LOW-FLY QUINTET: Tankepalass [Losen Records,
2023]
Το Low-Fly Quintet είναι ένα θαυμάσιο νορβηγικό τζαζ κουιντέτο, του οποίου ηγείται η νορβηγίδα τραγουδίστρια, αλλά με αφροαμερικανή καταγωγή, Camilla Tømta.
Για το σχήμα αυτό είχαμε την ευκαιρία να
γράψουμε τα καλύτερα και στο παρελθόν, αναφορικώς με τα άλμπουμ του “Stop for a While” (2017) και “Winter Love Song” (2019).
Διατηρώντας σταθερή την σύνθεσή του (Camilla Tømta φωνή, Ole Gjøstøl πιάνο, φωνή, Siri Snortheim τσέλο, φωνή, Uri Sala κοντραμπάσο, φωνή, Skjalg Lidsheim ντραμς, κρουστά) το Low-Fly Quintet επανέρχεται τώρα στην δισκογραφία με το τρίτο, στη σειρά, CD του, που αποκαλείται “Tankepalass”. Στο CD αυτό περιέχονται εννέα πρωτότυπες συνθέσεις-τραγούδια, που διαρκούν συνολικώς περί τα 35 λεπτά.
Μέσα σ’ αυτόν τον λίγο σχετικώς χρόνο το νορβηγικό σχήμα (η Tømta, που γράφει στίχους, τραγουδά στα νορβηγικά) κατορθώνει να κάνει την έκπληξη – και μάλιστα με εντελώς δικό του υλικό.
Τούτο διαφαίνεται σε όλα τα κομμάτια τού “Tankepalass”, μα περισσότερο στα “Prokrastinere”, “Alt jeg mines deg med”, “Gjennom vann og ild” και “Kvikksand”, που θα τα αποκαλούσες, με τα λίγα με τα λιγότερα, μικρά αριστουργήματα. (Τα λέμε «μικρά», επειδή το νορβηγικό σχήμα είναι απολύτως σοβαρό, δίχως να επιδιώκει να εντυπωσιάσει για φθηνούς ή «δήθεν» λόγους).
Έτσι, όλα εδώ είναι μελετημένα σημείο προς σημείο, με το πιάνο και το τσέλο (της Siri Snortheim), να κρατούν τους βασικούς μελωδικούς ρόλους, μαζί με την φωνή βεβαίως, και με το μπάσο-ντραμς να συνοδεύουν σεμνά και με απόλυτη επάρκεια (με το μπάσο να «φαίνεται» και ως σολιστικό όργανο).
Γενικώς, ταλέντο, τάξη και συνέπεια από ένα σχήμα, της νορβηγικής σκηνής, το οποίον και στον τρίτο δίσκο του δείχνει χαρακτήρα.
ALESSANDRO DELEDDA: Club Notturno [Losen
Records, 2023]
Η ιταλική παροικία της νορβηγικής Losen Records επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με το “Club Notturno” του συνθέτη και κιμπορντίστα Alessandro Deledda. Στο άλμπουμ αυτό ο Deledda, που χειρίζεται πιάνο, rhodes και σύνθια, δεν είναι μόνος του, καθώς δίπλα του βρίσκονται και οι Francesco Bearzatti σαξόφωνα, κλαρινέτο, Riccardo Catria τρομπέτα, φλούγκελχορν, Danilo Gallo ηλεκτρικό μπάσο και Marco D´Orlando ντραμς, με το κουιντέτο να παρουσιάζει εννέα πρωτότυπα tracks (όλα συντεθειμένα από τον Deledda).
Από το νυχτερινό, βροχερό εξώφυλλο ακόμη, μα και από τους τίτλους των κομματιών (“Hotel Milano”, “Cinema Napoli”, “Colazione a Capri” κ.λπ.) αντιλαμβάνεσαι αμέσως πως εδώ το κινηματογραφικό concept κυριαρχεί. Και μάλιστα μια συγκεκριμένη ιταλική εκδοχή του, που σχετίζεται με την δεκαετία του ’70.
Βασικά, εδώ ακούμε jazz προσαρμοσμένη σ’ ένα υποτιθέμενο soundtrack, μιας αστυνομικής ιταλικής ταινίας της εποχής ή μιας κοινωνικής ή ερωτικής περιπέτειας και τα ανάλογα.
Υπάρχει, δηλαδή, κάπου και το rock, και το funky υπόστρωμα, και το lounge και οι επιρροές από τους μεγάλους ιταλούς ή και «ιταλούς» σινε-συνθέτες της εποχής (Ennio Morricone, Piero Piccioni, Luis Bacalov κ.ά.), και γενικώς προβάλλεται μία jazz εύχυμη και ευχάριστη, με πολλές και ποικίλες επεκτάσεις, βεβαίως άψογα ηχογραφημένη (στο Tavagnacco της Ιταλίας τον Ιανουάριο του 2023) και με παιξίματα πρώτης τάξεως.
Με το άλμπουμ να διαρκεί λίγο πάνω από τα 41 λεπτά, και με τα εννέα κομμάτια να έχουν τετράλεπτες και πεντάλεπτες διάρκειες εκείνο που εξασφαλίζεται είναι η απρόσκοπτη ακρόαση, μέσα σ’ ένα πνεύμα άδολης χαλάρωσης και υψηλής αισθητικής.
Επαφή: www.losenrecords.no
Το Low-Fly Quintet είναι ένα θαυμάσιο νορβηγικό τζαζ κουιντέτο, του οποίου ηγείται η νορβηγίδα τραγουδίστρια, αλλά με αφροαμερικανή καταγωγή, Camilla Tømta.
Διατηρώντας σταθερή την σύνθεσή του (Camilla Tømta φωνή, Ole Gjøstøl πιάνο, φωνή, Siri Snortheim τσέλο, φωνή, Uri Sala κοντραμπάσο, φωνή, Skjalg Lidsheim ντραμς, κρουστά) το Low-Fly Quintet επανέρχεται τώρα στην δισκογραφία με το τρίτο, στη σειρά, CD του, που αποκαλείται “Tankepalass”. Στο CD αυτό περιέχονται εννέα πρωτότυπες συνθέσεις-τραγούδια, που διαρκούν συνολικώς περί τα 35 λεπτά.
Μέσα σ’ αυτόν τον λίγο σχετικώς χρόνο το νορβηγικό σχήμα (η Tømta, που γράφει στίχους, τραγουδά στα νορβηγικά) κατορθώνει να κάνει την έκπληξη – και μάλιστα με εντελώς δικό του υλικό.
Τούτο διαφαίνεται σε όλα τα κομμάτια τού “Tankepalass”, μα περισσότερο στα “Prokrastinere”, “Alt jeg mines deg med”, “Gjennom vann og ild” και “Kvikksand”, που θα τα αποκαλούσες, με τα λίγα με τα λιγότερα, μικρά αριστουργήματα. (Τα λέμε «μικρά», επειδή το νορβηγικό σχήμα είναι απολύτως σοβαρό, δίχως να επιδιώκει να εντυπωσιάσει για φθηνούς ή «δήθεν» λόγους).
Έτσι, όλα εδώ είναι μελετημένα σημείο προς σημείο, με το πιάνο και το τσέλο (της Siri Snortheim), να κρατούν τους βασικούς μελωδικούς ρόλους, μαζί με την φωνή βεβαίως, και με το μπάσο-ντραμς να συνοδεύουν σεμνά και με απόλυτη επάρκεια (με το μπάσο να «φαίνεται» και ως σολιστικό όργανο).
Γενικώς, ταλέντο, τάξη και συνέπεια από ένα σχήμα, της νορβηγικής σκηνής, το οποίον και στον τρίτο δίσκο του δείχνει χαρακτήρα.
Η ιταλική παροικία της νορβηγικής Losen Records επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με το “Club Notturno” του συνθέτη και κιμπορντίστα Alessandro Deledda. Στο άλμπουμ αυτό ο Deledda, που χειρίζεται πιάνο, rhodes και σύνθια, δεν είναι μόνος του, καθώς δίπλα του βρίσκονται και οι Francesco Bearzatti σαξόφωνα, κλαρινέτο, Riccardo Catria τρομπέτα, φλούγκελχορν, Danilo Gallo ηλεκτρικό μπάσο και Marco D´Orlando ντραμς, με το κουιντέτο να παρουσιάζει εννέα πρωτότυπα tracks (όλα συντεθειμένα από τον Deledda).
Από το νυχτερινό, βροχερό εξώφυλλο ακόμη, μα και από τους τίτλους των κομματιών (“Hotel Milano”, “Cinema Napoli”, “Colazione a Capri” κ.λπ.) αντιλαμβάνεσαι αμέσως πως εδώ το κινηματογραφικό concept κυριαρχεί. Και μάλιστα μια συγκεκριμένη ιταλική εκδοχή του, που σχετίζεται με την δεκαετία του ’70.
Βασικά, εδώ ακούμε jazz προσαρμοσμένη σ’ ένα υποτιθέμενο soundtrack, μιας αστυνομικής ιταλικής ταινίας της εποχής ή μιας κοινωνικής ή ερωτικής περιπέτειας και τα ανάλογα.
Υπάρχει, δηλαδή, κάπου και το rock, και το funky υπόστρωμα, και το lounge και οι επιρροές από τους μεγάλους ιταλούς ή και «ιταλούς» σινε-συνθέτες της εποχής (Ennio Morricone, Piero Piccioni, Luis Bacalov κ.ά.), και γενικώς προβάλλεται μία jazz εύχυμη και ευχάριστη, με πολλές και ποικίλες επεκτάσεις, βεβαίως άψογα ηχογραφημένη (στο Tavagnacco της Ιταλίας τον Ιανουάριο του 2023) και με παιξίματα πρώτης τάξεως.
Με το άλμπουμ να διαρκεί λίγο πάνω από τα 41 λεπτά, και με τα εννέα κομμάτια να έχουν τετράλεπτες και πεντάλεπτες διάρκειες εκείνο που εξασφαλίζεται είναι η απρόσκοπτη ακρόαση, μέσα σ’ ένα πνεύμα άδολης χαλάρωσης και υψηλής αισθητικής.
Επαφή: www.losenrecords.no
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου