KOYNEBA

Ώστε και pop-symbol η φουκαριάρα η Κούνεβα, ρε καλόπαιδα της Lifo – και μάλιστα με το 33... στo μπράτσο; Γιατί, φουκαριάρα είναι μια γυναίκα που παρατάει την πατρίδα της, την οικογένειά της, για να ’ρθει στην κωλοελλάδα να καθαρίζει σκάλες, παίρνοντας για αντίτιμο ένα σβησμένο πρόσωπο. Και να μην ακούσω αυτές τις αηδίες περί ηρωισμού και τα τοιαύτα. Ήρωας γίνεται ένας άνθρωπος, καθημερινός ήρωας δηλαδή, όταν σεβόμαστε τη δουλειά που κάνει – ό,τι κι αν κάνει – αμείβοντάς τον, ηθικά και υλικά, όπως πρέπει. Θα ’θελα να ’ξερα λοιπόν πόσοι απ’ αυτούς τους μεγαλόσχημους, που σκίζονται για τη Βουλγάρα, πληρώνουν στις δικές τους καθαρίστριες, που τους ξεσκατίζουν σπίτια και γραφεία, έναν κανονικό μισθό; Πόσοι πληρώνουν δώρα, άδειες, ένσημα, υγεία και ασφάλεια, όλα όσα υποχρεούνται; Δίνουν στις καθαρίστριές τους κάποια λεφτά της προκοπής, για να τις προστατεύσουν, όσο γίνεται, από τα ποικίλα «βιτριόλια», ή τις έχουν με τα χαρτζιλίκια και τις απειλές; Γιατί το ζήτημα είναι, πρωτίστως, χρηματικό, κύριοι. Κι αφήστε την καραμέλα περί λαϊκισμού· τον οποίον λαϊκισμό θυμόσαστε, μόλις θιγεί η τσέπη. Το θέμα δεν ήταν ποτέ πιο απλό. Έχουμε ανάγκη από «ήρωες», για να κάνουμε... περιοδικές και τηλεοπτικές εκπομπές, ή έχουμε ανάγκη από καθημερινούς ανθρώπους, ήρωες δηλαδή, που να μην τους πιάνει η πένα και η κάμερα; Έτσι μπαίνει το ερώτημα...