Η Anazitisi Records, που εδρεύει στην Ανάκασα των Αγίων Αναργύρων, είναι
μια εταιρεία που τη γνωρίζουν πολύ καλά οι φίλοι του ροκ στην Ελλάδα, μα και
έξω απ’ αυτήν. Αιτία είναι βεβαίως οι κυκλοφορίες, της αυτά τα τελευταία 20
χρόνια, που περιλαμβάνουν επανατυπώσεις σπάνιων ελληνικών και ξένων ροκ άλμπουμ
του χθες, πρωτότυπες εκδόσεις με ανέκδοτο υλικό ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών
και συγκροτημάτων και ακόμη δισκογραφικές προτάσεις νέων ονομάτων.
Παίζοντας σ’ αυτά τα τρία ταμπλό η Anazitisi Records κυκλώνει το πράγμα απ’ όλες τις πλευρές, έχοντας φτιάξει έναν ζηλευτό κατάλογο 90 και πλέον εκδόσεων, που έχουν όλες ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά.
Κατ’ αρχάς τον προσεγμένο ήχο από επεξεργασμένες
αναλογικές πηγές, με νέα mastering κ.λπ., τα βαριά βινύλια, τα πάντα προσεγμένα ένθετα
(με πληροφορίες και φωτογραφίες), το έξτρα υλικό (αφίσες, κάρτες κ.λπ.) και
βεβαίως τα εξώφυλλα, απλά, gatefold ή gimmix, τυπωμένα πάντα σε ωραία χαρτιά και με προσεκτικές
αποτυπώσεις των χρωμάτων.
Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει ένα προφίλ για την
εταιρεία, το οποίο εκτιμάται από τους μουσικόφιλους και τους συλλέκτες, εδώ και
στο εξωτερικό, όλα αυτά τα χρόνια.
Έτσι, και με αφορμή τα 20χρονα της Anazitisi Records, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στον κατάλογό της, αντλώντας απ’ αυτόν δέκα πολύ ξεχωριστές στιγμές – πέντε ελληνικές και πέντε ξένες.
Πριν, όμως, από τη δεκάδα να πούμε κάτι ακόμη βασικό
για την Anazitisi Records. Πως ήταν εκείνη η εταιρεία, που θα επιχειρούσε να
τοποθετήσει και πάλι στην αγορά τού βινυλίου τον ιστορικό κατάλογο του
ελληνικού ροκ της Phonogram / polyGram. Έκτοτε οι επανεκδόσεις της στα άλμπουμ των Ακρίτας, Socrates Drank the Conium, Κώστα Τουρνά, Λήδας-Σπύρου, The Blue Birds, Poll, P.L.J Band και Πάνου Σαββόπουλου θεωρούνται «αναφοράς».
ASHHOLLOW: Ashhollow (2023)
Κλείνοντας 20 χρόνια σαν εταιρεία στο ροκ προσκήνιο, η
Anazitisi Records τύπωσε εσχάτως το πιο
πρόσφατο LP της, που αφορά σ’ ένα εντελώς άγνωστο αμερικάνικο συγκρότημα από τα μέσα
του ’70, τους Ashhollow. Το συγκρότημα αυτό είχε ηχογραφήσει στον καιρό του, χωρίς να κυκλοφορήσει
κάτι, βλέποντας τα τραγούδια του να τυπώνονται σε βινύλιο, για πρώτη φορά,
τώρα, σχεδόν 50 χρόνια αργότερα.
Η έκδοση είναι τιμητική οπωσδήποτε, έχει το προφίλ τής
Anazitisi με το βαρύ βινύλιο, τις ωραίες εκτυπώσεις και ακόμη τον φάκελο με το
4σέλιδο insert, που περιλαμβάνει φωτογραφίες, στίχους, μα και την ιστορία του γκρουπ.
Οι Ashhollow θα σχηματίζονταν στη Norman της Oklahoma, το 1973, λειτουργώντας στην αρχή σαν μια... νοσοκομειακή μπάντα,
συνδεδεμένη με το τοπικό Griffin Memorial Hospital, αν και στην πορεία θα άπλωνε τις δραστηριότητές της
στα κλαμπ της περιοχής και τις διάφορες σκηνές, παίζοντας το δικό της πρωτότυπο
υλικό, μα και διασκευές σε τραγούδια των Lynyrd Skynyrd, Kansas, Crosby, Stills, Nash & Young κ.ά.
Στη φάση της ηχογράφησης τού υλικού τους, που θα συνέβαινε
τον Ιανουάριο του 1976, μέλη των Ashhollow ήταν οι Bill Kirtley φωνή, κιθάρες, Mike Stewart φωνή, κιθάρες, Mike Hanna φωνή, μπάσο και Gary Bruce φωνή, ντραμς. Λέμε λοιπόν για ένα κιθαριστικό
κουαρτέτο, με δίπλες κιθάρες και πολλαπλές φωνές, το οποίο εμφανίζεται δεμένο
και έτοιμο για το άλμα – τουλάχιστον σ’ ένα τοπικό-περιφερειακό επίπεδο. Δεν θα
συνέβαινε όμως ποτέ αυτό, αφού λίγους μήνες αργότερα το συγκρότημα θα
διαλυόταν.
Το υλικό των Ashhollow έχει, πάντως,
αρκετό ενδιαφέρον και είναι καλοηχογραφημένο, αν αναλογιστούμε τις κάπως
ερασιτεχνικές συνθήκες, ενώ και το remastering της Anazitisi έχει «ανεβάσει» ακόμη περισσότερο τον ήχο.
Το γκρουπ ναι μεν στηρίζεται στις κιθάρες, αλλά αυτές
δεν είναι σκληρές, με το ηχόχρωμά τους να ανακαλεί στη μνήμη τον ήχο τής psychedelic era του τέλους των σίξτις (με τα κιθαριστικά εφφέ, όπου
υπάρχουν, να υπερτονίζουν αυτό το αίσθημα), ενώ δεν πρέπει να μας διαφεύγει και
το γενικότερο «τοπίο» των αμερικάνικων privates, που
διατηρούσαν, στα μέσα του ’70 πια, το feeling του ’60.
Τα τραγούδια των Ashhollow κυλούν ωραία,
εμφανίζοντας ποικίλες επιρροές, και όχι μόνον από το ψυχεδελικό ροκ, μα και από
το soft rock του πρώτου μισού των σέβεντις, ενώ ακόμη και κάποιες τζαζ κιθαριστικές
φράσεις ακούγονται εδώ κι εκεί (στο “Tell me it’s a lie” για παράδειγμα). Ορισμένα κομμάτια, επίσης, είναι πιο περιπετειώδη από
άλλα, όπως το “Proverb”, που θα μπορούσες να το πεις ακόμη και progressive, ενώ και οι rhythm n’ blues αναφορές ακούγονται κι αυτές σε τραγούδια σαν το “Common time”.
Δεν μπορεί παρά να αναμένουμε από την Anazitisi Records νέες εκπλήξεις και στο μέλλον.
Το όλον εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/anazitisi-records-10-diskoi-tis-athinaikis-etaireias-poy-symplironei-20-hronia
Παίζοντας σ’ αυτά τα τρία ταμπλό η Anazitisi Records κυκλώνει το πράγμα απ’ όλες τις πλευρές, έχοντας φτιάξει έναν ζηλευτό κατάλογο 90 και πλέον εκδόσεων, που έχουν όλες ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά.
Έτσι, και με αφορμή τα 20χρονα της Anazitisi Records, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στον κατάλογό της, αντλώντας απ’ αυτόν δέκα πολύ ξεχωριστές στιγμές – πέντε ελληνικές και πέντε ξένες.
ASHHOLLOW: Ashhollow (2023)
https://www.lifo.gr/culture/music/anazitisi-records-10-diskoi-tis-athinaikis-etaireias-poy-symplironei-20-hronia
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Κουτοί μη Τόποι
🏹 ΠΑΝΟΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ: Δια Tαύτα… 🥑
Nikos Mitrogiannopoulos
Φώντα, εξαιρετικά και το κείμενο και η εταιρεία. Με τον Σαββόπουλο που είχα μιλήσει κάποια στιγμή, μου είχε πει ότι το βινύλιο εξαντλήθηκε. Ξέρεις αν κυκλοφορούν τα άλλα ή αν υπάρχουν προοπτικές επανεκτύπωσης;
Φώντας Τρούσας
Νίκο θα πας στο σάιτ και θα ψάξεις στο quick find αριστερά για το τι κυκλοφορεί. Αλλιώς στο discogs... Τα περισσότερα είναι εξαντλημένα στην πηγή... http://www.anazitisirecords.com/shop/
Anazitisi Records
ANAZITISIRECORDS.COM
Nikos Mitrogiannopoulos
ευχαριστω, φωντα!
Stergios Kosteas
Gordian και Feet under.
Kwstas Agas
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία δημοσίευση, ευχαριστούμε θερμά Φώντα!! Και φυσικά... Πάντα συγκινούμαι όταν συναντώ κείμενα που αναφέρουν τον αγαπημένο μου Παντελή Δεληγιαννίδη, που η μοίρα το έφερε να φύγει νωρίς από τη ζωή... Οι λίγοι μήνες που τον γνώρισα μέχρι τον ξαφνικό θάνατο του και ηχογράφησα μαζί του , στο πολύ ωραίο στούντιο του στην άνω Τούμπα, το έτος 1999, είναι υπερ- αρκετοί για να τον θυμάμαι με ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗ και να δηλώνω συνεχώς ότι, αν έμαθα ως τραγουδοφτιάχτης να ηχογραφώ & δισκογραφώ με αξιοπρέπεια το υλικό μου, το χρωστάω στον Παντελή!! Κι εν τω μεταξύ πριν στήσει, με πολύ μεράκι και πολλή δουλειά, το στούντιο στην άνω Τούμπα - και έκτοτε αφοσιωθεί με όλη του την ψυχή στην ηχοληψία (δυστυχώς παραμελώντας την υγεία του) - είχε ήδη διαγράψει μια εξαιρετική πορεία ως μουσικός - κιθαρίστας. Μπράβο σε σένα Φώντα αλλά και σε όσους μνημονεύετε αυτήν την πορεία του ως μουσικός....