Ο Fela υπήρξε ιδιοφυής μουσικός, κάτι που φαίνεται καλύτερα σ’ αυτές τις πολύ πρώιμες εγγραφές του – βασικά, ο δίσκος περιλαμβάνει διάφορα 45άρια του από το πρώτο μισό του ’60, ή και λίγο αργότερα. Κι αυτό γιατί κατορθώνει να ανατρέψει το κλασικό highlife, να το μεταστοιχειώσει σε μία afro-exotica, με πλείστα όσα jazzy και r&b στοιχεία, «δανεισμένα», αν θέλετε, από τη δική του λονδρέζικη εμπειρία.
Οι ρυθμοί –εκείνοι που κατέστησαν το afrobeat, διαχρονικό dance δεδομένο– είναι, κι εδώ, όλα τα λεφτά. Κομμάτια όπως το “It’s highlife time” δείχνουν το πόσο μπροστά έβλεπε ο τύπος, ενώ οι περίφημες πνευστές γραμμές του –σήμα κατατεθέν του afrobeat– δηλώνουν παρούσες, έστω και στην εμβρυακή τους διάσταση, σε tracks όπως το “Omuti”, το “Wa dele” και ιδίως το “Obinrin le”.
Από την άλλη, θέματα όπως το “Mi o mo”, αν είχαν λίγο καλύτερη ηχογράφηση, θα μπορούσε να ταρακουνήσουν, με το απίθανο rhythm section που διαθέτουν, ακόμη και τη ντιβανοκασέλα της γιαγιάς σας. Δε μιλάμε για τα φλόρια... Τι μεσολάβησε από ’κει μέχρι την Fela-funky έκρηξη; Ένα όνομα... Ο Geraldo Pino... Γι’ αυτόν όμως θα ποστάρω ξεχωριστό κείμενο την άλλη βδομάδα (ελπίζω).
Koola Lobitos ήταν οι (όπως μας πληροφορεί ο Ιάπωνας, αφού στο οπισθόφυλλο δεν αναφέρονται ονόματα): Tony Allen ντραμς (ναι, από τότε), Ojo Okeji μπάσο, Yinka Roberts κιθάρα, Isaac Olasugba σαξόφωνα, Tunde Williams τρομπέτα (ναι, από τότε), Eddie Aroyewu τρομπέτα, Tex Becks και Uwaifo (τενόρο, για τον Sir Victor Uwaifo πρόκειται; - ε, μάλλον), Fred Lawal κιθάρες. Ο Fela τι παίζει; Τρομπέτα παίζει. Ηφαιστειακό άλμπουμ. (ο Fela αριστερά με την τρομπέτα, την κυρία δεν τη γνωρίζω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου