CHES SMITH σύμπραξη improv-jazz γιγάντων

Πολλά απ’ όσα ακούγονται σε τούτη την σύμπραξη γιγάντων –Ches Smith ντραμς, Bill Frisell κιθάρα, Craig Taborn πιάνο, Matt Maneri βιόλα– φαίνεται πως σχετίζονται με τον πίνακα του εξωφύλλου (υπάρχει και πλήρως αναπτυγμένος, ως insert, στο triple-folded cover), που αποκαλείται “Interpret it well” (1987) και που ανήκει στον αμερικανό καλλιτέχνη Raymond Pettibon (γενν. 1957). Να πούμε πως ο Pettibon έχει φτιάξει εξώφυλλα για δίσκους των Black Flag, Minutemen, Sonic Youth. Foo Fighters κ.ά.
Τι βλέπουμε, λοιπόν, σ’ αυτό το σχέδιο, το «Ερμηνεύστε το σωστά»; Χοντρές πινελιές μαύρου μελανιού, που δείχνουν τηλεγραφόξυλα στα δεξιά, μία σιδηροδρομική γραμμή στη μέση, ένα κτήριο κάπου αριστερά στο βάθος, ένα περιβάλλον ερήμωσης δηλαδή, που «πιέζεται» άνωθεν από ένα σύστημα μαύρων εγκάρσιων γραμμών (δεν φαίνονται στο front cover) και μερικών μικρότερων παράλληλων, που είναι και οι πλέον μυστηριώδεις. Ένας τυφώνας; Ο ατμός ενός τραίνου, που πλησιάζει; Εξαρτάται από τον τρόπο που θα το δεις. Οπότε και το σχέδιο μπορεί να κινείται από κάτι το ελπιδοφόρο, έως κάτι το τρομακτικό.

Κάπως έτσι φαίνεται πως η ηχεί και η μουσική, που καταγράφεται στα επτά tracks του άλμπουμ “Interpret it Well” [Pyroclastic Records, 2022], όλα καθοδηγημένα από τον Ches Smith και αποτυπωμένα από τους Smith, Frisell, Taborn και Maneri μέσα σε δύο μέρες του Οκτωβρίου 2020, στο Oktaven Studio, στο Mount Vernon της Νέας Υόρκης.
Ο Ches Smith, να υπενθυμίσουμε, είναι ο ντράμερ στους Ceramic Dog του Marc Ribot, μέλος επίσης της Satoko Fujii Orchestra New York, δίπλα στους David Torn και Tim Berne στο εκπληκτικό “Sun of Goldfinger” [ECM, 2019] και άλλα πολλά. Για τους δε Frisell, Taborn και Maneri δεν χρειάζεται να πούμε κάτι.
Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με τέσσερις μουσικούς, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με επτά συνθέσεις του Ches Smith (με διάρκειες από 2:27 έως 16:26) και που προσεγγίζονται, όπως είναι εύκολο κάποιος να το αντιληφθεί, με αυτοσχεδιαστικό τρόπο. Όπως γράφει και ο Smith στις liner notes: «χρησιμοποιήσαμε τον χώρο, την συναισθηματική έξαρση, τον ήχο γενικότερα, την πυκνότητα των passages, το θόρυβο, ακόμη και το επιθετικό παίξιμο, ώστε να ερμηνεύσουμε το συγκεκριμένο υλικό».
Όλα αυτά αποτυπώνονται στα tracks του “Interpret it well”, και κυρίως στα εκτεταμένα θέματα – σ’ εκείνα τα τέσσερα εννοούμε, που διαρκούν πάνω από δέκα λεπτά.

Για τους σκληρούς fans της ηλεκτρικής improv-jazz, λοιπόν, που εδώ θα απολαύσουν μερικά από τα πιο παράδοξα soli στην κιθάρα, που έχει ηχογραφήσει τα τελευταία χρόνια ο Bill Frisell (βασικά στο φερώνυμο κομμάτι, μα και αλλού). .
Επαφή: www.chessmith.com, www.pyroclasticrecords.com