ΗΔΥΛΗ ΤΣΑΛΙΚΗ το μοναδικό άλμπουμ της από το 1983 κυκλοφορεί ξανά τώρα σε βινύλιο – ένα κομψοτέχνημα της ελληνικής τραγουδιστικής τζαζ, που απέκτησε cult διαστάσεις μέσα στα χρόνια

Αν γυρίσεις τον δείκτη 40 χρόνια πίσω, στο 1983, και δεις τι συνέβαινε στην ελληνική δισκογραφία δεν θα απορήσεις καθόλου με τον χαρακτηρισμό «μοναδικό» (με την έννοια του ξεχωριστού), που δώσαμε ήδη στο άλμπουμ «Αυταπάτη» [Philips] της Ηδύλης Τσαλίκη – το οποίο τώρα επανακυκλοφορεί, για πρώτη φορά, σε μια πολύ περιποιημένη έκδοση βινυλίου από την πατρινή Veego Records.

Τι κυριαρχούσε, τότε, στο χώρο και στη χώρα; Κατ’ αρχάς το ρεμπετο-λαϊκό με Γιώργο Νταλάρα «Τραγουδιστή», με το σάουντρακ από το «Ρεμπέτικο», με Γλυκερία «Στην Όμορφη Νύχτα», με «Μινόρε της Αυγής», με Οπισθοδρομική Κομπανία, με Μπάμπη Γκολέ και Παιδιά απ’ την Πάτρα, ενώ υπήρχαν πάντα και οι καλλιτέχνες του λαϊκού τής «νύχτας», που έκαναν τις ανάλογες δισκογραφικές επιτυχίες, σαν τους Στράτο Διονυσίου, Ρίτα Σακελλαρίου, Τόλη Βοσκόπουλο, Αντύπα, Λευτέρη Πανταζή, Άντζελα Δημητρίου, Άγγελο Διονυσίου και φυσικά τον Γιάννη Πάριο, που ήταν κάπως... κατηγορία από μόνος του. Τα άλμπουμ αυτών των ονομάτων, σαν ήχος, ήταν το «νούμερο 1» το 1983.
Από ’κει και πέρα εκείνο που ανέβαινε με φόρα ήταν το ηλεκτρικό και ροκ ελληνόφωνο τραγούδι με Φατμέ, Τερμίτες, Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ, Δήμο Μούτση κ.ά. – με όλους αυτούς να παίρνουν, τέλος πάντων, τη σκυτάλη από τον Διονύση Σαββόπουλο, που θα γνώριζε νέες δόξες με τα «Τραπεζάκια Έξω», όπως και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης εξάλλου με το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη».
Τι απομένει; Τα νεανικά συγκροτήματα του αγγλόφωνου κυρίως ροκ και new wave, με προεξάρχοντα τα γκρουπ της Creep (Villa 21, Metro Decay, Yell-O-Yell κ.λπ.), που δισκογραφικά τα παρακολουθούσαν λίγοι και τέλος κάποιες «ιδιαιτερότητες», όπως ήταν ο Γιώργος Πιλάλας (Ζωρζ Πιλαλί) ή ο Γιάννης Μπελτέκας, μα βασικά και πάνω απ’ όλους η Ηδύλη Τσαλίκη.
Αυτό ήταν το δισκογραφικό κλίμα χοντρικά, στις ελληνικές κυκλοφορίες, το 1983, πριν και μετά από την έκδοση της «Αυταπάτης».
Η Ηδύλη Τσαλίκη ξεκινά να απασχολεί το κοινό το 1981 με αφορμή τους πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού, της Κέρκυρας, τους οποίους είχε οραματιστεί ο Μάνος Χατζιδάκις. Εκεί, στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης (26-27 Σεπτεμβρίου 1981) η Τσαλίκη θα εντυπωσίαζε κοινό και κριτική επιτροπή με την εμφάνιση, τη μελοποίηση και την ερμηνεία της στην «Δικαίωση» (ποίηση Κώστας Καρυωτάκης) κερδίζοντας το πρώτο βραβείο, λέγοντας, όμως, κι ένα ακόμη τραγούδι (επίσης ωραίο) το «Νανούρισμα», σε ποίηση Nâzım Hikmet.
Απότοκο εκείνης της παρουσίας της στην Κέρκυρα θα ήταν και η περαιτέρω συνεργασία της με τον Μάνο Χατζιδάκι στον Σκορπιό, στην Πλάκα, εκεί όπου θα παρουσιάζονταν για πρώτη φορά «Οι Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς». Επρόκειτο για μια όχι δημιουργική φάση για την Ηδύλη Τσαλίκη, για την οποία θα έλεγε σχετικά σε μια συνέντευξή της στο περιοδικό «Μουσική» [τεύχος #68, Ιουλ. 1983]:
«Δούλεψα στον Σκορπιό με τον Μάνο Χατζιδάκι. Ήταν μια κακή εμπειρία απ’ όλες τις απόψεις. Πάντως έμαθα για το αν μου πηγαίνει μια τέτοια δουλειά με ανάλογα σχήματα. Μετά απ’ αυτό εξαφανίστηκα συνειδητά και ηθελημένα. Περνώντας από ένα στάδιο τελείως προσωπικό και αναιρώντας την επιθυμία μου να συνεργαστώ με μια εταιρεία δίσκων. Δεν σταμάτησα όμως να δουλεύω. Έκανα τρεις προσωπικές δουλειές. Οι δύο με δικούς μου στίχους και η άλλη με Ρεμπώ. Η “Αυταπάτη” ήταν μία από τις τρεις».
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/idyli-tsaliki-monadiko-almpoym-tis-apo-1983-kykloforei-xana-se-binylio