Νέα ελληνική μπάντα, που ηχογραφεί για την Submersion Records από την Θεσσαλονίκη, οι
Low Texture έχουν
τώρα ένα άλμπουμ, που σίγουρα εντυπωσιάζει.
Λέμε για το “Improliving” (2022), ένα δυναμικό rock / πειραματικό CD, με τους προβολείς στα φωνητικά, που ολοκληρώνεται από τους Χρύσα Τσαλταμπάση φωνή, Sakis Gallo κιθάρες και Βασίλη Γκογκίδη μπάσο, κιθάρες, θόρυβοι.
Όπως διαβάζω σ’ ένα χαρτί, που συνόδευε το “Improliving”, οι μουσικοί, που αποτελούν τώρα τους Low Texture, δεν είναι πρωτοφανέρωτοι στο χώρο, καθώς έχουν υπάρξει στο παρελθόν μέλη άλλων συγκροτημάτων (Spineless, Six Steps Above the Earth, The Dandelion Fields), κάτι που, σε κάθε περίπτωση, φαίνεται στην πιο νέα προσπάθειά τους.
Το λέμε, γιατί το “Improliving” είναι μία πλήρης, επαγγελματική δουλειά, με αναντίρρητα προτερήματα.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως το άλμπουμ αντιμετωπίζεται σίγουρα
μέσα στο ροκ περιβάλλον, διαθέτοντας όμως τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Οι ιδιαιτερότητες αυτές σχετίζονται, βασικά, με δύο τινά.
Το πρώτο είναι η φωνή. Η Χ. Τσαλταμπάση είναι χαρισματική τραγουδίστρια και βοκαλίστρια, εντυπωσιάζοντας με τις εκφραστικές δυνατότητες της, που μπορεί να εκκινούν ακόμη και από την pop (με high pitched ερμηνείες, όπως στο “Distress”), καταλήγοντας σε τελείως «σκοτεινά» πλαίσια, με φωνητικούς ήχους υποχθόνιους, σαν να κρατούν το ίσο, σε μια εφιαλτική λειτουργία (στο μεγαλοπρεπές 12λεπτο “Low” ανακαλούμε ακόμη και το “666” των Aphrodite’s Child, χωρίς να ξέρουμε αν αυτό είναι ηθελημένο, από την μεριά του γκρουπ, ή τυχαίο).
Και τα επτά κομμάτια του “Improliving” είναι πρώτης τάξεως, με το εισαγωγικό “Misleading grey” (με έξτρα κρουστά από τον Θάνο Μπίκο, που έχει κάνει επιπλέον την μείξη και το mastering) να σε βάζει κατ’ ευθείαν στο πλάνο, που θέλει να αναδείξει το γκρουπ, με την υποβλητική μουσική του – μια μουσική, που βρίθει τελετουργικών χαρακτηριστικών.
Εντάξει, υπάρχει, όπως λένε οι ίδιοι οι Low Texture, αυτοσχεδιαστική ανάπτυξη εδώ, αν και το βασικό είναι άλλο.
Είναι οι τέλειοι συνθετικοί «οδηγοί» και από ’κει και πέρα η πληρότητα των δύο οργανοπαικτών, που αποδεικνύονται, επί του προκειμένου, οι... άνθρωποι για όλα. Οπωσδήποτε και το στούντιο, μαζί με την σχετική επεξεργασία, έχει συνεισφορά στο “Improliving”, χωρίς, πάντως, αυτή (η συνεισφορά) να υπερτονίζεται (από τη δική μας μεριά).
Οι Gallo και Γκογκίδης έχουν όραμα για το τι θέλουν να πράξουν και αυτοί είναι που μπαίνουν μπροστά στο άλμπουμ – μπροστά από τα μηχανήματα και τις διευκολύνσεις, που παρέχουν.
Σπουδαίο άλμπουμ – από τα ωραιότερα, ελληνικά, που ακούσαμε το τελευταίο διάστημα.
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/improliving
Λέμε για το “Improliving” (2022), ένα δυναμικό rock / πειραματικό CD, με τους προβολείς στα φωνητικά, που ολοκληρώνεται από τους Χρύσα Τσαλταμπάση φωνή, Sakis Gallo κιθάρες και Βασίλη Γκογκίδη μπάσο, κιθάρες, θόρυβοι.
Όπως διαβάζω σ’ ένα χαρτί, που συνόδευε το “Improliving”, οι μουσικοί, που αποτελούν τώρα τους Low Texture, δεν είναι πρωτοφανέρωτοι στο χώρο, καθώς έχουν υπάρξει στο παρελθόν μέλη άλλων συγκροτημάτων (Spineless, Six Steps Above the Earth, The Dandelion Fields), κάτι που, σε κάθε περίπτωση, φαίνεται στην πιο νέα προσπάθειά τους.
Το λέμε, γιατί το “Improliving” είναι μία πλήρης, επαγγελματική δουλειά, με αναντίρρητα προτερήματα.
Οι ιδιαιτερότητες αυτές σχετίζονται, βασικά, με δύο τινά.
Το πρώτο είναι η φωνή. Η Χ. Τσαλταμπάση είναι χαρισματική τραγουδίστρια και βοκαλίστρια, εντυπωσιάζοντας με τις εκφραστικές δυνατότητες της, που μπορεί να εκκινούν ακόμη και από την pop (με high pitched ερμηνείες, όπως στο “Distress”), καταλήγοντας σε τελείως «σκοτεινά» πλαίσια, με φωνητικούς ήχους υποχθόνιους, σαν να κρατούν το ίσο, σε μια εφιαλτική λειτουργία (στο μεγαλοπρεπές 12λεπτο “Low” ανακαλούμε ακόμη και το “666” των Aphrodite’s Child, χωρίς να ξέρουμε αν αυτό είναι ηθελημένο, από την μεριά του γκρουπ, ή τυχαίο).
Και τα επτά κομμάτια του “Improliving” είναι πρώτης τάξεως, με το εισαγωγικό “Misleading grey” (με έξτρα κρουστά από τον Θάνο Μπίκο, που έχει κάνει επιπλέον την μείξη και το mastering) να σε βάζει κατ’ ευθείαν στο πλάνο, που θέλει να αναδείξει το γκρουπ, με την υποβλητική μουσική του – μια μουσική, που βρίθει τελετουργικών χαρακτηριστικών.
Εντάξει, υπάρχει, όπως λένε οι ίδιοι οι Low Texture, αυτοσχεδιαστική ανάπτυξη εδώ, αν και το βασικό είναι άλλο.
Είναι οι τέλειοι συνθετικοί «οδηγοί» και από ’κει και πέρα η πληρότητα των δύο οργανοπαικτών, που αποδεικνύονται, επί του προκειμένου, οι... άνθρωποι για όλα. Οπωσδήποτε και το στούντιο, μαζί με την σχετική επεξεργασία, έχει συνεισφορά στο “Improliving”, χωρίς, πάντως, αυτή (η συνεισφορά) να υπερτονίζεται (από τη δική μας μεριά).
Οι Gallo και Γκογκίδης έχουν όραμα για το τι θέλουν να πράξουν και αυτοί είναι που μπαίνουν μπροστά στο άλμπουμ – μπροστά από τα μηχανήματα και τις διευκολύνσεις, που παρέχουν.
Σπουδαίο άλμπουμ – από τα ωραιότερα, ελληνικά, που ακούσαμε το τελευταίο διάστημα.
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/improliving
Έμεινα άφωνη με το "Low"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγαλμένο από άλλες διαστάσεις, σαν να ξέφυγε από τους κόσμους με τα πλάσματα του Λάβκραφτ... Ίσως κάπου εκεί, συναντιέται αμυδρά με το απόκοσμο και το τρομακτικό από το "666"...
Υπέροχη φωνή, και μουσικές, πολύ ωραίος δίσκος.
Πάντα εύστοχες οι παρουσιάσεις σου! Ευχαριστούμε.