ΠΑΡΙΣ ΠΑΡΑΣΧΟΠΟΥΛΟΣ στο λόφο με τα άλικα πεύκα

Ο Πάρις Παρασχόπουλος είναι ένας συνθέτης, που μας έχει απασχολήσει κι άλλες φορές στο blog, καθώς έχουμε ήδη γράψει για τα άλμπουμ του «Εκκωφαντικές Σιωπές» [Μετρονόμος, 2019] και «Ερωτόκριτος / του Βασίλη Ρώτα» [Μετρονόμος, 2016]. Φυσικά, ο συνθέτης έχει ακόμη πιο μακρύ παρελθόν, που χάνεται πίσω στην δεκαετία του ’80 (έχουμε αναφερθεί σ’ αυτό, στα προηγούμενα reviews), οπότε έχουμε κι ένα πρώτο συμπέρασμα να καταθέσουμε, τώρα, εδώ, που σχετίζεται με το σύνολο σχεδόν της παραγωγής του.
Έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, μ’ έναν ιδιαίτερο δημιουργό, που απασχολεί την δισκογραφία μόνον αν έχει κάτι ουσιαστικό να προτείνει – κάτι που ισχύει, φυσικά, και για την πιο πρόσφατη δουλειά του, το άλμπουμ «Στο Λόφο με τα Άλικα Πεύκα» [Μετρονόμος, 2022], που περιλαμβάνει μουσικές και τραγούδια του για το θεατρικό έργο τού Νίκου Ορτετζάτου με τον ίδιο τίτλο.

Το θεατρικό σχετίζεται με τον διακεκριμένο ιταλό συγγραφέα και ποιητή Ugo Foscolo (Ζάκυνθος 1778-Λονδίνο 1827), που είχε ελληνίδα μητέρα και βενετό πατέρα, και βασικά με τη νουβέλα του “Ultime lettere di Jacopo Ortis” (1802) (Οι τελευταίες επιστολές του Τζιάκοπο Όρτις), που αποτελούν την κύρια πηγή έμπνευσης για το «Στο Λόφο με τα Άλικα Πεύκα».
Το έργο του Foscolo είναι εμπνευσμένο από την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην βόρεια Ιταλία στο τέλος του 18ου αιώνα και στην αρχή του 19ου, μετά τους ναπολεόντιους πολέμους (στην Ιταλία) και την συνθήκη του Campo Formio (1797), που έβαζε «τέλος» στην βενετσιάνικη δημοκρατία, η οποία επεκτεινόταν πέραν της βόρειας Ιταλίας, στα βαλκανικά παράλια της Αδριατικής και βεβαίως στα Επτάνησα. Εξαιτίας εκείνων των γεγονότων ο Ugo Foscolo θα αναγκαζόταν να εξοριστεί από την Βενετία στο Μιλάνο.
Το “Ultime lettere di Jacopo Ortis” αποτελείται, τώρα, από τα γράμματα που θα έγραφε ο Jacopo στον φίλο του Lorenzo, με το τελικό μέρος να αφορά στην περιγραφή των τελευταίων ωρών του Jacopo –ο οποίος θα αυτοκτονούσε, έπειτα από τον έρωτά του με την Teresa, που δεν θα ευδοκιμούσε–, έτσι όπως θα τις κατέγραφε ο Lorenzo. Αν και όπως λέει ο ίδιος ο Jacopo στην Teresa (από το θεατρικό): 

«Όχι αγαπημένη μου / δεν είσαι εσύ η αιτία του θανάτου μου / μα τα απελπισμένα μου πάθη / οι δυστυχίες και τα εγκλήματα των ανθρώπων / η αιώνια σκλαβιά μου / και η συνεχής τυραννία της πουλημένης μου πατρίδας». 

Φυσικά ο Jacopo είναι πλασμένος έτσι, από τον Foscolo, ώστε να διαθέτει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του.
Τώρα, το θεατρικό «Στο Λόφο με τα Άλικα Πεύκα» ανεβαίνει από την ομάδα Eclipses Group Theater, το φθινόπωρο του 2021, στο Θέατρο Αμαλία, σε μετάφραση, διασκευή, θεατρική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Νίκου Ορτετζάτου, με ερμηνείες από τους Δημήτρη Δάγκαλη, Μαρία Αλεξανδρίδου και Άγγελο Γουγούση (τα τρία πρόσωπα του Foscolo, ο Jacopo, η Teresa και ο Lorenzo) και βεβαίως με μουσική του Πάρι Παρασχόπουλου. Στην έκδοση CD-book του Μετρονόμου είναι καταγραμμένα τόσο το θεατρικό του Ορτετζάτου, όσο και η μουσική του Παρασχόπουλου. Η μουσική λοιπόν...
Το CD αποτελείται από δεκατέσσερα κομμάτια, δηλαδή δώδεκα ορχηστρικά και δύο τραγούδια. Όλα τα tracks είναι ενορχηστρωμένα από τον Π. Παρασχόπουλο με τις μελωδίες να ξεχειλίζουν –λογικό αυτό– προσδίδοντας στο σάουντρακ έναν ουσιώδη λυρισμό, που έρχονται να τον επιτείνουν οι ανάλογες ενορχηστρώσεις, με πιάνο, πλήκτρα, έγχορδα, κιθάρα... Τα κομμάτια μπορεί να είναι λυρικά, λοιπόν, αλλά ταυτοχρόνως είναι και επιβλητικά, καθώς οι καθαρές γραμμές τους, δεν μπορεί να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Υπάρχει πάθος στις συνθέσεις του Παρασχόπουλου και αυτό δεν κρύβεται – φανερώνεται δε έτι περισσότερο αυτό στα δύο τραγούδια, στο “INFERNO canto 1 ‘Nel mezzo del cammin’” (σε ποίηση Δάντη, με την Μαρία Αλεξανδρίδου) και στο «Σελήνη» (σε ποίηση Σαπφούς, με τον Άγγελο Γουγούση), που είναι και τα δύο καταπληκτικά.
Γενικώς, όλο το σύνθεμα είναι υποβλητικό και μεγαλοπρεπές, όχι όμως και «βαρύ», ώστε να σε «πλακώνει» σαν ακροατή. Ο συνδυασμός, εννοούμε, υποβολής, αισθαντικότητας, πάθους και μεγαλοπρέπειας είναι έτσι διαρθρωμένος, ώστε να προκαλεί μόνον ευφρόσυνα ρίγη.
Σπουδαία μουσική, καταπληκτικά κομμάτια, που λογικώς θα δένουν τέλεια με την παράσταση και την ιστορία του Ugo Foscolo, την διαμορφωμένη σε θεατρικό από τον Νίκο Ορτετζάτο.
Επαφή: www.metronomos.gr