ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ / ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΜΟΝΙΔΗΣ ταίριασμα

Δύο τραγουδοποιοί, τους οποίους θα γνωρίζουν σίγουρα όσοι ασχολούνται πιο βαθιά με το σύγχρονο ελληνικό αφηγηματικό τραγούδι, ο Αλέξανδρος Ιακώβου και ο Κώστας Λεμονίδης συνεργάζονται εδώ σ’ έναν από κοινού δίσκο (βινυλίου), που τιτλοφορείται «Ταίριασμα» [Ιδιωτική Έκδοση, 2023].

Στον δίσκο καταγράφονται επτά συνθέσεις-τραγούδια του Ιακώβου και πέντε του Λεμονίδη, τα οποία έχουν στίχους διαφόρων (Νίκη Ρουσοπούλου-Παππά, Εύα Μουρούτσου, Αριάδνη Λαδά, Κώστας Λεμονίδης, Αλέξανδρος Ιακώβου) και ερμηνεύονται από διαφόρους (Γιώργος Μιχαήλ, Ιωάννα Κωτσαρέλη, Κώστας Λεμονίδης, Αποστόλης Ψυχράμης, Αλέξανδρος Ιακώβου, Βάσια Δανιά). Γενικώς... πολύς κόσμος, ενώ και η συνύπαρξη δύο τραγουδοποιών σ’ ένα κοινό άλμπουμ δεν είναι κάτι το καθημερινό και σύνηθες ούτως ή άλλως.
Εν τω μεταξύ τα ονόματα δεν είναι μόνον αυτά μα επιπλέον κι εκείνα των πέντε βασικών μουσικών (ανάμεσά τους και ο Ιακώβου σε βιολί-βιόλα και ο Λεμονίδης σε κιθάρες), μαζί με έντεκα(!) ακόμη βιολιστές, έξτρα πιανίστα, ενορχηστρωτή κ.λπ.
Όλος αυτός ο «κόσμος» είναι υπεύθυνος για το συνολικό αποτέλεσμα του «Ταιριάσματος», που δεν παύει να είναι και το τελικό ζητούμενο. Διακρίνεται λοιπόν αυτό το ταίριασμα; Ο δίσκος έχει συμπαγή και σταθερή ροή εννοούμε ή μήπως η πολυπροσωπία ακυρώνει το ύφος και τον ήχο του;
Θα λέγαμε πως όχι – σε γενικές γραμμές (δεν υπάρχει ακύρωση). Οι συνθέσεις μοιάζουν μεταξύ τους, ενώ και τα λόγια δεν διαφέρουν χοντρικώς από τραγούδι σε τραγούδι εν σχέσει με το γενικότερο ύφος, όπως δεν διαφέρουν και οι ερμηνείες, μαζί με τις ενορχηστρώσεις.
Γενικώς, καθώς ακούς το «Ταίριασμα» δεν έχεις την αίσθηση ότι ακούς δίσκο διαφορετικών τραγουδοποιών, στιχουργών κ.λπ. Υπάρχουν όμοια χαρακτηριστικά εννοούμε, και βασικά στυλ. Χονδρικώς λέμε για σύγχρονο ηλεκτρικό τραγούδι, αφηγηματικό (που αφηγείται μικρές ιστορίες), με την διάθεση να είναι χαλαρή, ήσυχη, απλή, κατανοητή, καθημερινή, δίχως εξάρσεις, τοποθετημένη μέσα σ’ ένα  feel good πλαίσιο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και προσδοκίες για κάτι «σοβαρότερο» και απαιτητικότερο).
Τα τραγούδια κυλάνε, λοιπόν, προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς μεγάλα σκαμπανεβάσματα και δύσκολα θα μπορούσες να ξεχωρίσεις κάποια (ας το πράξουμε, όμως, για τα «Εκεί στην άκρη του καιρού», «Μείνε μαζί μου», «Θα ’σαι εδώ στις επτά» και «Μικρά μυστικά»), αφού η διάθεση είναι κοινή και σταθερή, προδιαγράφοντας εν ολίγοις ένα συμπαθητικό αποτέλεσμα.
Επαφή: https://costaslemonidis.bandcamp.com/album/-