Το να καταρτίσει
κάποιος, ο οποιοσδήποτε –φαν, μουσικόφιλος, μουσικοκριτικός ή όποιος άλλος–,
μία λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ του Ελληνικού Ροκ από την δεκαετία του ’80
είναι εύκολο. Το πράγμα αρχίζει να δυσκολεύει, όταν αρχίσεις να βάζεις
περιορισμούς στις επιλογές σου. Όσο το νούμερο των επιλογών μικραίνει, τόσο πιο
πολύ οι επιλογές δυσκολεύουν. Το να φτιάξεις μια λίστα με 50 άλμπουμ είναι
πανεύκολο. Το να φτιάξεις, όμως, μια λίστα με 20 επιλογές είναι πιο δύσκολο.
Ακόμη πιο δύσκολο είναι, βέβαια, το να διαλέξεις μια δεκάδα...
Στις λίστες, σε όλες τις λίστες (μουσικές, κινηματογραφικές κ.λπ.), η μαγκιά, που προεξοφλεί και το αληθινά ενδιαφέρον, είναι η αφαίρεση, όχι η πρόσθεση. Όσο λιγότερες είναι οι επιλογές τόσο περισσότερο προσεγγίζει κάποιος την ουσία, το τι είναι αληθινά «σημαντικό», «απαραίτητο» κ.λπ., αλλιώς το πράγμα ξεχειλώνει, μοιάζοντας κάποιες φορές με δημoσιοσχεσίτικη αγγαρεία. Να βάλω κι εκείνο, να βάλω και τ’ άλλο, να μην δυσαρεστήσω τους τάδε ή τους δείνα, επειδή τυγχάνει να τους γνωρίζω (να γνωρίζω μέλη συγκροτημάτων εννοούμε), να έχω όλα τα στυλ, να αντιπροσωπεύονται όλες οι εταιρείες κ.λπ.
Κάτω από τέτοια
σκεπτικά οι λίστες χάνουν το νόημά τους και μετατρέπονται σε τυχαίους και
αδιάφορους πίνακες με ονόματα.
Εμείς, εδώ, πέρα από την 20άδα (ένα λογικό νούμερο, που συναρτάται με τις μερικές εκατοντάδες δίσκων, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα μπορούσε να χαρακτηριστούν ως «ροκ» και που κυκλοφόρησαν στα έιτις), βάλαμε και μερικούς ακόμη περιορισμούς.
Όλες οι επιλογές να αφορούν σε συγκροτήματα, και όχι σε μεμονωμένους καλλιτέχνες (κι αυτό, επειδή το συγκρότημα αποτελεί τον προμαχώνα της ροκ συνείδησης) και επίσης όλα τα ονόματα να πρωτοεμφανίστηκαν, με ηχογραφήσεις τους, στην δεκαετία του ’80.
Επίσης να πούμε πως κάτω από την γενική ταμπέλα Ελληνικό Ροκ, τοποθετούμε κάθε μοντέρνα «συγκροτηματική» έκφραση, εντάσσοντας σ’ αυτή την ευρεία κατηγορία και το ελληνικό πανκ, και το ελληνικό new wave, και το ελληνικό electro κ.λπ.
Μπορεί σ’ αυτό να
μην συμφωνούν πολλοί, αλλά έχουμε την γνώμη πως οι επιμέρους ταμπέλες πολλές
φορές χρησιμοποιούνται είτε για να περιθωριοποιήσουν κάτι, αποκόπτοντάς το από
την ιστορική συνέχεια, είτε, ακόμη χειρότερα, για να το απορρίψουν.
Μία ταμπέλα λοιπόν (Ελληνικό Ροκ) και 20 επιλογές με αληθινά σπουδαίους δίσκους, σε χρονολογική σειρά.
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/ta-20-kalytera-almpoym-toy-ellinikoy-rok-apo-tin-dekaetia-toy-80
Στις λίστες, σε όλες τις λίστες (μουσικές, κινηματογραφικές κ.λπ.), η μαγκιά, που προεξοφλεί και το αληθινά ενδιαφέρον, είναι η αφαίρεση, όχι η πρόσθεση. Όσο λιγότερες είναι οι επιλογές τόσο περισσότερο προσεγγίζει κάποιος την ουσία, το τι είναι αληθινά «σημαντικό», «απαραίτητο» κ.λπ., αλλιώς το πράγμα ξεχειλώνει, μοιάζοντας κάποιες φορές με δημoσιοσχεσίτικη αγγαρεία. Να βάλω κι εκείνο, να βάλω και τ’ άλλο, να μην δυσαρεστήσω τους τάδε ή τους δείνα, επειδή τυγχάνει να τους γνωρίζω (να γνωρίζω μέλη συγκροτημάτων εννοούμε), να έχω όλα τα στυλ, να αντιπροσωπεύονται όλες οι εταιρείες κ.λπ.
Εμείς, εδώ, πέρα από την 20άδα (ένα λογικό νούμερο, που συναρτάται με τις μερικές εκατοντάδες δίσκων, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα μπορούσε να χαρακτηριστούν ως «ροκ» και που κυκλοφόρησαν στα έιτις), βάλαμε και μερικούς ακόμη περιορισμούς.
Όλες οι επιλογές να αφορούν σε συγκροτήματα, και όχι σε μεμονωμένους καλλιτέχνες (κι αυτό, επειδή το συγκρότημα αποτελεί τον προμαχώνα της ροκ συνείδησης) και επίσης όλα τα ονόματα να πρωτοεμφανίστηκαν, με ηχογραφήσεις τους, στην δεκαετία του ’80.
Επίσης να πούμε πως κάτω από την γενική ταμπέλα Ελληνικό Ροκ, τοποθετούμε κάθε μοντέρνα «συγκροτηματική» έκφραση, εντάσσοντας σ’ αυτή την ευρεία κατηγορία και το ελληνικό πανκ, και το ελληνικό new wave, και το ελληνικό electro κ.λπ.
Μία ταμπέλα λοιπόν (Ελληνικό Ροκ) και 20 επιλογές με αληθινά σπουδαίους δίσκους, σε χρονολογική σειρά.
https://www.lifo.gr/culture/music/ta-20-kalytera-almpoym-toy-ellinikoy-rok-apo-tin-dekaetia-toy-80
Πολύ "ψαγμένη" λίστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο "μιλάει", ειδικά στους παλαιότερους εξ ημών, που τα βιώσαμε.
Αυτοί οι φοβεροί δίσκοι, ποτέ δεν "ξεκουράζονταν" στη δισκοθήκη μας...
Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες για κάποιο απο τα περιεχόμενα αλλά ρε μπαγάσα γράφεις εξαιρετικά
ΑπάντησηΔιαγραφή