FRED HERSCH / ESPERANZA SPALDING alive at the Village Vanguard

Έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές για τον πιανίστα της jazz Fred Hersch στο blog, όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές και για την παρουσία του στο κλαμπ Village Vanguard (στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης), καθώς έχουμε αναφερθεί στα άλμπουμ του “@ The Village Vanguard” [Private Pressing, 2018], “Sunday Night at the Vanguard” [Palmetto, 2016], “Alive at The Vanguard” [Palmetto, 2012] και “Alone At The Vanguard” [Palmetto, 2011].
Φυσικά, ο Hersch έχει παίξει άπειρες φορές στον εν λόγω χώρο, ενώ σίγουρα υπάρχουν κι άλλες εγγραφές του από ’κει. Έτσι, σε όλες τις προηγούμενες έρχεται, τώρα, να προστεθεί ακόμη μία... Αποκαλείται “Alive at the Village Vanguard” [Palmetto Records, 2022/2023] και αφορά στην ζωντανή παρουσία, στον... ναό της jazz, του Fred Hersch και της γνωστής σε όλους μας τραγουδίστριας Esperanza Spalding – με τις ηχογραφήσεις να συμβαίνουν στο διάστημα 19-21 Οκτωβρίου 2018, αφορώντας σε μια σειρά από οκτώ tracks, εκ των οποίων τα επτά είναι στάνταρντ και το ένα (“Dream of Monk”) σύνθεση του Hersch.

Εκείνο που πρέπει να πούμε είναι πως από τα οκτώ κομμάτια του CD τα πέντε είναι κανονικά τραγούδια, ενώ τα τρία (“Little suede shoes” του Charlie Parker, “Evidence” του Thelonious Monk και “Loro” του Egberto Gismonti) δεν έχουν στίχους, με την Esperanza Spalding να αυτοσχεδιάζει με εκπληκτικό scat singing ή επινοώντας λόγια, αφήνοντας άφωνους τους ακροατές της. Εντυπωσιάζει περαιτέρω η άνεση που έχει η τραγουδίστρια απέναντι σ’ αυτό το υλικό (λογικό από μια πλευρά), το οποίο αποδίδει με συγκρατημένη (δηλαδή με όση χρειάζεται) θεατρικότητα, επικοινωνώντας, φυσικά, άψογα με τον κόσμο, ο οποίος δεν μπορεί παρά να κρέμεται απ’ τα χείλη της.
Βεβαίως, δίπλα της, η Esperanza Spalding, έχει έναν μουσικό, έναν πιανίστα, τον Fred Hersch, ο οποίος έχει αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια, την (διαχρονική) αγάπη του για τα στάνταρντ και βεβαίως για τον Monk... ο οποίος δεν γίνεται να απουσιάζει και από την συγκεκριμένη συνεργασία (κομμάτια του εννοούμε).
Η Spalding εκπλήσσει λοιπόν στα tracks χωρίς λόγια, εφευρίσκοντας συνεχώς εκφραστικούς τρόπους, προκειμένου να καθιστά τη φωνή της πρωταγωνίστρια, όμως και στα κανονικά τραγούδια (“But not for me” των Gershwins, “Dream of Monk” του Hersch, “Girl talk” των Hefti / Troup, “Some other time” των Cahn / Styne και “A wish” των Winstone / Hersch) δεν είναι λίγα εκείνα που προτείνει, με τις εντελώς προσωπικές αποδόσεις της, που δεν γίνονται ποτέ αυτοσκοπός, κρατώντας διαρκώς το μέτρο. Εντυπωσιακή, αλλά και ουσιαστική συνάμα. (Για τον Fred Hersch δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι, γιατί τα έχουμε πει πολλές φορές).
Επαφή: www.fredhersch.com