JENNIFER WHARTON’S BONEGASM μια τρομπονίστρια της jazz στο νέο άλμπουμ της

Η Jennifer Wharton είναι μια τρομπονίστρια της jazz (χειρίζεται μπάσο τρομπόνι), που ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη, έχοντας εμφανισθεί ή ηχογραφήσει με διάφορες ορχήστρες (Vanguard Jazz Orchestra, Ayn Inserto Jazz Orchestra, Jihye Lee Jazz Orchestra κ.λπ.). Με το σχήμα της Bonegasm, που βασικά είναι οκτέτο, έχει γράψει έως ώρας τρία CD, το φερώνυμο (2019), το “Not a Novelty” (2021), ενώ τώρα το “Grit & Grace” [Sunnyside Communications, 2023] έρχεται για να... τριτώσει το καλό.

Κατ’ αρχάς να πούμε πως η σύνθεση των  Bonegasm είναι ιδιόμορφη, αφού τέσσερα μέλη (John Fedchock, Nate Mayland, Alan Ferber, Jennifer Wharton) παίζουν τρομπόνι, ένα (μέλος) είναι ο πιανίστας Michael Eckroth, για να κλείσει το σχήμα με το rhythm section των Evan Gregor μπάσο, Don Peretz ντραμς και Samuel Torres κρουστά.
Μία ακόμη ιδιομορφία του “Grit & Grace” σχετίζεται με τις συνθέσεις του, αφού οι περισσότερες εξ αυτών είναι γραμμένες από γυναίκες (Jennifer Wharton, Vanessa Perica, Miho Hazama, Carolina Calvache, Natalie Cressman, Nadje Noordhuis).
Υπάρχει λοιπόν ισχυρή γυναικεία συμμετοχή στο άλμπουμ, και κυρίως εκείνο που υπάρχει είναι μία σειρά έξοχων συνθέσεων, που αποδίδονται από ένα αληθινά μεγάλο γκρουπ.
Κατ’ αρχάς το άνοιγμα “Be normal” σου παίρνει το σκαλπ – βασικά σε βάζει στο πνεύμα του δίσκου, εκεί όπου οι ενορχηστρώσεις των τεσσάρων τρομπονιών είναι όλα τα λεφτά, με το “In our darkest hour” της Vanessa Perica, που ακολουθεί, να αναφέρεται στο γεγονός της δολοφονίας του George Floyd, το 2020, εμφανίζοντας ελεγειακά στοιχεία. Έξοχο είναι και το “Norhala” της Miho Hazama, που διαθέτει βαρύ σχεδόν rock ρυθμικό τμήμα, και παιξίματα από το τρομπόνια, που μαγεύουν με τον τρόπο που παρίστανται ως lead και ως ρυθμικά όργανα.
Πρέπει να πούμε λοιπόν εδώ πως κάθε φορά δεν παίζουν σόλι και τα τέσσερα τρομπόνια, μα πάντα ένα ή δύο, με τα υπόλοιπα να επιτείνουν το ρυθμικό τμήμα, παίζοντας μικρές επαναλαμβανόμενες φράσεις.
Μία από τις πιο εντυπωσιακές συνθέσεις του “Grit & Grace” είναι το “Uncertainty” της Carolina Calvache από την Κολομβία, που σε κυριεύει συναισθηματικά, με το “Menina sozinha” της Natalie Cressman να μοιάζει με τραγούδι, καθώς το τρομπόνι της Wharton «μιλάει» (αναπαριστώντας κατά μίαν έννοια την ανθρώπινη φωνή), ενώ φοβερή είναι και η εκτέλεση του μεξικάνικου παραδοσιακού “La bruja” (γνωστό και από την εκτέλεση της Salma Hayek, από το σάουντρακ της ταινίας “Frida”).
Γενικώς ένα άλμπουμ που μπορεί να σε αγγίξει από πολλές μεριές, και να το κάνει αυτό με τους πλέον εντυπωσιακούς τρόπους, είναι το “Grit & Grace” των Jennifer Wharton’s Bonegasm, που κυκλοφορεί σ’ ένα ωραίο triple-folded digipak.
Επαφή: www.jenniferwharton.com, www.sunnysiderecords.com