Γερμανός
κοντραμπασίστας, γεννημένος στην Flensburg (βόρεια Γερμανία) το 1968, ο Martin Wind μάς είναι ένας γνωστός-άγνωστος
εδώ στο δισκορυχείον.
Άγνωστος κατ’ αρχάς, γιατί δεν έχουμε γράψει ποτέ για κάποια προσωπική δουλειά του, με τον ίδιον ως leader –κάποια από τις πάμπολλες που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία 30 χρόνια–, έχοντας όμως γράψει, πολλές φορές, για άλμπουμ στα οποία έχει συμμετάσχει ως session μουσικός.
Πιο συγκεκριμένα, τα CD που μπορείς ν’ ακούσεις το
παίξιμο του Martin Wind και για τα οποία υπάρχουν reviews στο blog είναι τα: Scott Robinson “Tenormore” [Arbors, 2018/19], Matt Wilson “Honey and Salt / Music inspired by the poetry of Carl
Sandburg” [Palmetto, 2017], Ken Peplowski “Erapture” [CAPRI, 2016], Libby
York “Memoir” [Libby York Music, 2014], Pete Mills “Sweet Shadow” [Cellar Live,
2014], Ken Peplowski “Maybe September” [CAPRI, 2013] και Paul Meyers Quartet “Featuring Frank Wess with
Special Guest Andy Bey” [Miles High, 2009].
Βλέπουμε λοιπόν μια μεγάλη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του Martin Wind
στα τζαζ πράγματα, που συμπίπτει, αν θέλετε, με την μετακόμισή του στην Νέα
Υόρκη, προ 25ετίας.
Αυτή την 25ετία γιορτάζει τώρα ο γερμανός μουσικός με το πιο νέο άλμπουμ του “My Astorian Queen” [Laika-Records, 2021], που υποτιτλοφορείται “25 years on the New York jazz scene”, στο οποίο παρουσιάζει θαυμάσια πρωτότυπα και διασκευές με το κουαρτέτο του, δηλαδή τους Scott Robinson τενόρο και μπάσο σαξόφωνα, κλαρινέτο, τρομπέτα, Bill Mays πιάνο και Matt Wilson ντραμς – σημαίνοντας μουσικούς, με τους οποίους έχει συνεργαστεί ξανά και ξανά.
Από τα εννέα tracks του CD συνθέσεις του Wind είναι τρία, ένα είναι σύνθεση του πιανίστα Bill Mays, ενώ υπάρχουν και πέντε versions στα “Mean what you say” του Thad Jones, “Broadway” (στάνταρντ από το 1940), “É preciso perdoar” (των MPB4, από το 1966, που το έκανε γνωστότερο ο João Gilberto το 1973), “There’s a boat that’s leaving soon for New York” (του George Gershwin) και “New York, New York” (το κλασικό τραγούδι των Fred Ebb & John Kander, που σφράγισε ο Frank Sinatra).
Το πρώτο πρωτότυπο του Martin Wind είναι το “Solitude”, γραμμένο κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown, την άνοιξη του 2020. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο ρομαντικό track, με έξοχο σόλο στο κοντραμπάσο, που «κρατάει» όλη τη σύνθεση. Τα σόλι που ακολουθούν στο κλαρινέτο κατ’ αρχάς και εν συνεχεία στο πιάνο, ολοκληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο αυτό το υπέροχο κομμάτι.
Όμως στο ίδιο υψηλό επίπεδο κινείται και η δεύτερη σύνθεση του Martin Wind, που υπάρχει σ’ αυτό το CD, που δεν είναι άλλη από την “Out in P.A.” (όπου “P.A.” η Pennsylvania). Το κομμάτι αυτό είχε ηχογραφηθεί το 2000, από τους Martin Wind, Bill Mays και Matt Wilson, και περικλείει προσωπικές μνήμες (του Wind). Καταπληκτικό, και με μία jazz-pop διάσταση, που του προσθέτει κι άλλες αρετές.
Όμως και το “My astorian queen” διαθέτει φοβερό εισαγωγικό σόλο στο κοντραμπάσο, δίνοντας από ’κει και κάτω την ευκαιρία στην υπόλοιπη μπάντα να «συνομιλήσει» αργά, με μια μελωδική blues αίσθηση.
Φυσικά και οι versions είναι εξαιρετικές, με την jazz-bossa “É preciso perdoar”, εκεί ακριβώς στην μέση του CD, να δημιουργεί την καταλληλότερη και πιο εποικοδομητική «γέφυρα», ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Ο Martin Wind τιμά αυτή την 25ετή δημιουργική διαμονή του
στην Νέα Υόρκη μ’ ένα αληθινά εορταστικό άλμπουμ – ένα άλμπουμ που προσφέρει
πολλά ευφρόσυνα vibes,
ικανό να συνεγείρει, σε μιαν ευρύτερη γιορτή, τον πάσα έναν.
Επαφή: www.laika-records.com
Άγνωστος κατ’ αρχάς, γιατί δεν έχουμε γράψει ποτέ για κάποια προσωπική δουλειά του, με τον ίδιον ως leader –κάποια από τις πάμπολλες που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία 30 χρόνια–, έχοντας όμως γράψει, πολλές φορές, για άλμπουμ στα οποία έχει συμμετάσχει ως session μουσικός.
Αυτή την 25ετία γιορτάζει τώρα ο γερμανός μουσικός με το πιο νέο άλμπουμ του “My Astorian Queen” [Laika-Records, 2021], που υποτιτλοφορείται “25 years on the New York jazz scene”, στο οποίο παρουσιάζει θαυμάσια πρωτότυπα και διασκευές με το κουαρτέτο του, δηλαδή τους Scott Robinson τενόρο και μπάσο σαξόφωνα, κλαρινέτο, τρομπέτα, Bill Mays πιάνο και Matt Wilson ντραμς – σημαίνοντας μουσικούς, με τους οποίους έχει συνεργαστεί ξανά και ξανά.
Από τα εννέα tracks του CD συνθέσεις του Wind είναι τρία, ένα είναι σύνθεση του πιανίστα Bill Mays, ενώ υπάρχουν και πέντε versions στα “Mean what you say” του Thad Jones, “Broadway” (στάνταρντ από το 1940), “É preciso perdoar” (των MPB4, από το 1966, που το έκανε γνωστότερο ο João Gilberto το 1973), “There’s a boat that’s leaving soon for New York” (του George Gershwin) και “New York, New York” (το κλασικό τραγούδι των Fred Ebb & John Kander, που σφράγισε ο Frank Sinatra).
Το πρώτο πρωτότυπο του Martin Wind είναι το “Solitude”, γραμμένο κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown, την άνοιξη του 2020. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο ρομαντικό track, με έξοχο σόλο στο κοντραμπάσο, που «κρατάει» όλη τη σύνθεση. Τα σόλι που ακολουθούν στο κλαρινέτο κατ’ αρχάς και εν συνεχεία στο πιάνο, ολοκληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο αυτό το υπέροχο κομμάτι.
Όμως στο ίδιο υψηλό επίπεδο κινείται και η δεύτερη σύνθεση του Martin Wind, που υπάρχει σ’ αυτό το CD, που δεν είναι άλλη από την “Out in P.A.” (όπου “P.A.” η Pennsylvania). Το κομμάτι αυτό είχε ηχογραφηθεί το 2000, από τους Martin Wind, Bill Mays και Matt Wilson, και περικλείει προσωπικές μνήμες (του Wind). Καταπληκτικό, και με μία jazz-pop διάσταση, που του προσθέτει κι άλλες αρετές.
Όμως και το “My astorian queen” διαθέτει φοβερό εισαγωγικό σόλο στο κοντραμπάσο, δίνοντας από ’κει και κάτω την ευκαιρία στην υπόλοιπη μπάντα να «συνομιλήσει» αργά, με μια μελωδική blues αίσθηση.
Φυσικά και οι versions είναι εξαιρετικές, με την jazz-bossa “É preciso perdoar”, εκεί ακριβώς στην μέση του CD, να δημιουργεί την καταλληλότερη και πιο εποικοδομητική «γέφυρα», ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Επαφή: www.laika-records.com
XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου