Οι Mordana
είναι ένα μάλλον καινούριο ελληνικό συγκρότημα, και σίγουρα καινούριο στην
δισκογραφία, αφού προς το τέλος της προηγούμενης χρονιάς κυκλοφόρησε το πρώτο
άλμπουμ του. Αναφερόμαστε σε μία ανεξάρτητη καλαίσθητη παραγωγή (CD κλεισμένο σε triple-folded digipak), που κινείται στον
χώρο της νέας παραδοσιακότητας ή του σύγχρονου ethnic αν θέλετε (χωρίς τις εμπορικές
αιχμές και παραχωρήσεις, που συχνά υποκρύπτει η λέξη).
Οι Mordana είναι λοιπόν ένα σοβαρό, σημερινό γκρουπ, που, με άξονα την παραδοσιακή μουσική (την πιο βόρεια δική μας, και την ακόμη βορειότερη βαλκανική), επιχειρεί να προσθέσει την δική του φωνή, στο σύγχρονο δισκογραφικό patchwork.
Το καταφέρνει με άνεση – παρατάσσοντας, δηλαδή, όλα εκείνα τα στοιχεία στις συνθέσεις του, που φανερώνουν και πίστη στο συγκεκριμένο ιδίωμα, και ταλέντο στην διευθέτηση των σχετικών αναφορών.
Μέλη του γκρουπ είναι γνωστοί ή και πολύ γνωστοί μουσικοί, με ιστορία και συμμετοχές σε projects του παρελθόντος, μαζί με κάποιους νεότερους ανάμεσα, που παρευρίσκονται κι αυτοί επί ίσοις όροις στα διάφορα sessions της ηχογράφησης του “Roots” [Private Pressing, 2021].
Τίτλος απλός λοιπόν, «Ρίζες», μα συνάμα και δηλωτικός των
ήχων των Mordana, τους
οποίους αποτελούν οι: Dine Doneff κρουστά, Περικλής Βραχνός λάφτα, βιολί. Βαγγέλης Βραχνός
κοντραμπάσο, τρομπέτα, Ανδριάνα Αχιτζάνοβα νέι και Σωκράτης Βότσκος μπάσο
κλαρίνο, κλαρίνο, σοπράνο σαξόφωνο, ντουντούκ.
Έτσι, και όπως αντιλαμβάνεστε από την παράθεση και μόνο των ονομασιών των οργάνων, ο ήχος του “Roots” επενδύει στην συνύπαρξη των βόρειων, υπερβόρειων (εντός, πάντα, του πλαισίου της βαλκανικής χερσονήσου) και ανατολικών μουσικών παραδόσεων, με την σιγουριά εκείνου που, ενώ έχει επηρεαστεί, κυρίως έχει μελετήσει.
Τούτο διαφαίνεται στις πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις, δύο του Περικλή Βραχνού και πέντε του Βαγγέλη Βραχνού, που κυμαίνονται χρονικώς από περίπου τετράλεπτες έως περίπου εννιάλεπτες, και οι οποίες διακρίνονται για τις πιστές (στα ιδιώματα που του ενδιαφέρουν) μελωδικές γραμμές, το ωραίο ομαδικό παίξιμο και τα ωραία ενταγμένα στο γενικότερο πλαίσιο, σύντομα σόλι, που φανερώνουν και το εξής.
Την ουσία και την απλότητα, που κυριαρχεί σε συνθέσεις και παιξίματα.
Το άλμπουμ κυλάει πάνω σε «μία γραμμή», χωρίς σκαμπανεβάσματα, με κάποιους από τους τίτλους να λειτουργούν και προγραμματικώς, είτε σε σχέση με κοινωνικά ζητήματα, όπως το προσφυγικό (“The lost home”), είτε με αισθητικά (“Choro spirituoso”, “Azeri horse”, “Kapadokya”), με τα “Nineteen” και “Steps on fire” να κρατάνε επίσης ζωηρό το ενδιαφέρον (αυτή η τελευταία σύνθεση προσφέρει και μία έξοχη καταγραφή του rhythm section του γκρουπ).
Ωραίο άλμπουμ. Απλό και ουσιαστικό.
Επαφή: https://www.facebook.com/people/Mordana/100063665496649/
Οι Mordana είναι λοιπόν ένα σοβαρό, σημερινό γκρουπ, που, με άξονα την παραδοσιακή μουσική (την πιο βόρεια δική μας, και την ακόμη βορειότερη βαλκανική), επιχειρεί να προσθέσει την δική του φωνή, στο σύγχρονο δισκογραφικό patchwork.
Το καταφέρνει με άνεση – παρατάσσοντας, δηλαδή, όλα εκείνα τα στοιχεία στις συνθέσεις του, που φανερώνουν και πίστη στο συγκεκριμένο ιδίωμα, και ταλέντο στην διευθέτηση των σχετικών αναφορών.
Μέλη του γκρουπ είναι γνωστοί ή και πολύ γνωστοί μουσικοί, με ιστορία και συμμετοχές σε projects του παρελθόντος, μαζί με κάποιους νεότερους ανάμεσα, που παρευρίσκονται κι αυτοί επί ίσοις όροις στα διάφορα sessions της ηχογράφησης του “Roots” [Private Pressing, 2021].
Έτσι, και όπως αντιλαμβάνεστε από την παράθεση και μόνο των ονομασιών των οργάνων, ο ήχος του “Roots” επενδύει στην συνύπαρξη των βόρειων, υπερβόρειων (εντός, πάντα, του πλαισίου της βαλκανικής χερσονήσου) και ανατολικών μουσικών παραδόσεων, με την σιγουριά εκείνου που, ενώ έχει επηρεαστεί, κυρίως έχει μελετήσει.
Τούτο διαφαίνεται στις πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις, δύο του Περικλή Βραχνού και πέντε του Βαγγέλη Βραχνού, που κυμαίνονται χρονικώς από περίπου τετράλεπτες έως περίπου εννιάλεπτες, και οι οποίες διακρίνονται για τις πιστές (στα ιδιώματα που του ενδιαφέρουν) μελωδικές γραμμές, το ωραίο ομαδικό παίξιμο και τα ωραία ενταγμένα στο γενικότερο πλαίσιο, σύντομα σόλι, που φανερώνουν και το εξής.
Την ουσία και την απλότητα, που κυριαρχεί σε συνθέσεις και παιξίματα.
Το άλμπουμ κυλάει πάνω σε «μία γραμμή», χωρίς σκαμπανεβάσματα, με κάποιους από τους τίτλους να λειτουργούν και προγραμματικώς, είτε σε σχέση με κοινωνικά ζητήματα, όπως το προσφυγικό (“The lost home”), είτε με αισθητικά (“Choro spirituoso”, “Azeri horse”, “Kapadokya”), με τα “Nineteen” και “Steps on fire” να κρατάνε επίσης ζωηρό το ενδιαφέρον (αυτή η τελευταία σύνθεση προσφέρει και μία έξοχη καταγραφή του rhythm section του γκρουπ).
Ωραίο άλμπουμ. Απλό και ουσιαστικό.
Επαφή: https://www.facebook.com/people/Mordana/100063665496649/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου