Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023

ΜΙΜΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: μία μέγιστη απώλεια για το ελληνικό ποδόσφαιρο – για πολλούς ήταν ο κορυφαίος έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα

Η απώλεια του Μίμη Παπαϊωάννου, χθες, στα 80 χρόνια του, είναι τεράστια – και για τον κόσμο της ΑΕΚ, της οποίας υπήρξε παίκτης για 17 χρόνια, μα και για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα.
Ο Παπαϊωάννου δεν ήταν ένας όποιος κι όποιος ποδοσφαιριστής, μα ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα, που εμφανίστηκαν ποτέ στα ελληνικά γήπεδα στην δεκαετία του ’60.
Μαζί, δε, με τον Μίμη Δομάζο (ΠΑΟ), τον Γιώργο Κούδα (ΠΑΟΚ) και τον Γιώργο Δεληκάρη (ΟΣΦΠ) αποτελούν την ιδανική τετράδα μέσων και επιθετικών-μέσων του ελληνικού ποδοσφαίρου, ενώ με βάση τα νούμερα και τις στατιστικές ο Παπαϊωάννου υπήρξε ο κορυφαίος έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα – δίχως να λείπει ποτέ, φυσικά, από τις ανάλογες εντεκάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου, που καταρτίζονται ανά διαστήματα, από επίσημους φορείς ή και από τους απλούς φιλάθλους, στις συζητήσεις και στα φόρουμ.
Ποια ήταν, όμως, τα βασικά, τα κύρια προσόντα του Μίμη Παπαϊωάννου, που τον κατέστησαν από πολύ νωρίς «θρύλο»; Πολλά, που συνδέονται και με τις αθλητικές ικανότητές του, μα και με το ήθος του, μέσα στο τερέν.
Ο Παπαϊωάννου υπήρξε «αρχηγός» (της ΑΕΚ) για πολλά χρόνια, πράγμα που σημαίνει πως διέθετε τεράστιο αυτοέλεγχο, ήπια και φίλαθλη συμπεριφορά, παίζοντας καθαρό παιχνίδι. Δεν ήταν, όμως, το κλασικό «δεκάρι», δεν ήταν δηλαδή ο τυπικός οργανωτής του παιγνιδιού της ΑΕΚ, ούτε της Εθνικής Ελλάδος.
Ο Παπαϊωάννου ήταν μεσο-επιθετικός – έπαιζε δηλαδή κάτω από το κέντρο του γηπέδου και βεβαίως μέσα στις αντίπαλες «περιοχές».
Ως κλασικός αριστεροπόδαρος βρισκόταν σε θέσεις «μέσα αριστερά» (συνέκλινε δηλαδή προς το νοητό κέντρο), έχοντας καλή, απλή ντρίμπλα, αλλά κυρίως την έφεση να παίρνει σωστές θέσεις μέσα στην περιοχή.
Ξεμαρκαριζόταν δηλαδή και συχνά βρισκόταν σε θέσεις βολής, μόνος του απέναντι από τους τερματοφύλακες, των οποίων ήταν ο φόβος και ο τρόμος – και τούτο, χωρίς να είναι ο τυπικός σέντερ-φορ.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Σε 480 αγώνες με την φανέλα της ΑΕΚ (κορυφαίος σε συμμετοχές στο πρωτάθλημα) πέτυχε 234 γκολ (κορυφαίος και σε γκολ), ένα ασύλληπτο νούμερο, για ποδοσφαιριστή, που δεν ήταν κλασικός επιθετικός, ενώ αναδείχθηκε δύο φορές «πρώτος σκόρερ» του πρωταθλήματος (1964, 1966).
Μα το ίδιο και στην Εθνική, καθώς σε 61 παιγνίδια ο Μίμης Παπαϊωάννου σκόραρε 21 φορές. Τούτο σημαίνει πως είναι 5ος σκόρερ όλων των εποχών, έχοντας όμως πολύ λιγότερους αγώνες από εκείνους που προπορεύονται.
Για παράδειγμα ο 2ος σκόρερ Άγγελος Χαριστέας έχει 25 γκολ (τέσσερα περισσότερα από τον Παπαϊωάννου), αλλά σε 88 συμμετοχές (σε 27 παιγνίδια περισσότερα). Είναι προφανές πως αν η Εθνική έδινε πιο πολλά παιγνίδια εκείνα τα ερασιτεχνικά χρόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου (1963-1978) ο Μίμης Παπαϊωάννου θα ήταν άνετα πρώτος σκόρερ όλων των εποχών και στην Εθνική, ακόμη και σήμερα, σε απόλυτους αριθμούς. Ο άνθρωπος μυριζόταν το γκολ από χιλιόμετρα, και ήταν πάντα στην κατάλληλη θέση, για να το πετύχει.
Αν και «κοντός» για επιθετικό παίκτη, που βρισκόταν και σε θέση φορ (κρυφός έστω), ο Παπαϊωάννου υπήρξε δεινός κεφαλοσφαιριστής. Πρέπει να έκανε ειδική προπόνηση πάνω στο άλμα (πέρα από κάποιο φυσικό ταλέντο στο θέμα, που σίγουρα θα υπήρχε), καθώς πηδούσε... στο θεό. Και αφού πηδούσε στο θεό μπορούσε να μείνει παραπάνω στον αέρα, όταν οι αμυντικοί που πήδαγαν μαζί του... προσγειώνονταν στο χόρτο (ή στο ξερό).
Όπως τον έβλεπες, δηλαδή, έλεγες πως πηδούσε σε «λάθος χρόνο» και πως δεν υπήρχε περίπτωση να πιάσει την κεφαλιά. Ο Παπαϊωάννου, όμως, όχι απλώς την έπιανε, αλλά και την έστελνε σε σημεία, στα οποία ήταν αδύνατον να φθάσουν τα χέρια του τερματοφύλακα. Είχε εκθέσει εγγλέζους σέντερ-μπακ «θηρία», ο Παπαϊωάννου, των 168 εκατοστών, και αυτό είναι ό,τι πιο καίριο μπορεί να ειπωθεί για την δεινότητά του στο «κεφάλι».
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/now/sport/mimis-papaioannoy-1942-2023-mia-megali-apoleia-gia-elliniko-podosfairo

2 σχόλια:

  1. Από το fb...

    Panos Bosnakis
    Ωραίο Φώντα. Πρόσεξε θυμάμαι το Μίμη από τη μέρα που πρωτόπαιξε με Παναθηναϊκό το 1963. Είχα και την εφημερίδα Ομάδα της ημέρας εκείνης με τις ολοσέλιδες φωτογραφίες του Δομάζου και Παπαϊωάννου κι έγραφε από κάτω τα δύο μεγαλα νέα αστέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Νεστορίδης ηταν μεγαλύτερος παίχτης όλων των εποχών. Ο Μίμης τεράστιος έπαιζε παντού και σέντερ φορ, επιθετικός ήταν όχι μέσος, 424 παίζαμε συνήθως με Τσακναντυ. Ο Στάνκοβιτς μετά το έκανε 433 . Για το άλμα, λύγιζε σφιχτά τα πόδια κι αυτό τον κρατούσε περισσότερο στον αέρα. Επίσης και ο Σταματιάδης πολύ μεγάλος παίχτης.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν ήταν καθαρόαιμος επιθετικός (στυλ Σιδέρη ή Αντωνιάδη). Κλασικός μεσοεπιθετικός ήταν, ανεξάρτητα από το πώς τον έβαζαν να παίζει ανά εποχές. Και αριστερό μπακ είχε παίξει. "Μέσα αριστερά" ήταν το βασικό του, όπως τους έλεγαν τότε. Ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών ήταν ο Τάκης Λουκανίδης. Το είχε πει και ο Παπαϊωάννου αυτό.
    https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0QkFswbM8zaYVrTXSjMFR5c8U6RGMXCB5Knjm6tx9YS9dk35gFXV2v8qD3LaZVjrgl&id=100014406333349

    Panos Bosnakis
    Ο πατέρας μου έλεγε το Νέστορα. Τον πρόλαβα και τον Λουκανίδη και τον Παπουτσάκη.

    Vassilis Serafimakis
    Σπουδαία εφημερίδα η ΟΜΑΔΑ. Δεν είχα διαβάσει ποτέ μου την EQUIPE την οποία άκουγα είχε αντιγράψει σε πολλά αλλά αδιαφορούσα : Πιτσιρικάς έμαθα ό,τι διάλο παραπάνω έμαθα περί μπαλίτσας από την ΟΜΑΔΑ. Είχε πολύ καλούς δημοσιογράφους κι επιτελείο.

    Harry Gordon
    αριστερος ηταν

    Nikos Athanassiu
    Ετσι μπραβο. Λουκανιδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απο ενα Ολυμπιακο..”Μπεμπης,Δομαζος,Παπαιωαννου,Κουδας,Δεληκαρης,Χατζηπαναγης,Καραπιαλης”..Καπου εκει εκλεισε το εργοστασιο...φαληρησε.Μετα Μετα αρχισαν να βγαινουν κινεζικα..εξαρτηματα μιαμισης χρησης...Συλληπητηρια..στην οικογενεια της ΑΕΚ.Εφυγε ο ποιο μεγαλος της(για μενα.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή