Πληθώρα μουσικών στην Αμερική, γνωστών και λιγότερο γνωστών,
νέων και λιγότερο νέων, αποδίδουν, ερμηνεύουν, παίζουν τους ήχους με τους
οποίους μεγάλωσαν.
Jazz, ναι, μάλιστα... Jazz έχουμε εδώ από δύο μουσικούς (με το συγκρότημά τους) όχι ιδιαιτέρως γνωστούς στην Ελλάδα, τον σαξοφωνίστα Jeff Benedict και τον κιθαρίστα Dave Askren, οι οποίοι συνευρίσκονται σε χώρους, γύρω από το Los Angeles, καμιά 30αριά χρόνια τώρα, έχοντας εμφανιστεί μαζί σε μια ντουζίνα άλμπουμ – στα τέσσερα εκ των οποίων ως leaders (όπως καλή ώρα).
Δίπλα λοιπόν σ’ αυτούς τους δύο πεπειραμένους μουσικούς, στο CD “Denver Sessions” [Tapestry Records, 2023], που είναι ηχογραφημένο στο Denver του Colorado φυσικά, τον Μάρτιο του 2022, παρατάσσονται και οι Ted Piltzecker βιμπράφωνο, Patrick McDevitt μπάσο και Paul Romaine ντραμς – οπότε παίρνει σχήμα κι ένα κουιντέτο, τελικώς, που είναι πρώτης τάξεως και κλάσεως, αποδίδοντας βασικά δικό του υλικό.
Έτσι, από τις δέκα συνθέσεις του άλμπουμ οι εννέα είναι πρωτότυπες
(τρεις του Askren, τρεις
του Benedict και τρεις
του Piltzecker), ενώ η
μία έχει να κάνει με την διασκευή στο “Stompin’ at the Savoy”
(γνωστό από το ρεπερτόριο του Benny Goodman).
Βασικά, εδώ οι άνθρωποι αυτοί παίζουν τα πάντα, και τα παίζουν καταπληκτικά – έτσι όπως δύσκολα θα μπορούσε να τα αποδώσει ένας Ευρωπαίος, Ασιάτης κ.λπ. Θέλουμε να πούμε πως η «αμερικανίλα» φαίνεται σε κάθε μέτρο τούτου του απολαυστικού CD, που διαθέτει μόνο κομματάρες.
Να, σαν το “Memories” (του Askren), που είναι μια blues-ballad, κάπως στοιχειωτική, λόγω κιθάρας (με ογκώδη ήχο) και vibes, που βγαίνει κάπως προς το φως, όταν αποφασίζει να βγει μπροστά ο Benecict, με το σαξόφωνό του.
Φοβερά κομμάτια, εν τω μεταξύ, είναι εδώ το ένα μετά το άλλο. Όπως, ας πούμε, το εισαγωγικό “Jackie’s idea” (του Askren), που ξεκινάει μ’ ένα πολύ δυνατό riff στο μπάσο, πριν σκάσουν τα vibes, η κιθάρα και το σαξ, σε hard bop style (η αναφορά στον τρανό Jackie McLean δεν είναι τυχαία).
Ένα πολύ ανεβαστικό κομμάτι είναι το “Marie Adele” (του Benedict), με σόλο στο σοπράνο και vibes επίσης σε πρώτο ρόλο.
Από τα κορυφαία tracks του CD, το “Englewood Cliffs” (του Askren), είναι αφιερωμένο στον μηχανικό ήχου Rudy Van Gelder φυσικά, αυτή την ιστορική φυσιογνωμία του «ήχου της Blue Note», με την μπάντα να παίζει εδώ... αναλόγως (κλασικό hard bop εννοούμε).
Φοβερά δυνατό και γρήγορο κομμάτι είναι και το “Orange Express” (του Benedict), που μοιάζει με... καλπασμό. Ναι, το.. τραίνο, είναι εδώ μια επιρροή (όχι το αγκομαχητό του, αλλά ο καλπασμός του).
Πολύ ευχάριστο και το “Rumba liam” (του Piltzecker), που είναι χορευτικό φυσικά, με κουβανέζικο χρώμα, όπως χορευτικό είναι βεβαίως και το έσχατο “Stompin’ at the Savoy”, που διαθέτει και σόλο ντραμς, και φυσικά ακριβό swinging από σαξ, vibes και κιθάρα.
Δίσκος «σχολείο», από μεγάλους μουσικούς, που έχουν την ιστορία της τζαζ στο τσεπάκι τους, είναι το “Denver Sessions” των Dave Askren και Jeff Benedict.
Επαφή: www.daveaskren.com, www.caprirecords.com
Jazz, ναι, μάλιστα... Jazz έχουμε εδώ από δύο μουσικούς (με το συγκρότημά τους) όχι ιδιαιτέρως γνωστούς στην Ελλάδα, τον σαξοφωνίστα Jeff Benedict και τον κιθαρίστα Dave Askren, οι οποίοι συνευρίσκονται σε χώρους, γύρω από το Los Angeles, καμιά 30αριά χρόνια τώρα, έχοντας εμφανιστεί μαζί σε μια ντουζίνα άλμπουμ – στα τέσσερα εκ των οποίων ως leaders (όπως καλή ώρα).
Δίπλα λοιπόν σ’ αυτούς τους δύο πεπειραμένους μουσικούς, στο CD “Denver Sessions” [Tapestry Records, 2023], που είναι ηχογραφημένο στο Denver του Colorado φυσικά, τον Μάρτιο του 2022, παρατάσσονται και οι Ted Piltzecker βιμπράφωνο, Patrick McDevitt μπάσο και Paul Romaine ντραμς – οπότε παίρνει σχήμα κι ένα κουιντέτο, τελικώς, που είναι πρώτης τάξεως και κλάσεως, αποδίδοντας βασικά δικό του υλικό.
Βασικά, εδώ οι άνθρωποι αυτοί παίζουν τα πάντα, και τα παίζουν καταπληκτικά – έτσι όπως δύσκολα θα μπορούσε να τα αποδώσει ένας Ευρωπαίος, Ασιάτης κ.λπ. Θέλουμε να πούμε πως η «αμερικανίλα» φαίνεται σε κάθε μέτρο τούτου του απολαυστικού CD, που διαθέτει μόνο κομματάρες.
Να, σαν το “Memories” (του Askren), που είναι μια blues-ballad, κάπως στοιχειωτική, λόγω κιθάρας (με ογκώδη ήχο) και vibes, που βγαίνει κάπως προς το φως, όταν αποφασίζει να βγει μπροστά ο Benecict, με το σαξόφωνό του.
Φοβερά κομμάτια, εν τω μεταξύ, είναι εδώ το ένα μετά το άλλο. Όπως, ας πούμε, το εισαγωγικό “Jackie’s idea” (του Askren), που ξεκινάει μ’ ένα πολύ δυνατό riff στο μπάσο, πριν σκάσουν τα vibes, η κιθάρα και το σαξ, σε hard bop style (η αναφορά στον τρανό Jackie McLean δεν είναι τυχαία).
Ένα πολύ ανεβαστικό κομμάτι είναι το “Marie Adele” (του Benedict), με σόλο στο σοπράνο και vibes επίσης σε πρώτο ρόλο.
Από τα κορυφαία tracks του CD, το “Englewood Cliffs” (του Askren), είναι αφιερωμένο στον μηχανικό ήχου Rudy Van Gelder φυσικά, αυτή την ιστορική φυσιογνωμία του «ήχου της Blue Note», με την μπάντα να παίζει εδώ... αναλόγως (κλασικό hard bop εννοούμε).
Φοβερά δυνατό και γρήγορο κομμάτι είναι και το “Orange Express” (του Benedict), που μοιάζει με... καλπασμό. Ναι, το.. τραίνο, είναι εδώ μια επιρροή (όχι το αγκομαχητό του, αλλά ο καλπασμός του).
Πολύ ευχάριστο και το “Rumba liam” (του Piltzecker), που είναι χορευτικό φυσικά, με κουβανέζικο χρώμα, όπως χορευτικό είναι βεβαίως και το έσχατο “Stompin’ at the Savoy”, που διαθέτει και σόλο ντραμς, και φυσικά ακριβό swinging από σαξ, vibes και κιθάρα.
Δίσκος «σχολείο», από μεγάλους μουσικούς, που έχουν την ιστορία της τζαζ στο τσεπάκι τους, είναι το “Denver Sessions” των Dave Askren και Jeff Benedict.
Επαφή: www.daveaskren.com, www.caprirecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου