νέα εκδοχή του βέβαια, στο ίδιο σημείο.

    Γιωργος Βουδουρης
    ..εκεί από κάτω πέτυχε ο Φαίδρος τον Σωκράτη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ "«Ευπαθής στόχος» ο Φουρθιώτης κατά την ΕΛ.ΑΣ"...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    >>Ο ίδιος ο Μένιος Φουρθιώτης, με ανακοίνωση του δικηγόρου του, δεν διαψεύδει ότι φυλάσσεται από 14 αστυνομικούς, αλλά αντιθέτως ισχυρίζεται ότι η η «ΕΛ.ΑΣ. έχει γνωματεύσει οκτώ φορές στο πρόσφατο παρελθόν ότι αποτελεί ευπαθή στόχο»<<

    Tanas Atanasoff
    Με εντολή Αρχηγού ζητήθηκε από την αρμόδια επιτροπή <--κάπου πήρε το αυτί μου πως ο σερίφης είχε αρνηθεί κάποια στιγμή πρόσφατως πως υπάρχει τέτοια επιτροπή https://www.news247.gr/.../o-foyrthiotis-chanei-toys...
    Ο Φουρθιώτης χάνει τους αστυνομικούς του - Τι ζήτησε ο Χρυσοχοΐδης

    Νικος ΜΑΡΓΑΡΩΝΗΣ
    Μάλλον τον έχει βάλει στόχο η Τζούλια..

    Εύα Αθανασοπούλου
    Συγγνώμη εμεις που πληρώνουμε τους φρουρούς δεν κανει να ξέρουμε; Μήπως εχει βλαψει κάμποσους και του την φυλάνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Χωρίς Περιδέραιο...

    Andreas Frogoudakis
    Φώντα ο μαραβελιας ήταν απλά έμπορος, δεν είχε τις γνώσεις τη μόρφωση το γούστο και τη προσωπικότητα του πατσιφα...
    μιλώ εξ ίδιας πείρας..
    τους ήξερα και τους δύο..
    ο Κυριάκος άνθρωπος της πιάτσας και ο Αλέκος άνθρωπος του πνεύματος...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ναι, αλλά ως "άνθρωπος του πνεύματος" ο Πατσιφάς απέρριψε τον Σαββόπουλο. Σ' αυτές τις δουλειές το πολύ πνεύμα δεν κάνει καλό. Χρειάζεται και λίγο εμπορικό μυαλό.

    Andreas Frogoudakis
    συμφωνώ αλλα αστοχίες υπάρχουν παντα

    Konstantin Mixos
    Η πιο άδικη ιστορία στο Ελληνικό ροκ, δεν έχω ελπίσει τόσο πολύ να βρω ένα τραγούδι παραπάνω σε άλλο συγκρότημα. Σε ευχαριστώ που μου τους ξαναθυμισες και το ξανάκουσα άλλη μια φορά και με ξανασυγκίνησε. Διαβάζοντας την ιστορία σου αναρωτιέμαι τι έκανε τον Σαββόπουλο να τους απορρίψει, δεν μπορεί να είναι θέμα αισθητικής, εύχομαι να μην είναι ανταγωνισμός διότι οι στίχοι τους ήταν πραγματική ποίηση χωρίς την ηθελημένα ασαφή λεξιπλοκία του ροκ

    Stylianos Tziritas
    Κατά τη γνώμη μου ο Σαββόπουλος δεν μπορούσε να αντιληφθεί τη μη μουσική ορθότητα των Χωρίς Περιδέραιο. Ο Σαββόπουλος ήξερε έναν δρόμο, εννοώ τον βιωματικό που δεν είχε καμμία σχέση με αυτόν των Χωρίς Περιδέραιο. Ο Σαββό ένωσε στο μυαλό κ στους δίσκους του μία λαϊκότητα και ένα ροκ τα οποία τα είχε χωνέψει, αντιληφθεί και κατανοήσει. Οι Χωρίς Περιδέραιο έρχονταν από μία εργονομία μουσική που δεν μπορούσε σε καμία περιπτωση να έχει παρυφές μέσα στο μυαλό του. Τους Σπυριδούλα ή ακόμα και τους Σύνδρομο μπορούσε να τους αντιληφθεί, τους Χωρίς Περιδέραιο σε καμμία περίπτωση, την εποχή του πανκ και των μετεξελίξεων του ο Σαββό πάλευε να ξεμπλέξει από το πολιτικό τραγούδι, έχασε λοιπόν την μεταπανκ αρτροκ προσέγγιση των ΧΠ. Ακόμα και όταν πλησίασε ροκ εν ρολλ περιόδων μετά της δικής του νοητικής επαφής με το ροκ (Ντυλαν, crosby stills nash κλπ) το έκανε με συνθέσεις καλλιτεχνών που ήταν πιο ομαλές (βλέπε Reed, Cave) των οποίων την ενορχήστρωση μπορουσε να κατανοήσει και γουστάρει.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Άσε το Σαββόπουλο Στυλιανέ και σκέψου τον Μαμαγκάκη, που εξετίμησε τον Σαββόπουλο το 1965. Για μένα αυτό ήταν απείρως πιο δύσκολο, από το να εκτιμήσει ο Σαββό τους Περιδέραιο το '85.

    Stylianos Tziritas
    θα διαφωνήσω για τον εξής λόγο. Ο Μαμαγκάκης ήταν άνθρωπος κυκλικής γνώσης στη μουσική (το απεδειξαν όχι μόνο οι συνθέσεις του αλλά και το βιβλίο του που ανέφερες και εσύ όπου ο αναγνώστης διαβάζει εύστοχα σχόλια ακόμα και για τους Metallica), οπότε μπορούσε να αντιληφθεί κατά τη γνώμη μου τον συγκερασμό που προσπαθουσε να κάνει ο Σαββό. Σαφώς και του αξίζουν δάφνες για το εύστοχο αυτί κ μάτι του. Ο Σαββό από την άλλη ΔΕΝ έχει ανάλογη συνολική εικόνα της μουσικής εξέλιξης.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Άλλο τι έλεγε ο Μαμαγκάκης το '80 ή το '90, και άλλο αυτό που εξετίμησε το '65. Ο Μαμαγκάκης ήταν κλασικός, μοντέρνος αλλά κλασικός, μαθητής του Ορφ, και ο Σαββόπουλος το '65 ήταν ένας που δεν ήξερε ούτε να τραγουδάει ούτε και να παίζει. Το να εκτιμήσεις έναν τέτοιο, τότε, ήταν μεγάλη μαγκιά.
    Ο Σαββόπουλος δεν γούσταρε Περιδέραιο όχι γιατί δεν τους καταλάβαινε, αλλά γιατί ήταν στο τριπ του Φαληρέα... χορέψτε, γιατί χανόμαστε. Τότε έφτυνε και το ροκ, όχι το electro-wave.
    Κοίτα τι παραγωγές έκανε τότε ο Σαββό, στη Lyra, στα μέσα '80, για να καταλάβεις. Χριστοδουλόπoυλο, κάτι ξενέρωτους σε στυλ Δυνάμεις του Αιγαίου και "Στο Χορό στο Πανηγύρι". Δεν θα του έλεγαν τότε όχι οι Περιδέραιο, αλλά και ο Χέντριξ ακόμη, αν αναστηνόταν και του ζήταγε να του κάνει παραγωγή.

    Stylianos Tziritas
    Μα δεν αμφισβήτησα ότι ο Μαμαγκάκης έκανε μεγαλη μαγκια με τον να εκτιμήσει τον Σαββό. Αυτό ακριβώς είπα κι εγώ. Ο Σαββό (το έγραψες και εσύ) ήταν σε τροχιά με άλλες μουσικές στα 80s, πως θα μπορουσε να αντιληφθεί αυτο που εκαναν οι Χωρίς Περιδέραιο? Δεν το καταλάβαινε κατα τη γνωμη μου. Παρεμπιπτόντως και αναφορικά με τις Δυνάμεις του Αιγαίου δεν τους βρίσκω καθόλου ξενέρωτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Μπορούσε να το αντιληφθεί, δεν του έλειπε η οξύνοια, απλώς ήταν σε άλλο τριπ. Δεν είναι χαζός ο Σαββόπουλος. Ίσως λέμε το ίδιο, με άλλα λόγια. Οι Δυνάμεις του Αιγαίου κάπως καλυτέρεψαν μετά (γιατί τους είχαν κράξει κιόλας, τότε... θυμάμαι), αλλά στην αρχή για μένα ήταν απαράδεκτοι. Κατακρεούργησαν την παράδοση. Της αφαίρεσαν τη ρώμη και την λεβεντιά της -τα βασικότερα στοιχεία της δηλαδή- καθώς λειτουργούσαν μέσα στο κλίμα της ευρύτερης ξενέρωτης νεο-ορθοδοξίας.

      Stylianos Tziritas
      δεν είπα σε καμμία περίπτωση ότι ο Σαββό έχει έλλειψη οξύνοιας, το αντίθετο, είναι έξυπνος άνθρωπος σίγουρα. Αυτό δε φτάνει πάντα όμως, κ ο Πητ Κωνσταντέας και ο Ζήλος είναι έξυπνότατοι αλλά δίσκοι κ σχήματα τους διέφυγαν, όπως και σε όσους ασχολούμαστε επαγγελματικά με τη μουσική έχει συμβεί. Σε κάτι δεν έχεις κάνει αναβάθμιση γνώσεων κ έρχεται το συμβάν/τάση/εξέλιξη κ σε ξεγελάει η δυναμική του, είναι ένα κλασικό φαινόμενο

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Τι να σου πω... Εγώ πάντως άκουγα Χωρίς Περιδέραιο το '85, που ήμουνα φοιτητής, έχοντας ακούσει το 1/100 απ' όσα έχω ακούσει σήμερα, όπως άκουγα τους Last Drive και τον Σιδηρόπουλο. Δηλαδή τους άκουγα με άνεση. Εντάξει, τα λόγια ήταν κάπως σουρεαλιστικά, αλλά και πάλι έπιανες πολλά. Περισσότερα απ' όσα έπιανες αν διάβαζες Σαχτούρη π.χ. Επιμένω πως οι λόγοι ήταν ιδεολογικοί, για τον Σαββόπουλο, όχι αισθητικοί (ότι δεν ήταν ενημερωμένος στα νέα ρεύματα κ.λπ.).
      Ζήλος και λοιποί είχαν αισθητικές αγκυλώσεις, κάτι τελείως απαράδεκτο για κριτικούς. Το θέμα του Σαββό, σε σχέση με τους Περιδέραιο, δεν ήταν όμως αισθητικό.

      Aris Karampeazis
      ρίχνοντας λίγο το επίπεδο της συζήτησης θεωρώ ότι πραγματικά θα έκανε κακό στους ΧΠ το να τους «αναγνώριζε» και να τος βοηθούσε τελικά ο Σαββοπουλος υπό τις παραπάνω συνθήκες. Δεν θα έφταναν κάπου μακριά και ίσως και να απομακρύνονταν και από εκεί που έφτασαν, είναι λεπτές οι ισορροπίες. Ο Μαμαγκάκης του 65 μετέδιδε τιμή, ο Σαββοπουλος του 85 μάλλον όχι. Σχεδόν μπακαλιστικα μιλώντας και αποτιμώντας

      George Georgiadis
      Stylianos Φώντας ωραία συζήτηση!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Aris Karampeazis
      Το καλύτερο που θα συνέβαινε, θα ήταν να έβγαινε ο δίσκος σε ένα μεγάλο label - και στην Lyra ακόμη, παρακάμπτοντας τον Σαββόπουλο, αν μπορούσε να συμβεί αυτό. Και άλλα πολλά θα έπρεπε να γίνουν - από την παραγωγή μέχρι το εξώφυλλο. Το γκρουπ, λόγω της γενικότερης αδιαφορίας, τελικά χαντακώθηκε στην εποχή του. Γιατί το "στην εποχή του" μετράει. Το τι συνέβη κατόπιν εορτής, το 2010 και το 2015, δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα.

      Frau Troffea
      Overrated

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Ποιοι, οι Περιδέραιο; Μπορεί... Εντάξει. Μετά μπορεί να υπερεκτιμήθηκαν. Στην δεκαετία του 2000. Στην εποχή τους όχι. Πολλοί τους έφτυναν, που άκουγαν ξένο electro, new-wave κ.λπ. Φίλοι μου που είχαν τέτοια ακούσματα γέλαγαν με τα ελληνικά. Εμένα μου άρεσαν όμως πάντα. Και τον δίσκο τους τον θεωρώ από τους καλύτερους των 80ς, σαν υλικό, παρότι είχε σκατά παραγωγή.

      Frau Troffea
      ναι. Ειδικά μετά την νεκρανάσταση τους.

      Kostas Giannakis
      καλουτσικοι ηταν, με γκρουπ απο Αγγλια , Αμερικη της εποχης δεν μπορουν να συγκριθούν βεβαια. Μόνο η punk σκηνη που ειχαμε 80's-90's ηταν αξιολογη

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν το πιστεύω αυτό για την πανκ σκηνή, πλην μιας-δυο εξαιρέσεων. Υπήρχε κι εκεί πολλή μετριότητα.

      Kostas Giannakis
      αρκετοι πανω απο δεκα, όχι με μεγαλη πορεια μια - δυο καλες δουλειες

      Patritsopoulos Nikos
      Είχαμε πήξει τότε με τρύπες έως last drive,ήταν κάτι φρέσκο για Ελλάδα, τουλάχιστον

      Διαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ για την "Φανή"...

    Babis Seltsikas
    Και το τραπεζάκι της τηλεόρασης Φώντα μου... ;

    Stratos Kontogeorgis
    Μη αναμενόμενοι αφορισμοί.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν υπάρχει κανένας αφορισμός. Δεν είμαστε... Ιερά Σύνοδος. Απλά λέμε πως η "Φανή" είναι μέτριο τραγούδι και πως ο Καζούλλης είναι μέτριος τραγουδοποιός.

    Stratos Kontogeorgis
    μιλάω για την έννοια του κακού ως μη αδιάφορου.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    A οκ, το κακό, ναι, ποτέ δεν είναι αδιάφορο. Ούτε στο σινεμά, ούτε στη λογοτεχνία, ούτε πουθενά. Δεν εννοώ ήρωες κακούς. Εννοώ κακές ταινίες, κακά βιβλία κ.λπ.

    Stratos Kontogeorgis
    οι όροι "κακός" και "μέτριος", στην περίπτωση που αναφέρετε μπορούν να αντικατασταθούν από "ενδιαφέρον" και "αδιάφορο"... είναι πιο δόκιμοι, κυρίως στην εποχή της "αριστείας"..

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Σωστό, "κακός", "μέτριος" κ.λπ. δεν αποτελούν μέρος της ορθότητας. Προτιμάμε Α, Β, όπως στα ενδεικτικά του Δημοτικού.

    Vassilis Serafimakis
    Περί "κακού" (σημειωτέον στην Ελλάδα δεν έχει έρθει ακόμα η αντιστροφή τής έννοιας, πχ "superbad", "badass", κτλ) υπάρχει πάντα το "so bad, it'd good", το οποίο είναι κίνητρο άμα πάς να κάνεις κάτι μέτριο κάνε το όσο χάλια γίνεται καλύτερα να ελπίζεις τουλάχιστον στον cult factor.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    To καλό με την Ελλάδα είναι πως το κακό συμβαίνει ακόμη από αληθινούς κακούς και όχι από (γ)ουάναμπι. Αυτό μας προσθέτει πόντους οριτζινάλιτι.

    Βασίλης Βασιλειάδης
    Πολύ ωραίο τραγούδι είναι η Φανή και ακούγεται ακόμα. Έχει γράψει κι άλλα πάρα πολύ όμορφα τραγούδια ο Βασίλης Καζούλης. Βορεινό λιμάνι, Αν ήσουν άγγελος της γης, Κάτι να γυαλίζει, και άλλα. Φαίνεται δεν τα άκουσες ποτέ αυτά τα τραγούδια.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Κι αυτά τα ίδια. Μέτρια και αδιάφορα. Πώς δεν τ' άκουγα; Συνέχεια τα παίζανε τα... ποιοτικά ραδιόφωνα. Μας είχανε ζαλίσει.

    Βασίλης Βασιλειάδης
    Περίεργες προτιμήσεις έχεις πάντως.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ε, είμαι λιγάκι... ανώμαλος τύπος (γέλιο)

    Nikos Markakis
    Καζούλης 5/10 για το συνολικό του έργο, με σύγκριση Πορτοκάλογλου 7/10, Κατσιμιχαιους 8/10

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Οκ, εγώ δεν βάζω "αστεράκια".

    Costas Papaoikonomou στον Nikos Markakis
    διαφωνώ πλήρως. Οι Κατσιμιχαιοι έχουν δίσκους σταθμούς στη δισκογραφία, ο Καζουλλης ούτε καν.

    Nikos Markakis
    που διαφωνούμε;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Καλά, δεν υπάρχει σύγκριση Κατσιμιχαίων με Καζούλλη, νύχτα με τη μέρα. Ιμαλάια με Λυκαβηττός.

    Costas Papaoikonomou
    λίγο στη βαθμολογία. Καζουλλης για παραπάνω από 2 δεν είναι με τίποτα. Κατσιμιχαιοι και μόνο για τη γενική τους στάση, την ευρύτερη μόρφωση και ενασχόληση με την ποίηση όχι μόνο για μελοποίηση τους έχω πολύ ψηλά.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Η κλίμακα βαθμολογίας είναι λογαριθμική, σαν τα Ρίχτερ, το 5 με το 8 είναι η νύχτα με τη μέρα.

    Dimitris Kiranastasis
    υπερβολικό το 7 για τον Πορτοκαλογλου. Ο Πορτοκαλογλου πιο κοντά στον Καζουλη είναι παρα στους αδερφούς Κατσιμιχα. Πόσα τραγούδια έβγαλε αυτός; Οι Κατσιμιχα είναι στο 8μιση σίγουρα και σταμάτησαν στο σωστό timing. O Ζιωγαλας παρεπιμπτοντως είναι πιο ενδιαφέρων από τον Καζουλη;

    Nikos Markakis
    σαφώς! Αλλά αυτά είναι προσωπικά γούστα

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ασυζητητί ο Ζιώγαλας είναι πιο ενδιαφέρων από τον Καζούλλη. Το Τζάμπο ήταν πολύ καλός δίσκος. Το τοπ του. Μετά πτώση. Δεν ξανάκανε Τζάμπο, ή περίπου Τζάμπο.

    Dimitris Kiranastasis
    Για το Ζιωγαλα το λέτε; Εγώ για κάποιο λόγο τον σύνδεσα με τον Καζουλη

    Dimitris Kiranastasis
    Σαν Σταρ του Σινεμά;

    Nikos Markakis
    Στην γενιά αυτή, βάζω κορυφαίους τους Κατσιμίχα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου με 8/10, αν έχουμε για ορόσημο το 10/10 των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στο Dimitris Kiranastasis
      Κι αυτό καλό είναι. Επουδενί το καλύτερο του δίσκου. Απλά ακούστηκε πολύ και το σιχαθήκαμε κι αυτό. Αλλά δεν είναι Σταρ η Φανή.

      Dimitris Kiranastasis
      Ο πιο καλός από αυτούς μακράν ο Βαγγέλης Γερμανός
      8 για εμένα είναι οι Χειμερινοί Κολυμβητές

      Nikos Markakis
      7/10 από μένα, αλλά σεβαστόν

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Γερμανός μόνο Μπαράκια. Μετά ξεφούσκωσε, συναγωνίζεται τον Καζούλλη στα περισσότερά του.

      Costas Papaoikonomou
      Δε νομίζω ότι είναι μέτριος. Απλά, όπως πολλοί πολλοί άλλοι, ονόματα δεν λέμε, υποληψεις δεν θίγουμε, δεν κάθεται ή δε μπορεί ή δε θέλει να κάνει ξεσκαρταρισμα. Έχει μερικά πολύ καλά τραγούδια και πολλά σκουπίδια ανάμεσα τους.

      George Floudas
      Για μένα το εν λόγω είναι ένα από τα πιο αστεία μιζερέρε κομμάτια που έχω ακούσει στη ζωή μου. Άσε που τραγουδάει με τα «λλιε» και «ννιε» της καταφρονεμένης ατυχήσασας Κατερίνας των Κόκκινων Φαναριών. Αυτηνής με την «αυλλιέτσα» που λέει κι η φίλη Καλυψώ.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Ξέχασα να γράψω και το "μίζερο", το προσθέτω τώρα. Βασικό...

      Vassilis Serafimakis
      Eίναι πάντως δύσκολο να γράψεις γιά ερωτική απογοήτευση χωρίς ν'ακουστείς σε πολλά αυτιά ολίγον μίζερος! Θέλει έμπνευση, όπως έχουν μερικοί που γυρνάνε την απογοήτευση σε άρνηση πχ 10cc "I'm not in love", Magnetic Fields "Meaningless", κ.ά.
      Kάποιος φίλος τον είπε και "καληνυχτάκια"! Εντάξει, κι οι Stones έχουνε κοντά δυό άλμπουμ κομμάτια γιά απογοητεύσεις, με κλάψα, κτλ---άρα ο Τζάγκερ δεν γαμούσε!

      Pantelis Tsalouchidis
      Ε, γούστα είναι αυτά, εμένα μου άρεσε και η Φανή και το Αν ήσουν άγγελος

      Mits KapKap
      Γούστα είναι αυτά. Πχ καποιοι δισκοι του Σαββόπουλου είναι πολύ χειρότεροι

      Nikos Zervos
      YPERVOLES---------

      Dimitris Papadatos
      Μόνο και μόνο αυτή η αίσθηση παραίτησης που είχαν όλα τα τραγούδια του είναι αρκετή για να συμφωνήσω με τον Φώντα. Μεγάλος καληνυχτάκιας!

      Antonis Kosmas
      Έχει 3-4 τραγούδια που -μελωδικά τουλάχιστον- είναι καλύτερα απ' ο,τι έχουν γράψει οι ομότεχνοι της γενιάς του. Από κει κ πέρα όντως μετριότητα...

      νικος ηλιοπουλος
      Άντε τώρα να συγκρίνεις αυτή τη βαρετή Φανή με τη Φανή των ΤσΙλίκη-Θεοχάρη-Πανδή, σκέτη ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Φανή με Φανή... ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή

      Vassilis Serafimakis
      καλά, σούστρωσε μεγάλη ασίστ εδώ!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Κι εγώ μύτο και γκολ αμέσως, έτσι;

      Διαγραφή
    2. Vassilis Serafimakis
      Η γνωμούλα μου είναι ότι όπως παντού έτσι έχομε κι εδώ στην Ελλάδα δημιουργούς μοναδικών επιτυχιών - 'μοναδικών' από πλευράς αριθμού, δηλαδή ο αριθμός είναι μονάδα. One-hit wonders! Κι έχω ένα σωρό κομπιλέσια με one-hit wonders στοιβαγμένα. Τέτοιος είναι ο εν λόγω καλλιτέχνης γιά μένα, διότι την "Φανή" την βρίσκω συμπαθέστατη μουσικά, με απλό και κολλητικό hook, και λόγια ταιριαστά γιά χιτάκι.
      Γιατί να συγκρίνω την συνολική αξία τών Surfaris, τών Archies, ή τών Right Said Fred με τους Stones; Δεν έχει νόημα.

      Nikos Sarros
      Τον αδικείς.

      Andreas Frogoudakis
      εμένα μου αρέσει το "αν ήσουν άγγελος"....

      Lampros Papalexis
      Στο μυαλό μου είσαι._

      Panagiotis Agapitou
      Ακριβως επειδή δεν υπάρχει 'ταλεντόμετρο' που έλεγε ο Μικρούτσικος έχουμε αυτά τα φαινόμενα ... Ο Καζούλης με 2-3 τραγούδια που απλώς ακουγονται θεωρείται ποιοτικος .. ενω ο Μουσαφίρης επειδη έτυχε να συνδεθει με τα λαικά κέντρα ήταν αποσυνάγωγος

      Νικος ΜΑΡΓΑΡΩΝΗΣ
      Δεν νομίζω ότι όσοι ξέρουν έστω και λίγα από το ελληνικό τραγούδι να έχουν αυτή την άποψη για τον Μουσαφίρη ή κάποιους άλλους σαν αυτόν π.χ. τον Παπαβασιλείου..

      Panagiotis Agapitou
      Για μένα το μόνο που αξίζει είναι το αεροπλάνα και αυτό στην εκτελεση του Παπακωνσταντίνου ... Για τη Φανή συμφωνω απολύτως

      Giorgos Ftakas
      Φέρνει όμως λίγο προς τον... Λένον και νομίζω το αντιλαμβανόταν!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Έχει και δίσκο «Απ’ το Λέβερπουλ στην Σαντορίνη», όπυ φωτογραφίζεται σαν τους Beatles στην Abbey Road

      Giorgos Ftakas
      ,απίστευτο!!!

      Δημητρης Σαλτος
      Έχει γράψει όμως ψαγμένα πολιτικά τραγούδια.
      https://youtu.be/BiFWqEWuWVo
      Dimosio Hrima

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Τελείως αδιάφορο τραγούδι συνολικά. Δεν κρίνω μόνο στιχάκια (που κι αυτά είναι κάτω του μετρίου). Συνολικά το ακούω και είναι αδιάφορο για μένα.

      Δημητρης Σαλτος
      Καλά μουσικά ναι, οι στίχοι είναι καλοί ωστόσο. Δεν παίχτηκε βέβαια καθόλου, θάφτηκε.

      Ntinos Dimatatis
      H Φανή εμένα προσωπικά με αρέσει ,είναι διαχρονικό και πάντα συγκινεί ...Πάντως γούστα είναι αυτά και προσωπικές εκτιμήσεις ...Είχε κι άλλα ωραία τραγούδια ο Καζούλης όπως πχ, Το βορεινό λιμάνι ' που μου θύμιζε λίγο το ύφος του Oυγκ Ωφρέ ...Πάντως δεν είχε συνέχεια όπως άλλοι τραγουδοποιοί . Μια φορά τον συνάντησα τυχαία σε ένα μπαρ στην Αθήνα ...

      Γιώργος Φραγκίσκος
      Όταν βγήκε η Φανή, είχα πάθει πλάκα με την κιθαριστική φράση (που παίζεται από δύο κιθάρες) αλλά και το πολύ καλοπαιγμένο -μπλουζ- σολο στο βιολι. Ακούγοντας το κομμάτι υπέθεσα ότι ο τύπος κάνει καλαμπουρι, και συνέχισα να το ακούω ως τέτοιο κομμάτι, με χαρά. Όταν είδα τη φάτσα του, και άκουσα τα υπόλοιπα χιτ του, κατάλαβα το λάθος μου

      Antonis Boskoitis
      Τελικά είναι με δύο λάμδα το επίθετο του; Έχω μπερδευτεί..

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Μάλλον ναι.

      Διαγραφή
    3. Alekos Morianopoulos
      ...με δύο; Μήπως να το ξανασκεφτούμε;

      Θανάσης Κρεμασμένος
      με δύο είναι αλλά από τη μισή δισκογραφία του και μετά...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Εγώ το έγραψα όπως θέλει να το γράφουμε τώρα, με δύο λάμδα. Αυτό είναι το σωστό, τώρα.

      Antonis Boskoitis στον Θανάσης Κρεμασμένος
      το ξέρω, γι' αυτό ρωτάω

      Antonis Boskoitis
      όπως και το δικό σου όνομα, πάντα γυρνάω και βλέπω το fb σου, μη σε γράψω με δύο ''σίγμα''

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Ναι, αλλά εγώ πάντα γραφόμουνα με ένα σίγμα, όχι σαν τον Καζούλ(λ)η...

      Antonis Boskoitis
      κλασικά, όπως και τη Σαβίνα Γιαννάτου που όλοι τη γράφουν λανθασμένα με δύο ''βήτα''

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Είναι πολλά τέτοια. Εμείς πρέπει να τα προσέχουμε αυτά, που είμαστε της δουλειάς, ο κόσμος ας τα γράφει όπως να'ναι...

      Γιώργος Φραγκίσκος
      άρα το Σαβίνα δεν έχει σχέση με το Σάββας, Σαββάτιος κλπ. Και τώρα που το έψαξα βρήκα ότι είναι άλλο όνομα τελείως...

      Antonis Boskoitis
      όχι

      Vagelis Papageorgiou
      Δεν το βάζω -από ποπ τραγουδιστές/μουσικούς- στους τοπ, πάντως έχει σίγουρα το δικό του στυλ και μία έστω ελαφρά, αθώα, αγνή ευαισθησία στη μουσική και τον -ελληνικό- στίχο του, σαν εφηβικός έρωτας. "Λύσ' τα μαλλιά σου και άφησε με να 'ρθω λίγο και να δω...", δεν ξέρω μου είναι συμπαθής και τον θεωρώ ειλικρινή αν μη τι άλλο, δεν το "παίζει" ούτε βαρύς κι ασήκωτος λαϊκός, ούτε τσαντισμένος πάνκης ούτε κάτι άλλο... είναι ο Καζούλης, όπως ο Πάνου είναι ο Άκης Πάνου, ο Πανούσης ο Τζιμάκος κ.ο.κ.

      George Avgeris
      Ε καλά τώρα πιο μέτριος από τον Πορτοκάλογλου δεν είναι, ο Πορτοκάλογλου είναι ο αρχιμέτριος των μετρίων. Ο Καζούλης τουλάχιστον δεν είναι και μούρη

      Σταύρος Καρτσωνάκης
      εκείνο που είναι κορυφαίο στην περίπτωσή του για κάποιον σαν εμένα που στέκεται στον στίχο είναι εκείνη η απίστευτη ομοιοκαταληξία παράσταση στο Εκράν με ...ματωμένο κολάν χαχαχαχα εντάξει σε εκείνον τον πρώτο δίσκο όμως ο Μπίκος έκανε πολύ καλή δουλειά

      Nelli Martinou
      Νόμιζα ότι ήταν δική του η Αύρα (Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά) αλλά τώρα μόλις διαπιστώνω ότι ήταν του Δημήτρη Παναγόπουλου. Η Φανή κι εμένα δεν μου άρεσε, και από τα υπόλοιπά του δεν θυμάμαι κανένα, αλλά νόμιζα ότι εκείνο το πολύ καλό τραγούδι ήταν του Καζούλη, οπότε λάθος αντίληψη είχα.

      Ροζίτα Σπινάσα
      Τον συγχωρεμένο τον παππού μου, τσέλιγκα στα Άγραφα, τον έλεγαν Βασίλη. Όποτε τον έβλεπε ένας νέος του χωριού τού έλεγε, για να σπάσει πλάκα, «ξεχνα ρε μπιλι τη Φανή» κι ο παππούς τον ρωτούσε «τι ‘πες γιεμ;» - μια ωραία παρωδία όλο αυτό νομίζω.

      Alekos Morianopoulos
      Μα γι αυτό μαζί με την Φανή , ξεχάσαμε κι αυτόν !

      Patritsopoulos Nikos
      τι διαολο,μονο σε εμενα αρεσει?

      Nikos Papas
      Noμιζω πως η κριτικη πανω στη φανη του καζουλη ειναι αρκετα σκληρη.ενα αυτοβιογραφικο τραγουδι ειναι με συναισθημα.

      Θανάσης Κρεμασμένος
      Από το να τσακωνομαστε για μπάλα ή πολιτικά , καλύτερα για μουσική. Γούστα είναι και είναι σεβαστά. Εγώ τον έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση, όχι ότι είναι κι ο Μπετοβεν.

      κωνσταντινος γκιονος
      Η ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι στην περιπτωση αυτη αθωονουμε τους αιμοσταγεις δολοφονους και καταδικαζουμε τον κλεφτη ενος ψιλικατζιδικου.....

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Για πες μας έναν αιμοσταγή, που έχουμε αθωώσει...
      Κι ούτε καταδικάσαμε κανέναν. Γράψαμε απλώς πως είναι "μέτριος" σαν τραγουδοποιός. Σαν άνθρωπος μπορεί να είναι μια χαρά παιδί κτλ. Το λέω για να μην δημιουργούνται ευρύτερες παρεξηγήσεις.

      κωνσταντινος γκιονος
      Πορτοκαλογλου...Σταροβας

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Για τον Πορτοκάλογλου τα έχω γράψει. Να με διαβάζεις τακτικότερα. Ο Σταρόβας δεν μ' ενδιαφέρει. https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1013480609142141&id=100014406333349

      Διαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ "Τους τελευταίους μήνες είδα πολλές ελληνικές ταινίες"...

    Κοκο Βιος
    Συμφωνω γενικα, αλλα πιστευω πως το χαντακωνει το υπολοιπο -κατω του μετριου-καστ.

    Γιάννης Κοσπεντάρης
    Μεγάλη ταινιάρα. Τη βλέπεις και σου σηκώνεται η τρίχα. Ωραίο και το κείμενο, αν και εμένα Ξαφνικός Έρωτας και Άντε Γεια μ' αρέσουν πολύ. Ο Εχθρός μου είναι τεράστιο φιλμ πάντως, συμφωνώ.

    Konstantin Mixos
    Σαν να μου πέφτει στα χέρια και να διαβάζω μια παρτιτούρα πρώτη φορά και μόλις τελειώσω να συνειδητοποιώ ότι όλη την ώρα έπαιζα τις ίδιες νότες χωρίς ούτε μια διαφορετική

    Nobo StillIllopoulos
    Τεράστιο φιλμ, συμφωνώ απόλυτα

    Sugahspank Georgia Kalafati
    Που μπορεί να το δει κάνεις Φώντα μου?

    Giorgos Gargalas
    Pm.

    Chourdakis Kostas
    στο cinobo το εχει σίγουρα. Αλλιώς στις πειρατικες πλατφόρμες

    Salvo Coleman
    Εσωτερικές μάχες! Πολύ δυνατή ταινία.

    Billy Bundy
    Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες για το ελιτίστικο greek weird. Τους ένοιαζε να κάνουν ταινίες μόνο για να ταξιδεύουν στα φεστιβάλ,και στα ταμεία πάτωναν- όχι ότι τους ενδιέφερε να επικοινωνήσουν με το ευρύ κοινό.Ήταν καταστροφικό για τον ελληνικό κινηματογράφο τη δεκαετία που πέρασε.
    Θα ψάξω να δω το "ο εχθρός μου"!

    Akis Kapranos
    Exω αρκετές ταινίες που ξεχωρίζω τα τελευταία δέκα χρόνια, η κάθε μια για τους δικούς της λόγους, αλλά "Ο Εχθρός μου" είναι σίγουρα από τις πρώτες. Σκηνοθετική μαεστρία, μια εξαιρετική ερμηνεία στο επίκεντρο, αλλά και μια μαρτυρία του ποσο πιο ευέλικτα είναι σήμερα τα κινηματογραφικά συνεργεία: ένας σκηνοθέτης θα δυσκολευόταν πολύ να κάνει μια τέτοια ταινία στα 80s, το κοστος της παραγωγής θα ήταν δυσθεώρητο. Έχει και ωραία ωψη η ταινία. Το λατρεύω το φιλμ αλλά, ό,τι και να λέμε, έφερε και θετικές αλλαγές στον κινηματογράφο το ψηφιακό μέσο.

    Vagelis Papageorgiou
    Συμφωνό, θεωρώ την ένταση και τα αδικαιολόγητα, επιτηδευμένα θα έλεγες νεύρα στις νέες ελληνικές ταινίες, σαν τον αντίποδα της "χρυσής εποχής" για την ελληνική κωμωδία κυρίως που στηριζόταν περισσότερο στους ηθοποιούς και τις ερμηνείες παρά στο σενάριο ή την σκηνοθεσία. Μόνο που ελαφρότητα αντικαταστάθηκε από μία τραβηγμένη, σχεδόν υστερική μόνιμη μιζέρια και κατάθλιψη που δεν έχει να κάνει ούτε με την αρχαία τραγωδία, ούτε με τις "Φαουστικές" συμφορές και εσωτερικές συγκρούσεις.

    Nikos Zervos
    SYMFONO GIA TO DITHEN--WEIRD

    Kostas Laskos
    Σωστός. Επειδή τον τελευταίο χρόνο έχω πάθει πάνω κάτω το ίδιο, έχω δεί δεκάδες από δαυτες συμφωνώ απόλυτα, ειδικά ο Οικονομίδης μετά το σπιρτόκουτο κουράζει με τις επαναλήψεις του σε κάθε ταινία. Συμφωνώ απόλυτα για τον Μουρίκη, μόνο στο Tungsten διαφοροποιήθηκε ελάχιστα. Τουλάχιστον βγήκα κερδισμένος βλέποντας μια εξαιρετική ταινία κατά τη γνώμη μου πιο παλιά βέβαια, του 1996 τους Απόντες

    Βαγγέλης Παπαδιόχος
    Αυτό μαζί με Suntan, Τετάρτη 4.45, Μικρό ψάρι παρά τις εμμονές του Οικονομίδη, Μικρά Αγγλία και ίσως Απόστρατο και κανα δύο άλλες είναι από τις ελάχιστες ελληνικές της τελευταίας δεκαετίας που ξεχωρίζουν.

    Elina Papadopoulou
    Ο Μανώλης είναι παιδί φινο, ηθοποιός κλάσης!

    Salvo Coleman
    και τον αγαπάμε πολύ!

    Elina Papadopoulou
    ουι

    Manolis Mavromatakis
    ευχαριστώ Γιώργο μου
    Ευχαριστώ πολύ ΦΩΝΤΑ. Γιώργος ήταν ο φίλος που μου έστειλε το link

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Κι εγώ, και όλοι μας ευχαριστούμε για την ερμηνεία!

    Lefteris Karkas
    Έχεις απόλυτο δίκιο Φώντα για την ταινία του Τσεμπερόπουλου. Και το σενάριο σφιχτοδεμένο και στακάτο. Μέσα στις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας σίγουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κινηματογραφικες και μουσικες κριτικες στο πνευμα της καραντινας Για να δικαιολογηθουν δηλαδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή