LIV: Hage [Losen Records, 2021]
Με το όνομα LIV αναγνωρίζεται ένα γαλλο-νορβηγικό συγκρότημα, που σχηματίστηκε στον νορβηγικό βορρά το 2013, όταν ο γάλλος Thierry Girault βρέθηκε στο Tromsø, αρχίζοντας να συνεργάζεται με τοπικούς μουσικούς. Αργότερα μετέβη εκεί ένας ακόμη Γάλλος, ο Alain Kawczk, και κάπως έτσι πήραν μπροστά οι LIV, που αποτελούνται από την Liv Hanne Haugen φωνή, τον Øystein Blix τρομπόνι, φωνή, τον Thierry Girault πιάνο, σύνθια, φωνή, τον Alain Kawczk κιθάρες και την Mari Boine φωνή σε τρία tracks.
Το 2015 οι LIV ηχογράφησαν ένα πρώτο άλμπουμ, ενώ τώρα επανέρχονται με το “Hage”, μία νέα δουλειά τους,
που είναι δύσκολο να καταταχτεί κάπου – κάτι που την κάνει εκ προοιμίου ενδιαφέρουσα.
Και είναι αληθινά ενδιαφέρον το “Hage”, γιατί εδώ έχουμε ένα γκρουπ, κι ένα άλμπουμ, ουσιαστικά
ξεχωριστό, άγριο με μέτρο και λυρικό συνάμα, που επιχειρεί να συνδυάσει,
ασυνδύαστες εν πολλοίς «ποιότητες». Folk / ethnic μελωδίες, με ποπ ενορχηστρώσεις, «ψαγμένες» ροκ εκτροπές, μαζί
με weird και ambient επιρροές.
Το αποτέλεσμα είναι εκείνο που περιμένεις από συγκροτήματα, που καταπατούν αισθητικά σύνορα και ταυτότητες, καθώς μετατρέπονται πάραυτα σε φορείς ενός «δικού τους» ρηξικέλευθου ήχου, που χρωστά πρώτα στην δική τους προσωπικότητα και έπειτα στις όποιες (αξιοπρόσεκτες) αναφορές τους.
Και αυτό συμβαίνει με τους LIV. Σου δημιουργείται η βεβαιότητα, δηλαδή, πως ό,τι ακούς εδώ είναι αληθινά πρωτότυπο, και κυρίως ελκυστικό έως και συναρπαστικό.
Θα μπορούσα να ισχυριστώ πως οι LIV είναι οι… Comus, του “First Utterance”, του σήμερα – για να δώσουμε ένα περίπου ανάλογο, και όχι ακριβές… κι ας μας πείτε υπερβολικούς.
Φοβερά tracks ακούγονται εδώ, όπως το “Stjernestøv” και το “Shaman punk”, ενώ εντυπωσιακή είναι και η εισαγωγή με το “Little fly” (που σχετίζεται, στιχουργικώς, με το ποίημα “The fly” του William Blake), με τις ιδιαίτερες φωνές και τις συναρπαστικές ενορχηστρώσεις (LIV & Andreas Mjøs) να προσφέρουν πολλά στο τελικό αποτέλεσμα.
Ένα έξοχο άλμπουμ!
SVERRE GJØRVAD: Time to Illuminate Earth [Losen
Records, 2021]
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γράψουμε για ένα άλμπουμ του ντράμερ Sverre Gjørvad, καθώς έχουν προηγηθεί reviews για τα “Elegy of Skies” [Losen, 2020] και “Voi River” [Losen, 2019]. Και για τα δύο εκείνα CDs είχαμε γράψει πολύ θετικά λόγια, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα πως πρόκειται για... συναρπαστικά κατά τόπους άλμπουμ, προϊόντα μιας εταιρείας που μας έχει συνηθίσει στις εκπλήξεις.
Στον ίδιο βαθμό «έκπληξη» αποτελεί και το πιο καινούριο άλμπουμ του Sverre Gjørvad, που αποκαλείται “Time to Illuminate Earth” και στο οποίο συμμετέχουν, πέραν του 55χρονου νορβηγού ντράμερ-περκασιονίστα, και οι Herborg Rundberg πιάνο, φωνή, Kristian Svalestad Olstad κιθάρες, φωνή, Dag Okstad μπάσο, φωνή και Embrik Snerte μπασούν (σε δύο tracks).
Όλες οι συνθέσεις που ακούγονται στο “Time to Illuminate Earth” ανήκουν στον S. Gjørvad, πλην του εισαγωγικού “All of a sudden (it’s too late)” των XTC, από το “English Settlement” [Virgin, 1982]. Ακόμη και αυτή η μία και μόνη διασκευή, που καταγράφεται εδώ, είναι ενδεικτική του «ψαξίματος» του νορβηγού μουσικού, της διάθεσής του να παρουσιάσει κάτι πέρα από το αναμενόμενο – το οποίον, εν πολλοίς, καταφέρνει. (Το κατάφερνε, εξάλλου, και στα προηγούμενα άλμπουμ του).
Η jazz θα αποτελεί πάντα ένα πεδίο δράσης του S. Gjørvad, όμως σίγουρα υπάρχουν κι άλλα αισθητικά μέτωπα, που τον απασχολούν και που επιχειρεί, εδώ, να τα ενσωματώσει σ’ ένα γενικότερο πλάνο.
Από την μια είναι το rock, λοιπόν, στις πιο avant εκδοχές του (με το “The neighbourhood pond” να ξεχωρίζει ως ένα εξαίρετο «ελεύθερο» fusion track) και από την άλλη είναι ο κινηματογράφος, καθώς τα cinematic tracks έχουν έντονη παρουσία στο “Time to Illuminate Earth” (με πρώτο και καλύτερο το “Dismantle”, που έχει φοβερή δουλειά στο ρυθμικό τμήμα, σε ντραμς, κρουστά και μπάσο δηλαδή).
Το rock βεβαίως, στις πιο progressive διαστάσεις του, το συναντάμε και σε άλλα κομμάτια, όπως στο “Massively uncomfortable rock (c’ est la vie)”, που έχει έξοχη κιθάρα (από τον Kristian Svalestad Olstad), ενώ στο μεγαλύτερο στο χρόνο track του CD, στο 8λεπτο “Swedish braids”, είναι το πιάνο εκείνο που αναλαμβάνει τα πρωτεία, μαζί με τις... εξαϋλωμένες κιθάρες και το κοντραμπάσο. Πολύ ενδιαφέρον track κι αυτό, με την μελωδία σε πρώτο πλάνο, που κινείται προς την e.s.t. παράδοση.
Επαφή: www.losenrecords.no
Με το όνομα LIV αναγνωρίζεται ένα γαλλο-νορβηγικό συγκρότημα, που σχηματίστηκε στον νορβηγικό βορρά το 2013, όταν ο γάλλος Thierry Girault βρέθηκε στο Tromsø, αρχίζοντας να συνεργάζεται με τοπικούς μουσικούς. Αργότερα μετέβη εκεί ένας ακόμη Γάλλος, ο Alain Kawczk, και κάπως έτσι πήραν μπροστά οι LIV, που αποτελούνται από την Liv Hanne Haugen φωνή, τον Øystein Blix τρομπόνι, φωνή, τον Thierry Girault πιάνο, σύνθια, φωνή, τον Alain Kawczk κιθάρες και την Mari Boine φωνή σε τρία tracks.
Το αποτέλεσμα είναι εκείνο που περιμένεις από συγκροτήματα, που καταπατούν αισθητικά σύνορα και ταυτότητες, καθώς μετατρέπονται πάραυτα σε φορείς ενός «δικού τους» ρηξικέλευθου ήχου, που χρωστά πρώτα στην δική τους προσωπικότητα και έπειτα στις όποιες (αξιοπρόσεκτες) αναφορές τους.
Και αυτό συμβαίνει με τους LIV. Σου δημιουργείται η βεβαιότητα, δηλαδή, πως ό,τι ακούς εδώ είναι αληθινά πρωτότυπο, και κυρίως ελκυστικό έως και συναρπαστικό.
Θα μπορούσα να ισχυριστώ πως οι LIV είναι οι… Comus, του “First Utterance”, του σήμερα – για να δώσουμε ένα περίπου ανάλογο, και όχι ακριβές… κι ας μας πείτε υπερβολικούς.
Φοβερά tracks ακούγονται εδώ, όπως το “Stjernestøv” και το “Shaman punk”, ενώ εντυπωσιακή είναι και η εισαγωγή με το “Little fly” (που σχετίζεται, στιχουργικώς, με το ποίημα “The fly” του William Blake), με τις ιδιαίτερες φωνές και τις συναρπαστικές ενορχηστρώσεις (LIV & Andreas Mjøs) να προσφέρουν πολλά στο τελικό αποτέλεσμα.
Ένα έξοχο άλμπουμ!
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γράψουμε για ένα άλμπουμ του ντράμερ Sverre Gjørvad, καθώς έχουν προηγηθεί reviews για τα “Elegy of Skies” [Losen, 2020] και “Voi River” [Losen, 2019]. Και για τα δύο εκείνα CDs είχαμε γράψει πολύ θετικά λόγια, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα πως πρόκειται για... συναρπαστικά κατά τόπους άλμπουμ, προϊόντα μιας εταιρείας που μας έχει συνηθίσει στις εκπλήξεις.
Στον ίδιο βαθμό «έκπληξη» αποτελεί και το πιο καινούριο άλμπουμ του Sverre Gjørvad, που αποκαλείται “Time to Illuminate Earth” και στο οποίο συμμετέχουν, πέραν του 55χρονου νορβηγού ντράμερ-περκασιονίστα, και οι Herborg Rundberg πιάνο, φωνή, Kristian Svalestad Olstad κιθάρες, φωνή, Dag Okstad μπάσο, φωνή και Embrik Snerte μπασούν (σε δύο tracks).
Όλες οι συνθέσεις που ακούγονται στο “Time to Illuminate Earth” ανήκουν στον S. Gjørvad, πλην του εισαγωγικού “All of a sudden (it’s too late)” των XTC, από το “English Settlement” [Virgin, 1982]. Ακόμη και αυτή η μία και μόνη διασκευή, που καταγράφεται εδώ, είναι ενδεικτική του «ψαξίματος» του νορβηγού μουσικού, της διάθεσής του να παρουσιάσει κάτι πέρα από το αναμενόμενο – το οποίον, εν πολλοίς, καταφέρνει. (Το κατάφερνε, εξάλλου, και στα προηγούμενα άλμπουμ του).
Η jazz θα αποτελεί πάντα ένα πεδίο δράσης του S. Gjørvad, όμως σίγουρα υπάρχουν κι άλλα αισθητικά μέτωπα, που τον απασχολούν και που επιχειρεί, εδώ, να τα ενσωματώσει σ’ ένα γενικότερο πλάνο.
Από την μια είναι το rock, λοιπόν, στις πιο avant εκδοχές του (με το “The neighbourhood pond” να ξεχωρίζει ως ένα εξαίρετο «ελεύθερο» fusion track) και από την άλλη είναι ο κινηματογράφος, καθώς τα cinematic tracks έχουν έντονη παρουσία στο “Time to Illuminate Earth” (με πρώτο και καλύτερο το “Dismantle”, που έχει φοβερή δουλειά στο ρυθμικό τμήμα, σε ντραμς, κρουστά και μπάσο δηλαδή).
Το rock βεβαίως, στις πιο progressive διαστάσεις του, το συναντάμε και σε άλλα κομμάτια, όπως στο “Massively uncomfortable rock (c’ est la vie)”, που έχει έξοχη κιθάρα (από τον Kristian Svalestad Olstad), ενώ στο μεγαλύτερο στο χρόνο track του CD, στο 8λεπτο “Swedish braids”, είναι το πιάνο εκείνο που αναλαμβάνει τα πρωτεία, μαζί με τις... εξαϋλωμένες κιθάρες και το κοντραμπάσο. Πολύ ενδιαφέρον track κι αυτό, με την μελωδία σε πρώτο πλάνο, που κινείται προς την e.s.t. παράδοση.
Επαφή: www.losenrecords.no
Σχόλιο από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήDreliozis Panagiotis
Γενικά η Σκανδιναβικές χώρες βγάζουν διαμάντια και στο συγκεκριμένο είδος....Εκτός από τα ηλεκτρονικά....που είναι απίθανοι....Γνώμη μου...