Για τον 56χρονο μαύρο πιανίστα της jazz Lafayette Gilchrist έχουμε ήδη
γράψει δύο φορές στο blog,
με αφορμή τα
φοβερά άλμπουμ του “Now” (2020) και “Dark Matter” (2019), και το ξανακάνουμε τώρα λόγω του
πιο νέου LP και CD του, που αποκαλείται “Undaunted” [Lafayette Gilchrist Music / Morphius Records, 2023].
Ο δίσκος αυτός περιλαμβάνει μόλις πέντε συνθέσεις του Gilchrist, είναι βινυλιακής διάρκειας (40 λεπτά) και εμφανίζει τον αμερικανό πιανίστα σε σχήμα σεξτέτου – με τους Brian Settles τενόρο σαξόφωνο, Christian Hizon τρομπόνι, Herman Burney κοντραμπάσο, Eric Kennedy ντραμς και Kevin Pinder κρουστά να συμπληρώνουν το team.
Ο Gilchrist είναι μεγάλη περίπτωση και αυτό το αποδεικνύει και με τούτο το άλμπουμ του, που αναδίνει έξοχα jazz vibes βγαλμένα κατ’ ευθείαν από την hard bop era.
Μπορεί οι αναφορές του Αμερικανού να ξεκινούν από την... παραδοσιακή τζαζ και το stride piano, αγγίζοντας έως και το hip-hop, όμως, και σε κάθε περίπτωση, εκείνο που κυριαρχεί είναι μια χορευτικότητα, που δείχνει και την κατεύθυνση των συνθέσεων τού Gilchrist, ο οποίος ξεκινά από το blues, προκειμένου να απλώσει τις έξοχες μελωδίες του, με το δυνατό ρυθμικό στοιχείο (δεν είναι τυχαία η συνύπαρξη drums και κρουστών) και την... υπέργεια ή υπόγεια ένταση.
Το 12λεπτο “Ride it out”, δεύτερο κομμάτι του άλμπουμ είναι από εκείνα που ξεχωρίζουν καθώς εδώ ο Lafayette Gilchrist έχει την ευκαιρία να απλώσει όλες τις συνθετικές, παικτικές και ενορχηστρωτικές δεξιότητές του, προσφέροντας έξοχα μελωδικά fragments, σε μια σύνθεση που αλλάζει διαρκώς, που έχει τα ντραμς-κρουστά σε περίοπτη θέση, και που δίνει τη δυνατότητα στους δύο πνευστούς να προβοκάρουν με θαυμάσια «γεμίσματα».
Όμως και το εισαγωγικό “Undaunted”, ένα 16μετρο blues είναι καταπληκτικό, ως μια σύνθεση του... παλιού καιρού, προσφέροντας έντονα hard bop αισθήματα, το δε “Into the swirl” σε συνεπαίρνει με το γρήγορο πιανιστικό οστινάτο του, που ακούγεται στη μεγαλύτερη διάρκεια της σύνθεσης - ένα τέλειο ρυθμικό πλαίσιο, κατά τα λοιπά και με το μπάσο σε unison, που γεμίζει διαρκώς από τα ντραμς-κρουστά και το τενόρο. Αφρικανικότατο και εκστατικότατο!
Όμως και τα δύο τελευταία tracks, το “Southern belle” και το “Metropolitan musings (them streets again)” δεν υπολείπονται σε αξία, με το τελευταίο να παρουσιάζει έντονα latin και afro-latin ρυθμικά patterns.
Σπουδαίο άλμπουμ – απ’ αυτά, που θα τ’ ακούσεις δύσκολα πλέον (στο συγκεκριμένο υψηλό επίπεδο) από ευρωπαίους μουσικούς.
Επαφή: https://lafayettegilchrist-morphius.bandcamp.com/track/undaunted
Ο δίσκος αυτός περιλαμβάνει μόλις πέντε συνθέσεις του Gilchrist, είναι βινυλιακής διάρκειας (40 λεπτά) και εμφανίζει τον αμερικανό πιανίστα σε σχήμα σεξτέτου – με τους Brian Settles τενόρο σαξόφωνο, Christian Hizon τρομπόνι, Herman Burney κοντραμπάσο, Eric Kennedy ντραμς και Kevin Pinder κρουστά να συμπληρώνουν το team.
Ο Gilchrist είναι μεγάλη περίπτωση και αυτό το αποδεικνύει και με τούτο το άλμπουμ του, που αναδίνει έξοχα jazz vibes βγαλμένα κατ’ ευθείαν από την hard bop era.
Μπορεί οι αναφορές του Αμερικανού να ξεκινούν από την... παραδοσιακή τζαζ και το stride piano, αγγίζοντας έως και το hip-hop, όμως, και σε κάθε περίπτωση, εκείνο που κυριαρχεί είναι μια χορευτικότητα, που δείχνει και την κατεύθυνση των συνθέσεων τού Gilchrist, ο οποίος ξεκινά από το blues, προκειμένου να απλώσει τις έξοχες μελωδίες του, με το δυνατό ρυθμικό στοιχείο (δεν είναι τυχαία η συνύπαρξη drums και κρουστών) και την... υπέργεια ή υπόγεια ένταση.
Το 12λεπτο “Ride it out”, δεύτερο κομμάτι του άλμπουμ είναι από εκείνα που ξεχωρίζουν καθώς εδώ ο Lafayette Gilchrist έχει την ευκαιρία να απλώσει όλες τις συνθετικές, παικτικές και ενορχηστρωτικές δεξιότητές του, προσφέροντας έξοχα μελωδικά fragments, σε μια σύνθεση που αλλάζει διαρκώς, που έχει τα ντραμς-κρουστά σε περίοπτη θέση, και που δίνει τη δυνατότητα στους δύο πνευστούς να προβοκάρουν με θαυμάσια «γεμίσματα».
Όμως και το εισαγωγικό “Undaunted”, ένα 16μετρο blues είναι καταπληκτικό, ως μια σύνθεση του... παλιού καιρού, προσφέροντας έντονα hard bop αισθήματα, το δε “Into the swirl” σε συνεπαίρνει με το γρήγορο πιανιστικό οστινάτο του, που ακούγεται στη μεγαλύτερη διάρκεια της σύνθεσης - ένα τέλειο ρυθμικό πλαίσιο, κατά τα λοιπά και με το μπάσο σε unison, που γεμίζει διαρκώς από τα ντραμς-κρουστά και το τενόρο. Αφρικανικότατο και εκστατικότατο!
Όμως και τα δύο τελευταία tracks, το “Southern belle” και το “Metropolitan musings (them streets again)” δεν υπολείπονται σε αξία, με το τελευταίο να παρουσιάζει έντονα latin και afro-latin ρυθμικά patterns.
Σπουδαίο άλμπουμ – απ’ αυτά, που θα τ’ ακούσεις δύσκολα πλέον (στο συγκεκριμένο υψηλό επίπεδο) από ευρωπαίους μουσικούς.
Επαφή: https://lafayettegilchrist-morphius.bandcamp.com/track/undaunted
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου